ဒီစကားေၾကာင့္ ျမန္မာသမၼတႀကီးဟာ မေျပာသင့္တာကိုေျပာတယ္၊ အင္မတန္ ထံုထိုင္း နလြန္းတဲ့ သနားစရာ သတၱဝါေလးပါလားလို႔လည္း သတင္းစာဖတ္ ကမၻာ့ျပည္သူက တထိုင္တည္း မွတ္ခ်က္ခ်ၾကပါ တယ္။ ငါတို႔ သမၼတႀကီးကြလို႔ ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ သာကူးေတြေရာ၊ ႏိုင္ငံေရးသိကၡာကို ရသမွ်ေအာက္ထစ္ေစ်းနဲ႔ အသနားခံ ျပည္ေတာ္ဝင္ၿပီး စစ္ရာထူးျပဳတ္ ေခါင္းေပါင္းေတြဆီ ပါးယက္ နားယက္လုပ္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ကပ္းပါးပိုးေတြလည္း ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ့္ ေပါင္ၾကားထဲဝွက္ထားရမလိုလို ျဖစ္သြားၾကတယ္။
သမၼတႀကီး ဘာေျပာသြားလဲ စာဖတ္သူေတြ သိထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ “ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာ တပ္မေတာ္က ပါဝင္ခြင့္မရွိဘူးလို႔ ဒီလိုေျပာလို႔ ဒါေတာ့ မမွန္ဘူးလို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ တပ္ မေတာ္က ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ကင္းကြာလို႔ေတာ့ မရပါဘူး။ အစဥ္အလာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ သမိုင္းေၾကာင္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၂၅% ဆိုတာ က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ရွိသင့္ရွိထိုက္တယ္” ဆိုတဲ့ ဒီမိုကေရစီကို ေျဗာင္ေစာ္ကားတဲ့စကားေလး၊ ထပ္ၿပီးစိန္ေခၚတဲ့ စကားပါ။ မင္းတို႔ဖာသာ ဘာေျပာေျပာ ငါတို႔ကေတာ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားမွာပဲလို႔ အာဏာ႐ူးေတြရဲ႕ ဇာတိ႐ုပ္ကို ဆဲြခြာျပလိုက္တာ ျဖစ္တယ္။
ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးေနပါၿပီဆိုတဲ့ သမၼတကိုယ္တိုင္က စစ္အာဏာရွင္အနံ႔အသက္ မစင္ေသးဘူးဆိုတာ ျပသတာ ျဖစ္တယ္။ သမၼတကိုယ္တိုင္က ဇာတိ စိတ္မေဖ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ က်န္ယူနီေဖာင္းခၽြတ္ေတြဆို ပိုဆိုးေပါ့ ...။
ေနာက္တခြန္း ရိွေသးတယ္။ ျမန္မာမိသားစုေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုတဲ့ပဲြမွာ၊ ဒီမိုကေရစီကို ပ်က္ရယ္ျပဳလိုက္တဲ့စကား။ ဗမာျပည္မွာ ဆႏၵျပတာဟာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းလိုျဖစ္လာတဲ့အေၾကာင္းပါ ေလွာင္ေျပာင္လိုက္တာပါ။ “ကဲ.. ဆႏၵျပၾကမယ္။ ၃၀၀၀ ေပးမယ္ဆိုေတာ့ အကုန္ပါသြားတာပဲ။ ေဈးဆစ္လိုက္ေသးတယ္ ကေလးကေတာ့ ၃၀၀၀၊ လူႀကီးကေတာ့ ခုနကလို ၅၀၀၀၊ ဆႏၵျပတာလည္း အလုပ္အကိုင္ျဖစ္ေနတယ္”..
ေအာ္.. ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အေျခခံလုပ္ေဆာင္ခ်က္ကိုေတာင္ အသိအမွတ္မျပဳႏိုင္၊ ပ်က္ရယ္ျပဳေစာ္ကားေနသူက သမၼတႀကီးကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေနေတာ့ ဗမာျပည္ သူေတြက ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီေအာင္ ဘယ္ကို ဦးတည္ၿပီး ဘယ္လို ေလွ်ာက္ၾကမွာလဲ။ ဦးသိန္းစိန္ကို ဆႏၵျပတဲ့အခ်ိန္ သမၼတအဖဲြ႔ထဲက ယူနီေဖာင္းခၽြတ္တေယာက္က “ခင္ဗ်ားတို႔ဗ်ာ.. သမၼတႀကီးက တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြအတြက္ ဒီေလာက္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးေနတာ ဆႏၵမျပသင့္ပါဘူးကြာ” လို႔ေျပာသတဲ့။
ေအာ္.. ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ၊ မျမင္ဖူးလို႔ မူးကို ျမစ္ထင္ေနသူေတြလို႔သာ ေအာ္ညည္းခ်င္ေတာ့တယ္။ သမၼတရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ဟာ သာမန္ ျပည္သူေတြထက္ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြနဲ႔ သူတို႔အသိုင္းအဝိုင္းေတြ အက်ဳိးစီးပြားကို ပိုၿပီးအကာအကြယ္ေပးေနတယ္ဆိုတာ သိပ္သိသာပါတယ္။ “ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟာ လူအမ်ားေထာက္ခံ အတည္ျပဳထားတာ ျဖစ္တယ္။ ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ သံမဏိမ်ဳိးဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔မွာ ျပင္ဆင္ႏိုင္တဲ့ amendment ပါၿပီး လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြရွိပါတယ္။ ဒီလုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြအတိုင္း က်ေနာ္တို႔ ျပင္ဆင္လို႔ရပါတယ္” လို႔ သမၼတက ျမန္မာေတြနဲ႔ေတြ႔ဆံုပဲြမွာ ေျပာသြားတယ္။ ခက္ပါ့။ ဒီအစိုးရဟာ လိမ္ရင္းလိမ္ရင္း မိမိလိမ္စင္ႀကီးကို မိမိဖာသာ အဟုတ္ထင္သြားၾကၿပီ။
ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ အခန္း (၁၂) မွာ ျပင္ဆင္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေရးထားတာ သိပ္မ႐ႈတ္ေထြးပါဘူး၊ ရွင္းရွင္းေလး အဓိပၸာယ္ေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းျပင္မယ္ဆိုျပင္ဖို႔ မလြယ္ေအာင္လုပ္ထားတာ အားလံုးသေဘာေပါက္တယ္။ အၿမီးသေဘာပဲ ရွင္းျပပါရေစ။ ပုဒ္မ ၄၃၃ အပိုဒ္ (က) မွာ ေရးထားတာက အေျခခံဥပေဒျပင္မယ္ဆိုရင္ တင္သြင္းမယ့္အဆိုကို မူၾကမ္းအေနနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို တင္သြင္းရမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း သေဘာတူတင္ျပလာမွ၊ လက္ခံေဆြးေႏြးမယ့္အဆင့္ေရာက္မွာ။ ၂၀ ရာႏႈန္းမျပည့္ရင္ လွည့္ၾကည့္မွာ မဟုတ္ဘူး။
ၾကံ့ဖြတ္နဲ႔ ၾကံ့ ဖြတ္မဟာမိတ္ တိုင္းရင္းသားေတြရယ္၊ ၾကံ့ဖြတ္ ႏို႔သက္ခံရယ္၊ ယူနီေဖာင္းဝတ္ မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတာ္ေတြရယ္မပါဘဲ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအင္အားက ၁၂ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္မျပည့္ဘူး။ ဒါေတာင္ အေျခခံဥပေဒရဲ႕အားလံုးကို ျပင္လို႔မရေသးဘူး။ အဲဒီ ျပင္ဆင္ျခင္း ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) မွာ ဥပေဒရဲ႕ အခန္းေပါင္း (၉၅) ခုေလာက္ သီးျခားသတ္မွတ္ထားတာ ရိွေသးတယ္။ အဲဒါေတြျပင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရဲ႕ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက သေဘာတူလက္ခံမွ တဲ့..။ ၂၀ ရာႏႈန္းေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ လက္ခံ႐ံုနဲ႔လည္း မၿပီးေသးဘူး၊ ျပင္ဖို႔အတြက္ဆို ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပဲြက က်င္းပရအံုးမွာ..၊ ၿပီးေတာ့ မဲေပးခြင့္ရိွသူအားလံုးရဲ႕ တဝက္ေက်ာ္နဲ႔မဲရမွ ျပင္ဆင္ရမွာ။
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ႏိုင္ငံတကာခရီးစဥ္တိုင္း ဖဲြ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေရးဆဲြျပ႒ာန္းထားတဲ့ ဥပေဒလုပ္ထံုးနည္းအတိုင္း ျပင္ဆင္ႏိုင္ပါတယ္လို႔ ေျပာေလ့ရိွပါတယ္။ လြယ္လြယ္ေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ သမၼတက သူတို႔ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ တခ်က္ကေလးမွ အေလွ်ာ့မေပးဖူးပါဘူး။ ကိုယ့္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြကသာ ရက္ရက္ေရာေရာ ျဖစ္ေနၾကတာ။ တကယ္ေတာ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ၾကံ့ဖြတ္အစိုးရဟာ ျပည္သူရဲ႕ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ မဲခိုးတက္လာတဲ့အစိုးရပီပီ တိုင္းျပည္နဲ႔ျပည္သူအေပၚ ေလးနက္ယံုၾကည္မႈ မရိွပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီေခတ္မို႔ ဒီမိုကေရစီ သံေယာင္လိုက္ေနၿပီး ကိုယ့္စကားနဲ႔ အလုပ္ေပၚမွာလည္း ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခိုင္ခိုင္နဲ႔ ယံုၾကည္မႈရိွသူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏွစ္ ၆၀ လံုးလံုး ဒီလို လူညစ္ေတြနဲ႔ပဲ ၾကံဳခဲ့ရတာေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ ႏိုင္ငံေရးကံဆိုးမိုးေမွာင္ပဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္တာနဲ႔ ဗိုလ္ျပဳတ္ေတြ သိကၡာေျပာင္လက္လာၿပီလို႔ အထင္ေရာက္ေနတယ္။ စင္ေပၚတက္ၿပီးကမွ ခ်ဳိမိုင္မိုင္ေတြ ထြက္လာပါတယ္။ မႏွစ္က ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ နာယကႀကီး သူရေရႊမန္းနဲ႔အဖဲြ႔ အိႏိၵယလႊတ္ေတာ္ထဲ သြားေလ့လာတယ္။ အိႏိၵယမွာ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြကို မိမိတို႔ေဒသ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ဖို႔ဆိုၿပီး ႐ူပီး၂ ကုေဋ မတည္ေပးပါတယ္။ သူရေရႊမန္းက အဲလိုအရာေတြေတာ့ႏွစ္ၿခိဳက္တယ္။ အတုယူတယ္။ ဗမာျပည္ေရာက္ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို သိန္း ၁၀၀ စီေထာက္တယ္။ ဒီလို ကိုယ့္စည္း႐ံုးေရး တည္ေဆာက္တဲ့ အရာေတြပဲ အတုယူသင့္တာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီမိုကရက္တစ္က်င့္စဥ္္နဲ႔ အေတြးအၾကံေတြပါ ယူသင့္ပါတယ္။ ရိွေနတဲ့ အာဏာရွင္စ႐ိုက္လကၡဏာေတြကို တိုက္ခၽြတ္ေဆးေၾကာႏိုင္တဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အေတြးအေခၚေတြပါ အိႏိၵယကေန ယူလာသင့္တယ္။
အိႏိၵယမွာ မိမိတို႔ျပည္သူေတြ နစ္နာခ်က္ေတြကို အစိုးရဝန္ႀကီးေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကအစ ဦးေဆာင္ၿပီး ဆႏၵျပေတာင္းဆိုတယ္။ လူထုေရွ႕က ရပ္တယ္။ ဗမာျပည္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဆႏၵျပတာ မေတြ႔ရဘူး။ ျပည္သူေတြက မိမိအခြင္႔အေရးအတြက္ မိမိတို႔ဖာသာ ေတာင္းဆို တိုက္ပဲြဝင္ေနရတယ္။ အမတ္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြက ဆႏၵျပသူေတြနဲ႔ မပတ္သက္ရဲဘူး။ ဆႏၵမျပဖို႔ေတာင္ သြားတားၾကတယ္။ အေတာ္ဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ အေမရိကန္ခရီးစဥ္ဟာ ဒီမိုကေရစီစိတ္ဓာတ္ေတြ၊ က်င္႔စဥ္ေတြ ဖံြ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ အစီအစဥ္ထက္ ဆန္ရွင္ပိတ္ဆို႔မႈ အလံုးးစံု ႐ုတ္သိမ္းေရး၊ စီးပြားအေထာက္အပံ့နဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံေရးကိစၥေတြက ပိုမိုအဓိကက်တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးသိန္းစိန္ေျပာခဲ့သလို စိန္ေခၚခ်က္ေတြကကိုေတာ့ ဆက္ရင္ဆိုင္ရအံုးမယ္။ ႐ိုးသားစြာ အေျပာင္းအလဲ မလုပ္ခ်င္လို႔ကေတာ့ စိန္ေခၚခ်က္က ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ သမၼတ အိုဘားမားက အိမ္ျဖဴေတာ္သတင္းစာရွင္းပဲြမွာ အခုလိုသတိေပးခဲ့တယ္။
“တျခားႏုိင္ငံေတြမွာ ျဖစ္သလိုပဲေပါ့ ဒါက အားလံုးေလးေလးစားစားနဲ႔ လုပ္မယ္ကိုင္မယ္ဆုိလို႔ရွိရင္ စီးပြားေရးအရေရာ၊ ႏုိင္ငံေရးအရာေရာ အားလံုး အဆင္ေျပေျပနဲ႔ တခါတည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္လို႔ရွိရင္ ေအာင္ျမင္မွာပါ” တဲ့။
အိုဘားမားရဲ႕ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီက ဘာမွမလုပ္ေသးတာထက္စာရင္ နည္းနည္းလုပ္တာကိုေတာ့ အားေပးရမယ္ဆိုတဲ့သေဘာထား ရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတိုက္အခံ ရစ္ပါဗလစ္ကင္ ပါတီအမတ္တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ကိုေခၚတာ သိပ္ေစာလြန္းတယ္လို႔ ေဝဖန္ေနပါတယ္။ ေရာ္ကဖဲလား စင္္တာက အေမရိကန္ ျပည္ပဆက္သြယ္မႈ ႏိုင္ငံေရးစီးပြားေရးပညာရွင္ Joshua Kurlantzick က ျမန္မာျပည္မွာ အသားအေရာင္ လူမ်ဳိးခြဲျခားမႈ Apartheid ျဖစ္ေနၿပီလားလို႔ ေမလ ၁၆ ရက္ေန႔က စာတမ္းတေစာင္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။
အေမရိကန္ကို အလည္ေရာက္ေနတဲ့ ၄ ရက္ ခရီးအတြင္းမွာလည္း ယခင္က ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈလံုးဝ မရွိတဲ့ အေနအထားကေန ဆန္ရွင္ကို တစိတ္တပိုင္း႐ုတ္သိမ္းခဲ့မယ္ဆိုလွ်င္ေတာင္ စစ္ေဆးခံႏိုင္တဲ့က႑ေတြမွာ သုညအဆင့္ကေန ၃၃% ေလာက္ထိ တက္သြားႏိုင္မွာျဖစ္ၿပီး၊ ဒီမိုကရက္တစ္မက်တဲ့ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြကို သိသာစြာ ဖယ္ရွားေပးႏိုင္မွသာ၊ အေမရိကန္နဲ႔ အျပည္အဝ ဆက္ဆံႏိုင္မွာျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျခံဳေျပာရရင္ လက္ရွိ ဦးသိန္းစိန္ေျပာတဲ့ ရီေဖာင္းဟာ မလံုေလာက္ေသးဘူး။ ေနာက္ ၆ လ အတြင္း လက္ေတြ႔ျပႏိုင္မွ အေမရိကန္ကို အယံုသြင္းႏိုင္မွာလို႔ သံုးသပ္ထားပါတယ္။ အေမရိကန္ကေတာ့ ျမန္မာအစိုးရက ဒီထက္ပိုၿပီး လုပ္ေပးလို႔ရတာေတြ အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္လို႔ ထင္ျမင္ေနတယ္။ တကယ္လည္း သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွာ ဝွက္ဖဲေတြ ရိွေနတယ္။ အခုလို အေျပာင္းအလဲဆိုတာကလည္း ႏိုင္ငံတကာဖိအားတို႔၊ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြရဲ႕ တြန္းအားတို႔ဆိုတာကို ဦးသိန္းစိန္က BBC နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ ျငင္းပယ္ခဲ့ဖူးတယ္။
“ဒါဟာ အရင္္အစိုးရရဲ႕ လမ္းညႊန္ေျမပံုအရ သူ႔အခ်ိန္ေရာက္လာလို႔ ေဖာ္ေဆာင္ရတဲ့ အေျပာင္းအလဲတခုပါ” လို႔ ဝန္ခံခဲ့ဖူးတယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ သူ႔အေတြးအေခၚနဲ႔သူ လြတ္လပ္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္မယ့္ အေျပာင္းအလဲသစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ကတည္းက တဆင့္စီလုပ္ေဆာင္ရမယ့္ စီမံကိန္းအတိုင္း သူ႔က႑အလိုက္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အာဏာရွင္ ႐ုပ္ေျပာင္နာမ္ခြာ ဒီမိုကေရစီအသြင္ေျပာင္းေရး လုပ္ေဆာင္ေနတာ ျဖစ္တယ္။ အတုမွ အတုစစ္စစ္ပါ။ အတုမွန္းသိေအာင္ သက္တမ္း ၂ ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း စကားထဲကေရာ၊ လက္ေတြလုပ္ေဆာင္မႈေတြကပါ ဇာတိျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္။
ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရဟာ ယခင္ စစ္အစိုးရအေမြခံပီပီ လက္ဝါး႐ိုက္ေပၚလစီေတြရိွေနတာေၾကာင့္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ဖ်က္ဆီးမႈရဲ႕ တရားခံေတြကို ကာကြယ္ေနရတယ္။ အနာဂတ္တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဓနဥစၥာနဲ႔ အာဏာကို စနစ္တက်ထိမ္းသိမ္းထားဖို႔ ေသေသသပ္သပ္ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အဓိကက်တဲ့ စီးပြားအရင္းအျမစ္၊ အဆက္အသြယ္လုပ္ငန္းရပ္ေတြကို ယခင္ အာဏာသိမ္း စစ္ဗ်ဴ႐ိုကရက္ေတြကသာ လက္ဝါး႐ိုက္ ကိုင္တြယ္ထားဆဲ ျဖစ္တယ္။
မၾကာေသးခင္ကထြက္လာတဲ့ ဝီကီလစ္ခ္သတင္းမွာ ကမၻာ့ႂကြယ္ဝမႈရဲ႕ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားတဲ့ အဂၤလန္က ေကမန္ကၽြန္းနဲ႔ ဗာဂ်င္ကၽြန္းတို႔က ကမ္းလြန္ေရနံနဲ႔ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ စီးပြားလုပ္ငန္းရဲ႕ ဘဏ္စာရင္းနာမည္ တခ်ဳိ႕မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဦးေအးေဇာ္ဝင္း နာမည္ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ လက္ပြားနာမည္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ စာရင္းေတြေတြ႔ ရတယ္။ အလားတူ ျမန္မာကုမၼဏီေသးေသးေတြအေယာင္ျပၿပီး ဘန္ေကာက္၊ မေလးရွား၊ စကၤာပူ၊ ေဟာင္ေကာင္၊ အဂၤလန္မွာလည္း ၾကားခံအဆင့္သံုး ေလးဆင့္ခံၿပီး ေငြစုထားတာကို သိရတယ္။
သတင္းတခုအရ G8 လို႔ေခၚတဲ့ စက္မႈ ထိတ္သီး ႏိုင္ငံေတြထဲက ဂ်ာမဏီနဲ႔ ျပင္သစ္ ဦးေဆာင္ၿပီး လွ်ဳိ႕ဝွက္ဘဏ္စာရင္းေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဥပေဒထုတ္သြားမယ့္အေၾကာင္းလည္း သိရတယ္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ အေမရိကားခရီးဟာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြရဲ႕ ဝိဉာဥ္ကို ျပန္လည္အသက္သြင္းဖို႔ ေျခလွမ္းသာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သမၼတရဲ႕ အထင္နဲ႔လက္ေတ႔ြ စပ္ဟတ္ခ်င္မွ ဟတ္မိမွာပါ။ သူ ေတာင္းဆိုတာရႏိုင္ဖို႔ သူလုပ္ေပးရမယ့္တာဝန္ေတြ ရိွေနပါတယ္။ ဒီခရီးစဥ္ဟာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရအဖို႔ ဒီမိုကရက္တလမ္းေၾကာင္းေပၚ ပီပီျပင္ျပင္ ေလွ်ာက္ဖို႔ တြန္းပို႔တာကို ခံလိုက္ရတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ အေမရိကားရဲ႕ တြန္းထိုးခံဖို႔လာတဲ့ ခရီးစဥ္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီမိုကရက္တစ္စံႏႈန္းနဲ႔အညီ ေမာင္းႏွင္္ရမယ့္လမ္းကိုု ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ မလဲြမေသြ ေလွ်ာက္ရေတာ့မယ္။ ေရွာင္လို႔မရပါ။ ဝါရွင္တန္က VOA စီစဥ္တဲ့ ေတြ႔ဆံုပဲြမွာ ပြင့္လင္းရဲတင္းတဲ့ေမးခြန္းေတြ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ရလို႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရင္ဘတ္က မိုက္က႐ိုဖံုးေတာင္ ျဖဳတ္ဖို႔ေမ့ၿပီး ပဲြမၿပီးခင္ ထြက္ေျပးသြားရပါတယ္။ အလားတူပဲြလည္း သမၼတႀကီး ထြက္ေျပးဖူးတယ္။ ေအာ္စလုိမွာ ဆႏၵျပမႈနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔လို႔ ထိတ္လန္႔သြားတဲ့ သမၼတဟာ ေနာက္တေန႔ ျမန္မာမိသားစုေတြနဲ႔ အေမးအေျဖလုပ္မယ့္အစီအစဥ္ေတာင္ မလုပ္ရဲဘဲ ထြက္ေျပးဖူးတယ္။ သမၼတ ဒီတခါေတာ့ ထြက္ေျပးမေနပါနဲ႔။ နႈတ္လည္းကၽြံ ဘဝလည္းကၽြံ တိုင္းျပည္လည္း ကၽြန္တပိုင္းျဖစ္ေနၿပီမို႔ ဒီမိုကေရစီယဥ္ေက်းမႈ စည္းအျပင္ကို ထြက္ေျပးဖို႔ေတာ့ မႀကိဳးစားပါနဲ႔လို႔ပဲ သတိေပးခ်င္ပါတယ္။
ကိုညိဳ (ေအာ္စလို)
၂၃ ေမ ၂၀၁၃
No comments:
Post a Comment