Thursday, September 30, 2010

အစိုးရအထက္က အစိုးရ၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအထက္က စစ္ေကာင္စီ (ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း)

စစ္အုပ္စုရဲ႕ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒထဲမွာ လူေျပာသိပ္မမ်ားၾကတဲ့ ပုန္းလွ်ဳိးကြယ္လွ်ဳိး အာဏာပိုင္အဖဲြ႔တဖြဲ႔ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီအုပ္စုဟာ အေမွာင္ထဲမွာ ေခ်ာင္ကုပ္ေနတာျဖစ္သလို ဒီဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒထဲမွာ သူ႔အတြက္ သီးျခားအခန္း၊ ပုဒ္မရယ္ လို႔ ေဖာ္ျပမထားဘဲ သမၼတဆိုတာရယ္၊ တပ္ေတာ္ရဲ႕အခန္းဆိုတာရယ္တို႔နဲ႔ ေရာေထြး ေဖာ္ျပထားတာကိုေတြ႔ရ ပါတယ္။

အဲဒါကေတာ့ အခန္း(၅) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုတာကေန စၿပီးေဖာ္ျပထားတဲ့ အမ်ဳိးသား ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ ဆိုတာပါပဲ။

ဒီေကာင္စီမွာ ပါမယ့္လူေတြက ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ၊ ဒုတိယ သမၼတ (ႏွစ္ေယာက္)၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ဒုတိယ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီး၊ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီး၊ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီးနဲ႔ နယ္စပ္ေရးရာဌာန ဝန္ႀကီး ဆိုတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေနရာေတြကို ဘယ္သူေတြကရမယ္ဆိုတာ အထူးတြက္ေနဖို႔ မလိုပါဘူး။ သာမန္ လူေတာင္မွန္းလို႔ရတဲ့ ရာထူးဌာနႏၱရေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအထဲက ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီး၊ နယ္စပ္ေဒသ ဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီးနဲ႔ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီးဆိုတာေတြကို လႊတ္ေတာ္ကေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိပါဘူး။ စစ္အုပ္စု ထိပ္သီးေတြက စိတ္ႀကိဳက္ေရြးမွာျဖစ္တယ္လို႔ တိတိလင္းလင္း ျပ႒ာန္းထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ အယံုၾကည္ အစိတ္ခ်ရဆံုး၊ စစ္အုပ္စုအတြင္းဆံုး က လူေတြပဲျဖစ္မယ္ဆိုတာကေတာ့ သံသယျဖစ္စရာ မလိုပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေကာင္စီဟာ သူတို႔ရဲ႕စစ္တပ္ကလူေတြနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြက္ေတြခ်ည့္ ပါဝင္မယ့္ ေကာင္စီျဖစ္တာမို႔ စစ္ေကာင္စီလို႔ ေခၚတာ အသင့္ေတာ္ဆံုးပါပဲ။

ဒါ့အျပင္ ဒီေကာင္စီႀကီးရဲ႕တာဝန္ဝတၱရားဆိုတာေတြမွာ စစ္ေရးနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တာဝန္ေတြက အဓိကျဖစ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုလည္း သတိျပဳသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထံုးစံအတိုင္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ထဲမွာေတာ့ မရွင္း-မရွင္း ေရးထားတာပါ။

“ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရေသာ္၎၊ ဥပေဒတစ္ရပ္ရပ္အရေသာ္၎ ေပးအပ္လာသည့္ တာဝန္ ဝတၱရားမ်ားကို ထမ္းေဆာင္ရန္လို႔” ေရးထားတာပါ။ အဲဒီလိုတာဝန္ေတြမေပးအပ္ရင္ ဘာအလုပ္မွမရွိတဲ့ေကာင္စီလို႔ အဓိပၸာယ္ ထြက္သလားဆုိတာ စဥ္းစားစရာပါ။

ျပန္စဥ္းစားလိုက္ရင္ မယ္မယ္ရရ၊ တိတိက်က် မရွိေသးတဲ့ တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔လို႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီလိုေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ထင္ပါတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတယ္ဆိုတာကို စူးစမ္းေလ့လာသင့္ပါတယ္။

အခန္း(၇)၊ တပ္မေတာ္ဆိုတဲ့အခန္းမွာက်ေတာ့ ဒီစစ္ေကာင္စီရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ တခ်ဳိ႕ကို စေတြ႔လာရပါတယ္။ ဒီေကာင္စီဟာ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ေတြကိုလုပ္မယ့္အဖြဲ႔လို႔ ယူဆစရာေတြပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ “ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ၏ အဆိုျပဳ ေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို ခန္႔အပ္တာဝန္ ေပးရမည္။”

ေနာက္တခါ အခန္း(၁၁) အေရးေပၚကာလဆိုင္ရာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား ဆိုတဲ့ အခန္းမွာေတာ့ “ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုျခံဳေရး ေကာင္စီႏွင့္ ညိႇႏိႈင္းၿပီး ဥပေဒကဲ့သို႔အာဏာတည္သည့္ အမိန္႔ထုတ္ျပန္၍ အေရးေပၚ အေျခအေန ေၾကညာႏိုင္သည္” လို႔ ပါပါတယ္။

ဒီအခ်က္ကိုၾကည့္ရင္ ဒီစစ္ေကာင္စီဟာ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔ထက္ အာဏာရွိေနတာ ထင္ရွားပါတယ္။ သမၼတရဲ႕ လက္႐ံုးတပ္လို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလက္႐ံုးတပ္ဟာ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼတအၾကား (တကယ္လို႔မ်ား) ကြဲလြဲမႈရွိေနရင္ သမၼတဘက္က အားျဖည့္ေပးမယ့္ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔တခုလို ရပ္တည္ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ပုဒ္မ ၄၁၂-၄၁၃ အရဆိုရင္ ဒီစစ္ေကာင္စီဟာ သမၼတနဲ႔ေပါင္းၿပီး အာဏာသိမ္းႏိုင္တဲ့ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သမၼတဆိုသူအဖို႔ “လူဆိုးေတြနဲ႔ေမာင္တိုင္ပင္ လုပ္ခ်င္ရင္” ဒီစစ္ေကာင္စီနဲ႔ပဲ တိုင္ပင္မယ္ဆိုတာ သံသယျဖစ္စရာ မလိုပါဘူး။

ႏိုင္ငံေတာ္ထဲက ႏိုင္ငံေတာ္၊ ကက္ဘိနက္(ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔) အထက္က ကက္ဘိနက္။ စစ္အုပ္စုအတြင္းစည္းလို႔ ဆုိရင္ မမွားပါဘူး။ ဒီစစ္ေကာင္စီရဲ႕လကၡဏာကို ပိုေပၚလြင္ေစတဲ့ ေနာက္တခ်က္က ပုဒ္မ ၄၁၂ မွာပါတဲ့ “ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား စံုညီစြာ တက္ေရာက္ႏိုင္ျခင္းမရွိပါက အဖြဲ႔ဝင္မ်ားျဖစ္ေသာ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ဒုတိယ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီခ်ဳပ္၊ ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီး၊ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီးတို႔ႏွင့္ညိႇႏိႈင္းၿပီး အေရးေပၚအေျခအေနကို အခ်ိန္မီ ထုတ္ျပန္ေၾကညာႏိုင္သည္”ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဟာ အတြင္းစည္းထဲက အတြင္းစည္းကို ထပ္ေဖာ္ျပလိုက္တာပဲလို႔ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။

တကယ္က်ေတာ့ ဒီစစ္ေကာင္စီဟာ တိုင္းျပည္ကို ရာသက္ပန္ စစ္ကၽြန္ျဖစ္ေအာင္ အာမခံထားတဲ့ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းတခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုထဲမွာ ဒီစစ္ေကာင္စီကို ဘယ္သူက ဘယ္လိုဖ်က္သိမ္းႏိုင္တယ္၊ ေျပာင္းလဲႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြ လံုးဝ မပါပါဘူး။ သမၼတဆိုတဲ့လူက စိတ္ႀကိဳက္ သူ႔လူေတြနဲ႔ခ်ည္း ဖြဲ႔စည္းထားမယ့္ အားလံုးရဲ႕ အထက္ဆံုးက အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။

သူတို႔ဟာ သမၼတဆိုသူ၊ ဒါမွမဟုတ္ သမၼတဆိုသူရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကရွိသူ (ဒါလည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူး မေျပာႏိုင္ပါဘူး) အယံုဆံုးလူေတြျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္က သူတို႔ဟာ အဲဒီနံပတ္ဝမ္းရဲ႕ အမိန္႔ကို တေသြမတိမ္း လိုက္နာမယ္လို႔ အယံုၾကည္ရဆံုးလူေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက တင္ေျမႇာက္မယ့္ လႊတ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႔ဆိုတာေတြ ရွိေနပါလ်က္နဲ႔ ဘာေၾကာင့္မို႔ ဒီလို အရိပ္မည္းႀကီးတခု ဖန္တီးထားရတာလဲ။ ကမၻာေပၚမွာ အာဏာသိမ္းခြင့္ကို ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲမွာ တရားဝင္ ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းထားတဲ့ တခုတည္းေသာႏိုင္ငံက တခုတည္းေသာအစိုးရရဲ႕ တဦးတည္းေသာ အာဏာရွင္ႀကီးအဖို႔ ဒီလို လူယံုေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ရာ၊ ျပည္သူေတြကို ဖိႏွိပ္ရာမွာ ဒီလိုစစ္ေကာင္စီတခု လိုလို႔ျဖစ္ပါတယ္။

တခ်ဳိ႕လူေတြေျပာၾကသလို “စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ျပယုဂ္” ျဖစ္တဲ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုထဲက ဒီလိုအခ်က္မ်ဳိးကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလဲယူလို႔ရမယ္လို႔ တကယ္ထင္ပါသလား။ ကိုယ္က တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေျပာင္းလဲဖို႔ စဥ္းစားေနတုန္း သူက တမုဟုတ္ခ်င္း အာဏာသိမ္းခြင့္ရွိေအာင္ လုပ္ထားတယ္ဆိုတာ ေမ့လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။

အာဏာသိမ္းတယ္ဆိုတာကို ထမင္းစားေရေသာက္လို သေဘာထားတဲ့စစ္အုပ္စု အေပၚ အကုန္ပံုလို႔ယံုတယ္ဆိုတာဟာ သမိုင္းသင္ခန္းစာကို ေက်ာခိုင္းရာက်ပါတယ္။

လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အဲဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ဓားစာခံေရြးတာလို႔ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ။

Wednesday, September 29, 2010

တပြဲတလမ္း စမ္းခ်င္ေသးတယ္ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ဧရာဝတီ ဘေလာ့ဂ္ လာၿပီ

ဧရာဝတီ ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာ

“ဧရာဝတီ သတင္းဌာနရဲ႕ ကိုယ္ပြားတခုပါ။ ျမန္မာျပည္တဝန္းက ရပ္ကြက္ေတြ၊ လမ္းေတြေပၚမွာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ရင္ဖြင့္သံေတြ၊ ပါးစပ္ သတင္းေတြကို ပရိသတ္ေတြဆီ ပိုမိုေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္နဲ႔ ပရိသတ္ဆီက စကားေတြကို တိုက္႐ိုက္ ၾကားႏုိင္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဒီဘေလာ့ဂ္ကို ဖြင့္လွစ္လိုက္ပါတယ္” ဆိုတဲ့ ဧရာဝတီ ဘေလာ့ဂ္ကို ဒီေန႔ စတင္ တင္ဆက္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။

‘(ဖြံ႕ၿဖိဳး) တိုးတက္လာေသာ ျမန္မာေမာ္ဒယ္ သဥၨာဝင့္ေက်ာ္၊ ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန ဘုရားစူး ပိုက္ဆံ၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဗီယက္နမ္က သက္ဆိုးရွည္ေစမည္ေလာ၊ ညာခ်ေနၿပီ၊ ေလဘာပါတီမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာတဲ့ မေဝႏွင္းပြင့္သုန္၊ မ်ဳိးႀကီး ရဲ ႔ “ယူလိုက္”၊ သူ ဘယ္သူလဲ? ’ စတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေတြနဲ႔ စတင္ မိတ္ဆက္ေပးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

စင္ကာပူ Sky Park Pool of Marina Bay Sands Hotel ရဲ႕ ေရကူးကန္ထဲမွာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အခ်မ္းသာဆံုး စာရင္းဝင္ ေရနံလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေနသူ ဦးမိုးျမင့္ရဲ႕ သား စည္သူမိုးျမင့္ နဲ႔ ျမန္မာေမာ္ဒယ္ သဥၨာဝင့္ေက်ာ္တို႔စံုတြဲ ၾကည္ႏူးေနတာကို ျမင္ခ်င္ ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ http://www.irrawaddyblog.com/ ကို သြားၾကေပေတာ့။

လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ၂၀၁၀ ပါတီမ်ား

စက္တင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ မဲဆြယ္ စည္း႐ံုးေရးဆင္းေနတဲ့
ဒိီမိုကရက္တစ္ပါတီ (ျမန္မာျပည္) ဥကၠ႒ ဦးသုေဝႏွင့္အဖြဲ႔

စက္တင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔က ဒိီမိုကရက္တစ္ပါတီ (ျမန္မာျပည္) ဥကၠ႒ ဦးသုေဝႏွင့္အဖြဲ႔ရဲ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မဲဆြယ္စည္း႐ံုးေရးခရီး။

နအဖ စစ္အစိုးရဟာ လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ သူတို႔ရဲ႕ ၾကံ႕ဖြ႔ံပါတီကို လြတ္လပ္စြာ စည္း႐ံုးခြင့္ျပဳထားၿပီး ၎တို႔ရဲ႕ မဲဆြယ္စည္း႐ံုးေရး လုပ္ငန္းေတြကို ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာေတြမွာ ေဖာ္ျပေနပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အျခား ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ့္ အျခားပါတီေတြရဲ႕ စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားမႈေတြ ကိုေတာ့ တင္းက်ပ္တဲ့ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒေတြနဲ႔ ပိတ္ပင္ထားတဲ့့အျပင္ သူတို႔ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ဥပေဒအရ ႏိုင္ငံသားတေယာက္ရဲ႕ အခြင့္အေရးျဖစ္တဲ့ "ဘယ္ပါတီမွ မႀကိဳက္ရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မဲမေပးဘဲ ေနလို႔ရတယ္" ဆိုတာကို လုိက္လံရွင္းလင္းေျပာဆုိ ေနသူေတြကို မတရား ဖမ္းဆီးေထာင္ခ် အျပစ္ေပးတာေတြ ရွိေနပါတယ္။

မဲဆြယ္လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြ လိုက္လံေဝငွေနတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ (ျမန္မာျပည္) အဖြဲ႔ဝင္တခ်ဳိ႕။

နယူးေယာက္က ကုလသမဂၢရဲ႕ ၆၅ ႀကိမ္ေျမာက္ အေထြေထြညီလာခံမွာလည္း ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဦးဉာဏ္ဝင္းက ႏိုဝင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔မွာက်င္းပမယ္လုိ႔ ေၾကညာထားတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ပါတီေပါင္း ၃၇ ပါတီ၊ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ၃,၀၀၀ ေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ အားလံုး ပါဝင္မႈရွိတယ္လို႔ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။

ဒိီမိုကရက္တစ္ပါတီ (ျမန္မာျပည္)က ျဖန္႔ေဝတဲ့ မဲဆြယ္စည္း႐ံုးေရး စာေစာင္ေတြကို ဖတ္ေနတဲ့ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတခ်ဳိ႕။

ဒါေပမယ့္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူေတြကေတာ့ ဒီ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ကေန ဘယ္လို အေျပာင္းအလဲမ်ဳိးမွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးသြားရင္ စစ္အစိုးရ စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရကေန တရားဝင္ စစ္အစိုးရအျဖစ္သာ ေျပာင္းသြားမွာျဖစ္လုိ႔ ႏုိင္ငံတကာကသိေအာင္ ေျပာဆိုလံႈ႔ေဆာ္ေနၾကပါတယ္။

Photo : AP

Tuesday, September 28, 2010

ကမၻာကို သူတို႔ ညာခ်ျပလိုက္ၾကၿပီ

နအဖ စစ္အစိုးရ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို စက္တင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔က နယူးေယာက္မွာ က်င္းပေနတဲ့ ၆၅ ႀကိမ္ေျမာက္ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံမွာ ေတြ႔ရစဥ္။

နယူးေယာက္မွာ က်င္းပေနတဲ့ ၆၅ ႀကိမ္ေျမာက္ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံမွာ စကားေျပာေနတဲ့ နအဖ စစ္အစိုးရရဲ႕ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဦးဉာဏ္ဝင္း တျဖစ္လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဉာဏ္ဝင္း

ဦးဉာဏ္ဝင္း အပါအဝင္ နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားဟာ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ ေရးဆြဲထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို အတည္ျပဳႏိုင္ဖို႔ စစ္ယူနီေဖာင္းခၽြတ္ အရပ္ဝတ္လဲကာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္တျဖစ္လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ၾကံ႕ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီကိုဖြဲ႔ၿပီး လာမယ့္ ေအာက္တိုဘာမွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔အတြက္ နည္းလမ္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ မဲဆြယ္စည္း႐ံုးေနၾကပါတယ္။

Photo : Getty Images, AP

ဂ်ပန္ကိုေရာက္သြားတဲ့ ျမန္မာဒုကၡသည္မ်ား

စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔က ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ား ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး အစီအစဥ္နဲ႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ နာရီတာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ ကရင္လူမ်ဳိး ျမန္မာဒုကၡသည္မ်ား။

ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ား ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး အစီအစဥ္နဲ႔ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္ မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္းမွ ကရင္လူမ်ဳိး ျမန္မာဒုကၡသည္ ၁၈ ဦး (မိသားစု ၃ စု) ဟာ ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ဒီကေန႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကပါ တယ္။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ နာရီတာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ကိုေရာက္ရွိလာတဲ့ ျမန္မာဒုကၡသည္တဦးကို သတင္းေထာက္မ်ားက ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းေနစဥ္။

ဂ်ပန္အစိုးရဟာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကၿပီး စမ္းသပ္တဲ့အဆင့္အျဖစ္ ၃ ႏွစ္အတြင္း ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ဒုကၡသည္စခန္းေတြကေန ဒုကၡသည္ ၉၀ လက္ခံမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၿပီး ဒီအစီအစဥ္ဟာ အာရွႏိုင္ငံတႏိုင္ငံမွာ ပထမဆံုး က်င့္သံုးတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ျပည္တြင္းစစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြဟာ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထြက္ေျပးခိုလႈံ႔ေနၾကရၿပီး တခ်ဳိ႕ဟာ ကုလသမဂၢရဲ႕အစီအစဥ္နဲ႔ တတိယႏိုင္ငံမ်ားမွာ သြားေရာက္အေျခခ် ေနထိုင္လွ်က္ရွိပါတယ္။

Photo : Getty Image

မေဝႏွင္းပြင့္သုန္ေျပာတဲ့ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း



ၿဗိတိန္ ေလဘာပါတီညီလာခံတြင္ မေဝႏွင္းပြင့္သုန္ (၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ကိုျမေအး၏သမီး) ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းေျပာၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း

Monday, September 27, 2010

ကုန္းမခံဘဲ ႐ုန္းကန္ေနမယ့္ NLD

NLD ဟာ အခုအခ်ိန္မွာ ကုန္းမခံဘူး၊ ႐ုန္းကန္မယ္ဆိုတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္မ်ဳိးနဲ႔ ၾကံ႕ၾကံခံ ရပ္တည္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ရဲ႕ ၂၂ ႏွစ္ျပည့္ ပါတီေမြးေန႔မွာ ပါတီေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးဝင္းတင္ က ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။


အခမ္းအနားမွာ စကားေျပာၾကားေနတဲ့ ပါတီ ဒုတိယဥကၠ႒ ဦးတင္ဦး နဲ႔ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးဝင္းတင္

ပါတီဝင္ အင္အား ၃၀၀ ေက်ာ္တက္ေရာက္တဲ့ ပါတီရဲ႕ ၂၂ ျပည့္ေမြးေန႔ အခမ္းအနားကို ပါတီ ဒုဥကၠ႒ ဦးတင္ဦးရဲ႕ေနအိမ္မွာ စက္တင္ဘာ ၂၇ ရက္ ဒီေန႔မွာ က်င္းပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ၂ ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးတင္ဦးနဲ႔ ဦးဝင္းတင္တို႔က ဂုဏ္ျပဳ အမွတ္တရစကားမ်ား ေျပာၾကားခဲ့ၾကၿပီး ကဗ်ာဆရာ ဖ်ာပုံနီလုံဦးႏွင့္ မုံရြာေအာင္ရွင္တို႔က ဦးဝင္းတင္ ေရးသားတဲ့ ကဗ်ာႏွင့္အတူ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာမ်ားကို ဖတ္ၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ရဲ႕ ဓာတ္ပံုေသာ့တြဲမ်ားကို ေရာင္းေနတဲ့ ပါတီဝင္တဦး


အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္
ဦးစိုးဝင္း ႏွင့္ ဦးဟန္သာျမင့္ (လယ္)


၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ထားတဲ့ NLD ပါတီကို နအဖ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္က ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း ေၾကညာထားေသာ္လည္း NLD က လက္မခံဘဲ တရား႐ံုးမွာ တရားစြဲဆိုရင္ဆိုင္ေနၿပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။


ပါတီေမြးေန႔ကို အခမ္းအနားကိုသြားေနတဲ့ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးဝင္းတင္ (လယ္) နဲ႔ ပါတီေျပာခြင့္ရသူ ဦးဉာဏ္ဝင္း (ညာ) ႏွင့္
ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးတင္ဦး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးဝင္းတင္ တုိ႔ရဲ႕႐ုပ္ပံုပါ တီရွပ္ကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္လာတဲ့ NLD ပါတီဝင္တခ်ဳိ႕


NLD ပါတီဟာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၄၀၀ နီးပါးနဲ႔ အမ်ားဆုံး အႏိုင္ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း စစ္အစုိးရက အာဏာကို လႊဲေပးျခင္းမရွိဘဲ လာမယ့္ ႏိုဝင္ဘာ ၇ ရက္ေန႔မွာ ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္ကို ထပ္လုပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

Photo : AP

၂၀၁၀ သတၱိခဲႀကီး (ကာတြန္း ေစာငို)

လႈပ္လႈပ္ရွားရွား၂၀၁၀ ပါတီမ်ား

အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအင္အားစု အဖြဲ႔ဝင္မ်ားကို စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ေအာင္ႏိုင္ေရး႐ံုးဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားမွာ ေတြ႔ရစဥ္။

နယူးေယာက္ ကုလသမဂၢ႐ုံးခ်ဳပ္မွာက်င္းပေနတဲ့ အေထြေထြ ညီလာခံႀကီးမွာ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းက ျမန္မာ့အေရးကို သူ႔ရဲ႕ ျမန္မာ့မိတ္ေဆြႏုိင္ငံမ်ားအဖြဲ႔နဲ႔ ဒီေန႔ သီးျခားအစည္းအေဝး ေခၚယူဖို႔ ရွိပါတယ္။

ဒီေဆြးေႏြးပြဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လတ္တေလာ အေရးတႀကီး ေဆြးေႏြးရမယ့္ကိစၥဟာ ႏုိဝင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔ က်င္းပဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥျဖစ္ပါတယ္။





ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ အမ်ားလက္ခံႏုိင္ေလာက္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ဳိး မဟုတ္တဲ့ အတြက္ အသိအမွတ္မျပဳဖို႔အျပင္ နအဖ စစ္အစိုးရဟာ လူ႔အခြင့္အေရး အႀကီးအက်ယ္ ခ်ဳိးေဖာက္ေနတဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံတကာ ခုံ႐ုံးတင္ဖုိ႔ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္ လို႔ သုံးသပ္ေနၾကပါတယ္။



စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး ေအာင္ႏိုင္ေရး႐ံုး ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားမွာ စကားေျပာၾကားေနတဲ့ NDF ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ

ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားမွာ ေတြ႔ရတဲ့ NDF ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္း

နအဖ ရဲ႕ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုဝင္မယ့္ NDF ပါတီဟာ NLD မွ ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕ ခြဲထြက္ တည္ေထာင္ထားတာျဖစ္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကိုယ္စားေလာင္း ၁၆၃ ဦး ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။



၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲအျပတ္အသတ္နဲ႔ အႏိုင္ရရွိခဲ့တဲ့ NLD ပါတီကေတာ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို အသက္သြင္းမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ထား ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နအဖ စစ္အစိုးရက ပါတီကို ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္က ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း ေၾကညာထားပါတယ္။

Photo : Getty Images, AP

လႈပ္လႈပ္ရွားရွား၂၀၁၀ ပါတီမ်ား

ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ (ျမန္မာ) မွ ဥကၠ႒ ဦးသုေဝ ႏွင့္ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားကို စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔က သူတို႔ ပါတီဌာနခ်ဳပ္မွာျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ေတြ႔ရစဥ္။

၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား (ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ) မွ အဖြဲ႔ဝင္တခ်ဳိ႕ စက္တင္ဘာလ ၂၀ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ စည္း႐ံုးေရးဆင္းေနစဥ္။

Photo : AP

NLD နဲ႔ တပြဲတလမ္း ျပန္စမ္းခ်င္ေသးတဲ့ တစည

တစည ပါတီ တြဲဖက္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးခင္ေမာင္ႀကီး

တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးပါတီ (တစည)က ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) နဲ႔ တပြဲတလမ္း အကဲစမ္းခ်င္ေသးေၾကာင္း ေသာၾကာေန႔က ရန္ကုန္မွာျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ပါတီ ထူေထာင္ျခင္း၂၂ ႏွစ္ေျမာက္ အခမ္းအနားမွာ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးခင္ေမာင္ႀကီးက ေျပာဆိုလိုက္ ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ NLD က ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ဘဲ သပိတ္ေမွာက္ထားတာေၾကာင့္ တစည ပါတီအေနျဖင့္ NLD နဲ႔ ျပန္လည္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတယ္လို႔ ၎က ဆိုသည္။

တစည ပါတီ ဥကၠ႒ ဦးထြန္းရီ

ဒါ့ျပင္ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီ (ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ) နဲ႔ မဟာမိတ္လုပ္မွာ မဟုတ္ဘဲ အႏုိင္ရရွိရန္ ယွဥ္ၿပိဳင္မွာျဖစ္တယ္လို႔ ဦးခင္ေမာင္ႀကီးက ဆိုပါတယ္။

တစညပါတီ ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕

၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ NLD ကို အျပတ္အသတ္ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့တဲ့ တစည ပါတီဟာ အာဏာရွင္ ဦးေနဝင္းရဲ႕ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ား ဦးေဆာင္ၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၄ ရက္ေန႔မွာ ေျပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ ပါတီျဖစ္ပါတယ္။

Photo : Reuters

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ မဲေပးႏိုင္

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲေပးခြင့္ျပဳတဲ့စာရင္းကုိ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန႔က ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ အေရွ႕ေရႊေတာင္ၾကား ရပ္ကြက္ေကာ္မရွင္႐ုံးမွာ ေဖာ္ျပထားေၾကာင္း သိရပါတယ္။

မဲေပးႏိုင္ခြင့္ရွိသူစာရင္းကို ၾကည့္ေနသူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတခ်ဳိ႕

ေထာင္ဒဏ္က်ခံေနရသူေတြ ဆႏၵမဲေပးပုိင္ခြင့္မရွိေစရဆုိတဲ့ ဥပေဒကုိ ထုတ္ျပန္ထားတာေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ အခုလုိ မဲေပးခြင့္ ျပဳလုိက္တာဟာ သူမအေပၚ လက္ရွိခ်မွတ္ထားတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ဟာ တကယ္ျပစ္ဒဏ္ ဟုတ္ မဟုတ္ဆုိတဲ့ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းအရ စဥ္းစားစရာျဖစ္လာေၾကာင္းနဲ႔ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးအရ အသံုးခ်လိုတဲ့အတြက္လည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ဦးဉာဏ္ဝင္းက သံုးသပ္ေျပာဆိုပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံေနရတဲ့ ေဒၚခင္ခင္ဝင္းႏွင့္ သမီးျဖစ္သူ မဝင္းမမတုိ႔လည္း အဲဒီမဲေပးႏိုင္ခြင့္စာရင္းမွာ ပါဝင္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ရွိ ေရလွ်ံေနတဲ့လမ္းေပၚကဆိုင္တဆိုင္မွာ သတင္းစာဖတ္ေနသူ ဆိုင္ရွင္တဦး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ဟာ နအဖ စစ္အစိုးရက လာမယ့္ ႏိုဝင္ဘာမွာက်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပဲြကို သပိတ္ေမွာက္ထားၿပီး ၁၉၉ဝ ျပည့္နွစ္ေရြးေကာက္ပဲြမွာ မဲအမ်ားစု၊ မဲအမ်ားဆံုး ရရိွခဲ့တဲ့ပါတီ ျဖစ္ပါတယ္။

Photo : AP, Reuters

သမိုင္းကို ဘယ္သူဖန္တီးတာလဲ

သမုိင္းကိုဖန္တီးတာ ဘယ္သူလဲ။ လူစြမ္းေကာင္းေတြလား၊ ျပည္သူျပည္သား လူအမ်ားလား။ ဒီေမးခြန္းကို အျငင္းပြားခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ပရိေစၦဒေတြ မနည္းေတာ့ဘူး။ ေယဘုယ်ျခံဳၿပီးေျပာရရင္ လက္ယာသမားေတြက ႐ုစဗဲ့လို၊ ခ်ာခ်ီလို ဧရာမ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြက သမုိင္းကိုဖန္တီးပံုေဖာ္တာလို႔ဆိုၾကၿပီး လက္ဝဲသမားေတြက သမိုင္းဖန္တီးရွင္ဟာ ျပည္သူေတြသာျဖစ္တယ္လို႔ ယံုၾကတယ္။

အေျဖမထြက္တဲ့ ျငင္းခုန္မႈ

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အျငင္းပြားခဲ့ၾကေပမယ့္ အေျဖထြက္မလာဘူး။ ႏွစ္ဖက္စလံုးက ကိုယ့္အယူအဆကိုယ္ ခိုင္ခုိင္မာမာ ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့ၾကတယ္။ ႏွစ္ဆယ္ရာစု ကုန္ဆံုးခါနီး ေနာက္ဆံုးဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ ႏွစ္ဆယ္တစ္ရာစုရဲ႕ ပထမဆံုး ဆယ္စုႏွစ္မ်ား အတြင္းေရာက္ေတာ့ နည္းပညာတိုးတက္မႈမ်ားဟာ မၾကံဳစဖူး အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊား ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

အထူးသျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာအင္တာနက္ ဆက္သြယ္ေရးပညာရပ္ တိုးတက္မႈေၾကာင့္ အခ်ိန္နဲ႔ အကြာအေဝးဆိုတာ လူေတြအတြက္ အတားအဆီးတခုသဖြယ္ ျဖစ္မေနေတာ့ဘူး။ ကမၻာ့အေရွ႕စြန္းနဲ႔ အေနာက္စြန္းမွာေနသူ ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ၿပီး စကားေျပာႏိုင္ၾကတယ္။ လန္ဒန္က ေဘာလံုးကြင္းမွာ ကန္ေနတဲ့ ေဘာလံုးပြဲကို လန္ဒန္သားေတြနဲ႔ တခ်ိန္တည္း ဝါးဘေလာက္ေသာက္ ရြာသားေတြလည္း ၾကည့္ႏိုင္တယ္။

သူေဌးသမီးရွာဖို႔ မလို

အင္တာနက္နဲ႔ ဒစ္ဂ်စ္တယ္နည္းပညာေတြက အခ်ိန္နဲ႔အကြာအေဝးကို ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ လုပ္လုိက္ႏိုင္ၿပီလို႔ေတာင္ ေျပာႏိုင္တယ္။ အဆင့္ျမင့္ ပညာရပ္ေတြ သင္ယူဖို႔ ေငြကုန္ေၾကးက် အမ်ားႀကီးခံစရာ မလိုေတာ့သလို သူေဌးသမီး အပ်ဳိႀကီးကို ထမင္းထုပ္သိုးေအာင္ လိုက္ရွာစရာလည္း မလိုေတာ့ဘူး။ ပင္လယ္ကူး သေဘၤာႀကီးကို တလေလာက္ ၾကာေအာင္စီးၿပီး ဘိလပ္ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ ႀကီးအေရာက္သြားေနဖို႔လည္း မလိုေတာ့ဘူး။

အိုးမကြာ အိမ္မကြာနဲ႔ သင္ယူခ်င္တဲ့ ပညာရပ္ကို အြန္လိုင္းက သင္လို႔ရေနၿပီ။ ေအာက္စဖို႔ တကၠသိုလ္ႀကီးက ဘြဲ႔ယူခ်င္သလား၊ လန္ဒန္တကၠသိုလ္ႀကီးကပဲ ယူခ်င္သလား။ ဒါမွမဟုတ္ အေမရိကန္မွ အေမရိကန္ဆိုလည္း ဟားဗတ္က ယူမလား၊ ေယးလ္နဲ႔စတန္းဖို႔က ယူမလား။ ပရင့္စတန္နဲ႔ ဘာကေလက ယူမလား။ ႀကိဳက္ရာေရြးယူလို႔ ရတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာတလံုး ရွိဖို႔ပဲလိုတယ္။ တျခား ဘာမွ မလိုဘူး။ ပိုက္ဆံလည္း မ်ားမ်ားစားစား မကုန္ဘူး။

ဣစၦာသယ ဓာတ္လံုး

လူေတြကဒီေခတ္ကို နည္းပညာေခတ္လို႔ ေခၚၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ပညာေခတ္ လို႔ ေခၚတယ္။ လက္ကိုင္ တယ္လီဖုန္းေလး တလံုးရွိရင္လုပ္ခ်င္တာကို ဘယ္သူမဆို စိတ္ရွိတိုင္းလုပ္ႏိုင္တယ္။

႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႔ ႐ုပ္ရွင္႐ံုသြားဖို႔ မလိုဘူး။ သီခ်င္းနားေထာင္ဖို႔ ကက္ဆက္ေတြ၊ ဓာတ္စက္ေတြရွိဖို႔ မလိုဘူး။ အင္တာနက္သံုးဖို႔ ကြန္ပ်ဴတာရွာစရာ မလိုဘူး။ စာဖတ္ခ်င္လို႔ စာၾကည့္တိုက္ သြားစရာမလိုဘူး။ ေစ်းဝယ္ဖို႔ ကုန္တိုက္ႀကီးမွာ ေျခေညာင္းခံ ေလွ်ာက္စရာမလိုဘူး။ လက္ကိုင္ဖုန္းေလးတလံုးရွိ႐ံုနဲ႔ ဘာမဆို လုပ္လုိ႔ရတယ္။ လက္ကိုင္ဖုန္းဆိုတာ ဒီေခတ္ရဲ႕ ဣစၦာသယ ဓာတ္လံုးျဖစ္တယ္။

ဥံဳဖြဆို အကုန္ျဖစ္

ဖုန္းတလံုးနဲ႔ ဘာမဆိုလုပ္လို႔ရတဲ့အတြက္ လူတုိင္းဟာ တန္ခိုးရွင္ျဖစ္လာတယ္။ ဥံဳဖြဆိုၿပီး ဘာမဆို ကိုယ့္ေရွ႕ေရာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူရဲေကာင္းေတြနဲ႔ လူစြမ္းေကာင္းေတြရဲ႕ေခတ္ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားၿပီ။ ဒီေခတ္က ျပည္သူ႔အာဏာ (People Power) ေခတ္ျဖစ္သြားၿပီလို႔ ေႂကြးေၾကာ္သူေတြက ေႂကြးေၾကာ္ၾကတယ္။ ေႂကြးေၾကာ္ေလာက္ေအာင္လည္း နည္းပညာေတြက တေန႔တျခား တိုးတက္လာတယ္။ တိုက်ဳိၿမိဳ႕က ႏွလံုးခြဲစိတ္ကုသဖို႔ လိုတဲ့လူနာကို နယူးေယာက္ေဆး႐ံုက ႏွလံုးခြဲစိတ္ကုဆရာဝန္ႀကီးက ကြန္ပ်ဴတာကတဆင့္ တိုက်ဳိေဆး႐ံုခြဲစိတ္ခန္းထဲက စက္႐ုပ္ကိုၫႊန္ၾကားေစခိုင္းၿပီး ခြဲစိတ္ကုသတဲ့ အေဝးထိန္းခြဲစိတ္မႈ (Virtual Surgery)ေတာင္ လုပ္လို႔ရေနၿပီျဖစ္တယ္။

အပိုင္စီးထားလို႔ မရေတာ့

ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ သတင္းမီဒီယာနယ္ပယ္မွာေတာင္ အခုဆို "လူထု သတင္းသမား"(Citizen Journalist) ဆိုတာေတြ တပံုႀကီး။ သတင္းစာ ဂ်ာနယ္ လက္ကိုင္ရွိတယ္ ဆိုၿပီး ေခါင္းတေမာ့ေမာ့၊ ရင္တေကာ့ေကာ့ လုပ္ေနလုိ႔မရေတာ့ဘူး။ 'ခက္ဖြယ္ရယ္ၾကံဳ၊ လက္နက္ကယ္စံုအညီနဲ႔' ဆိုတဲ့ လံၾကဳပ္သတင္းမ်ဳိးေတြလည္း လႊင့္ခ်င္တိုင္းလႊင့္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ တိမ္ၾကားမင္းေခါင္ ေပၚေပါက္လာတယ္ ဆိုတာမ်ဳိးနဲ႔လည္း လုပ္စားလို႔ မရေတာ့ဘူး။

လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲမွာ ေတြ႔ရသမွ် လူငယ္တိုင္းဟာ 'ဘေလာ့ဂါ' ေလးေတြ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဘက္စကားေပၚမွာ ကိုယ့္နားကပ္ထိုင္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးကလည္း Facebook ကတဆင့္ ေဝဖန္ခ်က္၊ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ မွန္မွန္ေရးေနတဲ့သူ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ ေရွးကလို 'ခြင္' တခြင္ကို အပိုင္စီးထားလို႔ မရေတာ့ဘူး။ လူတုိင္းရဲ႕ေခတ္၊ ျပည္သူ႔ေခတ္ျဖစ္ေနၿပီ။

ၾကက္တူေရြးလို

ဒါကိုရည္စူးၿပီး သူရဲေကာင္းတုိ႔ေခတ္၊ လူစြမ္းေကာင္းတို႔ေခတ္ ကုန္ဆံုးသြားၿပီ။ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားၿပီလို႔ ေႂကြးေၾကာ္သူမ်ားက ေႂကြးေၾကာ္ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက အဲဒီ ေႂကြးေၾကာ္သူအမ်ားစုဟာ ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚ အယူအဆ ဒႆနရယ္လို႔ မယ္မယ္ရရ မရွိတာပဲ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔က သူမ်ားေရးတဲ့ စာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး၊ ၾကက္တူေရြးလို ႏႈတ္တိုက္ရြတ္ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ဟိုက နိဂံုးဆိုရင္ ဒီမွာလည္း အားလံုး နိဂံုးဆို လိုက္ေအာ္ၾကတာပဲ။ ေအာ္တဲ့သူ သံုး၊ ေလးေယာက္ ဆံုမိၿပီဆိုရင္ေတာ့ အားလံုး နိဂံုး၊ နိဂံုးနဲ႔ ယိမ္းကေနသလိုျဖစ္ေနေတာ့တယ္၊ လူရယ္စရာႀကီးေပါ့။

ေနာက္လိုက္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္လုပ္

လူစြမ္းေကာင္းေခတ္ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားၿပီလို႔ေအာ္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ကပဲ သမုိင္းကို ျပည္သူေတြက ေရးတယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆကို ျပက္ရယ္ျပဳေျပာဆိုသံေတြ ထြက္လာတာတေလာေလးက ခပ္သဲ့သဲ့ၾကားလုိက္ရတယ္။ လူထုဆိုတာ အမ်ားစုက ေခါင္းေဆာင္ေတြေဖာက္တဲ့ လမ္းေပၚတက္ေလွ်ာက္ၾကတာပဲ ျဖစ္တယ္။ ခ်ာခ်ီလို၊ ႐ုစဗဲ့လို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြေၾကာင့္ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးကို ႏိုင္ေအာင္တိုက္ႏိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္၊ ပညာတတ္ၿပီး အေျမာ္အျမင္ရွိသူေတြကိုသာ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရမယ္။ လူထုဆိုတာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ပညာရည္အဆင့္ နိမ့္က်တယ္။ ေခါင္းမေဆာင္ႏိုင္ဘူး။ ေခါင္းမေဆာင္သင့္ဘူးလို႔ ဆိုၾကၿပီး လူထုအေနနဲ႔က ေနာက္လိုက္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္သာ ႀကိဳးစားသင့္တယ္လို႔ ဆံုးမၾသဝါဒ ေပးၾကတယ္။

ေခါမ၊ ေရာမေခတ္ အယူအဆ

ပညာေခတ္ဆိုတဲ့စကားကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး ေရေပၚဆီလူတန္းစား အခြင့္ထူးခံတစုက သူတို႔ရဲ႕ေရေပၚဆီေနရာကို ကာကြယ္ေနၾကတာပါ။ သူတုိ႔အယူအဆက ဘာနဲ႔ တူေနသလဲဆိုေတာ့ ပညာရွင္ေတြကသာ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သင့္တယ္ဆိုတဲ့ ေခါမေခတ္၊ ေရာမေခတ္က အယူအဆေတြနဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်ပါပဲ။

ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုေခတ္လူထုဟာ ေခါမ၊ ေရာမေခတ္က ကြၽန္ေတြမဟုတ္ၾကေတာ့ ဘူးဆုိတာ သူတုိ႔မသိၾကဘူး။ ေရေပၚဆီ(အီလစ္)ေတြလိုပဲ အင္တာနက္ေခတ္၊ ပညာေခတ္ႀကီးကို ျဖတ္သန္းလာခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာကုိလည္း နားမလည္ၾကဘူး။ လူငယ္ဘေလာ့ဂါေလးေတြက ဂ်ာနယ္တိုက္ထဲက အယ္ဒီတာႀကီးေတြထက္ေတာင္ နည္းပညာလိႈင္းေတြထဲမွာ ကူးခတ္လႈပ္ရွားႏိုင္ၾကတယ္။

လိႈင္းလံုးႀကီးေတြ ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး၊ ေကာင္းေကာင္း စီးနင္းလိုက္ပါႏိုင္ ၾကတယ္ဆိုတာလည္း မသိၾကပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔တေတြက ငါမွတပါး တျခားမရွိဆိုတဲ့ တိမ္သလာေတြဖံုးၿပီး ေအာက္ေျခလြတ္ေနၾကတာကိုး။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။

http://www.news-eleven.com/ မွ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါတယ္။

Sunday, September 26, 2010

မုန္တိုင္းကိုဆန္၍ ပင္လယ္ကိုျဖတ္ေသာအခါ (၅၂)

ဆက္တိုက္ရမယ္

ဦးေအာင္ေငြက ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး “ဆက္တိုက္မယ္” ျပန္ေျပာသည္။ မေန႔ညက လာသည့္ စစ္ဗိုလ္အေၾကာင္း ဦးေအာင္ေငြအား ျပန္ေျပာျပရာ …

“ဒါ က်ေနာ့္တူ ဗိုလ္ၾကည္ဝင္းပဲ၊ သူက မုန္းကပဲ၊ ကိုသက္ဝင္းတို႔အိမ္မွာ လာေနၿပီး ေက်ာင္းတက္တယ္၊ သူ အရင္က တကသမွာ လုပ္ခဲ့ေသးတယ္”

ေနာက္တေန႔မနက္ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၃ ရက္ေန႔ မနက္ ၇ နာရီ ေလာက္ရွိမည္။ ေရး ပုလိပ္အခ်ဳပ္သို႔ စစ္သား ၂ ေယာက္ေရာက္လာသည္။ တာဝန္က်ပုလိပ္က က်ေနာ္တို႔ ၂ ေယာက္နာမည္ေခၚထုတ္ၿပီး စစ္သားလက္သို႔ အပ္ပါသည္။ စစ္သား ၂ ေယာက္က က်ေနာ္တို႔ ၂ ေယာက္ကို ေမးသည္။ ဦးေအာင္ေငြကို …

“ခင္ဗ်ားက ဘာအလုပ္လုပ္လဲ”

ဦးေအာင္ေငြက …

“က်ေနာ္ ေက်ာင္းဆရာပါ”

က်ေနာ့္ကို ဆက္ေမးျပန္သည္။

“မင္းကေရာ ဘာလုပ္သလဲ”

“က်ေနာ္က ေက်ာင္းသားပါ”

စစ္သားက …

“ခင္ဗ်ားတို႔ကို ႀကိဳးနဲ႔မတုပ္ဘူး၊ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လိုက္ခဲ့ပါ”

ဦးေအာင္ေငြက …

“စိတ္ခ်ပါ၊ က်ေနာ္တို႔လမ္းမွာ ထမင္းငတ္လာေတာ့ အားျပတ္ေနတာပါ”

က်ေနာ္တို႔ကို ဂါတ္တဲေပၚမွေခၚခ်လာၿပီး ေရး ဘူတာ႐ံုသို႔ ေရာက္လာပါသည္။ မၾကာမီ ရထားေပၚ တက္ၾကပါသည္။ တြဲမွာ အေစာင့္တြဲျဖစ္သည္။ အေစာင့္ပုလိပ္ ၅ ေယာက္ပါသည္။ ဦးေအာင္ေငြကို က်ေနာ္က ေျပာသည္။

“အေျခအေနေပးရင္ အလုပ္လုပ္မယ္”

သူက “လုပ္မယ္၊ စိတ္ခ်” ျပန္ေျပာသည္။

ခဏအၾကာတြင္ ရထားသည္ ေရးမွ ေမာ္လၿမိဳင္သို႔ စတင္ထြက္ခြာလာပါသည္။ ရထားေပၚေရာက္ေသာအခါ က်ေနာ္တို႔က အေစာင့္စစ္သားထံ ထမင္းေတာင္း စားသည္။ လမ္းက်မွ ျပန္ဝယ္ေပးမည္ ေျပာသည္။ အေစာင့္ စစ္သားေတြက ဟန္းေကာႏွင့္ထည့္လာေသာ ထမင္းကို ေကၽြးသည္။

သူတို႔ထမင္းကို က်ေနာ္တို႔စားပစ္လိုက္သည္။ က်ေနာ္တို႔က ဗိုက္ျပည့္ဖို႔ လိုသည္။ ရထားသည္ဆက္လက္၍ တဘူတာၿပီး တဘူတာ ဝင္ရပ္လိုက္၊ ဆက္ထြက္လိုက္ ေမာင္းႏွင္ေနသည္။ လမိုင္းဘူတာသို႔ေရာက္လွ်င္ ဦးေအာင္ေငြက ထမင္းျပန္ ဝယ္ေကၽြးသည္။ က်ေနာ္က စတင္၍ အေျခအေနကို ဖန္တီးယူသည္။

“အကိုႀကီး ခင္ဗ်ားေသနတ္က ေဘးကအေပါက္ေတြက မ်ားလွခ်ည္လား၊ အဲဒီအေပါက္ေတြထဲက က်ည္ဆံထြက္သလား”

“မင္းကလည္းကြာ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ေသနတ္ေျပာင္းမပူေအာင္၊ ေအးေအာင္ အေပါက္ေဖာက္ထားတာ”

“အကိုႀကီးေသနတ္က ဘယ္လိုေခၚလဲ”

“ဒီေသနတ္ဟာ ဂ်ီသရီးလို႔ေခၚတယ္ကြ၊ ဂ်ာမဏီကေန စက္႐ံုလာတည္ၿပီး ဒီမွာလုပ္တာ၊ ေျမာက္ပိုင္းမွာ ဗကပေတြနဲ႔ တိုက္တာ ပစ္ရလြန္းလို႔ ေသနတ္ေျပာင္းေတာင္ ျပတ္ထြက္တယ္။ ဒီေသနတ္က ေပါ့ေပါ့ကေလး ကိုင္ၾကည့္ပါလား”

“ဟာ ေနပါေစ၊ က်ေနာ္မကိုင္ရဲဘူး၊ က်ေနာ္က ေသနတ္ဆိုရင္ သိပ္ေၾကာက္တတ္တယ္၊ ငယ္ငယ္ကေလးထဲကပဲ”

ဦးေအာင္ေငြက ေျပာျပန္သည္။

“ဒီတြဲက ျမင့္လြန္းအားႀကီးတယ္ဗ်ာ၊ တြဲေဆာင့္ေတာ့ ေခါင္းသိပ္မူးတာပဲ၊ ေနာက္တြဲကို ေျပာင္းစီးရေအာင္”

ရထားသည္ ေရွ႕ဘူတာတြင္ ရပ္သည္။ ေနာက္ဆံုးတြဲ ဂါတ္ဗိုလ္တြဲသို႔ ေျပာင္းစီးပါသည္။ ဂါတ္ဗိုလ္တြဲသည္ ေနာက္ဆံုးတြဲ ျဖစ္သည္။ ကုန္တြဲရထားမ်ားတြင္လိုက္ပါသည့္ ဂါတ္ဗိုလ္တဲမ်ဳိးျဖစ္သည္။ တြဲ၏ေရွ႕တြင္ ကြက္လပ္၊ ေနာက္တြင္ ကြက္လပ္၊ အလယ္တြင္ အိမ္သာတြဲႏွင့္တူေသာ တဲကေလးတလံုး၊ ထိုတြဲထဲတြင္ က်ေနာ္ႏွင့္ အေစာင့္စစ္သားတေယာက္၊ ေရွ႕ ကြက္လပ္တြင္ ဦးေအာင္ေငြႏွင့္ အေစာင့္စစ္သားတေယာက္။

က်ေနာ္ႏွင့္အတူ တြဲကေလးထဲတြင္ ထိုင္ေနေသာ စစ္သားသည္ သူ႔ဂ်ီသရီး ေသနတ္ကို ေဘးတြင္ေထာင္ထားၿပီး ေအးေအးလူလူ လိုက္ပါလာသည္။ သူေထာင္ထားေသာ ေသနတ္သည္ သူႏွင့္က်ေနာ္ ၂ ေယာက္ၾကားတြင္ ရွိသည္။ ဦးေအာင္ေငြကိုေစာင့္ေသာ စစ္သားသည္ သူ႔ဂ်ီသရီးကို ၾကမ္းျပင္တြင္ ခ်ထားၿပီး ေပါင္တဖက္ႏွင့္ ဖိထားသည္။ သူတို႔ ၂ ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထုိင္ၿပီး ေျခေထာက္ တေယာက္ တဖက္စီ ေအာက္သို႔ တြဲေလာင္းခ်ထားသည္။

ဤစစ္သား ၂ ေယာက္သည္ က်ေနာ္တို႔ကို ယံုေနပါၿပီ။ သူတို႔ေစာင့္ၿပီးေခၚလာ ရသည့္ အခ်ဳပ္သား ၂ ေယာက္သည္ ပင္လယ္ထဲတြင္ ငတ္ျပတ္ၿပီး အားျပတ္ေနၾကသူ ၿပီးေတာ့ တေယာက္က ေက်ာင္းဆရာ၊ တေယာက္က ေက်ာင္းသား၊ သူတို႔ အေတာ္ေလွ်ာ့တြက္ထားပံုရပါသည္။

က်ေနာ့္၏ ငယ္႐ုပ္မေပ်ာက္ေသးေသာ ပံုဟန္သည္ သူတို႔အတြက္ မႈေလာက္စရာ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ မသိလိုက္တာတခုကေတာ့ ဤေက်ာင္းသားသည္ ေတာခိုေက်ာင္းသား၊ ေသနတ္တလက္ကို ကၽြမ္းက်င္ သြက္လက္စြာ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္တတ္ေသာ ေက်ာင္းသားတေယာက္မွန္း သူတို႔ မသိလိုက္ပါ။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။