သံဆူးႀကိဳးေပၚက လရိပ္ … (ထက္မိုး)

(၁) 

၉၀ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၂ ရဲ႕ 
သခၤ်ဳိင္းေျမမွာ 
မီးခိုးျဖဴေတြလြင့္ပါး 
တစတစ မႈန္ဝါး 
အေမ - ထြက္ခြာသြားၿပီ။ 

(၂) 

၅၂ ႏွစ္ အခ်စ္နဲ႔ ေဒါသတရား 
တဝမ္းတခါးနဲ႔ မာန 
လမ္းေဘးေစ်းသည္မရဲ႕ စ်ာပန 
ဘယ္သူမ်က္ရည္က်ရဲပါသလဲ။ 

ေပးေဝ ရင္းႏွီး တဲ့ 
သမီး ၃၊ သား ၃ 
လူတလံုး သူတလံုး 
အေမရယ္ အေတြးမွဆံုးသြားရွာရဲ႕လား။ 

ေၾကးနီ စာခ်ဳပ္ (ကာတြန္း ေစာငို)

ျပည္သူ႔ အလံေတာ္ ... (စတုတၳပုိင္း - ကဗ်ာ အဆံုးသတ္ အပုိင္း)

ငါသည္ ေသဆံုးသူမ်ားအား ေျပာၾကားပါအံ့။
 ေသြးခ်င္း သားခ်င္းအေပါင္းတုိ႔၊ ငါတို႔၏ တုိက္ပြဲတုိ႔သည္ ဆက္လက္၍ ဆက္လက္၍သာ တိုက္ခိုက္သြားမည္သာတည္း။ 
တိုက္ပြဲတုိ႔သည္ ေျမျပင္၌ လည္းေကာင္း၊ အလုပ္႐ံုမ်ား၌ လည္းေကာင္း၊ လယ္ေတာ ယာကြက္မ်ား၌ လည္းေကာင္း၊ ျမက္ခင္း လြင္ျပင္မ်ား၌ လည္းေကာင္း၊ စိမ္းစိမ္းနီနီႏွင့္ ရဲရဲေတာက္လ်က္ရွိေသာ ေၾကးနီဖိုက်င္းမ်ား၌ လည္းေကာင္း၊ ဆည္းဆာခ်ိန္၀ယ္ သတၳဳေၾကာ အသြင္ျဖင့္ လက္၍ေနကုန္ေသာ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းမ်ား၌ လည္းေကာင္း၊ ဆက္လက္ တိုက္ခိုက္ကာ စစ္ေၾကာင္းမ်ားကုိ ျဖန္႔ထားပါအံ့။ 

ကာတြန္း ဝင္းေအာင္ ရဲ႕ လက္ရာတခ်ဳိ႕

ျပည္သူ႔ အလံေတာ္ ... (တတိယပုိင္း)

ဤသုိ႔အားျဖင့္ ငါတို႔ တုိင္းျပည္၏ အလံေတာ္ကုိ ျပဳခဲ့ၾကသည္။
သူတို႔၏ ေၾကကြဲျခင္း အ၀တ္ျဖင့္ လူတုိ႔သည္ အလံေတာ္ကုိ ခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ လူတို႔သည္ ရွပ္အကၤ်ီမ်ားကုိ ကုိက္ျဖတ္လ်က္ သုိ႔မဟုတ္ ေကာင္းကင္မွာ၊ ဤေကာင္းကင္ အျပာကြက္မွာပင္ သူတို႔တိုင္းျပည္၏ ၾကယ္ပြင့္မ်ားကုိ တပ္ဆင္ခဲ့ၾကသည္။
တပ္မက္ေသာ လက္တို႔ျဖင့္ ေက်ာက္မ်က္ ရတနာပမာ ၾကယ္ပြင့္ကုိ တပ္ဆင္သည္။

ရန္သူေပါလို႔ ေနမွာေပါ့ ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ျပည္သူ႔ အလံေတာ္ .... (ဒုတိယပုိင္း)

ငါတုိ႔သည္ ဤ ဟန္တာစတံု၊ ပါလိုမား၊ အဇူကႏွင့္ ၀ီယိုဂ်ီလို တို႔တြင္ ေနၾကသည္။
သူတို႔ေကၽြးေမြးေသာ သူတုိ႔၏ ရွိသမွ် ဆင္းရဲ ညံ့ဖ်င္းလွေသာ အာဟာရကို ခပ္မွ်ဥ္းမွ်ဥ္း သြင္းကာ ငါသည္ ၀ါးမ်ဳိခဲ့ရသည္။
သူတို႔သည္ သူတုိ႔၏ ၾကမ္းျပင္ျဖစ္ေသာ ေျမႀကီးကုိ ငါ့အား ျပသၾကသည္။
မီးဖို၊ အမႈိက္သ႐ိုက္၊ ၾကမ္းပုိးမ်ားႏွင့္ အဆံုးမဲ့ေသာ သူတို႔၏ ဘ၀၊ တကုိယ္တည္း အေနမ်ား။
ထို႔အျပင္ ေခၽြးၿပိဳက္ၿပိဳက္ က်လ်က္ရွိေသာ တြင္းတူး အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ ေပါက္ခၽြန္းမွ သစ္သားလက္ကုိင္တြင္ လက္ရာမ်ား အရစ္အရစ္ ထေနသည္ကုိ ငါ ျမင္ေတြ႔သည္။

သႀကၤန္စာ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ျပည္သူ႔ အလံေတာ္ .... (ပထမပုိင္း)

သူတုိ႔ က်ဆံုးခဲ့ေသာ ဤေနရာသို႔ ငါသည္ ငိုေႂကြးတမ္းတရန္ လာျခင္း မဟုတ္။
ယခုတိုင္ ရွိေနေသးေသာ သင္တို႔ကုိ ေျပာၾကားရန္သာ ငါလာျခင္း ျဖစ္သည္။
သင္ႏွင့္ ငါကုိယ္တုိင္အား ငါ၏စကားမ်ားကုိ ျမြက္ဟပါအံ့။
တပါးသူမ်ားကား ယခင္ကပင္ ေသဆံုးခဲ့ၾကပါၿပီ။
မွတ္မိေသးရဲ႕လား။ ဟုတ္သည္၊ သင္ မွတ္မိမွာပါပဲ။
သင္တို႔လိုပင္ အမ်ဳိးအႏြယ္ဆက္ အမည္မ်ားႏွင့္ေပတည္း။
တံငါသည္မ်ား၊ ပန္းပဲသမားမ်ား၊ သင္တို႔လို အလုပ္ႏွင့္ သူမ်ားပင္။

အတိုက္အခံအကြဲႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္ (ေမာင္ဝံသ)

ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲသင္ခန္းစာ နမူနာအခ်ဳိ႕ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ရဲရဲတင္းတင္း အာမခံခ်က္လြဲေခ်ာ္ၿပီး ပဲခူးတိုင္းမွာ ဒီခ်ဳပ္ တစ္ေနရာ ႐ႈံးခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ေရးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္း အစျပန္ေဖာ္ရတာက ေလာေလာဆယ္ ျပည္နယ္တခ်ဳိ႕က တိုင္းရင္းသားပါတီေတြက ေနာက္ေရြးေကာက္ပြဲေတြက်ရင္ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ပါတီႀကီးေတြ သူတို႔ဆီမွာ လာမၿပိဳင္ေစခ်င္ဘူးလို႔ အတိအလင္း သေဘာထားထုတ္ေဖာ္ေနၾကတာကို ၾကားသိေနရလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵနယ္တစ္ခုမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥရဲ႕ဇာစ္ျမစ္ကို ခုအခ်ိန္မွာ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္မလွန္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အမတ္ေလာင္းေတြ ေရြးခ်ယ္ခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲ ေရာက္ေနပါတယ္။ ၁၉၈၉ ဇူလိုင္လ ၂၀ ရက္ေန႔ညက ဒီခ်ဳပ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္႐ံုးထဲကေန ဗဟိုေကာ္မတီ ဦးမိုးသူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖမ္းသြားတာပါ။

ဝမ္ေပါင္ (ကာတြန္း ေစာငို)

အျဖဴဆိုင္ (လဂြန္းအိမ္)

လက္ဖက္ပဲႀကီး တပြဲ
ဆရာမကို ဆားနဲ႔ တို႔ျမည္းႏိုင္တယ္
ဒီဆိုင္ထဲမွာ ႏိုင္အာဂရာ ေရတံခြန္စီးသလို
အၿပိဳင္အဆိုင္ ေသာကေတြကို ေမာ့ခ်သံမွအပ
အလံုးစံု တိတ္ဆိတ္တယ္
ဖက္ၾကမ္းေတြ အေငြ႔ပ်ံသြားတာ ေငးေမာသူ ရွိေကာင္းရွိမယ္

ဦးပိုင္ (ကာတြန္း ေစာငို)

အတၱမာန ... ေတာတိုးဆင္ကန္းႏွင့္ ႏွပ္ေၾကာင္းလမ္းမ (ကမာပုလဲ)

ဆင္တေကာင္ဟာ
သူသြားတုိင္း လမ္းျဖစ္ရမယ္ ...
စိတ္ႀကီးဝင္ ေသြးနားထင္ ေရာက္တဲ့အခါ ... ။

ခ်စ္သူဆင္အုပ္ကိုခြာ
ရန္သူ႔ေတာ နက္နက္ထဲ တိုးဝင္
သူ႔အတၱအတြက္ အင္ၾကင္းပန္းေတြ ခူးဖို႔ ...။

ရင္ကို ထိမွန္ေစခဲ့ေသာ ျမားခ်က္မ်ား (ခင္မမမ်ဳိး)

ေဖ့ဘြတ္၊ ဘေလာ့၊ တြစ္တာ စတဲ့ social media ေတြရဲ႕ လူအမ်ားအေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ပညာရွင္အခ်ဳိ႕က သုေတသန ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကရာမွာ မွတ္ခ်က္ (comment) ေတြေၾကာင့္ စိတ္က်ေရာဂါ ျဖစ္တာေတြ၊ စိတ္ဆင္းရဲမႈျဖစ္တာေတြက အစျပဳလို႔ ေနာက္ဆံုး မိမိကိုယ္ကို အဆံုးစီရင္လိုက္တဲ့အထိျဖစ္သြားတာေတြ ရွိခဲ့ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီသုေတသနစာတမ္းကိုဖတ္ရေတာ့ ဒီေလာက္ေတာင္ပဲ ဆိုးဝါးသလားလို႔ သံသယဝင္ခဲ့မိပါတယ္။ အြန္လိုင္းစာမ်က္ႏွာ အသာထားလို႔၊ ျပင္ပကမၻာမွာတင္ ေလာကဓံတရားမ်ဳိးစံုရဲ႕ဒဏ္ကို ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ၿပီးၿပီမို႔၊ social media က မွတ္ခ်က္ေလးေတြက ကၽြန္မရဲ႕စိတ္ကို တစံုတရာ ထိခိုက္ေစမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္ထားခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အခုတေလာ ပုဂၢိဳလ္ေရးနဲ႔ လံုးဝ မဆိုင္တဲ့၊ ကၽြန္မရဲ႕ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ လာတင္ထားတာလည္း မဟုတ္ဘဲ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဖတ္မိသြားတဲ့ မွတ္ခ်က္ေလးေတြကေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ရင္ကို ျမားခ်က္ေတြလို ထိမွန္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီမွတ္ခ်က္ေလးေတြေၾကာင့္ ေမးခြန္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးေပၚခဲ့သလို၊ ေတြးစရာေတြလည္း အမ်ားအျပား ရွိသြားခဲ့ပါေသးတယ္။

တိုက္ဆိုင္မႈရွိခဲ့ရင္ ... ခြင့္လႊတ္ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

အႏွစ္သာရအားျဖင့္ (ခင္ၿငိမ္းသစ္)

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မွီတင္းေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ အမ်ားအားျဖင့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးခဲ့ၾကသည္မွာ ယေန႔ထိတိုင္ျဖစ္သည္။ ေတာင္သူလယ္သမားတို႔၏ ေခတ္အဆက္ဆက္က အိပ္မက္မွာ လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္တြင္း ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ခ်င္ပါသည္။ 

 ေတာင္သူလယ္သမားတို႔သည္ နယ္ခ်ဲ႕ကို ဆန္႔က်င္ခဲ့စဥ္က ေရွ႕တန္းမွပါဝင္ခဲ့သည္။ ေတာင္သူလယ္သမားတို႔၏ ပုန္ကန္မႈသည္ ျမန္မာ့သမိုင္း၏မ်က္ႏွာစာ ကမၸည္းတင္ခံခဲ့ရသည္။ ထိုပုန္ကန္မႈသည္ အဂၤလိပ္တို႔ကို အံၾသတုန္လႈပ္ေစခဲ့သည္။ ေခတ္မီလက္နက္မ်ား မပါဝင္ဘဲ ဓားလံွတို႔ျဖင့္ ေတာ္လွန္ခဲ့ေသာ လယ္သမားတို႔ကို ၂ ႏွစ္တိုင္တိုင္ ရွင္းလင္းခဲ့ၿပီး ပုလိပ္တစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို အသံုးျပဳခဲ့ရသည္။ ထိုပုန္ကန္မႈကို လယ္သမားတို႔၏ ဦးေဆာင္ျဖစ္ေသာ ဆရာစံကို ႀကိဳးေပးကြပ္မ်က္ခဲ့မွသာ ေတာင္သူလယ္သမားတို႔၏ ပုန္ကန္မႈ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့သည္။ လယ္သမားတို႔၏ ပုန္ကန္မႈေၾကာင့္ အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယိုင္နဲ႔ခဲ့သည္။ 

တဆိတ္ကေလး နားေထာင္ေပးၾကပါ (ေမာင္ဝံသ)

ကၽြန္ေတာ့္ဘဝမွာ ဒီေလာက္တိုတဲ့စာတစ္ပုဒ္ကို ႏွစ္ရက္ၾကာေအာင္ ေရးလိုက္ဖ်က္လိုက္၊ အႀကိမ္ႀကိမ္အဖန္ဖန္ ခ်ိန္ဆၿပီးမွ ေရးျဖစ္တာ သည္တစ္ႀကိမ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။

အေၾကာင္းကေတာ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ျပႆနာမွာ ယခုေနာက္ပိုင္း ဆက္လက္ဆႏၵျပေနတဲ့ ေတာသူေတာင္သားေတြကို ပညာမဲ့ အသိဉာဏ္မဲ့ ဘာမွမသိနားမလည္ဘဲ ႏိုင္ငံေရးပေယာဂေတြက ႀကိဳးဆြဲရာကို ကျပေနသူေတြလို႔ ေျပာၾကဆိုၾကတာေတြ ဖတ္ရၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္လြန္းလို႔ပါ။

ကၽြန္ေတာ္က ေက်းလက္ေတာရြာမွာ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းၿပီး အသက္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္မွ ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ဖူးသူပါ။ ေက်ာမြဲနင္းျပား ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ဘဝကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ သိရွိနားလည္ၿပီး စာနာေထာက္ထားစိတ္ တစ္သက္လုံး ထားရွိခဲ့ပါတယ္။ ဖင္ထဲ ရႊံ႕တစ္ပိသာေလာက္ဝင္ေအာင္လုပ္မွ ထမင္းတစ္လုတ္စားရတဲ့ဘဝဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္ သိခဲ့တာပါ။

ေရရွည္အက်ဳိးကို ၾကည့္တာပါ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

လက္ပံေတာင္းမွာ ေႁမြရိွတယ္ (ကိုညိဳ)

"လက္ပံေတာင္းမွာ ေႁမြရိွတယ္။ အဲဒီေႁမြဟာ သူ႔ဖာသာ ေခြေနတာ ၾကာၿပီ။ သိပ္ကို ထိပါးေစာ္ကားလာလို႔ ပါးပ်ဥ္းေထာင္လာတာ ျဖစ္တယ္။ ေဒါသူပုန္ထလာတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီေႁမြကို မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔ တိုက္ခဲ့တယ္။ အေရခံြေတြ ကြာက်ေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ ေမာင္းထုတ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ပံေတာင္း ေႁမြရဲ႕အစြယ္ကို္ေတာ့ သူတို႔ မခ်ဳိးနိုင္ခဲ့ဘူး။ လက္ပံေတာင္းေႁမြဟာ အဆိပ္ျပင္းတယ္ ..."

ဗမာျပည္ မတ္လသမိုင္းဟာ ထႂကြတယ္၊ ပုန္ကန္တယ္ ႏိုးၾကားတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ေတြနဲ႔ပါ။ ဖက္ဆစ္ေတြကို ေတာ္လွန္ခဲ့တာလည္း မတ္လပဲ။ အာဏာရွင္ေတြကို ပုန္ကန္ခဲ့တာလည္း အဲဒီ မတ္လပဲ။ အာဏာရွင္ လက္႐ံုးတပ္ေတြေၾကာင့္ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုဖုန္းေမာ္ က်ဆံုးခဲ့တဲ့ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔ကို ျမန္မာျပည္ရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးေန႔လို႔ (၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဖုန္းေမာ္ႏွစ္ပတ္လည္မွာ) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိယ္တိုင္ ေၾကျငာေပးခဲ့တာပါ။ 

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ လူ႔အခြင့္အေရးေန႔ ေငြရတုျပည့္ မတ္လ ၁၃ ရက္နဲ႔ ၁၄ ရက္ေန႔မွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လက္ပံေတာင္းက လူ႔အခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုသံေတြကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္သြားခဲ့တယ္၊ ၾကားသြားခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီအသံေတြဟာ လက္ပံေတာင္းက ေႁမြတြန္သံေတြလို႔ မွတ္ယူလိုက္တယ္။ လက္ပံေတာင္းေႁမြေတြဟာ ပါးျပင္းေတြေထာင္ၾကတယ္၊ မာန္ေတြနဲ႔ တ႐ႈး႐ႈး မႈတ္တယ္။ 

ရန္သူ ေပ်ာက္ေနတယ္ .... (ကာတြန္း ေစာငို)

အနာတရ ... ပိေတာက္ (ကမာပုလဲ)

ပိေတာက္ေတြဟာ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔
ဖူးရမလား ... ပြင့္ရမလား ... ငံုရမလား
ေႂကြရမလား ...
သူစိမ္းျပင္ျပင္ စိမ္းကားလိုက္ရမလား ...။

တခ်ဳိ႕ ပိေတာက္ပင္ေတြ ဖူးေနတယ္ဆိုပဲ ...။

အဲဒီ ပိေတာက္ဖူးေတြမွာ ...
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ယမ္းခိုးယမ္းေငြ႔ရနံ႔ေတြ
၈၈၈၈ နဲ႔ အေရးေတာ္ပံု ေႂကြးေၾကာ္သံေတြ
စုိးႏုိင္ ... ဖုန္းေမာ္ ... ဝင္းေမာ္ဦးတို႔ရဲ႕
အျပစ္မဲ့ ေသြးညႇီန႔ံေတြ
တံတားနီက မကၽြတ္မလြတ္ႏုိင္ေသးတဲ့ ဝိဉာဥ္ေတြ
အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲက က်ဆံုး အာဇာနည္ေတြ
၁၉၉၁ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚက လူမ်ဳိးတုန္း လူသတ္ပြဲႀကီး
ဒီပဲရင္း လူအစုအလိုက္အျပံဳလိုက္လူသတ္ပြဲရဲ႕ အသံ
နာဂစ္ သားသတ္သမားရဲ႕ အေျခခံဥပေဒ
ရွစ္စိပ္မက ကြဲေၾကေနတဲ့ ... အ႐ိုက္ခံ အႏွက္ခံ
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ သံဃာေတြရဲ႕ ဦးျပည္းစိမ္းမ်ား ...။

ေျမသိမ္းေျမလုၿပီး အၾကမ္းဖက္ျခင္းကို တြင္တြင္လုပ္လာေနတဲ့ စစ္အစိုးရ (ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း)

မံုရြာ လက္ပံေတာင္းေတာင္၊ မအူပင္ မလက္တိုေက်းရြာအုပ္စု၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ႏွစ္က်ပ္ခြဲေက်းရြာ။ သံုးလအတြင္း ဗမာႏိုင္ငံမွာ အစိုးရရဲ႕ပုလိပ္ေတြ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေကအုိင္ေအကို ဒီေန႔အထိ မျပတ္ဆက္တိုက္ ထိုးစစ္ဆင္ေနတာပါ ထည့္တြက္လုိက္ရင္ ဗမာျပည္မွာ လူထုအေပၚလက္နက္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္ေျဖရွင္းေနတဲ့ ႏႈန္းထားဟာ ကမာၻမွာ ထိပ္ဆံုးထဲက ပါဝင္တယ္လို႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။

ဒါကိုတခါ ထပ္အေသးစိတ္ စူးစမ္းလုိက္ရင္ ဗမာျပည္မွာ ဗိုလ္သိန္းစိန္ ၾကံ့ဖြတ္အစိုးရ တက္လာၿပီးမွ၊ ေနာက္ၿပီး ဒီအစိုးရ သက္တမ္းရွည္လာတာနဲ႔အမွ် လူထုအေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ပိုမ်ားလာတယ္ဆိုတာကို ေတြ႔ရမွာပါ။ ဒီေတာ့ လူထုဘက္က မစဥ္းစားဘဲ ေနလို႔မရတဲ့ ျပႆနာေတြ ေပၚလာပါတယ္။

ဝယ္လိုက္ၿပီ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ျပည္သူေတြ ျပင္ျပင္၊ ရွင္ဘုရင္ေတြ ေျပာင္းေျပာင္း (ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္)

ႏိုင္ငံျခား သတင္းဌာနတစ္ခုကလာတဲ့သတင္း ဖတ္လိုက္ရတယ္။ အလိုေလး သတင္းေကာင္းႀကီးပါကလား။ သတင္းက ဒီလိုဗ်။ ဖင္လန္ႏိုင္ငံေရာက္ က်ဳပ္တို႔သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာခဲ့တဲ့စကားဗ်။ ဘာတဲ့။ အဲ....အဲ။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္းမွာ လႊတ္ေတာ္အတြင္း တပ္မေတာ္ပါဝင္မႈ အခန္းက႑ကို ေလ်ာ့ခ်သြားေတာ့မယ္ ဆိုပါကလား။ 

သမၼတႏွယ္ဗ်ာ။ ေျပာစရာေနရာရွားေရာ့လား။ ဖင္လန္ႏိုင္ငံမွ သြားေျပာရတယ္လို႔။ ေနျပည္ေတာ္မွာ မေျပာခ်င္ေန။ ရန္ကုန္ေရာက္တုန္း ေျပာပါေတာ့လား။ ခ်င္းေတာင္ေရာက္တုန္း ေျပာပါေတာ့လား။ ဖင္လန္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံမွာမွ သြားေျပာရလား။ အနံ႔၊ အရသာနဲ႔ျပည္စံုတဲ့ တပ္မေတာ္သတင္းကို အန္ခ်င္စရာလုပ္တာ မ်ားလားဗ်ာ။ 

`ဒါေပမယ့္… သမၼတႀကီးက ေျပာတယ္ဗ်။ လာမယ္ ၾကာမယ္တဲ့။ ဒီေန႔လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ တပ္မေတာ္က အစိတ္သားႀကီး (အဲေလ ေယာင္လို႔) ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းႀကီးမ်ားေတာင္ ပါေနပါတယ္။ ပါခ်င္လို႔ပါေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ကို ပံုေပၚဖို႔အတြက္ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ေနတာပါတဲ့။ လက္တေလာေတာ့ ေလွ်ာ့ခ်လို႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးတဲ့။ ၂၀၁၅ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္မွာပါတဲ့။ 

ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ (ပန္းခ်ီ - ေအာင္ထက္)

ေမးခြန္းမ်ား (သစၥာနီ)

ဖန္ဆင္းရွင္မွာ အေမရွိလား 
စၾကဝဠာမွာ မွန္ေျပာင္းရွိလား 
အခ်ိန္မွာ နာရီရွိလား 
သမုိင္းမွာ ေၾကာင္လိမ္ေလွကားရွိလား 
ေလာကပါလတရားမွာ ခ်ိန္ခြင္ရွိလား 
ေကာင္းကင္မွာ ေခါင္မုိးရွိလား 
ေတာင္တန္းေတြမွာ အိပ္ယာရွိလား 
ပင္လယ္မွာ ေရတြင္းရွိလား 
ျမစ္ေတြမွာ အေတာင္ပံရွိသလား 
ပန္းပြင့္ေတြမွာ အသားအေရာင္ခြဲျခားမႈရွိလား 
ဘဝမွာ ခရီးသြားေျမပုံရွိလား 
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမွာ သေႏၶတားေဆးရွိလား 
ေသျခင္းတရားမွာ ေမြးေန႔ရွိလား 
ေမးခြန္းမ်ားမွာ အေျဖရွိသလား။ 

သစၥာနီ 


 

ျမန္မာ့ မီဒီယာ (ကာတြန္း ဟန္ေလး)

ေရြးေကာက္ပြဲ သင္ခန္းစာ နမူနာအခ်ဳိ႕ (ေမာင္ဝံသ)

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အဓိကရ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းႀကီးတစ္ရပ္ျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ညီလာခံႀကီး မတ္ ၈၊ ၉၊ ၁၀ မွာ က်င္းပၿပီးစီးသြားပါၿပီ။ အေျခအေနအရပ္ရပ္အရ ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အစိတ္အတြင္း ဗဟိုဦးစီးစနစ္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားရတဲ့ ပါတီအျဖစ္ကေန ေအာက္ေျခပါတီဝင္ထုက ဒီမိုကေရစီနည္းက် အဆင့္ဆင့္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္တဲ့ ျပည္သူ႔ပါတီအျဖစ္သို႔ ကူးေျပာင္းတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္တယ္ဗ်။ 

ကြၽန္ေတာ္ မွတ္သားမိသေလာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေပၚထြန္းခဲ့ဖူးတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားဟာ ဂ်ီစီဘီေအက စလို႔ ဖဆပလ၊ ဗကပ၊ ပမညတ၊ ပထစအဆုံး ျပည္သူ႔ပါတီမ်ားအျဖစ္ ရပ္တည္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ညီလာခံ (ဟိုတုန္းကေတာ့ ျပည္လုံးကြၽတ္ ညီလာခံလို႔လည္း သုံးႏႈန္းခဲ့ၾကပါတယ္) ေတြ က်င္းပၿပီး ပါတီတြင္း ဒီမိုကေရစီကို ရွင္သန္ေစခဲ့ၾကပါတယ္။ 

ပါတီညီလာခံေတြေၾကာင့္ ထက္ျခမ္းတြင္မကဘဲ ေလးျခမ္းေလာက္ ကြဲကုန္ၾကတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေတြကိုလည္း ဂ်ီစီဘီေအႀကီးက အစ နမူနာေတြျပခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဖဆပလ၊ ဗကပ တို႔အျပင္ ဒီမိုကေရစီပါတီ မဟုတ္တဲ့ မဆလ ေခၚ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ညီလာခံတစ္ခုမွာေတာင္ ျဖဳတ္ထုတ္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့ေသးတာပါပဲ။ ပါတီဥကၠ႒ႀကီးက မဲအေရအတြက္မွာ နံပါတ္ ၃ လား၊ ၄ လား ျဖစ္သြားလို႔ဆိုလား၊ ပါတီတြင္း သန္႔စင္ပြဲေတြ လုပ္ခဲ့ၾက၊ ေခါက္ဆြဲ တစ္ေသတၱာ၊ ႏို႔ဆီဗူး တစ္ေသတၱာ စာရင္းကြာမႈနဲ႔ ျဖဳတ္ထုတ္ ေထာင္ခ်သတဲ့။ အင္မတန္ ဟားတိုက္စရာေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပက္လုံးေတြ ေပၚခဲ့ဖူးသဗ်ာ။ 

တံတားနီေမာ္ကြန္း (ေမာင္စြမ္းရည္)

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ 
စိမ္းစိုလွပ၊ အာရွဥယ်ာဥ္ 
ကမၻာ့တခြင္မွာ စာတင္ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ 

ေရကန္အသင့္၊ ၾကာအသင့္နဲ႔ 
ပင္ျမင့္ပင္ေစာက္၊ ပင္ေအာက္အေျခ 
ေမာင္ေတြမယ္ေတြ၊ ေဖာ္ေရြရယ္ရႊင္ 
ၾကည္လင္သာယာ၊ ျမန္မာအနာဂတ္ 
သားျမတ္ သမီးမြန္၊ ကၽြန္ေခတ္ေတာ္လွန္ 
ခံယူခဲ့ၾက သခင္ဘဝျဖင့္ 
လွပသမိုင္း ရွိခဲ့တယ္။ 

ပိေတာက္ ကံ့ေကာ္ 
အေၾကာ္စကား၊ စိန္ပန္းမ်ားနဲ႔ 
နံ႔ရွားႀကိဳင္လြင့္၊ ခါတန္သင့္မွာ 
ပြင့္မ်ဳိးစံု ေဝဆာ 
ကန္ထဲမွာၾကာ၊ ကန္ေဘာင္မွာ ပိေတာက္ 
ေလသင့္ရာ ႀကိဳင္ေလွာက္လို႔ 
မိုးေသာက္ ေနဝင္၊ ေႏြဝင္မိုးကူး 
အလွထူးတဲ့ ဒို႔နယ္ေျမ။ 

ေက်းဇူးရွင္ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ေႏွာင္ႀကိဳးေတြ မခ်ည္ပါနဲ႔ (သစၥာနီ)

စေနေန႔ ၉-၃-၁၃ ေန႔က သူရဦးေအးျမင့္ ဥကၠ႒အျဖစ္ေဆာင္႐ြက္ေသာ လႊတ္ေတာ္ေရးရာေကာ္မတီမွ အစည္းအေဝးဖိတ္သည္။ ရွစ္မိုင္ ရန္ကုန္စီးတီးေဟာ္တယ္မွာ ၉ နာရီဟု ဆိုသည္။ လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္းထားေသာ ပံုႏွိပ္ဥပေဒမူၾကမ္းကို ေဆြးေႏြးဖို႔ျဖစ္သည္။

က်ေနာ္တို႔ ကဗ်ာဆရာမ်ားသမဂၢ မတက္ေရာက္ျဖစ္။ ကိုထြန္းဝင္းၿငိမ္း(စာေရးဆရာသမဂၢ) ဖုန္းဆက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔သေဘာထားက အရင္အတိုင္းပဲဟုသာ ေျပာလိုက္သည္။ (အစည္းအေဝးသြားမတက္ျခင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ကမၻာ့ကဗ်ာေန႔က်င္းပရန္ အစည္းအေဝးႏွင့္ လူထုပဲ့တင္သံ သံခ်ပ္ဒိုင္အဖြဲ႔၏ အစည္းအေဝးမ်ား ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။) မႏွစ္ကလည္း ထိုေနရာမွာပင္ (ဝန္ႀကီးဦးေက်ာ္ဆန္း လက္ထက္) ထိုလႊတ္ေတာ္ေရးရာေကာ္မတီက ဖိတ္ေခၚကာ ေဆြးေႏြးဖူးသည္။

ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္ (၈၃) ႏွစ္ေျမာက္ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာ (ေမာင္လြမ္းဏီ)

ဗဂ်ီေအာင္စုိး မွ ေအာင္ဗဂ်ီကိုး ... သို႔ (ကမာပုလဲ)

တညသားမွာ 
က်ေနာ့္ကုိ လက္တို႔ 
အိပ္ယာကေန လာလို႔ ႏႈိးတယ္ ေမေမ ...။ 

“ခ်စ္သား ... ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့” တဲ့။ 

ေဗာဓိ ေညာင္ပင္လား 
သစ္ပင္ႀကီးတပင္အနားဆီ ေခၚသြား 
“ခ်စ္သား ... အသင္ ဘာျမင္သလဲ” တဲ့။ 

အခ်ိန္မီ ... (ကာတြန္း ဟန္ေလး)

NLD (LA) အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရး

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးရာ ေဆြးေႏြးခန္းမွာ ျမန္မာျပည္ကို ေခတၱသြားေရာက္ေလ့လာ၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ျပည္ပအေျခစိုက္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးျမင့္သိန္း ကို ဗီြအိုေအဝိုင္းေတာ္သူ ေဒၚခင္စိုးဝင္း က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းၿပီး NLD လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမအဖြဲ႔ရဲ႕ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္လႈပ္ရွားမႈကို ေဆြးေႏြးတင္ျပထားပါတယ္။ 

 ေဒၚခင္စိုးဝင္း ။ ။ ျပည္ေတာ္ျပန္အဖြဲ႔အစည္းေတြ အမ်ားႀကီးေတြထဲမွာ NLD-LA လည္း ပါလာၿပီေပါ့။ NLD-LA အဖြဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ ဒီကိုလာခဲ့ရတာက ျမန္မာအစိုးရရဲ႕ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ လာခဲ့တာပါလားရွင့္။ 

ဦးျမင့္သိန္း ။ ။ ပထမဦးဆံုးအခ်က္အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ျပည္ေတာ္ျပန္မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ခဏလာၿပီးေတာ့ ေလ့လာဖုိ႔။ သူတုိ႔ ဖိတ္ၾကားခ်က္လို႔ ေျပာရင္လည္း မွန္တယ္လို႔ေတာ့ ေျပာလို႔မရေသးဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ကိုယ္တုိင္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔နဲ႔ ႏွစ္ႀကိမ္ေတြ႔ၿပီးတဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ပါတီရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္သေဘာထားကို ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ၂၀၁၅ အထိ ဆက္ၿပီးေတာ့ ေနအံုးမယ္။ ထင္သာျမင္သာရွိတဲ့ အေျခအေနေတြ မျဖစ္မခ်င္း က်ေနာ္တို႔ အဲဒီအခ်ိန္အထိ ဆက္ရွိမယ္။ 

ကဗ်ာဆရာေတြ ဘယ္သြားေသေနၾကသလဲ (ခ်ဳိတူးေဇာ္)

ကိုလွသန္း 
ခင္ဗ်ားကို လြမ္း လုိ႔ 
က်ေနာ္ ဒီကဗ်ာေရးတယ္. . . 

"ကဗ်ာဆရာဆုိတာ 
လည္စင္းခံေပး႐ုံသက္သက္ 
သိုးေတြ မဟုတ္ဘူး. . ."

ကဗ်ာ့တပ္ဦးက အကိုႀကီးတေယာက္ 
အဲသလို ေရရြတ္ဖူးခဲ့. . .

ၿပီးေတာ့ 
လက္ေဆာင္ပန္းျခင္းသြားပို႔ 
ၿပီးေတာ့ 
ရဲေတြနဲ႔ေပါင္း 
ၿပီးေတာ့ 
သစ္ပင္စိုက္ 
ၿပီးေတာ့ 
သမဂၢဖြဲ႔ 
ၿပီးေတာ့ 
တုိက္ပုံဆင္တူဝတ္
ၿပီးေတာ့ 
အခမ္းအနားတက္ 
ၿပီးေတာ့ . . . 

"မတရားတာေတြ ရွိေနေသးသေရြ႕ 
ေတာ္လွန္ေရးဆုိတာ ရွိေနမွာပဲ. . ." 

သူတို႔ေခၚေတာ့ ဒုကၡသည္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား - ၁၃ (ကိုညိဳ)

ေဆာင္းပါးရဲ႕ ဒီအပိုင္းေလးေရးေနတဲ့ အခုမတ္လဟာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ က်ေနာ္တို႔ကို မဏိပူရ အာဏာပိုင္ေတြက ဒုကၡသည္စခန္းကေန ျမန္မာျပည္နယ္စပ္ကို တိတ္တဆိတ္ ေမာင္းႏွင္တဲ့လနဲ႔ တိုက္ဆိုင္ေနတယ္။ မတ္လဟာ ေတာ္လွန္ေရးလ ျဖစ္တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕သေကၤတလည္း ျဖစ္တယ္။ အပင္တိုင္း ရြက္ေဟာင္းေတြ ေႂကြေနတယ္။ တခ်ဳိ႕အပင္ေတြက ရြက္ႏုအသစ္ေတြနဲ႔ ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္၊ အပင္တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ပုရစ္ဖူးေတြငံုလို႔။ “တေပါင္းေရာက္ၿပီ၊ လက္ပံ ေပါက္လဲ ၿမိဳင္ထဲနီရဲနဲ႔ အစခ်ီၿပီး … … နီစြေမာင္းေမာင္း လတေပါင္း ...” နဲ႔ အဆံုးသပ္ထားတဲ့ ဆရာထူးရဲ႕ 'တေပါင္းနီ' ကဗ်ာေလးကို သြားသတိရတယ္။ 

အေဟာင္းေတြကို ၿဖိဳခ်ၿပီး အသစ္ထူေထာင္မယ့္ က်ေနာ္တို႔ဟာ မေရမရာခရီးၾကမ္းႀကီးတခုကို ေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္ မာန္ေတြကေတာ့ က်မသြားေသးဘူး။ မဏိပူရ အာဏာပိုင္ေတြကိုေတာ့ စိတ္ထဲ ကမၻာမေၾကျဖစ္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ျဖတ္ေနတဲ့ မဏိပူရသစ္ေတာဟာ အရြက္ေတြျပဳန္းစျပဳေနၿပီ။ လွ်ဳိေျမာင္ေတြေအာက္က ဝါးေတာႀကီးေတြဟာ သကၤန္းဝါဝါႀကီး ျခံဳထားသလိုပဲ။ ေႂကြက်ေနတဲ့ ရြက္ဝါေတြကို နင္းေျခသြားလို႔ထြက္္လာတဲ့ တရွဲရွဲ တရွပ္ရွပ္နဲ႔ အသံေတြကပဲ လႊမ္းမိုးေနတယ္။ 

ညႊတ္ကြင္း ... (ကမာပုလဲ)

စိတ္သြားတိုင္း အလြမ္းကပါတယ္ ေမေမ
ခုဆို အေမ့အိမ္ ကတက္ရြက္ကေလးေတြ ႏုေနမွာ
ဥၾသတြန္သံၾကားသလားေမေမ ...
ခ်ဳိးငွက္ကေလးကလည္း အေမ့ကုိ လြမ္းေအာင္ ကူခၽြဲေနမွာပဲ ...။

စိတ္သြားတုိင္း အလြမ္းေတြက တနင့္တပုိးနဲ႔ပါ ေမေမ
တမာပင္ကေလး ပြင့္ၿပီလား
လမ္းထိပ္က ဘံုပုိင္ ပိေတာက္ပင္ႀကီးကေရာ ...
ေရႊရင္ တထိတ္ထိတ္ ခုန္လို႔
ဖူးလို႔ ငံုလို႔ က်ေနာ့္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲလား ...
ငုေတြေတာ့ ဒီမွာလည္း ပြင့္တယ္ေမေမ ...။

အဝီစိ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲတစ္ခု (ေမာင္ဝံသ)

ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ဘယ္လိုမွမထင္ထားတဲ့ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲတစ္ခုကို တက္ေရာက္ အကန္ေတာ့ခံခဲ့ရတယ္။ ကန္ေတာ့တဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေဟာင္းေတြက အခုေနေျပာရင္ အနက္ပါဖြင့္ျပရမယ့္ ၁၉၇၈-၁၉၈၀ လူထုဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းပညာ Mass Communication) သင္တန္းရဲ႕ ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ ျဖစ္တယ္ဗ်။

ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ အစီအစဥ္အေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ဖုန္းဆက္သတင္းေပးသူက ဆရာႀကီးဦးေအာင္သင္းရဲ႕သမီး မေမာ္ေမာ္သင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူက 'လူထုဆက္' သင္တန္းရဲ႕ တတိယအသုတ္ ၁၀၀ ဦးထဲမွာ ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံပညာေရးေလာကမွာ စမ္းသပ္ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဒသေကာလိပ္စနစ္ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ ၁၉၇၈၊ ၁၉၇၉၊ ၁၉၈၀ သုံးႏွစ္တာကာလမွာ တစ္ႏွစ္ကို သင္တန္းသား ၁၀၀စီ လက္ခံခဲ့တာျဖစ္လို႔ စုစုေပါင္း ၃၀၀ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အခု ၃၅ ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ သူတို႔ေတြထဲက ဆရာကန္ေတာ့ပြဲလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးရသူ ေလးငါးဆယ္ ေယာက္ေလာက္က တိုေတာင္းတဲ့အခ်ိန္တစ္ခုအတြင္း ဆက္သြယ္စည္း႐ံုလိုက္ၾကတာ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၄ ရက္ (တနဂၤေႏြေန႔) မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ M3 စားေသာက္ဆုိင္မွာ ေက်ာင္းသားေဟာင္း ၆၀ ေက်ာ္ ၇၀ ေလာက္တက္ေရာက္တဲ့ပြဲေလးတစ္ပြဲ လွလွပပ ျဖစ္ေျမာက္သြားခဲ့ပါတယ္။

ျမင့္ျမင့္ပ်ံ ... ေဝးေဝးျမင္ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

အသံေတာ့ စမ္းေနၿပီ (ေက်ာ္ရင္ျမင့္)

ကမၻာပ်က္ခါနီးမွာ ေနဆယ္စင္း ထြက္တယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ ပူမွာပဲလို႔ ဝင္းဝင္းေတာက္ေနတဲ့ ေနလံုးႀကီးကို လက္ဖဝါးနဲ႔ကာၿပီးၾကည့္ရင္း ကိုေငြတိုး ေတြးေနတယ္။ 

ကိုေငြတိုး ဝတ္ထားတဲ့ ဖ်င္အက်ႌႀကီးလည္း ေခၽြးေတြနဲ႔ နစ္ေနၿပီ။ အက်ႌကိုခၽြတ္ၿပီး ညႇစ္ရင္ ေရစိမ္ထားသလို ေခၽြးေတြ ထြက္လာမွာပဲ။ ေကာင္းကင္မွာေတာ့ တိမ္တစ္စ တစ္မွ်င္မွ် မရွိ။ မီးလံုးႀကီးနဲ႔တူတဲ့ ေနမင္းက ရွိသမွ် အပူဓာတ္ေတြကို အားရပါးရ လႊတ္ထုတ္ေပးေနတယ္။ ေနပူေတာ့ မိုးတိမ္ေတြလည္း အေငြ႔ျပန္ၿပီး ေပ်ာက္ကုန္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕။ မိုးတစ္ေပါက္ေတာင္မွ မရြာတာ ၾကာလွၿပီ။ မိုးမရြာတာ ၾကာေတာ့ ဝါပင္ေတြလည္း သံေခ်း တက္ေနၿပီ။ “ဝါပင္ေတြက သံေခ်းတက္၊ အိမ္က မိန္းမ ဆန္ေခ်းထြက္” လို႔ ေျမာက္ဘက္အိမ္က ဖိုးေတာ အေျပာင္အျပက္ေျပာတဲ့စကားကို နားထဲမွာ ၾကားေယာင္လာတယ္။

ဒီကေန႔ ကဗ်ာ (ေဆာင္းလူ)

ဒီကေန႔ ....
ဗင္ဂုုိးရဲ႕ ေႏြဦးကဗ်ာကုုိ ဖတ္မိတယ္
ေနာက္ ...
ေနာ္ခမ္းနဲ႔ အေပါင္းအပါေတြ ဘ၀ကူးတယ္ ...

စိတ္ .....
မလက္တုုိကုုိ ေရာက္သြားလုုိက္ ...
ေၾကးနီေတာင္ကုုိ ေရာက္သြားလုုိက္ ....

မ်က္လုုံးထဲ ....
ေက်ာက္စိမ္းေတြလား ....
ကခ်င္မေလးေတြလား ....
နန္းေတာ္ႀကီး မီးပုုံးႀကီးနဲ႔ ႏွစ္သစ္အကူး ...
က်ဳံးထိပ္က နဂါးႀကီး ေစာင့္ေၾကာင့္ထုုိင္လုုိ႔ ...

ဝဋ္ေကာင္ (ကမာပုလဲ)

ေခတ္က ပ်က္ေတာ့
အရပ္ပ်က္ ဇာတ္ပ်က္နဲ႔ လူပ်က္ေတြသာ ေခတ္စား ...။

ေခတ္က ပ်က္ေတာ့
အဲဒီ ေခတ္ပ်က္ႀကီးနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ရွိဖို႔ရာ
ကုိယ္ဟန္ျပသူေတြ ေခတ္စား
ကုိယ္ခႏၶာကုိ ေအာက္ေစ်းနဲ႔ ခ်ေရာင္းေနသူေတြ ေခတ္စား
ကိုယ့္နာမည္ ကုိယ္ ေရာင္းစားသူေတြ ေခတ္စား
ကုိယ့္ရပ္တည္ခ်က္ ကုိယ္ခ်ေရာင္းေနသူေတြ ေခတ္စား
ႏွလံုးသား သစ္ေခါင္းေပါက္နဲ႔ လူပ်က္ ဦးေခါင္းေတြ ေခတ္စား အႏုပညာလိုလုိ ...
ေမတၱာတရားလိုလို ... ေၾကာင္သူေတာ္လိုလို ...
သူရဲေကာင္းလိုလို ... ေခတ္ေရွ႕ေျပးသူေတြ လိုလို ...
နိဗၺာန္ကုိ အေရာက္ပုိ႔မယ့္ ေဖာင္ကူးတို႔ေတြလိုလို ...။

ဘတ္ဂ်က္ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

အာဏာရွင္္ဆင္႐ိုင္းကိို ဒီမိုကေရစီက်ဳံးထဲ သြင္းၾကပါ (ကိုညိဳ)

သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေနာ္ေဝးနိုင္ငံ ေအာ္စလိုကို ေရာက္တဲ့ရက္ ညေနခင္းမွာ က်ေနာ္ အပါအဝင္ ဒီမိုကေရစီအေရးတက္ႂကြသူ လူ ၅၀ ဆႏၵျပတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အားေပးေထာက္ခံတဲ့သူေတြရိွသလို ႐ႈတ္ခ် အျပစ္တင္မႈေတြကိုလည္း ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါ မဆန္းဘူး၊ ဒီမိုကေရစီဝါဒအရ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ အရိွတရားကိုေတာ့ လက္ခံရမွာပဲ။ 

ေနာ္ေဝးေရာက္ ျမန္မာေတြအမ်ားစုက ဆႏၵျပမယ္ေန႔(တနလၤာ) က အလုပ္ကိုယ္စီလုပ္ေနရေတာ့ မအားၾကဘူး။ အဲဒီေန႔ ဆႏၵျပသူေတြဟာ တခ်ဳိ႕က လစာမဲ့ခြင့္ယူ၊ တခ်ဳိ႕က အလုပ္ဖ်က္ၿပီး လာၾကတာ။ ေအာ္စလို အနီးအနားနဲ႔ တျခားၿမိဳ႕က တိုင္းရင္းသားေတြေတာင္ ပါေသးတယ္။ ဘယ္သူကမွ တိုက္တြန္းနိႈးေဆာ္ တြန္းအားေပးလို႔ လာၾကတာမႈတ္ဘူး။ ကိုယ့္အသိစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကိုယ့္ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္အတိုင္း ဒို႔အလုပ္ ဒို႔လုပ္မယ္ဆိုၿပီး လာၾကတာျဖစ္တယ္။ 

တခ်ဳိ႕ မလာနိုင္ေပမယ့္ ဖံုးေတြဆက္၊ မက္ေဆ့စ္ေတြပို႔ၿပီး အားေပးတာ၊ ေထာက္ခံတာေတြလုပ္တာ အမ်ားႀကီး။ အခုဆႏၵျပပဲြမွာ မႀကိဳက္ၾကသူေတြ ေဝဖန္တာက “သမၼတႀကီး သိန္းစိန္အား ေရႊပန္းျဖင့္ ႀကိဳဆိုပါသည္” ဆိုတဲ့ စာသားပိုစတာတခုပါ။

ၿမိဳ႕ႀကီးသား (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

"ေတာင္ကိုၿဖိဳရင္ နတ္ကိုင္မယ္" - လက္ပံေတာင္းေတာင္မွ ၿငီးျငဴသံမ်ား

ေဆးလိပ္မတို ေနမညိဳပါဘဲနဲ႔ (ေမာင္သာခ်ဳိ)

(တစ္) 

ႏိုင္ငံေက်ာ္ကဗ်ာဆရာႀကီး “တင္မိုး”က ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရးခဲ့ဖူးပါသည္။ “ဧည့္သည္ႀကီး”ဆိုသည့္ကဗ်ာ။ 

“ေဆးလိပ္လည္းတို 
ေနလည္းညိဳၿပီ 
ငါ့ကို ျပန္ပို႔ၾကပါေလ” တဲ့။ 

ကဗ်ာတိုကေလးျဖစ္သည့္တိုင္ အနက္အဓိပၸာယ္က တာသြားလွပါသည္။ လူသည္ဧည့္သည္။ ဤေျမကမၻာေပၚသုိ႔ ေခတၱခဏ လာေရာက္ေနနားခြင့္ရသည့္ ဧည့္သည္။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ဘယ္မွန္းမသိသည့္ အိမ္သို႔ ျပန္ၾကရစျမဲ။ ေၾသာ္.... လူဟာ ဧည့္သည္ပါတဲ့။ ေဆးလိပ္တိုကာ ေနညိဳခ်ိန္ေရာက္ၿပီမို႔ ျပန္ပို႔ေပးၾကပါေတာ့တဲ့။ ေသျခင္းတရားႏွင့္ လိုက္ဖက္လြန္းလွသည့္ကဗ်ာ။

ေနာက္ထပ္ ကဗ်ာဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ ရွိပါေသးသည္။ “ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ” ... တဲ့။ ဆရာ့ကဗ်ာအမည္က “ေနာက္ဆံုးရထား”။ 

“အလွကိုရွာ 
ဘယ္မွာမေတြ႔။ 
တစ္ေန႔အခ်ိန္တန္ေတာ့ 
ဆူညံညံငိုသံၾကားရတယ္ 
ရထားေရြ႕ေရြ႕ တဲ့” 

လွခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားသည့္ ေလာကႀကီးထဲ၌ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ေလွ်ာက္သြားေနခဲ့ၾကရင္း အခ်ိန္တန္ေတာ့ မသာရထားေပၚ၌ ေခါင္းတလားကိုတင္ကာ တေရြ႕ေရြ႕ တြန္းသြားခံရၿပီးေနာက္ ငိုသံေတြ စီခနဲၾကားလိုက္ရျခင္းႏွင့္အတူ လူ႔ဘဝသည္ ဇာတ္သိမ္းရစျမဲျဖစ္ေၾကာင္း ဖဲြ႔ဆိုထားသည့္ ကဗ်ာကေလးပဲျဖစ္ပါသည္။

ဂဠဳန္ သူပုန္ထၾကစို႔ ...(ကာတြန္း ေစာငို)