ဖူးရမလား ... ပြင့္ရမလား ... ငံုရမလား
ေႂကြရမလား ...
သူစိမ္းျပင္ျပင္ စိမ္းကားလိုက္ရမလား ...။
တခ်ဳိ႕ ပိေတာက္ပင္ေတြ ဖူးေနတယ္ဆိုပဲ ...။
အဲဒီ ပိေတာက္ဖူးေတြမွာ ...
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ယမ္းခိုးယမ္းေငြ႔ရနံ႔ေတြ
၈၈၈၈ နဲ႔ အေရးေတာ္ပံု ေႂကြးေၾကာ္သံေတြ
စုိးႏုိင္ ... ဖုန္းေမာ္ ... ဝင္းေမာ္ဦးတို႔ရဲ႕
အျပစ္မဲ့ ေသြးညႇီန႔ံေတြ
တံတားနီက မကၽြတ္မလြတ္ႏုိင္ေသးတဲ့ ဝိဉာဥ္ေတြ
အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲက က်ဆံုး အာဇာနည္ေတြ
၁၉၉၁ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚက လူမ်ဳိးတုန္း လူသတ္ပြဲႀကီး
ဒီပဲရင္း လူအစုအလိုက္အျပံဳလိုက္လူသတ္ပြဲရဲ႕ အသံ
နာဂစ္ သားသတ္သမားရဲ႕ အေျခခံဥပေဒ
ရွစ္စိပ္မက ကြဲေၾကေနတဲ့ ... အ႐ိုက္ခံ အႏွက္ခံ
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ သံဃာေတြရဲ႕ ဦးျပည္းစိမ္းမ်ား ...။
အဲဒီ ပိေတာက္ဖူးေတြမွာ
ဧရာဝတီျမစ္ဆံု ရနံ႔
လက္ပံေတာင္း မီးသင့္သံဃာ ရနံ႔
ကခ်င္စစ္ပြဲ ရနံ႔
လိုတဲ့အခ်ိန္ ထတိုက္ေနတဲ့ စစ္ပြဲေတြရဲ႕ ရနံ႔
သားသတ္သမားနဲ႔မွ အညံ့ခံေစ့စပ္သြားတဲ့ ရနံ႔
ယုန္ေတာင္ေျပး ေခြးေျမာက္လိုက္ေနတဲ့ ရနံ႔
ယုန္နဲ႔ အတူေျပးၿပီး ေခြးနဲ႔အတူ အမဲလိုက္ ရနံ႔
ကမၻာမီးေလာင္ေနတာကုိ
သခြတ္ပင္က သူ႔အခ်စ္နဲ႔ မီးကုိ ၿငိႇမ္းသတ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ လိမ္စဥ္ ရနံ႔ ...။
အဲဒီပိေတာက္ဖူးေတြဟာ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔
ငံုရမလား ... ပြင့္ရမလား ... ေႂကြရမလား
ေျခရာေဖ်ာက္ သူစိမ္းဆန္ေနေတာ့မလား
ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔
အဲဒီ ပိေတာက္ဖူးေတြခမ်ာ
ဒီႏွစ္ကူးအတြက္ ေသြးပ်က္ ေအးခဲေနခဲ့တယ္ ...။ ။
ကမာပုလဲ
၁၄၊ ၃၊ ၂၀၁၃
No comments:
Post a Comment