သူသြားတုိင္း လမ္းျဖစ္ရမယ္ ...
စိတ္ႀကီးဝင္ ေသြးနားထင္ ေရာက္တဲ့အခါ ... ။
ခ်စ္သူဆင္အုပ္ကိုခြာ
ရန္သူ႔ေတာ နက္နက္ထဲ တိုးဝင္
သူ႔အတၱအတြက္ အင္ၾကင္းပန္းေတြ ခူးဖို႔ ...။
အဲဒီ ရန္သူ႔ ေတာအုပ္ထဲမွာ ...
သူသြားေလရာ လမ္းျဖစ္သြားတယ္
သူသြားေလရာ လမ္းျဖစ္ခဲ့တယ္
သူသြားေလရာ လမ္းျဖစ္ေနတယ္
လမ္းေတြဟာ တလမ္းၿပီး တလမ္း
လမ္းေတြဟာ ေတာနက္ထဲမွာ ဝကၤပါပတ္
လမ္းေတြ ... လမ္းေတြ ...
လမ္းေတြထဲမွာ လမ္းေမွာက္ေနတဲ့ ဆင္ ...
လမ္းေတြထဲမွာပဲ လမ္းေပ်ာက္ခဲ့ရၿပီ ...။
ဖေႏွာင့္မွာ စူးခနဲ မ်က္ခနဲ
မ်က္လံုးအျမင္ေတြလည္း စံုလံုးကမ္း
ႏွလံုးအိမ္ထဲ ကြဲအက္ ေျခာက္ျခား
မရဏ ေသာင္ကမ္းကုိ ဆိုက္ခဲ့ရ
ရန္သူရဲ႕ ႏွပ္ေၾကာင္းလမ္းမမွာ ... ။ ။
ကမာပုလဲ
၁၈၊ ၃၊ ၂၀၁၃။
+ ငယ္ငယ္တုန္းက အိပ္ယာဝင္ခ်ိန္ ... စာမတတ္ေပမတတ္ အေမျဖစ္သူ မိန္းမႀကီး ေျပာေျပာျပတတ္တဲ့ တိရိစၦာန္ ပံုျပင္ကေလးသုိ႔ အမွတ္တရ ...။
No comments:
Post a Comment