ပ်ဥ္ဖိုး မသိသူမ်ား... (ကာတြန္း ေစာငို)

သူတို႔ေခၚေတာ့ ဒုကၡသည္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား - ၂၀ (ကိုညိဳ)

(အင္ဖားေထာင္ထဲက ဘဝ)

“ပါလီ... ပါလီ... ပါလီ” 

နံနက္ေနေရာင္နဲ႔အတူ စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္လိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္ အေဆာင္အသီးသီးက အက်ဥ္းသားေတြ ကမန္းကတန္းနဲ႔ပဲ ကသဲ မယ္ေတာ္ႀကီး နတ္ကြန္းနားက ေျမႀကီးေတြနဲ႔ ေပက်ံမဲညစ္ေနတဲ့ အဝတ္စုတ္ အပိုင္းအစေတြကို အလုအယက္ေျပးေကာက္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ေရပံုးေတြကိုင္ၿပီး ေထာင္ရဲေတြ ခဲြျခမ္းသတ္မွတ္ေပးတဲ့ ေျမကြက္ေတြကို ေရစိုအဝတ္နဲ႔ ပြတ္တိုက္ရပါေတာ့တယ္။ 

“ပါလီ” ဆိုတာ ေျမႀကီးေတြကို ေရစိုအဝတ္နဲ႔ပြတ္တိုက္ၿပီး ေျမက်ံတဲ့အလုပ္ကို ေျပာတာပါ။ အက်ဥ္းေဆာင္ပတ္ပတ္လည္နဲ႔ နံရံေဘးတေလွ်ာက္ ေျမႀကီးမွန္သမွ် ပါလီ လုပ္ရတယ္။ မနက္တိုင္း မပ်က္မကြက္ လုပ္ရတယ္။ ေထာင္ထဲက ေျမမွန္သမွ် ေျပာင္ရွင္းညီညာေနတာပဲ။ အက်ဥ္းသားေတြ ပံုမွန္အလုပ္ဆိုလို႔ ေန႔စဥ္ ေျမႀကီးက်ံရတာရယ္၊ စားၿပီးသား ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြ ေဆးေၾကာရတာရယ္၊ မိမိတို႔အခန္း သမံတလင္းကို အစာမစားခင္ တႀကိမ္၊ အစားစားၿပီး တႀကိမ္ ေရစိုအဝတ္နဲ႔ ပြတ္တိုင္သန္႔ရွင္းရတာပဲ ျဖစ္တယ္။ 

ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ေနပါတယ္... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ၿမိဳ႕သူႀကီးႏွင့္ ကံႀကီးေမာင္ (ေဇာ္မင္း)

ဟိုတုန္းက ေတာၿမိဳ႕ေလးေတြဆိုတာ ၿမိဳ႕သူႀကီးမ်ားက အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသည္။ ဗမာဘုရင္လက္ထက္ကတည္းကရိွခဲ့ေသာ အေခၚအေဝၚႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ပံု စနစ္ျဖစ္သည္။ ေတာၿမိဳ႕ေလးမ်ားဟာ သာမန္ရြာေတြထက္ ႀကီးေသာ္ျငားလည္း ၿမိဳ႕ႀကီးတခုေလာက္လည္း မႀကီးမားေသာေၾကာင့္ ထိုေတာၿမိဳ႕ေလးမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ရေသာ သူႀကီးမ်ားကို ၿမိဳ႕သူႀကီးဟု ေခၚေဝၚခဲ့ၾကျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ မႏၲေလး၊ ရန္ကုန္လိုၿမိဳႀကီးမ်ားတြင္ တာဝန္ယူ အုပ္ခ်ဳပ္ရသူမ်ားကိုေတာ့ ၿမိဳ႕သူႀကီးဟု မေခၚဘဲ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ဟုသာ ေခၚၾကသည္။ ဗမာဘုရင္ လက္ထက္က ၿမိဳ႕သူႀကီးမ်ားကို ဘုရင္က တုိက္႐ိုက္ခန္႔ထားသည္။ သို႔ေသာ္ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ေရာက္ၿပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ ၿမိဳ႕သူႀကီး ခန္႔ထားမႈကို ေရြးေကာက္ပြဲ မဲစနစ္ျဖင့္ စတင္ေရြးခ်ယ္လာခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ကာလအတန္ၾကာသည္အထိ ျမန္မာျပည္တြင္ ၿမိဳ႕သူႀကီးစနစ္ ရိွခဲ့ဖူးသည္။ 

ေတာင္စိမ္းၿမိဳ႕ကလးသည္လည္း အလားတူ ေတာၿမိဳ႕ငယ္ငယ္ေလး ျဖစ္သည္။ အပူပုိင္းေဒသျဖစ္သည္မို႔ ေတာင္စိမ္းတြင္ စပါးမထြက္။ ပဲ၊ ႏွမ္း၊ ၾကက္သြန္၊ ထန္းလွ်က္ စတာေတြပဲ ထြက္ရိွသည္။ ဤၿမိဳ႕ေလးတြင္ ထူးျခားသည္က ၿမိဳ႕သူႀကီးမ်ား ၾကာၾကာမျမဲျခင္း ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေတာင္စိမ္းကား ေရၾကမ္း ေျမၾကမ္းေသာ အရပ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။ အျခားေသာ ေတာၿမိဳ႔ေလးမ်ားတြင္ ၿမိဳ႕သူႀကီးျဖစ္လိုသူေတြ ႐ိုက္သတ္လို႔မကုန္ေအာင္ ေပါလွေသာ္လည္း ေတာင္စိမ္း၌ ၿမိဳ႕သူႀကီးလုပ္လိုသူက ေရႊထက္ပင္ ရွားေလသည္။ ၿမိဳ႕ကေလးသည္ ရာသီဥတုပူျပင္းသည့္ဒဏ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးပူျပင္းသည့္ဒဏ္ကို တၿပိဳင္တည္း ခံေနရသည္ဟု ဆိုႏုိင္သည္။ 

မီးထိုးေပးေနတဲ့သူ ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့အေရး မ်က္ေမွာက္ေရးရာ အစီအစဥ္မွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ၾကဖို႔ စဥ္းစားၾကတဲ့အခါ တုိင္းရင္းသားေတြ တန္တူေရးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ကို အာမခံေပးႏိုင္ေရးဟာ အဓိကက်တဲ့အခ်က္တခ်က္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာတူးဂ်ာ က ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။ KIO ဥကၠ႒ေဟာင္း ေဒါက္တာတူးဂ်ာနဲ႔ ဦးေက်ာ္ဇံသာတို႔ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ထားပါတယ္။ 

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အခု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီက ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွာ အဆိုတင္သြင္းလာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႀကိဳဆုိသလား။ သတိထား ႀကိဳဆိုသလား စသျဖင့္ အၾကမ္းဖ်ဥ္းေျပာပါ ဆရာ။

ေဒါက္တာတူးဂ်ာ ။ ။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ႀကိဳဆိုသင့္ပါတယ္။ ျပင္ဆင္လုိအပ္တဲ့ ပုဒ္မေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျပင္တယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ဘယ္အဆင့္အထိ ျပင္မလဲဆိုတဲ့အပိုင္းကို စဥ္းစားၾကရမယ္။ ဥပမာ ဒီမုိကေရစီက်က် ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ဆိုခ်င္ေတာ့ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ဆန္႔က်င္တဲ့ ပုဒ္မေတြကို ဦးစားေပးၿပီးေတာ့ ျပင္ရမယ္။ ဥပမာဆုိရင္ စစ္တပ္က ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပါထားတဲ့ကိစၥေတြ။ ေနာက္ၿပီး ဖယ္ဒရယ္ စံခ်ိန္စံႏႈန္းမီေအာင္ ျပင္ၾကမယ္ဆိုလုိ႔ရွိရင္လည္း ဒါက ဖယ္ဒရယ္စနစ္ရဲ႕ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ လုိအပ္တာေတြကို ျပင္ရင္ေတာ့။ ေနာက္တခုကေတာ့ အေျခခံဥပေဒကို လြယ္လြယ္နဲ႔ ျပင္ႏုိင္ေအာင္လို႔ ျပင္တဲ့ေနရာမွာ အခက္ႀကီးမျဖစ္ေအာင္ ဒါကိုလည္း စဥ္းစားဖုိ႔လိုတယ္။ 

ဝမ္းတြင္း႐ူး ... (ကာတြန္း ေစာငို)

လက္ခေမာင္းခတ္သံ တညံညံ (ကိုညိဳ)

အၾကမ္းဖက္ လက္တဆုပ္စာေတြက လစဥ္လိုလို ဘာသာေရးပဋိပကၡေတြ ဖန္တီးေနတာ တကယ့္ကိုအစီအစဥ္က်က်ပါပဲ။ အရင္က နယ္စပ္အရပ္မ်က္ႏွာအသီးသီးက တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအသီးသီးနဲ႔ ႏွစ္ (၆၀) ႏွစ္ (၄၀) ႏွစ္(၂၀) ျပည္တြင္းစစ္ေတြ အမွ်င္မျပတ္ေမြးထားခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္က မဲြျပာတယ္။ ျပည္သူက ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ မရိွ၊ အေမွ်ာ္အျမင္နည္းတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ လက္တဆုပ္ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ဟာ ျပည္သူ႔ခ်ဥ္ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ 

တကမၻာလံုးက သည္းမခံႏိုင္ၿပီဆိုတဲ့အခါ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသစ္ေထာင္မယ္လို႔ ေႂကြးေၾကာ္လိုက္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းလား ဗ်ဴဟာအေျပာင္းအလဲလား မရွင္းမလင္းျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ရခိုင္ဘက္မွာ မူစလင္ကို စစ္မ်က္ႏွာဖြင့္လိုက္တယ္။ 

ရခိုင္ျပည္နယ္ဟာ အေနာက္ဘက္ေဒသ ဘာသာေရးခံတပ္ႀကီးလိုျဖစ္ေနတာပါ။ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြဟာ လူမ်ဳိးကဲြ ဘာသာကဲြေတြနဲ႔ ေခတ္ ၂ ေခတ္လံုး ေအးအတူပူအမွ်ေနခဲ့တယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက အဲဒီေလာက္ျပင္းထန္တဲ့ ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡမ်ဳိး မျဖစ္ဖူးဘူး။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ကအစျပဳလို႔ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္အထိ ဗမာကိုလိုနီဝါဒကို ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ၾကလို႔ ေႂကြးေၾကာ္ေနတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ရခိုင္ေတြလည္း ဒီတခါေတာ့ ဗုဒၵသာသနာ အလံေတာ္ေအာက္မွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႀကီးကို ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ လက္အုပ္ခ်ီ ဂါရဝျပဳလိုက္တယ္။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ ငါးသေလာက္အျပံဳးနဲ႔ ေအာင္ပဲြခံခဲ့တယ္။ 

တို႔ကေတာ့ ဒီလိုဘဲ မိုးခ်ဳပ္မွာပါကြာ ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ကမၻာမွာလည္း အာဏာရွင္ တို႔လည္းအာဏာရွင္ သံစဥ္သီခ်င္းနဲ႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ၾကတဲ့ တို႔လူမ်ဳိး (ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္)

ပူလိုက္တာဗ်ာ။ လူတစ္ကိုယ္လံုးလည္း ငါးဖန္းမၾကပ္တိုက္လို ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီၾကားထဲ မိုးသံေလသံေတြ ၾကားလာရတယ္။ မုန္တိုင္းသံေတာင္ ပါေသးသဗ်။ 

က်ဳပ္လည္း ေပ်ာ္ျပံဳးရာက ဝါးလံုးကြဲ ဟားတိုက္လိုက္မိပါသဗ်။ ေပ်ာ္ရာကျပံဳး၊ ျပံဳးရာက ဟားတိုက္မိတာကေတာ့ ဒီလိုေၾကာင့္ပါဗ်ာ။ ရယ္စရာ ရႊင္စရာေတြ ဆိုတာကလည္း ေပါင္းစံုေဝျဖာၾကေပသကိုးဗ်ာ။ 

ၾကားလိုက္ၾကရဲ႕ မဟုတ္လား။ စစ္အာဏာနန္းက်ေဟာင္းႀကီးတစ္ဆူက သူေတာ့ျဖင့္ ပါတီႏိုင္ငံေရး လံုးဝ (လံုးဝ) မလုပ္ေတာ့ပါဘူးတဲ့။ သာေရး၊ နာေရး၊ သာသနာေရးပဲ ေဆာင္ရြက္ပါေတာ့မယ္တဲ့။ ဒီလိုစကားမ်ဳိးၾကားေတာ့ က်ဳပ္ ဝမ္းသာတာေပါ့။ ဝမ္းသာေတာ့ ဟားတိုက္မိတာေပါ့ဗ်ာ။ 

ဒီပရဂၤ (ၾကည္ေမာင္သန္း)

ပုံျပင္ထဲက ၿမိဳ႕လည္းမဟုတ္
ဒ႑ာရီထဲက ၿမိဳ႕လည္းမဟုတ္
ရာဇဝင္ထဲက ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕
ပုဂံေခတ္ထဲကရွိတဲ့ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀၀ ေက်ာ္တည္းကရွိတဲ့ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕
သမိုင္းဝင္ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕။

ဒီၿမိဳ႕ကို ကတူးလူမ်ဳိးေတြ တည္ေထာင္ခဲ့တယ္
အေလာင္းစည္သူမင္း
တိုင္းခန္းလွည့္လည္ရင္း
ေျမာက္ဘက္အရပ္အေရာက္
အေရွ႕ဘက္က နတ္ေတြ ဆိတ္ေယာင္ေဆာင္
ေရေသာက္မယ့္ဟန္ ျမည္သံေပးတာကို အစြဲျပဳလို႔
ဒီၿမိဳ႕ ဒီနာမည္တြင္ခဲ့ရ။

ျပင္ေတာ့ ျပင္ခ်င္သား ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ဒီပဲယင္းက ညႊန္ျပခဲ့တဲ့လမ္း (ဗိုလ္ဓား)

ေမ ၃ဝ မွာ အစိုးရကလုပ္တ့ဲ ကမၻာေက်ာ္ အၾကမ္းဖက္မႈႀကီးတခု ျမန္မာျပည္မွာျဖစ္ပြားခ့ဲတာ အားလုံးသိၾကၿပီးပါၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔အျမင္က … ဒီပဲယင္းကိစၥဟာ သာမန္႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈ မဟုတ္ပါ၊ အေသအခ်ာ စီစဥ္ျပင္ဆင္ၿပီးေဆာင္ရြက္တ့ဲ ရာဇဝတ္မႈ၊ လူသတ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ 

က်ေနာ္တုိ႔ ရထားတ့ဲသတင္းေတြအတုိင္း အနီးစပ္ဆုံးမွန္ခ့ဲတယ္ဆိုရင္ လူအစုလုိက္၊ အျပံဳလုိက္သတ္မႈ၊ အေလာင္းေတြ ေဖ်ာက္ဖ်က္မႈျဖစ္တာေၾကာင့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ေက်ာင္းသားသမဂၢေဖာက္ခဲြခံရတ့ဲကိစၥလိုပဲ သမိုင္းမွာရွင္းရမယ့္ ကိစၥမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ 

နအဖ ဟာ ျပည္သူလူထုခ်င္း ပဋိပကၡျဖစ္ေနၾကတ့ဲ အေျခအေနမ်ဳိးလုိ ဖန္တီးၿပီး ဒိုင္လူႀကီးေယာင္ေဆာင္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ဘူး၊ ဘယ္သူမွ မယံုဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊဟာ NLD ကို သည္ပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ ရွင္းခ်င္တာၾကာၿပီ၊ သူ႔ကိုယ္သူ ပိုတြက္ေနတယ္ဆိုတ့ဲ အခ်က္အလက္ေတြလည္း က်ေနာ္တုိ႔ ရထားတာ ၾကာၿပီ၊ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ လုပ္လုိ႔ရၿပီ၊ အ့ဲသည္လုိ ယူဆသြားပုံေပၚတယ္။ 

ေအာက္ေျခက တုိင္းမွဴးေတြနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးေတြကလည္း အထက္ကိုလိမ္ၿပီး သတင္းပို႔တယ္။ သူတုိ႔တိုင္းေတြမွာ ေဒၚစုကို လူေတြအမ်ားႀကီး ေထာက္ခံတယ္ဆိုရင္ သူတုိ႔ သိကၡာက်တယ္လုိ႔ ယူဆတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၿမိဳ႕တိုင္းမွာ မျမင္ဘူးလုိ႔သြားၾကည့္တ့ဲလူ ၃ဝဝ၊ ၄ဝဝ ေလာက္ပဲ ရွိတယ္လုိ႔ တင္ျပတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိုးကုတ္တုိ႔၊ မုံရြာတို႔မွာ ၾကံဳခ့ဲရတ့ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေထာက္ခံေရး လႈပ္ရွားမႈႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး နအဖဟာ ေသြးပ်က္သြားပုံေပၚတယ္။ အဲဒီ မနာလုိ ဝန္တုိစိတ္ေတြကေနတဆင့္၊ အခုလုိ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ႏွိမ္နင္းမႈႀကီး ေပၚလာရတယ္။ 

အေရးေပၚ အေျခအေန (ကာတြန္း ေစာငို)

တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈအပိုင္း ဘယ္ေလာက္အေရးပါသလဲ (ေမာင္ဝံသ)

ပဓာနက်တဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ 

တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈအပိုင္းဟာ ပဓာနက်တဲ့အေၾကာင္းအခ်က္ (Factor) ျဖစ္တယ္လို႔ ပညာရွင္အမ်ားက လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ သယံဇာတအပိုင္း၊ တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ ပညာေရးအပိုင္း၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူသားအရင္းအျမစ္အပိုင္း၊ ၿပီးေတာ့ အရင္းအႏွီးအင္အားအပိုင္းေတြေကာ အေရးမႀကီးဘူးလားဆိုေတာ့ အဲဒါေတြလည္း သူ႔က႑အလိုက္ အေရးႀကီးပါတယ္၊ သို႔ေပမယ့္ ေခါင္းေဆာင္မႈအပိုင္းဟာ အဲဒါေတြ အားလုံးထက္ပိုၿပီး ပဓာနက်တယ္ဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို ဂ်ပန္နဲ႔ စင္ကာပူက လက္ေတြ႔ျပေနတာ အထင္အရွား ေတြ႔ေနရပါတယ္။

အံ့ဖြယ္ဂ်ပန္ 

အားလုံး သိၿပီးၾကတဲ့အတိုင္း ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဟာ မည္မည္ရရ သယံဇာတ ဘာမွ မထြက္ပါဘူး။ သို႔ေပမယ့္ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးခ်ိန္ စစ္႐ံႈးႏိုင္ငံဘဝကေန ျပန္လည္ ကုန္း႐ုန္းထႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခု ကာလအတြင္း အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ စက္မႈႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအျဖစ္ ျပန္လည္ေခါင္းေမာ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးေနာက္ ၂၅ ႏွစ္အၾကာ၊ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္ေလာက္မွာ ကမၻာ့ထိပ္ဆုံးတန္း စီးပြားေရးအင္အားရွင္ႏိုင္ငံႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

ဗမာ့ရြာမွာ ဘာေတြ ဘာေတြ ေပါ၊ ဆႏၵပြဲေတြ တျပျပနဲ႔ ေလာင္ဗံုးေတြ ဟုန္းဟုန္းေပါ (ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္)

ဟုတ္မွန္တိုင္းရာ ရင္ထဲရွိတာကိုေျပာရရင္ က်ဳပ္က သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကို ခ်ီးက်ဴးအားက်တဲ့သူ ခင္ဗ်။ ဘုရားစူး တကယ္ပါဗ်ာ။ သူနဲ႔က်ဳပ္က ဘဝတူေလဗ်ာ။ က်ဳပ္က သမၼတေလးေလာက္ေတာင္မျဖစ္လို႔သာ မျဖစ္တာ။ က်ဳပ္ေရာ သူေရာက ႏွလံုးသမားေတြေလ။ ႏွာေခါင္းမ႐ႈံ႕ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ႏွလံုးေရာဂါေၾကာင့္ Pace-maker ႏွလံုးစက္တပ္ထားရလို႔ ႏွလံုးသမားဘဝတူလို႔ ေျပာတာပါ။ ဟိုႏွစ္လံုး၊ သံုးလံုး ဝမ္တီးတိန္သမားေတြလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ 

သမၼတႀကီးကို မခ်ီးက်ဴး မအားက်ဘဲ ေနႏိုင္ပါ့မလားဗ်ာ။ အေမရိကန္ျပည္ ဂြ်န္ေဟာ့ကင္းတကၠသိုလ္သြား မိန္႔ခြန္းေျပာရာမွာ သမၼတႀကီးစကားေတြက အဆီတစ္ထပ္၊ အသားတစ္ထပ္ပါလားဗ်ာ။ အေခါက္တစ္ထပ္ေတာင္ ပါလိုက္ေသး။ သမၼတႀကီး ႁမြက္ၾကားပံုက ဒီကေန႔ က်ဳပ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ေဖာ္ေဆာင္ေနတာဟာ “ကမာၻ႔သမိုင္းမွာ မၾကံဳဖူးေသးတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္ႀကီး” တဲ့။ ကိုယ့္လူလည္း ဖတ္လိုက္ရမွာေပါ့။ အစိုးရသတင္းစာ မ်က္ႏွာဖံုးမွာ ထူးထူးကဲကဲ ျပဴးတူးျပဲတဲ ေဖာ္ျပထားတာေလ။ အဲဂလို သတင္းမ်ဳိးဖတ္ရတာနဲ႔ကို က်ဳပ္ကေတာ့ သမၼတႀကီးကို အားက်သြားၿပီဗ်ာ။ 

သမၼတႀကီးကေတာ့ တကယ္ပါပဲဗ်ာ။ အေမရိကန္သမၼတနဲ႔ သမၼတခ်င္း စကားေျပာေတာ့လည္း ျဖဴးလို႔ဗ်။ အေမရိကန္လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြနဲ႔ ဆံုေတာ့လည္း ေျဖာင့္လို႔ဗ်။ 

ရာထူးျပဳတ္ရင္ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ယမ္းေငြ႔ေတြ မႊန္လိုက္တာ... ဟညဲလား (သားေဖ)

အစာလည္းေဆး 
ေဆးလည္းအစာ...  ဆို 
ဘယ္မွာလဲေဆး 
ဘယ္မွာလဲ အစာ 
ယမ္းေငြ႔ေတြ မႊန္လိုက္တာ...“ဟညဲလား”

“ဟညဲလား” 
“ဟညဲဝူး” တို႔လိုခ်င္တဲ့ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး” ဆိုတာ 
ေသနတ္ေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ၿပီးမွ ရမွာလား 
ယမ္းေငြ႔ေတြ မႊန္လိုက္တာ...“ဟညဲလား”

သူတို႔ေခၚေတာ့ ဒုကၡသည္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား - ၁၉ (ကိုညိဳ)

“မင္းက ဘယ္ကလဲ” 
“ဗမာျပည္က” 
“မင္းက သူခိုးပဲ” 
“က်ေနာ္ သူခိုး မဟုတ္ဘူး၊ ေတာ္လွန္ေရးသမား” 
“မင္းဟာ ငါတို႔နိုင္ငံကို ခိုးၿပီးဝင္လာတာျဖစ္တယ္၊ အဲဒီေတာ့ သူခိုးပဲ” 
“ခိုးဝင္လာတာ မဟုတ္ဘူး၊ ရာဂ်စ္ဂႏီၵ ေခၚလို႔လာတာ၊ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေနတာပဲ တႏွစ္ေလာက္ရိွၿပီ” 

အင္ဖားေထာင္ဘူးဝက ကုလားထိုင္မွာထိုင္ေနတဲ့ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ အသားညိဳညိဳ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ေထာင္မွဴးႀကီးနဲ႔ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြထိပ္ က်ေနာ္တို႔ အဂၤလိပ္လို အခ်ီအခ်ေျပာၾကတာပါ။ ေထာင္မွဴးႀကီး႐ုပ္က ငယ္ငယ္တုန္းကၾကည့္ဖူးတဲ့ ဂ်ပန္အက္ရွင္ကားေတြထဲက မင္းသားႀကီး ဆန္နီေခ်းဗားလို မ်က္ခံုးထူထူ ေမး႐ိုးကားကား ေယာက်ၤားပီသတဲ့႐ုပ္ရည္မ်ဳိးပါ။ က်ေနာ္က ေထာင္မွဴးကို ႏႈတ္လန္ထိုးေနတာ ေထာင္မွဴးက ခပ္ျပံဳးျပံဳးေပမယ့္ က်ေနာ့္ေရွ႕ နားက မဏိပူရရဲက သိပ္ႀကိဳက္ဟန္မတူဘူး။ တခ်က္မာန္ၿပီး စကားဆက္မေျပာဖို႔ လွမ္းေဟာက္လိုက္ပါတယ္။ 

လူ႐ိုး ဖရားဒကာႀကီး ... (ကာတြန္း ေစာငို)

သမၼတႀကီး ထြက္မေျပးနဲ႔ (ကိုညိဳ)

ၿပီးခဲ့တဲ့စေနေန႔က ျမန္မာ့တသြင္ဆန္း ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ႏွစ္ (၅၀) အတြင္း ပထမဆံုး အေမရိကန္ ခရီးစဥ္မွာ (တကမၻာလံုးက ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြ ႏွာခါင္းရံႈ႕သြားေစႏိုင္ေလာက္တဲ့) သမိုင္းတြင္မယ့္  စကားတခြန္းေျပာသြားပါတယ္။ 

ဒီစကားေၾကာင့္ ျမန္မာသမၼတႀကီးဟာ မေျပာသင့္တာကိုေျပာတယ္၊ အင္မတန္ ထံုထိုင္း နလြန္းတဲ့ သနားစရာ သတၱဝါေလးပါလားလို႔လည္း သတင္းစာဖတ္ ကမၻာ့ျပည္သူက တထိုင္တည္း မွတ္ခ်က္ခ်ၾကပါ တယ္။ ငါတို႔ သမၼတႀကီးကြလို႔ ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ သာကူးေတြေရာ၊ ႏိုင္ငံေရးသိကၡာကို ရသမွ်ေအာက္ထစ္ေစ်းနဲ႔ အသနားခံ ျပည္ေတာ္ဝင္ၿပီး စစ္ရာထူးျပဳတ္ ေခါင္းေပါင္းေတြဆီ ပါးယက္ နားယက္လုပ္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ကပ္းပါးပိုးေတြလည္း ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ့္ ေပါင္ၾကားထဲဝွက္ထားရမလိုလို ျဖစ္သြားၾကတယ္။ 

သမၼတႀကီး ဘာေျပာသြားလဲ စာဖတ္သူေတြ သိထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ “ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာ တပ္မေတာ္က ပါဝင္ခြင့္မရွိဘူးလို႔ ဒီလိုေျပာလို႔ ဒါေတာ့ မမွန္ဘူးလို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ တပ္ မေတာ္က ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ကင္းကြာလို႔ေတာ့ မရပါဘူး။ အစဥ္အလာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ သမိုင္းေၾကာင္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၂၅% ဆိုတာ က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ရွိသင့္ရွိထိုက္တယ္” ဆိုတဲ့ ဒီမိုကေရစီကို ေျဗာင္ေစာ္ကားတဲ့စကားေလး၊ ထပ္ၿပီးစိန္ေခၚတဲ့ စကားပါ။ မင္းတို႔ဖာသာ ဘာေျပာေျပာ ငါတို႔ကေတာ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားမွာပဲလို႔ အာဏာ႐ူးေတြရဲ႕ ဇာတိ႐ုပ္ကို ဆဲြခြာျပလိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ 

ဦးသိန္းစိန္ အေမရိကန္ခရီး အက်ဳိးရလဒ္

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ ေဆြးေႏြးခန္းအစီအစဥ္မွာ သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႔အတူ အေမရိကန္ကို လိုက္ပါလာတဲ့ အစိုးရတာဝန္ရွိသူေတြဟာ အေမရိကန္ဘက္က သက္ဆုိင္ရာပုဂၢိဳလ္ေတြႏွင့္ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး အပါအဝင္ ကိစၥအဝဝကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးပြဲမွာ ဘယ္လို ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ဘယ္လို ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြႏွင့္ ေဆြးေႏြးမယ္ဆုိတာကို ဒု-ဝန္ႀကီးေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ေဒါက္တာပြင့္ဆန္း၊ ေဒါက္တာမ်ဳိးျမင့္တို႔နဲ႔အတူ ဦးေက်ာ္ဇံသာက ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ထားပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ မေန႔တေန႔က ၿပီးဆံုးသြားခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုခရီးစဥ္ ဒုတိယေန႔မွာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ အေမရိကန္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ဥပေဒအမတ္ေတြႏွင့္ Capital Hill မွာ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သမၼတႏွင့္အတူ လိုက္ပါလာတဲ့ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးရဲထြဋ္က VOA ကို အခုလို ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ဖရားစူး ဒီမိုးကေရစီး ... (ကာတြန္း ေစာငို)

စစ္ေတာင္း ႏွစ္လီ (ေမာင္သာခ်ဳိ)

တစ္ 

အေျမႇာက္အလီကို ဂဏန္းဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီးအထိ အလြတ္ဆိုႏိုင္သလဲ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေမးခဲ့ရင္ ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုမ်ား အေျဖေပးလိမ့္မယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္မသိဘူး။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ စကားကို ကတ္သီးကတ္သတ္ေတာ့ မေျပာေၾကးေပါ့။ ဥပမာ တစ္ရာအလီရတယ္ ဘာညာဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။ အဲလိုမ်ဳိးသာ ေျပာၾကေၾကးဆိုရင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေျပာလို႔ သိပ္တတ္တာေပါ့။ ဟုတ္တယ္ေလ။ တစ္သိန္းတစ္လီ တစ္သိန္း၊ တစ္သိန္းႏွစ္လီ ႏွစ္သိန္း၊ တစ္သိန္းသံုးလီ သံုးသိန္း၊ တစ္သိန္းေလးလီ ေလးသိန္း။ ကဲ ကၽြန္ေတာ္ တစ္သိန္းအလီ ရပါတယ္လို႔ေျပာခဲ့ရင္ ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုျငင္းမလဲ။ ဒါေၾကာင့္ စကားကို ကတ္သီးကတ္သတ္ေတာ့ မေျပာေၾကးဗ်ာလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို စကားပလႅင္ ခံထားခဲ့ရတာပါ။ 

ကဲဗ်ာ ... ကၽြန္ေတာ့္ေမးခြန္းကေလးဆီ ျပန္သြားရေအာင္ပါ။ အေျမႇာက္အလီကို ဂဏန္းဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီးအထိ ခင္ဗ်ား ရသလဲဆိုတာပါ။ ေျပာေလ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္အလီအထိေလာက္ပဲဗ်။ ဆယ့္သံုးအလီတို႔၊ ဆယ့္ေလးအလီတို႔ကို ေက်ာ္ၿပီးရင္ ဆယ့္ငါးအလီကေလးလည္း နည္းနည္းရေသးတယ္။ ဆယ့္ငါးတစ္လီ ဆယ့္ငါး၊ ဆယ့္ငါးႏွစ္လီ သံုးဆယ္၊ ဆယ့္ငါး သံုးလီ ေလးဆယ့္ငါး၊ ဆယ့္ငါးေလးလီ ေျခာက္ဆယ္၊ ဆယ့္ငါးငါးလီ ခုနစ္ဆယ့္ငါး။ လြယ္တယ္ဗ်။ ဆယ့္သံုးအလီက်ေတာ့ ဘယ္လိုႀကီးမွန္း မသိပါဘူးဗ်ာ။ ဆယ့္သံုးတစ္လီ ဆယ့္သံုး၊ ဆယ့္သံုးႏွစ္လီ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္၊ ဆယ့္သံုးသံုးလီ သံုးဆယ့္ကိုး။ အဲ ေရွ႕က်ေတာ့ နည္းနည္းခက္သြားၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေျပာတာပါ။ ခင္ဗ်ားကေတာ့ ရရင္ရမွာေပါ့။ 

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျပဇာတ္ - ေမာင္သန္းစိုး (ေခ်ာက္)

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္
လက္ကမ္းၾကရင္း။
“ဒိုင္း ...”

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရင္ခုန္
ေတြ႔ဆံုၾကရင္း။
“ဒိုင္း ...”

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆႏၵ
ေစ့စပ္ၾကရင္း။
“ဒိုင္း ...”

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအသိ
ညႇိႏႈိင္းၾကရင္း။
“ဒိုင္း ...”

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေတြး
ေဆြးေႏြးၾကရင္း
“ဒိုင္း ... ဒိုင္း ... ဒိုင္း”

ဘံုအက်ဳိးအျမတ္ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ဘယ္သူေတြက ဘယ္လိုကုသေနမွန္းမသိတဲ့ ေဆးခန္းေတြ (ေမာင္ဝံသ)

တစ္မ်ဳိးသားလုံးအတြက္ အေရးႀကီးလို႔႔႔ပါ

သည္တစ္ပတ္ျဖင့္ ပုံမွန္ေဆာင္းပါး မေရးေတာ့ဘဲ အျပည့္အဝ အနားယူလိုက္မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတာ မေရးမျဖစ္ ေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာေအာင္ ေစ့ေဆာ္ေပးတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ ေရးျဖစ္သြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ 

အေၾကာင္းက ကြၽန္ေတာ္ အမ်ားဆုံး ေရးေလ့ေရးထရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းအရာ မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရးျဖစ္ေပမယ့္ တစ္မ်ဳိးသားလုံးအတြက္ အေရးႀကီးတယ္လို႔႔ ယုံၾကည္တဲ့အတြက္ အေလးထားၿပီး ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။ 

မီဒီယာေတြက ေျပာခဲ့ေပါင္းမ်ားၿပီ 

မီဒီယာေတြမွာ သည္အေၾကာင္းအရာကို ဖြင့္ခ်ေဖာ္ထုတ္ေရးခဲ့တာေတြလည္း ဖတ္ဖူးပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ေစာင္ေရေကာင္းလွေသာ မီဒီယာႀကီးအခ်ဳိ႕မွာကို သူတို႔ရဲ႕ ေဆးခန္းေၾကာ္ျငာႀကီးေတြနဲ႔႔ မစားရဝခမန္း အလိမ္အညာ ေရးသားခ်က္ေတြကို အပတ္တိုင္း ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာအား ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆက္တိုက္ဖိထားေလေတာ့ ေစာေစာက မီဒီယာေလးေတြမွာေရးခဲ့တဲ့ အဲဒီ မသမာေဆးခန္းေတြအေၾကာင္းက စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားမ်ား မဖတ္မိလိုက္ဘဲ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ကုန္ပါေလေရာ။ 

ျပင္လို႔ရပါတယ္ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အေမးအေျဖ

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ မဂၤလာပါခင္ဗ်။ အခု ဗြီအိုေအျမန္မာပိုင္း ကေနၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႐ုပ္ျမင္သံၾကားကေန တိုက္႐ိုက္ထုတ္လြႊင့္မယ့္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အထူးသျဖင့္ ဗြီအိုေအ အပါအဝင္ ဗြီအိုေအကေန အိမ္ရွင္အျဖစ္ လက္ခံက်င္းပေပးမယ့္ ဒီစီ အနီးတ၀ိုက္မွာရွိတဲ့ ျမန္မာ အသိုင္းအဝိုင္းကေနၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူငယ္ေရးရာ ဘက္ေပါင္းစံုက အသိုင္းအဝိုင္းက သမၼတႀကီးနဲ႔ေတြ႔ၿပီးေတာ့ ေမးခ်င္တာ၊ ႏႈတ္ဆက္ခ်င္တာေတြနဲ႔အတူ ေတြ႔ဆံုပြဲကို စတင္ပါၿပီခင္ဗ်။ 

အထူးသျဖင့္ ဒီမုိကေရစီႏိုင္ငံေတြမွာပဲ အမ်ားအားျဖင့္ ေတြ႔ရေလ့ရွိတဲ့ Town Hall meeting လို႔ေခၚတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမပံုစံမ်ဳိး၊ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေတြ႔ဆံုပြဲကို သမၼတႀကီးအေနနဲ႔ လိုလုိလားလားနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ဆီကို လာၿပီးေတာ့ အခုလို လာေပးတာ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အရင္ ေျပာပါရေစ။ အလားတူပဲ တက္လာတဲ့ပရိသတ္ေတြဆိုရင္လည္း သမၼတနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရၿပီးေတာ့ အားလံုးအေနနဲ႔ ႐ိုး႐ိုးသားသား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေမးစရာရွိတာေလးေတြကို ေမးၿပီးေတာ့ သမၼတႀကီးဆီကလည္း ပြင့္လင္းရွင္းလင္းတဲ့ အေျဖေတြကိုရႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယူဆပါတယ္။ 

ဒို႔သမဒႀကီး လိမၼာေနၿပီ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ဝတပ္ဖြဲ႔ - တ႐ုတ္ - ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ ေဆြးေႏြးခန္းအစီအစဥ္မွာ ဦးေက်ာ္ဇံသာ က UWSA နဲ႔ တ႐ုတ္အစိုးရ ဆက္ဆံေရးက ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ဘယ္လုိ ဂယက္႐ိုက္ခတ္လာႏိုင္မလဲဆိုတာကို ေဒသေရးရာ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေနသူမ်ားျဖစ္တဲ့ သတင္းစာဆရာႀကီး Bertil Lintner နဲ႔ ျမန္မာ့အေရး သံုးသပ္ေလ့လာေနသူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ တို႔နဲ႔ သံုးသပ္ေဆြးေႏြးထားပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ျမန္မာ-တ႐ုတ္နယ္စပ္က UWSA လို႔ေခၚတဲ့ ဝ အဖြဲ႔ကို တ႐ုတ္အစိုးရက ရဟတ္ယာဥ္ေတြ၊ ေလယာဥ္ေတြ ေရာင္းခ်ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းတပုဒ္ အခုတေလာ ေပၚထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး UWSA ဘက္ကေတာ့ ျငင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါက အင္ဂ်င္မပါတဲ့ ရဟတ္ယာဥ္၊ ေလယာဥ္အခြံေတြသာျဖစ္ၿပီးေတာ့ ျပတိုက္မွာထားရွိဖို႔ျဖစ္တယ္လို႔ UWSA ဘက္က ေျပာဆုိပါတယ္။ ဝ တပ္ဖြဲ႔နဲ႔ အထူးနီးစပ္တဲ့ တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရးသံုးသပ္သူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာ ကလည္း ဒီကိစၥက မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ အခုလို ေခ်ပေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။

ဆင္းရဲသား ေခတ္ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

၁၉၈၈ ဇြန္လ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္း ၂၅ ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရစာစု (ေက်ာ္ဝဏၰ)

၁၉၈၈ မတ္လ ဖုန္းေမာ္ အေရးအခင္း၊ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ တံတားနီ အေရးအခင္းေတြနဲ႔ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီးေတြၾကားမွာ အေရးႀကီးတဲ့ကြင္းဆက္ အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ ဇြန္လ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသပိတ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၅ ႏွစ္ကျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိေပမယ့္ အဲဒီျမင္ကြင္းေတြ၊ ရန႔ံေတြ၊ အသံေတြဟာ စိတ္ထဲမွာရိွေနတုန္းပါ။ အတူလက္တြဲခဲ့ၾကတဲ့ ရဲေဘာ္သူငယ္ခ်င္းေတြဟာလည္း အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကို လြမ္းေမာဂုဏ္ယူစိတ္ေတြနဲ႔ အမွတ္တရရိွေနၾကလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးမွာ ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့သူမ်ားစြာထဲက က်ေနာ္တို႔ ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့တဲ့ တေထာင့္တေနရာကေန ေငြရတုအမွတ္တရ မွတ္တမ္းျပဳလို္က္ပါတယ္။ 

...................... 

ကလီးဂါးဗားမင္း ... (ကာတြန္း ေစာငို)

မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြကုိ ျပင္ဆင္ဖုိ႔ လုိအပ္တယ္ ...

မ်ဳိးဆက္သစ္နဲ႔ ေအာင္ပဲြခံပါ (ကိုညိဳ)

လူေတြဟာ လိႈင္းလံုးႀကီးေတြလို တေရြ႕ေရြ႕ တအိအိ။ အနီေအာက္ခံမွာ အျပာနဲ႔ အျဖဴကြတ္ထားတဲ့ ၾကက္ေျခခတ္ အလံေတြကလည္း Karljohn လမ္းမေပၚမွာ တျဖတ္ျဖတ္။ ဆယ္ႏွစ္ဝန္းက်င္အရြယ္ ေရာင္စံု ယူနီေဖာင္းေတြဝတ္ၿပီး ေလမႈတ္တူရိယာေတြ၊ ဘင္ခရာေတြ တီးေနၾကတဲ့ ကေလးငယ္ေတြက တက္တက္ႂကြႂကြ။ ပ်ဳိပ်ဳိ၊ ငယ္ငယ္ အိုအို အရြယ္သံုးပါး နဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္သူ ၿမိဳ႕ေတာ္သားေတြဟာ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္လို႔၊ ဒုဂ္နပ္ လို႔ေခၚတဲ့ ပိုးဖဲ နဲ႔ ေငြျပားကပ္ ဝတ္စံုေတြနဲ႔ ဝင့္ဝင့္ႂကြားႂကြား။ လူတိုင္းဟာ ဒီကေန႔မွာ အေတာက္ပဆံုး အလွပဆံုးဝတ္စံုေတြနဲ႔ အလံေတြကိုယ္စီကိုင္ၿပီး လမ္းေပၚမွာေရာ၊ လမ္းေဘး ဝဲယာမွာေရာ ျပည႔္ၾကပ္ေနေအာင္ ေလွ်ာက္ေနၾကတယ္။ ပလက္ေဖာင္းမွာ ေျခခ်စရာေနရာ မရိွ။ 

သူတို႔အားလံုး ပင္လယ္ကမ္းေျမႇာင္ လက္တက္ကို ေမးတင္ထားတဲ႔ ေအာ္စလို ၿမိဳ႕႐ိုးကေန ၿမိဳ႕လယ္လမ္းမႀကီးအတိုင္း ေႂကြးေၾကာ္သံေတြ၊ နိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းေတြကို အားရပါးရဟစ္ဆိုၿပီး တေရြ႕ေရြ႕ခ်ီတက္ေနတယ္။ သူတို႔ဦးတည္ေနတာက ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ကို စီးျမင္ေနရတဲ့ ဘုရင့္နန္းေတာ္ရာ ကုန္းျမင့္ဆီကိုပါ..။ နန္းေတာ္ရင္ျပင္နဲ႔ ဥယ်ာဥ္တေလွ်ာက္ လူေတြဟာ ပ်ားေကာင္ေတြနဲ႔ တူေနတယ္။ ေနာ္ေဝးဘုရင္နဲ႔ မိဖုရားရယ္ အိမ္ေရွ႕မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီး အျပင္သူတို႔ရဲ႕ ရင္ေသြးနွစ္ေယာက္နဲ႔ မင္းမ်ဳိးႏြယ္ေတြက နန္းေတာ္ ေလသာေဆာင္ကေန တန္းစီၿပီး ခ်ီတက္လာတဲ့ ကေလးေတြနဲ႔ လူအုပ္ႀကီးကို လက္ေတြေဝွ႔ရမ္း နႈတ္ဆက္ႀကိဳဆိုေနတယ္။ 

သူ႔မွာတမ္း (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

သတင္းစာဆရာႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမား (ေမာင္ဝံသ)

လက္သံေျပာင္ ကေလာင္ထက္ 

ခုတစ္ေလာ ကြၽန္ေတာ့္ဆရာတခ်ဳိ႕ အေတာ္လက္သံေျပာင္ ကေလာင္ထက္ေနတာ အြန္လိုင္းကေန ဖတ္ေနရတယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္ဆရာဆိုတာ သတင္းစာဆရာေတြကို ေျပာတာပါ။ ယေန႔ေခတ္မွာေတာ့ သတင္းစာဆရာဆိုတာထက္ သတင္းမီဒီယာသမားေတြလို႔ ေျပာတာကို ပိုႀကိဳက္ၾကပုံရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တြင္က်ယ္စြာ သုံးႏႈန္းခဲ့တဲ့ သတင္းစာဆရာဆိုတဲ့ စကားလုံးကို သံေယာဇဥ္ရွိေနတုန္း journalist, press စသည္ကို သတင္းစာဆရာလို႔သုံးရင္ ပိုၿပီး ဂုဏ္ရွိတယ္လို႔ ယူဆတုန္းျဖစ္လို႔ ဆက္ၿပီး သုံးႏႈန္းေနတာပါ။ 

ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္ခင္ေလးစား တန္ဖိုးထားတဲ့ သတင္းစာဆရာတခ်ဳိ႕ဟာ ေန႔စဥ္ထုတ္ ပုဂၢလိက သတင္းစာေတြထြက္လာၿပီးခ်ိန္မွာ လက္ရည္ေတြ ပိုတက္လာသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္ဗ်။ ေန႔စဥ္သတင္းစာေတြက အေရးအသားေတြ၊ ေခါင္းႀကီးပိုင္းေတြထဲက အမ်ားစုဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ သေဘာထား အျမင္ေတြကို ထင္ဟပ္တာ၊ ျပည္သူလူထုရဲ႕ သေဘာထားအျမင္ေတြကို ဦးေဆာင္ေပးေနတာ ေတြ႔ရလို႔ ဘရာဗို၊ ဘရာဗိုလို႔ အံ့ခ်ီးမိတဲ့ အႀကိမ္အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိခဲ့ပါတယ္။ 

သမုိင္းအမွန္မွာ အ႐ိုးတြန္သံေတြ ၾကားရမယ္ ...

သူတို႔ေခၚေတာ့ ဒုကၡသည္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား - ၁၈ (ကိုညိဳ)

“ဘယ္လိုထင္ထင္ ျဖစ္တယ္ေလ ××× ထာဝစဥ္မွန္ကန္တဲ့တရား မရိွနိုင္ပါ ­­­­­­­­­­­­­­×× တခ်ပ္ေမွာက္တဲ့ ကစားကြက္မ်ား ××× အေျဖဟာ ဝိုင္းသိမ္းေတာ့မွေတြ႔မွာပါ ××

ငါဟာ မတည္ၿငိမ္မိုးတိမ္ပဲ ×× ဂ်စ္ပစီေတြလို ×× မရပ္မနားခရီးနွင္ေန ×× ဘယ္လိုေနထိုင္မွာလဲ ဘဝဆိုတာ ×× ျပဇာတ္တပုဒ္ပါပဲ ×××

အဆိုေတာ္သန္းနိုင္ ဆိုထားၿပီး ေတးေရးဆရာ ဝင္းမင္းေထြးရဲ႕ ဂ်စ္ပစီမိုးတိမ္ သီခ်င္းေလးဟာ က်ေနာ္တို႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝက ညည္းဆိုေနက် သီခ်င္းေလးပါ။ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ အလဲြလဲြအေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႔ လူငယ္ဘဝေတြကို ပံုေဖာ္ထားသလိုျဖစ္ေနလို႔ပါ။

စခန္းမွာ ဂစ္တာေကာက္ကိုင္မိတိုင္း အဲဒီသီခ်င္းေလးကို အျမဲဆိုညည္းမိတယ္။ ကိုယ္လိုပဲ ခံစားခ်က္တူ အႀကိဳက္တူေတြက အမ်ားသား။ ကိုဝင္းနိုင္ဦး (ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း၊ RFA ဝန္ထမ္းေဟာင္း)နဲ႔ ပန္းခ်ီထိန္လင္းတို႔ အျမဲပဲြေတာင္းတဲ့ သီခ်င္းေလးပါ။ စခန္းထဲက က်ေနာ္တို႔ဘဝဟာ စိတ္ကူးတိမ္လို လြင့္ေနေပမယ့္ အေတာင္ပံ အညႇပ္ခံထားရတဲ့ငွက္ေတြလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ မိုးေကာင္းကင္ႀကီးဆီ ပ်ံတက္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ တြင္းေအာင္းသတၱဝါေတြနဲ႔လည္း တူေနပါတယ္။

၄၀၁ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

တုိ႔ဗမာ သာကီမ်ဳိးဟာမုိ႔၊ မညိႇဳးဂုဏ္ေတဇာ (မင္းဒင္)

(၁)

ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေလ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးအတြက္ ဇာတိမာန္ဟာ သိပ္အေရးႀကီးတယ္ဆုိတာ ေပၚလြင္ေလပဲဗ်။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီအတြက္ေတာ့ ဇာတိပုည ဂုဏ္မာနဆုိပါေတာ့ဗ်ာ ။ 

(၂) 

ဒါေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ဗ်။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႀကီးက အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ကုိ ထိပါးရင္ သူ႔တုိင္းျပည္ကုိ ရန္စတာလုိ႔ ယူဆတယ္ဆုိသကုိး။ အံမယ္၊ အခုဆုိ တ႐ုတ္ေတြေတာင္ အေမရိကန္ေလသံလုိက္လာတာ ခင္ဗ်ား သတိျပဳမိမွာပါ။ ထုိ႔နည္းတူ က်ဳပ္တုိ႔ အစုိးရမင္းမ်ားလည္း မညံ့ၾကေပဘူးဗ်။ အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ျမင့္မားေရး ဘာညာ ဘာညာဆုိၿပီး ပံုႏွိပ္စာအုပ္တုိင္းရဲ႕ ေရွ႕ဆံုးစာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေဝေဝဆာဆာ ေဖာ္ျပေပးေနတာပါပဲ။ အမွန္ေတာ့ အစုိးရ မင္းမ်ားရဲ႕ေစတနာဟာ ပရမတ္ဆုိက္ေအာင္ စဥ္းစားႏုိင္ေလ ေပၚလြင္ေလလုိ႔ ဆုိရမယ္ဗ်။ ၾကည့္ေလ၊ ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းၿပီး ေနခိုင္းတာတုိ႔၊ ထမင္းတစ္နပ္ ေလွ်ာ့စားခိုင္းတာတုိ႔ဟာ ႐ႈတတ္၊ ျမင္တတ္၊ ခံစားက်င့္ၾကံ တတ္ရင္ ဂုဏ္တက္စရာပဲဗ်။ 

ေႂကြးၿမီေတာင္ (ေမာင္လြမ္းဏီ)

သူတို႔ေတြက
ေတာင္ၾကည့္ပဲြ သြားၾကတယ္၊
အေဝးက လူတခ်ဳိ႕
သူတို႔မ်က္ဝန္းထဲက
ေတာင္ေတြကို ၾကည့္မိၾကတယ္။

သူတို႔ေတြက
မိုးရြာေတာ့ ထြန္တံုးျပင္ၾကတယ္၊
မနီးမေဝးက လူတခ်ဳိ႕
သူတို႔ယာေျမကို
အသက္နဲ႔ တြက္ထြာ ၾကည့္ေနၾကတယ္။

ထန္းတပင္က
သူတို႔အရပ္ထက္ ျမင့္တယ္ ဆိုေပမဲ့
သူတို႔ေမြးတဲ့ သား။

တိမ္မေယာင္နဲ႔ နက္ ... လြယ္မေယာင္နဲ႔ ခက္ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ပုန္းတမ္းရွာတမ္း ကစားျခင္း (ခင္မမ်ဳိး)

ကၽြန္မတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက တူတူပုန္းတမ္းကစားၾကတဲ့အခါ ပုန္းေနသူက အသံေပးရၿပီး လိုက္ရွာသူက တူတူ အသံေပးရာကို လိုက္ရွာရပါတယ္။ တခါတရံက်ေတာ့လည္း ပုန္းေနသူက ေလးငါးေယာက္၊ လိုက္ရွာသူက တေယာက္ျဖစ္ၿပီး အရင္ဆံုးမိတဲ့သူက တခါျပန္ၿပီး လိုက္ရွာသူ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါက ကေလးဘဝ ကစားၾကတဲ့အခါတုန္းကပါ။ 

လူႀကီးဘဝမွာ ဂိမ္းေတြကစားၾကတဲ့အခါက်ေတာ့ ပုန္းတမ္းရွာတမ္း ကစားရတာက တူတူပုန္းတမ္း ကစားသေလာက္ မလြယ္ကူေတာ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ပုန္းေနသူက အသံေပးရတာ မဟုတ္ဘဲ၊ ရွာေဖြသူကသာ ပုန္းေနသူရဲ႕ သဲလြန္စကို ဉာဏ္လႊာၿပီး လိုက္ရွာၾကရတာေၾကာင့္ပါ။ 

လူတစ္ေယာက္ (သို႔မဟုတ္) အင္စတီက်ဴးရွင္းတစ္ခုရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ အျခားလူတစ္ေယာက္ (သို႔မဟုတ္) အျခားအက္စတီက်ဴးရွင္းတခုရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေပၚမွာ အျပန္အလွန္ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈေတြ ရွိေနမယ္ဆိုရင္ ဒီလူႏွစ္ေယာက္ (သို႔မဟုတ္) အင္စတီက်ဴးရွင္းႏွစ္ရပ္အၾကားမွာ မဟာဗ်ဴဟာအရ အျပန္အလွန္ မွီခိုဆက္စပ္မႈ (strategic interdependence) ျဖစ္တည္ေနၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ 

ႀကီးပြားခ်မ္းသာနည္း ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ဘာသာ ေလ့လာေရး ေလ့က်င့္ေရး တကၠသိုလ္ (ေမာင္သာရ)

သိတယ္ေနာ္။ က်ဳပ္ ေမာင္သာရဆုိတာ စာေရးဆရာ သက္သက္ပါ။ ႏုိင္ငံေရးသမားလည္း မဟုတ္ဘူး။

ဘာ ပညာရွင္ ပညာရိွမွလည္း မဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္သိတာ က်ဳပ္ျမင္တာပဲ ေျပာျပေနတဲ့ ေကာင္ပါ။ America မွာ ေနေနတဲ့လူ၊ America ကိုေရာက္ဖူးတဲ့ ျမန္မာေတြ အားလံုးကေတာ့ သိၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူကမွ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ၿပီး ျပန္ေျပာမျပၾကေတာ့ ျပည္တြင္းက ျပည္သူလူထု မသိၾကဘူးေပါ့။

အဲ က်ဳပ္တုိ႔ ျမန္မာနဲ႔ America တူတာကေတာ့ America မွာလည္း လူသတ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ေနလုိက္ၾကတာမွ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ လူဆိုး လူမိုက္ေတြက သတ္တာေရာ၊ ယူနီေဖာင္းဝတ္ေတြက သတ္ၾကတာေရာေပါ့။ က်ဳပ္တုိ႔ၿမိဳ႕မွာ မႏွစ္က တစ္ႏွစ္တည္း သတ္လုိ႔ေသၾကတဲ့ စာရင္းကို သတင္းစာတစ္ေစာင္က စာရင္းျပဳစုၿပီးတင္ျပလုိက္တာ ရဲက ပစ္သတ္လို႔ ေသရတဲ့ဦးေရက ၄၃.၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ရိွသတဲ့။ အဲဒါအခုေတာ့ အထက္က စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေတြ ဝင္ေနပါၿပီ။ အဲဒါ ထားလုိက္ဦး။ က်ဳပ္တုိ႔အလုပ္ မဟုတ္ဘူး။

က်ဳပ္တုိ႔ ျမန္မာေတြနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြနဲ႔ဆုိင္တဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို က်ဳပ္ ေျပာျပမယ္။ ဗဟုသုတေပါ့ေနာ္။ က်ဳပ္ ေျပာျပမယ္။ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတယ္။ ယံု။ America မွာက က်ဳပ္တုိ႔ တုိင္းျပည္က ငရဲသားေတြလုိ ၾကံဳရာ သားငွက္ တိရစၧာန္ေတြကုိ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ စားၾကတာမ်ဳိး လံုးဝ မရိွဘူး။ ဥပေဒေတြနဲ႔လည္း ျပ႒ာန္းတားျမစ္ ကာကြယ္ထားတယ္။ သီးသန္႔ရဲေတြ ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာေတြလည္း ရိွတယ္။ (ငါးကလြဲရင္ေပါ့ေနာ္။ ငါးေတာင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အေပ်ာ္တမ္း ငါးမွ်ားတဲ့လူေတြကဆုိရင္ ဖမ္းမိလို႔ မွတ္တမ္းယူၿပီးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ျပန္လႊတ္ေပးတယ္) မသတ္ဘူး။ မစားဘူး။ ငွက္ပစ္ စားတဲ့လူလည္း မရွိဘူး။ ေတာပစ္စားတဲ့လူလည္း မရိွဘူး။ က်ဳပ္တို႔ ျမန္မာ့စ႐ုိက္နဲ႔ကေတာ့ ပီဘိ ေျပာင္းျပန္ပဲ။ လံုးဝ ျခားနားတယ္။

ထိပ္ထားလမ္းလား ေသနာလမ္းလား လမ္းေကာင္းေရြးမွ ျပည္ေရးလွမယ္ (ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္)

က်ဳပ္က အသက္ေတာ္ေတာ္ကို ႀကီးလာခဲ့ၿပီေလ။ ဒီေတာ့ လူလိမၼာပီပီ သံေဝဂေလး ရသေပါ့ဗ်ာ။ သံေဝဂဆိုတာ သံသရာမွ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းလို႔ ဆိုသဗ်။ ဘဝမွာ အလကားေန အေသေစာင့္ရင္း ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာ ဝတၳဳေတြကလည္း ရွိေပသကိုး။ 

ၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား။ ျဗဟၼာ့ဘံု၌ ခံရျခင္းဟာလည္း ဆင္းရဲပဲတဲ့။ အဲဒါ ေၾကာက္ရြံ႕ ထိတ္လန္႔စရာပဲတဲ့။ ျဗဟၼာ့ဘံုမွာ စံစားရျခင္းကိုေတာင္ ေၾကာက္စရာဆိုမွေတာ့ က်ဳပ္တို႔လို တိရစာၦန္ဘံုမွာ ခံစားေနရသူေတြအဖို႔ ဘာမ်ားေျပာစရာ လိုေတာ့မွာလဲဗ်။ 

အားလံုးအၾကားပဲေလ။ ျဗဟၶာဘံုနဲ႔တူတဲ့ ေနျပည္ေတာ္ဘံုမွာ စံစားေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြကို ၾကည့္။ အိမ္က ထမင္းခ်က္၊ တံမ်က္လွဲကိုေတာင္ လခမေပးႏိုင္ရွာၾကေတာ့ဘူးနဲ႔တူရဲ႕။ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေငြေတာင္းေနၾကတယ္ေလ။ က်ပ္သိန္း ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ ဆိုလား ဘာလား မသိပါဘူး။ ေအာ္ ... .. .... ဆင္းရဲ ... ... ဆင္းရဲ။ 

သူတို႔ေခၚေတာ့ ဒုကၡသည္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား - ၁၇ (ကိုညိဳ)

“ေျပာက္က်ား အႏုပညာ” 

လေပါင္းမ်ားစြာ ဒီမ်က္ႏွာ၊ ဒီျမင္ကြင္း၊ ဒီထမင္း ဒီဟင္းနဲ႔ ဒီေလ့က်င္႔ခန္း၊ ဒီစခန္းထဲ အေနၾကာလာေတာ့ က်ေနာ္တို႔တေတြ ၿငီးေငြ႔ေနၿပီ၊ တေယာက္နဲ႔တေယာက္လည္း ဟိုလူ႔ကို ၾကည့္မရ၊ ဒီလူက ဘာျဖစ္တယ္ ဒီေခါင္းေဆာင္က မ်က္ႏွာလိုက္တယ္၊ အုပ္စုေမြးေနတယ္ဆိုတာေတြနဲ႔ မတည့္အတူေနေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ။ ျပႆနာျဖစ္ရင္လည္း အစည္းအေဝးနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္က မ်ားတယ္။ အစည္းအေဝးတခုၿပီးသြားရင္ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မေခၚႏိုင္ မေျပာႏိုင္ ရန္သူေတြလိုျဖစ္ကုန္တယ္။ 

ဝက္သား၊ အမဲသားခ်က္တဲ့ေန႔ဆို အတံုးမညီလို႔ ျပႆနာျဖစ္မွာစိုးၿပီး ကိုဘရမ္နဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္ေရးတာဝန္က်သူေတြဟာ အသားေတြခုတ္ထစ္္ၿပီး အတံုးေတြမွ်တေအာင္ အႀကီးအေသးအလိုက္ အပ္ခ်ီေတြနဲ႔တဲြခ်ီၿပီး ေရာခ်က္တယ္။ ဟင္းေဝရင္ အသားတံုးေတြက အပ္ခ်ီတဲြေလးနဲ႔။ တပ္စုမွဴးနဲ႔ စခန္းတာဝန္ခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ကိုယ့္ထဲကလူေတြရဲ႕အေျခအေနကို အျမဲအကဲခတ္ေနရတယ္။ အစုအဖဲြ႔တခုထဲမွာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္မတည့္ရင္ ျပႆနာျဖစ္မွာစိုးလို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေခါင္းခ်င္း႐ိုက္ညႇိႏိႈင္းၿပီး တပ္စု မတူေအာင္ခဲြထားရတာတို႔ ေျပလည္ေအာင္ ၾကားဝင္ညႇိေပးရတာတို႔ လုပ္ေပးရတယ္။ 

ဘာသာေရး ပဋိပကၡ တားျမစ္ထိန္းခ်ဳပ္ေရး

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ အစီအစဥ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဘာသာေရးအသြင္ေဆာင္တဲ့ ပဋိပကၡေတြဟာ ဒီမုိကေရစီ ပြင့္လင္းမႈ အစကနဦးကာလ ႏိုင္ငံတကာမွာ ေတြ႔ၾကံဳရစျမဲျပႆနာေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္သူ အေမရိကန္ပါေမာကၡ David Steinberg က ေျပာဆုိပါတယ္။ ပြင့္လင္းမႈကို တာဝန္သိမႈနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္သြားရမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ သူက ဆုိပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ဇံသာ နဲ႔ Prof. David Steinberg တို႔ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ထားပါတယ္။ 

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ Prof. Steinberg … ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ ဘယ္လို စိန္ေခၚမႈေတြရွိလာႏိုင္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ပါေမာကၡကို က်ေနာ္ မၾကာခဏ ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ ဘာသာေရးအသြင္ေဆာင္တဲ့ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းေတြၾကားျဖစ္ပြားတဲ့ ပဋိပကၡမ်ဳိးကို က်ေနာ္တုိ႔ တခါမွ မေျပာခဲ့ၾကဘူးပါဘူး။ ဒီလို ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ပြားလာတာဟာ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘဲ ႐ုတ္တရက္ ေပၚေပါက္လာတယ္လို႔ ဆရာႀကိီး ထင္ပါသလား။ 

Prof. David Steinberg ။ ။ ဒီလို လူ႔အဖြဲ႔အစည္းလိုက္ျဖစ္ပြားတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ သမုိင္းမွာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ကိုလိုနီေခတ္တုန္းက မူစလင္-ဗုဒၶဘာသာ ပဋိပကၡေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်တို႔ စံုစမ္းစစ္ေဆးခ်က္အရ တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြက ဦးေဆာင္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ဒါမ်ဳိးဟာ သမုိင္းနဲ႔ခ်ီ ရွိလာခဲ့တာပါ။ ထုိစဥ္တုန္းကေတာ့ ဒီျပႆနာေတြဟာ စီးပြားေရး အေျခအေနေတြေၾကာင့္ စတင္ခဲ့တာပါ။ မူစလင္ အသိုင္းအဝိုင္းဟာ ျမန္မာေတြထက္ စီးပြားေရအရ ပိုေကာင္းေနတယ္လို႔လည္း ဆုိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေန႔ကိစၥမွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ျပႆနာတခု ရွိေနပါတယ္။

ေထာင္ေႂကြး ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ လူေတြက မဲေတာင္ မေပးတတ္ေသးဘူး ...

(PR စနစ္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ပယ္ခ်လိုက္ေသာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔႔ခ်ဳပ္ နာယက ဦးဝင္းတင္ႏွင့္ ေတြ႔႔ဆံုျခင္း) 

ေမး ။ ။ အခ်ဳိးက်ေရြးေကာက္ခံမႈ PR စနစ္ကို အခုဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ အေျပာမ်ားလာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားစုက သိပ္နားမလည္ၾကေသးဘူးဆိုေတာ့ PR စနစ္ကို လူထုအလြယ္ ဆုံးနားလည္ႏိုင္မယ့္အေၾကာင္းက ဘယ္လိုမ်ဳိးျဖစ္မလဲခင္ဗ်။ 

ေျဖ ။ ။ ဒီအေၾကာင္းတရားေတြကေတာ့ ရွင္းျပေနရင္ အမ်ားႀကီးေပါ့ေနာ္။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ PR စနစ္က တိုင္းျပည္အတြက္ မသင့္ေတာ္ေသးဘူးလုိ႔ ေျပာခ်င္တယ္။ 

ေမး ။ ။ ဘာေၾကာင့္ မသင့္ေတာ္ေသးတာလဲခင္ဗ်။ 

ေျဖ ။ ။ ဘာေၾကာင့္ မသင့္ေတာ္ေသးတာလဲဆိုေတာ့ PR စနစ္ဆိုတာ ဒီမိုကေရစီကို အလြန္နားလည္ၾကတဲ့သူေတြ၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ မဲေပးတာျပဳတာ၊ ဆႏၵေပးတာေတြလည္း တတ္ၾကၿပီး လူေတြမွာလည္း ႏိုုင္ငံေရးအယူအဆေတြအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိၿပီး ဒီအယူအဆေတြကိုလည္း နားလည္ၿပီး လုပ္ၾကတာ။ အဲဒီလိုအဖြဲ႔အစည္းေတြဆိုရင္ ကိစၥမရွိဘူး။ အခုက ပါတီေတြမ်ားတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာကို ကိုယ္ပိုင္ပါတီေတြေထာင္ေနၾကတာ။ ကိုယ္ဘာသာ ကိုယ္ပိုင္အယူအဆေတြနဲ႔ လုပ္ေနၾကတာ။ ႏိုင္ငံေရးအယူအဆက်ေတာ့ ခိုင္ခိုင္မာမာရွိၾကတာ မဟုတ္ဘူး။