ေပ်ာ္ရႊင္စရာႏွစ္သစ္ ျဖစ္ၾကပါေစ ... (ကာတြန္း လူႀကီးမင္း)

ႏွလံုးသားဒိုင္ယာရီ (၂၀) - အုပ္ႀကီးေဖ

၃၀-၃-၂၀၀၂ 

ကရက္သို႔ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ ရြာေဟာင္းဘက္သို႔ ေျခဆန္႔ၾကည့္ခဲ့မိသည္။ ရြာေဟာင္းရွိ အထင္ကရေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားေပ်ာက္ဆံုးေနသည္ကိုေတာ့ သတိထားမိသည္။ နတ္စင္ႀကီးမ်ား၊ ထန္းပင္မ်ားႏွင့္ ကုကၠိဳလ္ပင္ႀကီးမ်ားမွာေတာ့ မ်ဳိးတုံးေပ်ာက္ကြယ္ေနၿပီ။ ဝမ္းသာစရာဟူ၍ ရြာဦးေစတီႏွင့္ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းမွာေတာ့ ေရွးမူမပ်က္ တည္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ယခင္ရြာေဟာင္းရွိ က်ေနာ္ေနထိုင္ရာ အိမ္အေနာက္ဘက္ျခမ္းရွိ အလြန္ႀကီးမားေသာ ေရွးေဟာင္းအုတ္ဂူႀကီးမ်ားမွာလည္း လံုးဝပင္မေတြ႔ရေတာ့ ႏွေမ်ာတသဝမ္းနည္းေနမိျပန္သည္။ 

က်ေနာ္ ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းေပၚသို႔ တက္ေရာက္ဝတ္ျပဳလိုက္သည္။ ဆရာေတာ္ကို က်ေနာ္မွတ္မိေသာ္လည္း ဆရာေတာ္က အမွတ္တမဲ့ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ “အေမလံုးရီရဲ႕သား ဝင္းကိုႀကီးပါ” ဟု မိတ္ဆက္လိုက္မွ “ေအာ္... ဝင္းကိုႀကီး ကိုး” ဘုန္းဘုန္းက “ဒီမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနတဲ့ ယိုးဒယားေတြ ထင္ေနတာကြဲ႔” ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။ 

အတိုင္အေဖာက္ (ကာတြန္း ဝင္းေအာင္)

စကားလံုးသက္သက္မ်ား (သစ္ေကာင္းအိမ္)

ဒီမနက္ေတာ့
ငါတုိ႔ျမစ္ကုိ
ငါတုိ႔အခ်စ္နဲ႔ ကာကြယ္ၾက...
ဆုိတဲ့
ဝါက်တေၾကာင္း
ခလုပ္ႏွိပ္လုိက္မိတဲ့
ေမာင္းခ်ဓားတေခ်ာင္းလုိ
က်ေနာ့္ေခါင္းထဲက
ေျဖာင္းခနဲပြင့္လာတယ္

ကုိယ္တုိင္ကလည္း
စကားလုံးသက္သက္သမားဆုိေတာ့

အိမ္ေဖာ္ ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ႏွလံုးသားဒိုင္ယာရီ (၁၉) - အုပ္ႀကီးေဖ

၂၈-၂-၂၀၀၂ 

ဘဝ၏အတိတ္ဆိုးမ်ား တည္ရွိခဲ့ရာ “ေအးရြာ” ဟု ဆိုရမည္။ က်ေနာ့္ကိုေမြးဖြားခဲ့သည္မွာ ေအးရြာ ျဖစ္ခဲ့သလို ဘဝဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္တို႔ကလည္း ေအးရြာ၌ပင္ အစျပဳခဲ့ရသည္။ လူ႔ဘဝထဲသို႔ မုန္တိုင္း ၾကမ္းၾကမ္းႏွင့္ ဝင္ေရာက္ခဲ့ရသည့္ က်ေနာ္၊ မာတာမိခင္က က်ေနာ့္ကိုေမြးၿပီးသည္ႏွင့္ မရဏမင္း၏ေခၚ ေဆာင္ရာသို႔ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္သြားခဲ့ရသည္။ 

အမိမဲ့သားက်ေနာ့္ကို ေမတၱာသက္ဝင္ ခ်စ္ခင္ၾကရမည့္အစား ၿဂိဳဟ္ဆိုးျဖင့္ ဝင္ေရာက္လာသူတစ္ဦးအျဖစ္သာ အားလံုးက လက္ခံယံုၾကည္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကသည္။ အေမ့နာေရးေၾကာင့္ ရပ္နီးရပ္ေဝးမွ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း လာခဲ့ၾကသည္။ မည္သူမွ် လိုလိုလားလား က်ေနာ့္ကို မႏွစ္သက္ၾက။ စြန္႔ပစ္မည့္ေဘးပင္ နီးကပ္ခဲ့ရသည္။ ကံတရားသည္ တရံတခါ ဆန္းၾကယ္လြန္းသည္ဟု ဆိုရမည္။ အေမ့ညီမဝမ္းကြဲေတာ္စပ္သူ အေမ လံုးရီ က က်ေနာ့္ကိုေမြးရန္ တာဝန္ယူလိုက္သည္။ အေမလံုးရီသည္ အပ်ဳိႀကီးတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ 

အားလံုးက ဝိုင္းဝန္း႐ႈတ္ခ် ျပစ္တင္ၾကေသာ္လည္း အေမလံုးရီက မမႈခဲ့။ အရာအားလံုးကို ဥပကၡာျပဳၿပီး က်ေနာ့္ကို ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ အေမ႔နာေရးၿပီးသည္ႏွင့္ အေဖလည္း ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္သြားခဲ့ရသည္။ ေနာက္ပိုင္းသိလိုက္ရသည္က တပ္မေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္သြားေၾကာင္းပင္။ အေမလံုးရီေနထိုင္ရာ သန္လ်င္-ေက်ာက္တန္း ေရလယ္ဘုရား အေနာက္စူးစူးရွိ ကရက္ရြာေလးသို႔ အႏွီးထုပ္ဘဝႏွင့္ပင္ က်ေနာ္ေရာက္ရွိခဲ့ရသည္။ 

အားလံုးတာဝန္ကိုယ္စီနဲ႔ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးစားၾကဖို႔

HIV/AIDS ေရာဂါမ်ားအျပင္ တျခားက်န္းမာေရးျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖုိ႔ အားလံုးရဲ႕တာဝန္ျဖစ္တယ္လို႔ HIV/AIDS ေဝဒနာရွင္ေတြကို ကုသေစာင့္ေရွာက္မႈ ေပးေနတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မျဖဴျဖဴသင္း က ေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္။ 

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကစၿပီးေတာ့ HIV/AIDS ေဝဒနာရွင္ေတြအတြက္ ေနစရာနဲ႔ ေဆးဝါးကုသမႈေတြကို အကူအညီေပးေနတဲ့ မျဖဴျဖဴသင္းတုိ႔ရဲ႕ ေဂဟာ ၃ ခုမွာ အခုဆုိရင္ ေဝဒနာရွင္ ၃၀၀ ေလာက္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနပါတယ္။ အဲဒီလို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တဲ့အခါမွာ ေတြ႔ရတဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ တခါ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၁ ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ၾကားက ေဝဒနာရွင္ေတြအတြက္ ဘယ္လိုအခ်ိန္ေပးၿပီးေတာ့ ကူညီေနရပါသလဲ။ ေဝဒနာရွင္ေတြအတြက္ ေရရွည္ဘယ္လို အစီအစဥ္ေတြထားရွိသလဲဆိုတာကို ဗီြအုိေအဝိုင္းေတာ္သား ကိုေဇာ္ဝင္းလိႈင္ က မျဖဴျဖဴသင္း ကို ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားပါတယ္။ 

ဆင္းရဲတြင္း နက္ပါတယ္ဆို ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ယာဥ္နဲ႔လမ္း၊ လမ္းနဲ႔လူ၊ လူနဲ႔ယာဥ္ (ကိုညိဳ)

တေလာတုန္းကပဲ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးတေယာက္ရဲ႕ေမာင္တစ္ဦး ယာဥ္မေတာ္တဆတိုက္မႈနဲ႔ ကြယ္လြန္သြားတဲ့သတင္း ဖတ္လိုက္ရတယ္။ အမ်ားလိုက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းအတိုင္း လိုက္နာမႈမရိွလို႔ ယာဥ္တိုက္မႈေတြနဲ႔ ေသဆံုးမႈေတြ မၾကာခဏ သတင္းေတြမွာ ဖတ္ရတယ္။ မေတာ္တဆ ယာဥ္တိုက္မႈဆိုတာ သိပ္ဆန္းက်ယ္တဲ့ အရာမဟုတ္ေပမယ့္ စည္းကမ္းမဲ့မႈေၾကာင့္ အက်ဳိးမဲ့ လူ႔အသက္ေတြ ဆံုးရံႈးၾကတာ၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရၿပီး ကိုယ္အဂၤါခ်ဳိ႕ယြင္းသြားၾကတာ၊ ေဆးဖိုးဝါးဖိုးနဲ႔ ယာဥ္ပ်က္စီးမႈေၾကာင့္ အက်ဳိးမဲ့ကုန္က်သြားတဲ့ ေငြေၾကးဥစၥာေတြ အေဟာတိကံျဖစ္ကုန္တာ မိသားစုေတြအတြက္သာမက မိမိတို႔လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအတြက္ေရာ၊ တိုင္းျပည္အတြက္ပါ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းပါတယ္။ 

ဘုရားတၿပီး ကားစီးပါ 

ျမန္မာျပည္ကို ေခတၱအလည္သြားေရာက္ၿပီး ျပန္ေရာက္လာသူတိုင္းက သူတို႔အေတြ႔အၾကံဳထဲက အားမလိုအားမရျဖစ္တာေတြ ျပန္ေျပာတတ္တဲ့အထဲမွာ ယာဥ္စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္း မလိုက္နာတတ္ၾကတဲ့အေၾကာင္းက ထိပ္ဆံုးက ပါတတ္ပါတယ္။ “ဗမာျပည္ေရာက္ရင္ ကားမေမာင္းရဲဘူး” “ဟိုမွာ ကားစီးရတာ၊ လမ္းျဖတ္ကူးရတာ ဘုရားတေနရတာပဲ” ဆိုတဲ့ ၿငီးသံေတြ ျပန္လာသူေတြဆီက ၾကားရတတ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ေလးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္က ေရဒီယိုကေန “ယာဥ္အႏၱရာယ္ ×× စုေပါင္းကာကြယ္ပါမည္ ×× လမ္းစည္းကမ္းကို လိုက္နာဖို႔လိုပါသည္ ×× ယာဥ္စည္းကမ္းကို လိုက္နာဖို႔လိုပါသည္ ×× ဆိုၿပီး လမ္းစည္းကမ္း၊ ယာဥ္စည္းကမ္းလိုက္နာေရး ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးသီခ်င္းေတြ ေန႔စဥ္လိုလုိၾကားခဲ့ရတယ္။ အဆိုပါသီခ်င္း ဒီကေန႔ထိ ေခတ္စားမစားေတာ့ မသိ၊ က်ေနာ္တို႔အိမ္နီးခ်င္း အိႏိၵယနဲ႔ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ ႏိုင္ငံေတြလိုပဲ ျမန္မာျပည္က ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြမွာေတာ့ ယာဥ္တိုက္မႈသတင္းကုိ မျမင္ခ်င္လို႔ မရပါဘူး။ 

ဆူရွီသမားလိပ္တဲ့ကဗ်ာ (သစ္ေကာင္းအိမ္)

ျမက္ကေလးေတြ 
တပင္ခ်င္းစီက ပေရရီျမက္ခင္းႀကီးျဖစ္ခဲ့တာ 
အဲဒါ ငါဘာသာငါ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ 

ရွင့္သတင္းနားေထာင္ဖို႔ 
 ေရဒီယုိထဲ ဓာတ္ခဲထည့္ရမယ္ 
အရပ္ထဲ ထမိန္လွည့္ေပါင္ေနရတယ္ ... ကိုကိုေရ 

ခင္ဗ်ားေရးတာေတြကို 
လူေတြနားမလည္ဘူး 
(အင္းပါ…) 
ေခြးကေလးေတြကိုပဲ ႏို႔ေပးစုိ႔လိုက္ေတာ့မယ္ 

မျပင္ ... မဝင္ (ကာတြန္း ေစာငို)

ေပါက္ကြဲခံစားခ်က္မ်ားနဲ႔ ျမန္မာ ေဘာလံုးပရိသတ္

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ သံုးသပ္ခ်က္အစီအစဥ္မွာ SEA Games အမ်ဳိးသားေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲမွာ ျမန္မာအသင္းရႈံးနိမ့္ၿပီး အုပ္စုပြဲကေန ထြက္သြားရတဲ့အေျခအေန၊ မေက်နပ္ျဖစ္ၾကတဲ့ ပရိသတ္ရဲ႕ ႐ုန္းရင္ဆန္ခတ္ျဖစ္ၾကတဲ့ အေျခအေနေတြကို ဦးေက်ာ္ဇံသာ က ျမန္မာစာနယ္ဇင္းဆရာေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ တင္ျပထားပါတယ္။ 

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆရာခ်စ္ဝင္းေမာင္ ခင္ဗ်ား … အခု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေဘာလံုးပြဲ႐ႈံးလို႔ ပရိသတ္က ေဒါသမထိန္းႏိုင္ဘဲနဲ႔ ဆူဆူပူပူျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ကိစၥ။ ဒါ ဘာကိုေဖာ္ျပသလဲ။ ျမန္မာအားကစားပရိသတ္ေတြဟာ စိတ္ဓာတ္ရင့္က်က္မႈ ပိုလိုသလား။ ဘာမ်ားေျပာသင့္သလဲဆိုတာကို ေဆြးေႏြးလိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ပထမဦးဆံုး ျဖစ္ရပ္ေလးကို အၾကမ္းဖ်င္းေလး ေျပာျပပါလား။ 

ဦးခ်စ္ဝင္းေမာင္ ။ ။ SEA Games ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲ အုပ္စု (ခ) ပြဲစဥ္မွာ ဒီပြဲက ျမန္မာအသင္းအတြက္ သေရက်႐ံုနဲ႔ ေနာက္တဆင့္ semi-final ကိုတက္မယ့္ အခြင့္အေရးေကာင္းရွိေနတယ္။ ေရွ ႔ပိုင္းမွာ က်ေနာ္တုိ႔က ႏွစ္ပြဲ ႏိုင္ထားတယ္။ တပြဲ သေရက်ထားတယ္။ ၇ မွတ္ ရထားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ၿပိဳင္ရမယ့္ အင္ဒိုနီးရွားက သူက တပြဲ ႏိုင္၊ တပြဲ သေရ ၄ မွတ္ပဲ ရထားတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ေရွ႕ပိုင္းမွာ ထိုင္းကိုလည္း က်ေနာ္တို႔က သေရ ကစားထားတယ္။ ေနာက္တခါ အေရွ႕တီေမာ္ကိုလည္း ႏိုင္ထားတယ္။ ၃ ဂိုး ၁ ဂိုးနဲ႔ ေနာက္ ကေမာၻဒီးယားကိုလည္း ၃ ဂိုးျပတ္ ႏိုင္ထားတယ္ဆိုေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားကို မ႐ံႈးအာင္၊ သေရက်ေအာင္ ကစား႐ံုနဲ႔ ေနာက္တဆင့္တက္မယ့္အေနအထားမ်ဳိးမွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕နည္းျပႀကီး ကိုးရီးယားႏိုင္ငံသား ပက္ေဆာင္ဟြာ ကေန အဓိကျဖစ္တဲ့ တိုက္စစ္မွဴးတခ်ဳိ႕ကို သူ မထည့္ဘဲနဲ႔ အင္မတန္ weak ျဖစ္တဲ့ line-up နဲ႔ ပြဲထုတ္တဲ့အခါမွာ သေရမက်တဲ့အျပင္ ၁ ဂိုးေတာင္ ႐ံႈးသြားတယ္။ အဲဒီလို ႐ံႈးသြားတဲ့အခါမွာ ပရိသတ္က မေက်မနပ္နဲ႔ ေဒါသေပါက္ကြဲမႈေလးေတြ အနည္းအပါး ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ အဲဒါပါ ျဖစ္ရပ္ကေတာ့။ 

ႏွလံုးသားဒိုင္ယာရီ (၁၈) - အုပ္ႀကီးေဖ

၂၆-၂-၂၀၀၂

အညၾတသူပုန္တစ္ဦး စီးနင္းလိုက္ပါခဲ့ေသာ သာစည္-ရန္ကုန္အျမန္ရထားႀကီးမွာ အရွိန္အဟုန္ ခပ္ျပင္းျပင္းျဖင့္ သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္သို႔ ဦးတည္ခုတ္ေမာင္းလ်က္ရွိသည္။ ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ ပင္ပမ္းႏြမ္းနယ္မႈဒဏ္ေၾကာင့္ မည္မွ်ၾကာၾကာ က်ေနာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ မသိ၊ မဟာရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ဝင္ခါနီးမွ လန္႔ကာႏိုးထခဲ့ရသည္။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့မည္ဆိုသည့္အသိက ရင္ကို အေတာ္လႈပ္ခတ္ေစခဲ့သည္။

ရန္ကုန္ေရာက္လွ်င္ မည္သို႔ ဆက္လက္လြင့္ေမ်ာေနမည္ကို မေတြးခဲ့၊ ယခင္ေနခဲ့ဖူးေသာ ေနရာေဟာင္းမ်ားကရွိေနခဲ့သည္။ ရထားႀကီး မလႊကုန္းဘူတာအနီး အရွိန္ေလွ်ာ့ေတာ့ ဆင္းရန္ျပင္လိုက္ေသးသည္။ ျမဲျမံစြာခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာ ခရီးေဆာင္အိတ္မွာ လြယ္လင့္တကူ ျဖဳတ္မရ၊ သို႔ႏွင့္ ဘူတာႀကီးသို႔ ဆိုက္ေရာက္သြားခဲ့ရသည္။ ရထားေပၚမွဆင္းၿပီး ဘူတာႀကီးအျပင္သို႔ ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းလိုက္သည္။ က်ေနာ့္အေရွ႕ မနီးမေဝးတြင္ ယူနီေဖာင္းအျပာေရာင္ႏွင့္ လူတစ္ဦးက ခရီးသည္မ်ားထံမွ တစ္ခုခုေတာင္းခံေနေၾကာင္း ေတြ႔လိုက္ရသည္။

စကၠန္႔... (ေဆာင္းလူ)

ဆုိဒ္ေပၚမွာ ... နာရီေတြ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း .... တခ်ဳိ႕လူေတြ နာရီမသုံးတာ သတိထားမိတယ္ ...။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း ... ဖုန္းေပၚမွာၾကည့္ၾကတာေပါ့ ...။ ကုိယ္ကုိတုိင္ သတိထားမိတယ္ ...။ ဖုန္းမရွိဘဲေနရတာကုိ သေဘာက်တယ္ ...။ မနက္ ... နာရီမပါဘဲ ... အလုပ္သြားရင္ ... စိတ္ထဲ အေတာ္ ကသိကေအာက္ျဖစ္တယ္ ...။ 

ခုတေလာလည္း ... ေဘာ္ဒါတေယာက္မစထားတဲ့ ... တေနကုန္ တေနခမ္း ... တခ်က္ခ်က္ျမည္တတ္တဲ့ ... တုိင္ကပ္နာရီတလုံးက ... သံပတ္ကုန္ ... ဆြံ႔အသြားေတာ့ .... မေနတတ္ ... မထုိင္တတ္ျဖစ္မိတယ္ ...။ နံနက္တုိင္း အိပ္မႈန္စုံမႊားနဲ႔ ... ထၾကည့္ျဖစ္ေနေလေတာ့ ... မျဖစ္ေသးပါဘူးေလဆုိၿပီး ... သံပတ္ကုိ ျပန္ႏႈိးဆြၿပီး ... နဂုိတုိင္း အလုပ္လုပ္ႏုိင္ေအာင္ စီမံထားရတယ္ ...။ 

လြန္ခဲ့တဲ့ ... ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ေတြကုိ သတိရတယ္ ...။ နာရီပတ္ခ်င္တယ္ ...။ အခ်ိန္ဆုိတာကုိ အဲ့အခ်ိ္န္က သိပ္အေလးမထားတတ္ခဲ့ဘူး ...။ ဒါေပမယ့္ ... လက္ထဲက နာရီကုိ ... အခ်ိန္မေရြး ... ျဖတ္ခနဲ ... ျဖတ္ခနဲ ... ၾကည့္ခ်င္တယ္ ... ၾကည့္မိဖုိ႔ေလာက္ပဲ ... ဆုိပါစုိ႔ ...။ 

ေရႊ နဲ႔ ထမင္းရည္ (ကာတြန္း ေစာငို)

သမၼတႀကီးနဲ႔ နာယကႀကီးကိစၥ စကားဆက္၊ ဖိနပ္တစ္ဖက္ ဘယ္ေတာ့ပစ္ခ်မွာလဲ (ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္)

ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘာစိတ္ကူးေပါက္တယ္ မသိပါဘူးဗ်ာ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေမးလာတယ္ဆိုပါစို႔။ ဗ်ဳိ႕ ဘဘႀကီးခင္ဗ်ား။ လူရာဝင္၊ သူရာဝင္ အာလူးမေပးခ်င္ဘူးလားတဲ့ေပါ့ေလ။ ဟဲ… ဟဲ… ဟဲ။ ဒါမ်ဳိးလာလုပ္လို႔ ဘာရမလဲ။ က်ဳပ္ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ျပန္ေျဖလိုက္မွာေပါ့။ ေဟ့လူ... ခင္ဗ်ား လူမွားေနၿပီ။ က်ဳပ္ကို အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေရးသူငယ္ျပန္ အဘိုးႀကီးထင္လို႔ ေမးတာလား။ သူ႔သြားေမးလည္း သူက ျပန္ေဟာက္မွာေပါ့ဗ်ာ။ သူက နေဝတိမ္ေတာင္၊ လူၾကမ္းအဖဲြ႔ အႀကီးအကဲဆိုလား လုပ္ခဲ့တဲ့လူပဲဗ်ာ။ လူရာဝင္၊ သူရာဝင္ အာလူးေပးစရာ ဘာလိုမွာလဲေပါ့။ 

က်ဳပ္က ဘာအႀကီးအကဲမွ မဟုတ္တာ။ လူရာဝင္စရာလည္း မလိုပါဘူး။ ႀကီးတာဆိုလို႔ က်ဳပ္မွာ အသက္ပဲရွိေတာ့တာေလ။ အဲဒါႀကီး စကားထဲထည့္ ေျပာမေနခ်င္ပါဘူး။ အခု က်ဳပ္အသက္က ၈၅ ထဲမွာဆိုေတာ့ တင္တင္စီးစီးေလးေျပာရရင္ ဒီကေန႔ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတတို႔၊ လႊတ္ေတာ္နာယကတို႔ဆိုတာေတြေတာင္ က်ဳပ္ရဲ႕ညီပုေလးေတြအရြယ္ေလာက္ ရွိေသးသဗ်။ 

အဲ… အဲ ဒီေန႔ က်ဳပ္စကားေျပာခ်င္တဲ့သူက ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးရဲ႕ ေျပာခြင့္ရဆိုလား၊ ဒုတိယဝန္ႀကီးဆိုလား၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဘယ္သူဆိုလားက သူလည္း ငယ္ရွာမွာေပါ့။ ညီပုေလးရဲ႕ညီပုေလးပဲ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ 

သူက က်ဳပ္ကို လူရာမဝင္ဘူးထင္လုိ႔ စကားျပန္မေျပာခ်င္လည္း ေနပေလ့ေစေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္က တစ္ဖက္သတ္ေျပာခ်င္တယ္။ ဖိနပ္တစ္ဖက္အေၾကာင္း ေျပာခ်င္တာပါ။ 

ယုုံၾကည္မႈ အရင္တည္ေဆာက္ရမယ္တဲ့လား (ေအာင္စံေအး)

၈၈ ပြင့္လင္းက ကိုကိုႀကီးက ဖြဲ႔စည္းပုံျပင္ဖို႔ထက္ ယံုၾကည္မႈ အရင္တည္ေဆာက္ရမယ္လို႔ေျပာလိုက္ေၾကာင္း မေန႔တေန႔က ေဖ့စ္ဘုတ္ေတြထဲမွာဖတ္ရေတာ့ ေျပာစရာရွိလာပါတယ္။ 

ပထမ တခ်က္က ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ ပါတ္ေလာက္ကပဲ ေဒၚစုက ႀကီးေလးႀကီးေတြ႔ဆုံဖို႔ ေတာင္းဆိုမႈကို ဦးသိန္းစိန္တို႔ပယ္ခ်လိုက္ၿပီးမၾကာခင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္က ေဒၚစုကိုေထာက္ခံေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ခု ကိုကိုႀကီးေျပာတာနဲ႔ ဘယ္လိုဆက္စပ္သလဲဆိုတာေတာ့ သူတို႔ေတြပဲ သိပါလိမ့္မယ္။ 

၈၈ ပြင့္လင္းေတြထဲမွာ မင္းကိုႏိုင္ၿပီးရင္ ကိုကိုႀကီးက ၾသဇာအႀကီးဆုံးလို႔ ေျပာရမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ေဒၚစုၿပီးရင္ ၾသဇာအႀကီးဆုံး ႏိုင္ငံေရးမ်ဳိးဆက္လို႔ေျပာရင္လည္း မွားမယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လို႔လည္း ဆိုေရးရွိက ဆိုအပ္လွ၏ဆိုတဲ့စကားလို ေျပာစရာရွိတာကိုေတာ့ ေျပာရပါေတာ့မယ္။ ကိုကိုႀကီး အပါအဝင္ ၈၈ ပြင့္လင္းေတြအေပၚ ကၽြန္ေတာ္အျမင္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေဆြးေႏြးပါ့မယ္။ 

မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ... (ကာတြန္း မ်ဳိးမင္းျမတ္)

က်ေနာ္သိတဲ့ ေဘာလံုးခ်န္ပီယံ (ဦး) ဗဟာဒူး (မင္းေက်ာ္ခိုင္)

ဦးဗဟာဒူးက ျမန္မာျပည္ဖြား ေဂၚရခါးပါ။ သူ႔ကို ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ၾကည္းတပ္ကေန ရန္ကုန္ ပထမတန္းအမွတ္ေပးၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ ၾကည္းတပ္ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီးကစားေပးဖို႔ တပ္ၾကပ္ႀကီးရာထူးေပးၿပီး ခန္႔ခဲ့တာပါ။ သူ ေရွ႕တန္းထြက္ စစ္တိုက္ခဲ့ရတာမဟုတ္။ ေနာက္တန္းမွာပဲေနၿပီး ျမန္မာ့ေဘာလံုး တိုက္စစ္မွဴးအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံတာဝန္ထမ္းခဲ့တာ။ 

က်ေနာ္အသက္ ကေလးဘဝအရြယ္ ၁၉၆၂-၆၃ ေလာက္မွာ ဦးဗဟာဒူးတို႔ မာေဒးကား ဖလားပိုက္ျပန္လာေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြက လမ္းေဘး ဝဲယာကေန ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ႀကိဳၾကတယ္။ က်ေနာ့္အေဖကလည္း ရန္ကုန္ ၆ မိုင္ခြဲ ျပည္လမ္းမႀကီးေဘးက ကုကၠိဳပင္ႀကီးေအာက္ကေန (ခုေတာ့ အဲဒီကုကၠိဳပင္ႀကီးေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး) ျမန္မာေအာင္ပြဲရေဘာလံုးသမားေတြကို ႀကိဳတယ္။ ဦးဗဟာဒူးတို႔က အမိုးဖြင့္ဂ်စ္ကားေတြနဲ႔ လာၾကတာ၊ ျပည္သူေတြက သူတို႔ကို ပန္းကုံးေတြစြပ္ၾက ေျပာရရင္ အခု အေမစု (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္) ကို ျပည္သူေတြ ႀကိဳၾကသလိုေပါ့။ ဦးဗဟာဒူးက ကားေပၚကေန က်ေနာ့္အေဖကိုျမင္ေတာ့ ကားကိုခဏရပ္ခိုင္းၿပီး အေဖ့ကိုႏႈတ္ဆက္တယ္။ ေနာက္ သူ အေဖ့အတြက္ အမွတ္တရဝယ္လာတဲ့ လက္ေဆာင္ ေခါက္ထိုင္ခံုေလး လွမ္းေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီခံုေလး အေဖက အမွတ္တရ ခုထိ သိမ္းထားဆဲပါ။ သူ ႏိုင္ငံျခားခရီးကျပန္လာတိုင္း က်ေနာ္တို႔မိသားစုအတြက္ လက္ေဆာင္ေတြကေတာ့ ပါေနက်ပါ။ 

ေဆာင္းအိပ္မက္ (ေဆာင္းလူ)

ေဆာင္း ... တကယ္ေတာ့ ... သူ႔အလုပ္ ... သူလုပ္ေပမယ့္ ... မထင္မွတ္ဘဲ ... ေအးလုိ႔ ... စက္လုိ႔ ...။ ေဆာင္းနဲ႔အတူ ... ဘဝကုိ နလံထူ ႏုိင္ဖုုိ႔ ... ႐ုန္းရင္း ကန္ရင္း ... ပုံေသတြက္လုုိ႔မရတဲ့ကာလ ... အခါသမယ ...။ 

အသိစိတ္တုိ႔ မဲ့ေနခုိက္ ... အတိတ္ ... အတိတ္ ... အုိ ... သူစိမ္းဆန္ခဲ့တဲ့ ... ဒီ အတိတ္ ...အားလုံးကုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ...။ အတၱဆန္တဲ့စိတ္႐ုိင္း ... အားလုံးအတြက္ေတာ့ ... ဥေပကၡာဆန္ ... လူသားဘဝေပါ့ ...။ 

ဆန္တက္ခဲ့တဲ့လမ္း ... ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ... ဥပကၡာလမ္းမွာ ... တေယာက္တည္း ... တလမ္းပဲ သြားရႏုိးႏိုး ... 

သတိျပဳရေတာ့မည့္ အိမ္နီးခ်င္း (နႏၵတင့္ေဆြ)

ေခါင္းစဥ္ကိုျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္မ်ားတြင္ ႐ိုက္ခတ္မႈျဖစ္ေစေသာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတို႔ကို ေျပးျမင္ၾကမည္ဟု ထင္မိပါသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ ဘဂၤါလီ အေရးအခင္းမ်ား၊ တ႐ုတ္ဝမ္ေပါင္ကုမၸဏီႏွင့္ လက္ပံေတာင္းေဒသခံတို႔၏ ပဋိပကၡမ်ားက သတင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားထက္တြင္ ပလူပ်ံေနခ်ိန္၌ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ သတိထားရမည့္ အိမ္နီးခ်င္းတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ေမ့ေလ်ာ့ေနႏိုင္ပါသည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ ထူးထူးျခားျခား သတင္းမ်ားကို မရိပ္စားမိေသာေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထူးျခားမႈမ်ားက အခ်ိန္ၾကာျမင့္လာေသာအခါ ႐ိုးအီသြားၿပီး သတင္းမဟုတ္ေတာ့ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာတို႔ အမွန္တကယ္ သတိျပဳရေတာ့မည့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာေနပါၿပီ။ 

ထိုင္းသည္ ျမန္မာႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္ၿပီး အေျခခံယဥ္ေက်းမႈအခ်ဳိ႕ တူညီမႈရိွပါသည္။ အေလာင္းမင္းတရား ဦးေအာင္ေဇယ်လက္ထက္ အယုဒၶယကို ခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ရာမွ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့အခ်ဳိ႕ ျပည္တြင္းသို ့ပ်ံ႕ႏံွ႔ခဲ့ပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ေဒြးေရာယွက္တင္ ျဖစ္လာသည္။ မည္သည့္ယဥ္ေက်းမႈက မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္ စတင္သည္ဆိုေသာအခ်က္က သမိုင္းေၾကာင္း အေထာက္အထား ခိုင္လံုမွသာ သက္ေသျပႏိုင္ေပေတာ့မည္။ ေရွးယခင္က ယဥ္ေက်းမႈ မူပိုင္ခြင့္ဟူသည္ အေရးမႀကီးဟုထင္ရေသာ္လည္း ယခုအခါ အေရးႀကီးလာပါၿပီ။ အထူးသျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ နယ္နိမိတ္နီးကပ္ေနသည့္ ကယားျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္ႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္တို႔တြင္ ပို၍ သိသာလာပါသည္။ 

အသစ္ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

အ႐ံႈးကို အ႐ံႈးလို႔လက္ခံတတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ (ကိုညိဳ)

တနလၤာေန႔က အင္ဒိုနီးရွားကို ျမန္မာအသင္းက ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့လို႔ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာပဲြၾကည့္ပရိႆတ္တခ်ဳိ႕ရဲ႕ တုံ႔ျပန္မႈေတြဟာ ဒီကေန႔ျ မန္မာ့ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ အေနအထားေတြကို သက္ေသျပေနသလိုပါပဲ။ အ႐ံႈးကို အ႐ံႈးလို႔ လက္မခံရဲမႈဟာ အ႐ံႈးေတြကိုပဲ အဖန္ဖန္ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းထဲမွာ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ႐ံႈးတယ္ဆိုရင္ ႐ံႈးတယ္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳေပးရမွာပါ။ အ႐ံႈးကို အ႐ံႈးလို႔ အသိအမွတ္မျပဳခဲ့ၾကလို႔၊ ဇြတ္အတင္း အႏိုင္ရယူခ်င္ၾကလို႔ မိမိတို႔ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းတခုလံုး ကမၻာ့အလယ္ အရွက္တကဲြ အက်ဳိးနည္းခဲ့ဖူး၊ မ်က္ႏွာပ်က္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ ဒီေန႔ကာလမ်ဳိးမွာ အ႐ံႈးကို အ႐ံႈးလိုမ်ဳိးလက္ခံရဲတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈမ်ဳိး၊ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိး ျမန္မာျပည္သူေတြ ေမြးျမဴၾကရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ားသိၾကတဲ့အတိုင္း ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြကာလက ျပည္သူေတြက တခဲနက္ ျပတ္ျပတ္သားသား အႏိုင္ေပးခဲ့ေပမယ့္ ျပည္သူလူထု အဆံုးအျဖတ္နဲ႔ရလဒ္ကို အာဏာပိုင္ေတြက လက္မခံရဲလို႔၊ တနည္းအားျဖင့္ မိမိတို႔အေရးနိမ့္ခဲ့မႈကို အသိအမွတ္မျပဳခဲ့လို႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ မေကာင္းတဲ့အစဥ္အလာတခုအျဖင့္ အမဲစက္စြန္းသြားခဲ့တယ္။ ဒီအမဲစက္ေတြကို ျမန္မာ့သမိုင္းက မွတ္တမ္းတင္ထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ အ႐ံႈးကို အ႐ံႈးလို႔ အသိအမွတ္မျပဳရဲတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြကို ျပည္သူေတြက နာနာက်င္က်င္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့အစဥ္အလာတခု ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းထဲ ထပ္မံျဖစ္ပြားမွာ အမ်ားျပည္သူ စိုးရိမ္ပူပန္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီသင္ခန္းစာကို အားလံုးက တိတိက်က် သတိရေနတုန္းပါ။ မေမ့ၾကပါဘူး။

မတရားသိမ္းေျမမ်ား မူလပိုင္ရွင္မ်ားလက္ ျပန္ေရာက္ႏိုင္ဖို႔

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အရင္စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္က မတရားသိမ္းဆည္းခဲ့တဲ့ လယ္ယာေျမေတြကို မူလပိုင္ရွင္ေတြဆီကို ျပန္ၿပီးေပးအပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မရွင္ေတြဖြဲ႔ၿပီး စီစစ္ေဆာင္ရြက္ေပးေနခဲ့ေပမယ့္ သက္ဆုိင္ရာအဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္ လုပ္ငန္းေတြမွာ အလြန္ေႏွးေကြးမႈေတြ ရွိေနေသးတယ္လို႔ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ေလ့လာေရးခရီးအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္ နဲ႔ ခ်င္းအမ်ဳိးသားပါတီ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ တုိ႔က ေျပာဆိုပါတယ္။ ဝါရွင္တန္ဒီစီ ဗီြအိုေအဌာနခ်ဳပ္မွာ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားပါတယ္။ 

ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ ။ ။ အဓိကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ လယ္ယာသိမ္းတဲ့ကိစၥေတြက အမ်ားႀကီး ျပႆနာရွိပါတယ္။ ဒါကိုလည္း ဆရာတို႔ သိၿပီးသားပါ။ အဲဒီ လယ္ယာေျမ ျပႆနာသိမ္းဆည္းတဲ့ ျပႆနာ၊ ျပန္ေပးတဲ့ ျပႆနာ။ ဘယ္လို အေျခအေနရွိတယ္ဆိုတဲ့ ျပႆနာကို ဒီရက္ က်ေနာ္တုိ႔ US ရဲ႕အေျခအေနနဲ႔ယွဥ္ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ က်ေနာ္တို႔ကို အသိေပးတဲ့သေဘာေပါ့။ အေမရိကန္ တိုင္းျပည္မွာလည္း ဒီျပႆနာ ဘယ္လိုရွိပါတယ္။ တျခားတုိင္းျပည္ေတြမွာလည္း ဘယ္လို ရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို က်ေနာ္တုိ႔ကို ရွင္းျပတယ္။ ေနာက္တခါ က်ေနာ္တုိ႔က ေဆြးေႏြးျပတယ့္သေဘာပါ။ 

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ဒီျပႆနာက အခုမွ ျဖစ္တဲ့ျပႆနာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလး လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္၊ ၄၀ စစ္အစိုးရ အစဥ္အဆက္ဆက္ကတည္းကျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာေတြဆုိေတာ့ အခု ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုအေနအထားမ်ဳိးနဲ႔ ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔ စဥ္းစားေနၾကသလဲ။ အထူးသျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ - အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ နဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဒီကိစၥကို ဘယ္ေလာက္အထိ အေရးတႀကီးအေနနဲ႔ ေျဖရွင္းဖုိ႔ လိုေနတယ္လို႔ ယူဆသလဲ။ 

ငါေနတဲ့ ... ၿမိဳ႕ေလးမွာ (တာရာမ်ဳိး)

ဆည္းဆာေနညိဳခ်ိန္မွာ 
သာေအးကို သတိရဖို႔ 
အခ်ိန္မေပးႏိုင္တဲ့ ... ၿမိဳ႕ 

ေန႔တဓူဝ 
ပရိေယသန ဝမ္းစာအတြက္ 
ကတိုက္က႐ိုက္ 
ထြက္ရွာေနရတဲ့ ... ၿမိဳ႕ 

ကိုယ္အဆင္ေျပဖို႔အေရး 
တစ္ေကာင္ေကၽြးၿပီး
ႏွစ္ေကာင္ျပန္အစားခံရတဲ့ ... ၿမိဳ႕ 

ၿမိဳ႕ျပ႐ုပ္ဝတၳဳ 
တဖက္က ျမင့္မားလာသေလာက္ 
စာရိတၱထိုးက်ေနရတဲ့ ... ၿမိဳ႕ 

ေျမႇ ာက္ စား ခံ ရ ျခင္း (ကာတြန္း လိုင္လုဏ္)

အထီးက်န္… သံလြင္လမ္းခြဲ (အုပ္ႀကီးေဖ)

ေႏြႀကိဳဥၾသတို႔၏ တြန္ၾကဴးသံသည္ အတိတ္ကိုေမ့ေနေသာ၊ ေမ့ရန္ႀကိဳးစားေနေသာ က်ေနာ့္အား အျမဲတေစ ေျခာက္လွန္႔လွ်က္ရွိပါသည္။ တခါတရံ အတိတ္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားတတ္ပါသည္။ အတိတ္၏ပံုရိပ္တို႔သည္လည္း တျဖည္းျဖည္းသက္ဝင္လႈပ္ရွားလွ်က္… …။

မွတ္မွတ္ရရ… ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ မတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔ကေပါ့…။ ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ ကရင္နီတိုးတက္ေရးပါတီတို႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲမႈ ပ်က္ျပယ္ကာစ။ ကရင္နီတပ္မေတာ္ အမွတ္ (၂) တပ္ရင္း၊ အမွတ္ (၃) ခ႐ိုင္မွ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္တစု ကရင္နီနယ္ေျမအေရွ႕ဘက္ကမ္း စစ္ေျမျပင္တြင္ စစ္ဆင္ေရးထြက္ခဲ့စဥ္က ...။

ေနပူက်ဲက်ဲေအာက္တြင္ က်ေနာ္တို႔ရဲေဘာ္ေတြ အေတြးကိုယ္စီျဖင့္ ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွတဲ့ ေတာေတာင္၊ ေက်ာက္ေဆာင္ႀကိဳ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကား၊ လွ်ဳိေျမာင္ႀကိဳ လွ်ဳိေျမာင္ၾကားတြင္ အားတင္းခ်ီတက္လာၾကရင္း ...

“ေဟ့… ဟိုးမွာ သံလြင္ျမစ္ကို ေတြ႔ေနရၿပီေဟ့၊ ေရာက္ခါနီးၿပီကြ... အားတင္းထားၾကေဟ့”

ဒါက က်ေနာ္တို႔ရဲေဘာ္ေတြအခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ အားေပးလိုက္ၾကတဲ့အသံပါ။

ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္လုိ႔ တိုင္းျပည္ ထိခိုက္သြားမလား

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ ေဆြးေႏြးခန္းမွ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ တိုင္းတပါးရဲ႕ၾသဇာကိုမခံယူဘဲ ျပည္သူလူထုရဲ႕ဆႏၵအတိုင္း ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္တာဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ အႏၱရာယ္တစံုတရာ ႐ွိႏိုင္ပါသလား။ တိုင္းျပည္အႏၱရာယ္ျဖစ္မယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးကို ကန္႔ကြက္တာဟာ တိုင္းျပည္အက်ိဳးလား၊ ပါတီအက်ိဳးလား ဆိုတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာ႔အေရးကၽြမ္းက်င္သူ ပါေမာကၡ David Steinberg နဲ႔ ဦးေက်ာ္ဇံသာတို႔ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ တင္ျပထားပါတယ္။ 

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ Professor Steinberg ခင္မ်ား။ အခု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး သိပ္ၿပီးေတာ့ အေလးအနက္ ေဆြးေႏြးေနၾကတဲ့အသံေတြ ၾကားေနရပါတယ္။ ဒီဖြဲ႔စည္းပံုထဲမွာ ဒီမုိကေရစီမဆန္တဲ့အခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနလို႔ ျပန္ျပင္ရင္လည္း ျပင္ရမယ္။ အသစ္ျပန္ေရးရင္လည္း ေရးရမယ္ဆိုတဲ့အသံေတြ အမ်ားႀကီးၾကားေနရပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ဆရာႀကီးအေနနဲ႔လည္း ဒီဖြဲ႔စည္းပံုဟာ ဒီမုိကေရစီမဆန္ဘူးဆိုတာ အရင္တုန္းက ေျပာခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အခုတခါ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေျပာပါအုံး။ ဘယ္အခ်က္ေတြက ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ ဒီမိုကေရစီ မဆန္တဲ့အခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနသလဲဆုိတာကို။ 

David Steinberg ။ ။ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအားလံုးက ေရြးေကာက္ခံေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ၂၅% က ခန္႔အပ္ခံရသူေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလူေတြက စစ္တပ္ကပဲလာလာ၊ ပါတီတခုကပဲလာလာ၊ အလုပ္သမားသမဂၢကပဲလာလာ၊ စီးပြားေရးေလာကလာလာ။ ခန္႔အပ္ခံရသူေတြဆိုေတာ့ ဒီမုိကေရစီနည္းလမ္းမက်ပါဘူး။ ဒါကိုၾကည့္လို႔ရွိရင္ အဲဒီဖြဲ႔စည္းပံုကိုလည္း ဒီမုိကေရစီဖြဲ႔စည္းပံုလို႔ ေခၚရခက္ေနပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီျပဳ လႊတ္ေတာ္မွာ အမတ္ေတြအားလံုးဟာ ေရြးေကာက္ခံေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျမန္မာ့ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ ၇၅% က ေရြးေကာက္ခံေတြပါ။ ဒါက ေကာင္းပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ဒီမုိကေရစီကို ဘယ္ေလာက္လုိခ်င္သလဲ ဆိုတာေတြကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ရမွာပါ။ 

ကိုလွေရႊ နဲ႔ ဆီးဂိမ္း (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

 

ေနျပည္ေတာ္က ဆီးဂိမ္း ဖြင့္ပြဲ

၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲဖြင့္ပြဲကို ေနျပည္ေတာ္ရွိ ဝဏၰသိဒၶိ အားကစားကြင္းမွာ က်င္းပ။ 

ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနာမွာ မီး႐ႈးမီးပန္းမ်ား ပစ္ေဖာက္စဥ္။ 

ေငြေၾကး အေျမာက္အမ်ား ကုန္က်ခံက်င္းပတဲ့ ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားက ျမန္မာအကတကြက္။ 

ျမန္မာ့႐ိုးရာ အကပေဒသာ။ 

သူတို႔အတြက္ေတာ့ ခြင့္ျပဳပါတယ္ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

သံုးဆယ့္တစ္ လက္ေရး (ေနေဇာ္ႏိုင္)

တံဆိပ္လွလွေလးေျပာင္းထားတဲ့
ဆည္းဆာအေဟာင္းႀကီးကို
ေရမေတာင္းဘဲ ေမာ့ေသာက္ေနရတယ္။

ေဈးကြက္စီးပြားေရးေခတ္ထဲ
ေအာက္ဆီဂ်င္ဟာ
ေငြေတြေၾကးေတြနဲ႔ ညစ္ပတ္ေနေပါ့။

ျပကၡဒိန္ထဲမွာေတာ့
ေခြးကေဟာင္ေနလိုက္တာ
ဘဝထဲမိုးေခါင္ေနရဲ။

သြားစမ္းပါ
အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းမက္တဲ့
အိပ္မက္ေတြအေၾကာင္း
က်ေနာ့္လာမေျပာနဲ႔
က်ေနာ့္မွာ
မအိပ္ခင္မက္တဲ့ အိပ္မက္ေတြရွိတယ္
ေလေျပထဲ ဝွက္ထားတာေပါ့။

ဒို႔အဖြား ... (ကာတြန္း ေစာငို)

အာမ မခံတဲ့ အစာနဲ႔ အာမ မခံတဲ့ ဘဝမ်ား (ကိုညိဳ)

ညိဳႀကီးတေယာက္ ေန႔စဥ္ အလုပ္ထဲေရာက္တိုင္း အသည္းကဲြတယ္။ ၾကည့္အံုးေလ ဒီ ပန္းသီးေတြက သမံတလင္းေပၚ ျပဳတ္က်တာနဲ႔ အမိႈက္ပံုးထဲေရာက္သြားၿပီ။ ပဲ့ရြဲ႕သြားရင္လည္း ေတာ္ေသးတယ္၊ အခုဟာက နည္းနည္းေလး ခ်ဳိင့္သြားတာနဲ႔ ပစ္လိုက္ရတာဆိုေတာ့ ႏွျမာစရာႀကီး။ ေခ်ာမြတ္ ဝင္းေျပာင္ၿပီး ကိုက္လိုက္ရင္ တဂၽြတ္ဂၽြတ္နဲ႔ အရည္ရႊမ္းတဲ့ ဒီပန္းသီးေတြက စပိန္ကလာတဲ့ ထိပ္တန္း နာမည္ႀကီး၊ ေစ်းလည္းႀကီးတယ္။ အလုပ္မဝင္ခင္ သင္တန္းမွာ ညိဳႀကီးတို႔သိထားတာက ထိခိုက္မိတဲ့ သစ္သီးတလံုးဟာ ၆ နာရီေက်ာ္တာနဲ႔ ဒဏ္ရာ အနာတဝိုက္ ဘက္တီးရီးယားေတြ ဝင္လာႏိုင္တယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အသီးအႏွံတိုင္း အနာအဆာ မရိွေစရဘူး၊ အသီးအႏွံနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းနဲ႔ ေပါင္မုန္႔ေတြ၊ အသားေတြ အသင့္ျပဳျပင္ခ်က္လုပ္ၿပီး အစားအေသာက္ေတြအားလံုးက ႏိုင္ငံတကာကတင္သြင္းတဲ့ ထိပ္တန္းအစာေတြခ်ည္းပဲ။ 

ညိဳႀကီးက သစ္သီးနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြအျပင္ ႏြားႏိုနဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းေတြကို တာဝန္ယူ ထိန္းသိမ္းရတယ္။ စားေသာက္ကုန္ေတြတင္တဲ့ ေနာ္ေဝးႏိုင္ငံမွာဖြင့္ထားတဲ့ ဆြီဒင္ႏိုင္ငံပိုင္ နာမည္ရ ကုမၸဏီႀကီးဆိုေတာ့ အေအးခန္းမွာ ေရရွည္ထားတဲ့ အစာ၊ စည္သြပ္ဘူးအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ေပါင္မုန္႔၊ ကိတ္မုန္႔နဲ႔ မုန္႔မ်ဳိးစံု၊ အသားေျခာက္ အသားစိုနဲ႔ ေရခ်ဳိ၊ ေရငံ ငါးအမ်ဳိးမ်ဳိး မီးဖိုေခ်ာင္သံုး ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ေတြကအစ ကုန္စိမ္း ကုန္ေျခာက္ ဘာလိုခ်င္လဲ၊ သြားၾကားထိုးတံကစလို႔ စားေသာက္ကုန္နဲ႔ လူသံုးကုန္ပစၥည္းနာမည္အားလံုး ပါးစပ္ထဲ ရြတ္လိုက္၊ ဆိုင္မွာ အကုန္ရိွတယ္။ 

စစ္မွန္ေသာ လူထုကိုယ္စားလွယ္ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

မစို႔ မပုိ႔ျခင္းမ်ား ... (ေဆာင္းလူ)

စစခ်င္းပဲ ... ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်င္းပဲ ... မစုိ႔မပို႔ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ... ေသမေလာက္ေၾကာက္တဲ့ ... ေသျခင္းဆီ ...။

မစုိ႔မပို႔ အင္အားေတြတဲ့ ... 
မစုိ႔မပို႔ အင္အားေတြနဲ႔ ...
မစုိ႔မပို႔ အင္အားေတြနဲ႔ ... 

ညညခ်င္း စီးခ်င္းထုိးတဲ့ညမွာ ... မစုိ႔မပို႔ အံဖတ္ေတြကုိ တခုတ္တရာ လက္နဲ႔ သိမ္းက်ဳံးယူငင္ထားလုိက္တယ္ ...။ အံဖတ္ထဲမွာ ညက လက္က်န္အရက္ေတြ ေရာေထြးပါသြားေတာ့ ႏွေျမာတသစြာပဲ ... လွ်ာနဲ႔ကုန္းလ်က္လုိက္တယ္ ...။ အလုိ ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ ...။ ဘယ္ေခ်ာင္မွာ သေဝထိုးခဲ့လုိ႔ ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ျဖစ္ေနသလဲ ...။ ျဖစ္ပါေစကြာ ... ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ ...။ ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေလာကထက္ေတာ့ ခ်ဳိေသးတယ္ ...။ 

သြားမကပ္နဲ႔ ... တရားခံျဖစ္သြားမယ္ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

အမွည့္လြန္တတ္တဲ့ေကာင္ (ေနေဇာ္ႏိုင္)

တညေနလံုးကို 
ရဲခနဲေနေအာင္ ဖြာထည့္ပစ္လိုက္တယ္ 
သက္ျပင္းတခ်ဳိ႕ ပဲ့ေႂကြသြားေပါ့။ 

ေမေမေရ ... 
က်ေနာ္ဟာ 
ေမေမနဲ႔ ေဖေဖၾကားက 
ဖ်က္ရာအထပ္ထပ္ စာလံုးကေလးလား 
သလို ... 
ဖြင့္ဖတ္မိတာကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ ... 

၃၅ ႏွစ္စာ အသက္႐ွဴသံေတြထဲ 
က်ေနာ္ကိုယ္က်ေနာ္ ေထြးထုတ္ခဲ့ဖူးၿပီ ... 

'ကၽြဲ' လို႔ ဖတ္ေပးခဲ့ရဖူးတဲ့ 
မိတၱဗလ ခ်ည့္နဲ႔နဲ႔ေတြ ရွိခဲ့ၿပီ ... 

ေတာင္ပို႔ေတြ 
အေမွာင္ထဲက ထေဟာင္လို႔ 
အိပ္ပ်က္ေပးရေပါင္း မ်ားၿပီ ... 

သကၤန္းပဲ မီး႐ႈ္ိ႕ခြင့္ရွိတယ္၊ တ႐ုတ္အလံ မီးမ႐ႈိ႕ရ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရင္ အေဆာင္က ထုတ္မယ္တဲ့လား (ကိုညိဳ)

ဒီဇင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔ထုတ္ ရန္ကုန္တိုင္းမ္သတင္းစာမွာ တကၠသိုလ္အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားေတြ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ရင္ အေဆာင္ကထုတ္ပစ္မယ့္အေၾကာင္း အဆင့္ျမင့္ပညာဦးစီးဌာန အရာရိွတေယာက္ရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ကို ကိုးကားၿပီး သတင္းတပုဒ္ေဖာ္ျပသြားတာကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ “ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ႏြယ္သူေတြကို လက္ခံပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အေဆာင္စည္းကမ္းအတိုင္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္လို႔မရဘူး၊ လုပ္ရင္ေတာ့ ထုတ္ပစ္မွာ” လို႔ အဆိုပါ အဆင့္ျမင့္ပညာဦးစီးဌာန အရာရိွဆိုသူရဲ႕ မိန္႔မွာခ်က္ကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ ဘယ္စနစ္အေပၚရပ္၊ ဘယ္လမ္းစဥ္နဲ႔ ေလွ်ာက္ၿပီး ဘယ္လိုပညာေရးစနစ္မ်ဳိးကို အေမြေပးမွာလဲဆိုတာ ေမးစရာျဖစ္လာသလိုေျပာစရာေတြလည္း ရိွလာပါၿပီ။ 

တခ်ိန္က အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ပညာအရာ ထိပ္တန္းေရာက္ေစတဲ့ ဒီမိုကေရစီပညာေရးကို က်င့္သံုးခဲ့လို႔ ဂုဏ္သိကၡာတက္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ နီးပါး အာဏာရွင္စိတ္ႀကိဳက္ ပညာေရးစနစ္ကို အရည္မရ အဖတ္မရ က်င့္သံုးခဲ့လို႔ ပညာတတ္မ်ဳိးဆက္ေတြ ျပတ္ခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္ေအာက္က် ေနာက္က်ျဖစ္ၿပီး ကမၻာ့ ဖဲြ႔ၿဖိဳးမႈအနိမ့္ဆံုးႏိုင္ငံစာရင္းဝင္ခဲ့တာကိုလည္း သတိျပဳမိၾကမွာပါ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္မွာ ပထမမ်ဳိးဆက္ ဒီမိုကေရစီေခတ္ေကာင္းမီ ပညာတတ္ေတြရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဖံြ႔ၿဖိဳးမႈအရိွန္အဝါေလး ဟန္မပ်က္ရိွခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၆၂ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကေန ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ က်ေနာ္တို႔မ်ဳိးဆက္ေတြနဲ႔ ဒုတိယအႀကိမ္အာဏာသိမ္းယူတဲ့ ဒီကေန႔မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္ေတြေခတ္ေရာက္ေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ပညာေရးနဲ႔ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ က်န္းမာေရးစတဲ့ က႑အသီးသီး ဘယ္ပံုဘယ္လမ္းဆိုက္ေရာက္သြားသလဲဆိုတာ ဘယ္သူမဆို က်မ္းကိုးမပါ အလြတ္ေျပာႏိုင္ၾကပါတယ္။ 

Nelson Mandela (Min Kyaw Khine)

"It Always Seems Impossible Until It's Done" 

Nelson Mandela 

(1918 - 2013)

 

အစကတည္းက အေပါက္ႀကီး ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ပစၥည္းမဲ့ေဒါသ (မင္းသိုက္)

မိတ္ေဆြတို႔ သတိထားမိခ်င္လည္း ထားမိမယ္၊ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ေနမိခ်င္လည္း ေနမိမယ္၊ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာမရွိလို႔ မသိတာလည္းျဖစ္မယ္၊ ေကြကြင္း ဥပကၡာျပဳထားတာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။

အဲဒီ ျပႆနာက မသိမသာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းႀကီးထြားလာတာ သတိထားမိရင္ေတာ့ သိသာလိမ့္မယ္။

ဗမာေျပမွာ အထူးသျဖင့္ မဟာရန္ကုန္ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ လူတန္းစားကြာဟလာမႈ သိသာလာတာၾကာၿပီ။ အထူးသျဖင့္ အေျခခံလူတန္းစားေတြ မေျပလည္မႈေတြမ်ား လာတာလည္း သိသိသာသာပဲ။ မတ္တတ္စာ႐ုန္းေနရတာ ေန႔စဥ္ လင္းမိုးခ်ဳပ္။ တံုးလံုးစာကေတာ့ လံုးဝ ဘံုးခနဲတံုးလုံးသြားရင္ေတာ့ ဦးေက်ာ္သူရိွတယ္ဆိုတာေလးနဲ႔ ေျဖသိမ့္ေနၾကရသူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး။

အခ်ိန္ေစာပါေသးတယ္ကြယ္ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ဗာရာဏသီဖြား (သစ္ေကာင္းအိမ္)

ခုေတာ့ သြားေလရာ သဲျဖဴခင္း ရာဇမတ္ကာ 
ခုေတာ့ ေရာက္ေလရာ လက္အုပ္တခ်ီခ်ီ ေခြးတစီစီ 
ခုေတာ့ လက္ညႇိဳးညႊန္ရာ ၿမိဳ႕ရြာဇနပုဒ္ မီးေလာင္ငုတ္ 
ရာဇဝင္ကုိ အျမစ္လွန္ နရသိန္ကုိ နံရံကာၿပီးၿပီ 
သာသနာကုိ အေရဆုတ္ ဝတ္လဲေတာ္ခ်ဳပ္ၿပီးၿပီ 
ဇာတိမာန္ကုိ ရင္ခြဲအသည္းထုတ္ ၿမိဳ႕႐ိုးေအာက္မွာ ျမႇဳပ္ၿပီးၿပီ 

ဘယ္သူ႔ကို ေတာင္းပန္ရမွာလဲ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

မဇိၥ်မ ခြပ္ေဒါင္း (ကိုညိဳ)

၂၅ ႏွစ္ကို လည္ျပန္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ က်ေနာ္တို႔ဟာ ေလာကဓာတ္ပညာမႂကြယ္ဝတဲ့ တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္တေယာက္သက္သက္္သာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီ ၂၅ ႏွစ္ဟာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ တိုင္းျပည္ႀကီးကို တေန႔ထက္တေန႔ ပိုခ်စ္လာေအာင္ သံေယာဇဥ္အထပ္ထပ္ ရစ္ပတ္ေပးတာကလဲြလို႔ စစ္ကၽြန္ဘဝက လံုးဝ လြတ္ကၽြတ္သြားဖို႔ေတာ့ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီ ၂၅ ႏွစ္ဟာ အတူတိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္၊ ငတ္ေဖာ္ငတ္ဖက္ေတြနဲ႔ တစစီခဲြေပးလိုက္သလို၊ တလမ္းစီလည္း ေလွ်ာက္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ 

အဲဒီ ၂၅ ႏွစ္ဟာ ကံၾကမၼာက သူ႔ရဲ႕လက္ထဲ ဆန္ကဲြတဆုပ္ ဆုပ္ယူပက္ၾကဲလိုက္သလို က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္ရဲဘက္အားလံုးကို တေယာက္ တႏိုင္ငံ၊ တၿမိဳ႕တနယ္စီ လြင့္စင္ျပန္႔ၾကဲသြားေစပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ... အဲဒီ ၂၅ ႏွစ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေတြ၊ ႏွလံုးသားေတြ၊ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ဘဝေတြကို ထာဝရရွင္သန္ေနေအာင္ေတာ့ လွလွပပ ထုဆစ္ေပးခဲ့တာပါ။ အဲဒီ ၂၅ ႏွစ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဘဝအစိတ္အပိုင္းတခုျဖစ္ခဲ့သလို၊ ျမန္မာျပည္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရး ေရေသာက္ျမစ္ႀကီးလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ စိတ္ဓာတ္ခိုင္ခိုင္နဲ႔ ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနတာကို အသိအမွတ္ျပဳေပးလိုက္တယ္။