ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ ။ ။ အဓိကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ လယ္ယာသိမ္းတဲ့ကိစၥေတြက အမ်ားႀကီး ျပႆနာရွိပါတယ္။ ဒါကိုလည္း ဆရာတို႔ သိၿပီးသားပါ။ အဲဒီ လယ္ယာေျမ ျပႆနာသိမ္းဆည္းတဲ့ ျပႆနာ၊ ျပန္ေပးတဲ့ ျပႆနာ။ ဘယ္လို အေျခအေနရွိတယ္ဆိုတဲ့ ျပႆနာကို ဒီရက္ က်ေနာ္တုိ႔ US ရဲ႕အေျခအေနနဲ႔ယွဥ္ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ က်ေနာ္တို႔ကို အသိေပးတဲ့သေဘာေပါ့။ အေမရိကန္ တိုင္းျပည္မွာလည္း ဒီျပႆနာ ဘယ္လိုရွိပါတယ္။ တျခားတုိင္းျပည္ေတြမွာလည္း ဘယ္လို ရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို က်ေနာ္တုိ႔ကို ရွင္းျပတယ္။ ေနာက္တခါ က်ေနာ္တုိ႔က ေဆြးေႏြးျပတယ့္သေဘာပါ။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ဒီျပႆနာက အခုမွ ျဖစ္တဲ့ျပႆနာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလး လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္၊ ၄၀ စစ္အစိုးရ အစဥ္အဆက္ဆက္ကတည္းကျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာေတြဆုိေတာ့ အခု ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုအေနအထားမ်ဳိးနဲ႔ ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔ စဥ္းစားေနၾကသလဲ။ အထူးသျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ - အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ နဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဒီကိစၥကို ဘယ္ေလာက္အထိ အေရးတႀကီးအေနနဲ႔ ေျဖရွင္းဖုိ႔ လိုေနတယ္လို႔ ယူဆသလဲ။
ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ ။ ။ ဒီျပႆနာ အမွန္ကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ အစိုးရလက္ထက္ကျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြပါ။ အခုလက္ရွိ အေျခအေနအရၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လက္ရွိအစိုးရက ရွင္းဖို႔တာဝန္ ျဖစ္လာတဲ့သေဘာေပါ့။ ဆိုတဲ့အခါၾကေတာ့ ဒီျပႆနာႀကီးက ေက်းရြာအလိုက္၊ တဦးခ်င္းအလိုက္၊ တိုင္းအလိုက္ ျပည္နယ္အလိုက္ သူဟာနဲ႔သူ ရွိၿပီးသာ။ ဒီအေပၚမွာ တပ္က သိမ္းတဲ့ဟာလည္းရွိတယ္။ ေနာက္တခါ အစိုးရ စီမံကိန္းအေနနဲ႔ သိမ္းတဲ့ဟာရွိတယ္။ ဆိုေတာ့ ဒီကိစၥေတြကို က်ေနာ္ လႊတ္ေတာ္ပိုင္းအေနနဲ႔ ေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အေနနဲ႔ ေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ၿပီးေတာ့ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္အလိုက္ကို ေကာ္မရွင္ခြဲေလးေတြ ဖြဲ႔ၿပီးေတာ့ သက္ဆုိင္ရာ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းအားလံုးကို ဆင္းၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ အခ်ိန္ရရင္ရသေလာက္ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္သူေတြနဲ႔ ေတြ႔တယ္။ ေနာက္တခါ ဒီဟာကို တပ္ကသိမ္းတာလား။ အစိုးရက စီမံကိန္းအတြက္ သိမ္းတာလား။ တျခားကိစၥ ဘာအတြက္ သိမ္းတာလဲဆိုတာကို အေျဖရွာၿပီးေတာ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို ျပန္လည္ၿပီး တင္ျပပါမယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အဲဒီေတာ့ ဒါက လယ္ယာေျမေတြနဲ႔ပဲ ပတ္သက္တာလား။ ဒါမွမဟုတ္လုိ႔ရွိရင္ တျခား ဗမာျပည္ထဲမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ဆယ္စုႏွစ္အတြင္းမွာ ဗမာျပည္မွာရွိတဲ့ ေျမယာမွန္သမွ် လက္ညႇိဳးထုိးၿပီးေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္လုိ႔ရွိရင္ အခု ဒီေခတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ေခတ္စားေနတဲ့ စကားတလံုျဖစ္တဲ့ ခ႐ိုနီ။ ခ႐ိုနီေတြကေန အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပၿပီးေတာ့ ရယူထားတဲ့ကိစၥေတြရွိတယ္။ အဲဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္သလား။
ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္ ။ ။ တခ်ဳိ႕လည္း ပတ္သက္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေတာ့လည္း စီမံကိန္းနဲ႔ သိမ္းတာေတြရွိတယ္။ တခ်ဳိ႕ေတာ့လည္း လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ခ်ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ျပႆနာလည္း ရွိပါတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ က်ေနာ္ နားလည္သေလာက္ေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ခ်ေပးတယ္ဆုိရင္ လုပ္ငန္းမွာဆုိရင္ စိုက္ပ်ဳိးေရးဆုိလည္း စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ဒါမွမဟုတ္ စက္မႈလုပ္ငန္းဆုိလည္း စက္မႈလုပ္ငန္းေပါ့။ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြကို ဒီႏွစ္အပိုင္းအျခားအတြင္းမွာ စတင္လုပ္ေဆာင္လာမယ္ဆိုတဲ့ ကတိခံဝန္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ၾကရတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီေတာ့ ဒီလုိေျမေတြကို ေပးထားၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းအတြက္ ေျပာထားတဲ့၊ ေတာင္းဆိုထားတဲ့ မူလရည္ရြယ္ခ်က္အတုိင္း စိုက္ပ်ဳိးေရးေတြ လုပ္ေနၿပီ။ ဒါမွမဟုတ္ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနၿပီဆိုရင္ ဒါေတြက ျပန္ေပးလို႔ရႏိုင္မယ့္ အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္ပါ့မလား။
ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္ ။ ။ အခုေတာင္းတာကလည္း ေတာင္သူလယ္သမားေတြက ေတာင္းတာက စိုက္ပ်ဳိးတာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ က်န္ေနတဲ့ ေျမေတြကို သူတုိ႔ကို ျပန္ေပးပါလို႔ ေတာင္းတာ။ စုိက္ပ်ဳိးထားတဲ့ေျမေတြဆုိရင္လည္း ထိုက္သင့္တဲ့ေလွ်ာ္ေၾကးကို သူတို႔ေတာင္းတယ္။ အရင္တုန္းက မရခဲ့လို႔ရွိရင္ အခုေပးဖို႔အတြက္ ေတာင္းတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြက အလုပ္မလုပ္ဘဲနဲ႔ ထားထားတဲ့ က်န္ေနတဲ့ေျမေတြကို သိမ္းခံထားရတဲ့ ပိုင္ရွင္ေတြကို ျပန္ေပးဖို႔ေတာင္းတာပါ။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အဲဒီေတာ့ ဒါက ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကေန ကမကထလုပ္ၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ေပါင္း ေကာ္မရွင္အေနနဲ႔ လုပ္ေနတာ။ အဲဒီေတာ့ အစုိးရပိုင္းအေနနဲ႔ ဒီကိစၥကို ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ကူညီေဆာင္ရြက္ေနတာေတြ ရွိေနၿပီလား။ ဘယ္ေလာက္အထိ ရွိေနလဲ။
ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ေကာ္မရွင္အေနနဲ႔တင္တဲ့ အရာအားလံုးဟာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို ေရာက္လာေတာ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အေနနဲ႔ သက္ဆုိင္ရာဝန္ႀကီးဌာနေတြကို ဒီကိစၥကို ဘယ္ဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ဆုိင္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီဝန္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔ ဒီကိစၥကို ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္မလဲဆိုတဲ့ကိစၥကို သူတုိ႔က ျပန္ၿပီးေတာ့ ဝန္ႀကီးဌာနကို တာဝန္ေပးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အသိေပးၿပီးေတာ့ ဒီကိစၥကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို ျပန္တင္ျပဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔ သြားေနပါတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အဲဒီေတာ့ ဒီလုိေကာ္မရွင္ကေန recommend လုပ္တဲ့ကိစၥေတြ။ စိစစ္ၿပီးေတာ့ အစီရင္ခံစာတင္ၿပီးေတာ့ တုိက္တြန္းတဲ့ကိစၥေတြမွာ အစိုးရရဲ႕ကူညီပံ့ပိုးမႈနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ အတုိင္းအတာအထိ မူလပိုင္ရွင္ လယ္သမားေတြ၊ မူလပိုင္ရွင္ ေျမပိုင္ရွင္ ဘိုးဘြားပိုင္ေတြလက္ထဲကို ျပန္ေပးတဲ့အတိုင္းအတာေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ ရွိၿပီလဲ။
ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္ ။ ။ အန္တီတို႔ သိသေလာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္နည္းေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပးဖုိ႔ အစီအစဥ္ေတာ့ ရွိေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ္ လက္ေရာက္မရေသးတာပဲ ရွိတယ္ေလ။ လက္ေရာက္ရၿပီးတဲ့လူကေတာ့ ဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းရွိတယ္ ထင္တယ္။
ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ ။ ။ ဒီမွာေတာ့ သူတို႔တင္ျပလာတဲ့ စာရင္းအေပၚ ျပန္စစ္လုိက္ရင္ အဲဒီပိုင္ရွင္က ပိုင္ရွင္အဆင့္ဆင့္ ျပန္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္လာတယ္။ ဥပမာ က်ေနာ္ ပိုင္ရွင္ကို တကယ္တမ္း သြားစစ္တဲ့အခါမွာ က်ေနာ္နဲ႔မကေတာ့ဘူး က်ေနာ့္အရင္ ပိုင္ရွင္ေပၚလာတယ္။ ဆုိတဲ့အခါၾကေတာ့ ဒီကိစၥကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မတင္ခင္ကို ဝန္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔လည္း ေသခ်ာကုိ ျပန္ၿပီးေတာ့ စစ္ေဆးတယ္။ စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ ဒီဟာကို အေျဖမွန္ေပၚတဲ့လုပ္ငန္းကို တကယ္လို႔ ေလွ်ာ္စရာရွိရင္လည္း ေလွ်ာ္ေပးဖို႔လုပ္တယ္။ ေနာက္တခါ ဒါကိုေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႔ သိမ္းၿပီးသား။ အစိုးရလုပ္ငန္းအေနနဲ႔ ျဖစ္ၿပီသာ။ လယ္အကြက္ အားတဲ့အကြက္ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ကိစၥကိုေတာ့ ေလွ်ာ္ေၾကးေပးစရာမလုိတဲ့ အဆင့္ဆိုတဲ့အထိကို စိစစ္ၿပီးေတာ့ ျပန္တင္ျပပါတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အခု အေမရိကန္ျပည္ခရီးစဥ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အခုျဖစ္ေနတဲ့ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆက္စပ္ၿပီးေတာ့ သင္ခန္းစာ ယူႏိုင္တဲ့အေျခအေနမ်ား ဘာေတြမ်ား ေတြ႔ခဲ့သလဲ။ ဘာေတြမ်ား ေလ့လာဖုိ႔ အစီအစဥ္ ရွိသလဲ။
ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ ။ ။ အမွန္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အေမရိကန္ျပည္ကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ေျမက ပုဂၢလိကပိုင္၊ အစိုးရက မပိုင္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာျပည္ၾကေတာ့ ေျမအားလံုး၊ ေရ၊ ေလတို႔အားလံုးဟာ အစိုးရပိုင္ ျဖစ္လာတဲ့အခါၾကေတာ့ ဒီႏွစ္ခုကို ၾကည့္လိုက္ရင္ နည္းနည္းေလး ကြဲျပားမႈရွိတာေပါ့ေလ။ ပိုင္ဆုိင္မႈေပၚမွာ။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒျပင္ရမယ္ေပါ့။
ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ ။ ။ ဟုတ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီဟာကို က်ေနာ္တို႔က အေမရိကန္ေရာက္လာၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေဆြးေႏြးတဲ့အခ်က္ေပၚမွာ အေမရိကန္အေနနဲ႔လုပ္ရပ္ကိုေတာ့ တက႑နဲ႔အေနနဲ႔ထားၿပီးေတာ့ တျခားဥပေဒေလးေတြ သီရိလကၤာ၊ အာဖရိကတုိင္းျပည္တို႔နဲ႔ ယွဥ္ၿပီးရွင္းျပတဲ့အေပၚမွာ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္ရဲ႕လုပ္ငန္းေလးေတြကိုေတာ့ နည္းနည္းေလး အေျဖပိုရလာမယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနကို သံုးသပ္မိတာေပါ့။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ဆရာမတုိ႔အေနနဲ႔ ဒီပဋိပကၡကို ဒီအေျခအေနကို အခုေန မရွင္းရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ျပႆနာက ဒီထက္ပိုၿပီး ဆိုးက်ဳိးျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆသလဲ။
ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္ ။ ။ ေတာက္ေလွ်ာက္ေတာ့ ျဖစ္ေနမွာပဲ။ မရွင္းေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ေတာက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ေနမွာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ လယ္ယာေျမ ပတ္သက္တာက ေတာင္သူလယ္သမားက ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိတယ္။ လယ္ကိုပဲ ဦးစားေပးၿပီး ဒါနဲ႔ပဲ လုပ္ကိုင္ေနရေတာ့ ေတာင္သူလယ္သမားပိုင္တဲ့ေျမနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးမျဖစ္ရင္ ေတာင္သူလယ္သမားကိစၥလည္း မေျဖရွင္းႏုိင္ဘူး။ မေျဖရွင္းႏုိင္လုိ႔ရွိရင္ က်မတုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ ႔ ထြက္ကုန္ေတြမွာလည္း အမ်ားႀကီး ထိခုိက္လာႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဟာကို တတ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆံုး ေျဖရွင္းဖို႔လိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတာေပါ့။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အဲဒီေတာ့ ဒီေျဖရွင္းမႈ ႀကိဳးစားခ်က္ေတြက အခု ဗမာျပည္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး အစိုးရသစ္တက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ေပၚလာတာေပ့ါ။ ဒီေျမသိမ္းတာ ဟိုေရွးအစဥ္အဆက္က လုပ္လာခဲ့ၿပီးမွ ဘယ္သူကမွ ျပန္ၿပီးမေတာင္းဆုိရဲ၊ မေျပာရဲ ျဖစ္ေနရကာေန အခုမွ ျပန္ႂကြတက္လာတဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနေတာ့ ဒီလုိကိစၥကို ေျဖရွင္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာကိုပဲ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီေရးရာ အေျပာင္းအလဲ တုိးတက္မႈလို႔ ေျပာလို႔ရႏုိင္မလား။
ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ ။ ။ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါက အရင္တုန္းက က်ေနာ္တို႔က တခြန္းမွ ေအာ္လုိ႔မရဘူး။ တခြန္းမွ မေက်နပ္စရာကို ေျပာလို႔မရတဲ့အခ်ိန္မွာ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဒါကို ျပန္ေပးဖို႔သင့္ပါတယ္။ ဒါက က်ေနာ္တုိ႔ လယ္ေျမပါဆုိတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္၊ ေျပာႏိုင္တဲ့အဆင့္ကိုေတာ့ ဒီမုိကေရစီအဆင့္ အစပိုင္းေလာက္ေတာ့ေရာက္ၿပီလို႔ က်ေနာ္က သံုးသပ္မိပါတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ျပည္သူေတြရဲ႕အက်ဳိးအတြက္ကို တကယ္ကို ၿပီးခဲ့တဲ့ကာလအတြင္းမွာ ေလာက္ေလာက္လားလား တင္ျပၿပီးေတာ့၊ အဆုိျပဳၿပီးေတာ့၊ အတည္ျပဳေပးႏိုင္တဲ့ ဥပေဒ။ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္၊ ဒါမွမဟုတ္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ေပါင္းမွာ ဘယ္အခ်က္၊ ဘယ္ဥပေဒေတြကို ေထာက္ျပခ်င္ပါသလဲ။ ဘယ္ဟာက ထင္ရွားတဲ့ ဥပဒျပဳအဆိုတခုအေနနဲ႔ ေျပာျပႏိုင္တာ ရွိသလဲ။
ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္ ။ ။ ေတာင္သူလယ္သမားဥပေဒ ျပင္လုိက္တာ။ လယ္ယာေျမဥပေဒ။ ေျမလႊတ္ေျမရိုင္း ဥပေဒ ျပင္လိုက္တာ အသစ္ျပန္ထြက္လိုက္တာ။ အဲဒါက ထူးျခားတဲ့ ဥပေဒပါ။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကထုတ္တဲ့ လယ္ယာေျမပိုင္ဆုိင္မႈ ဥပေဒ။
ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္ ။ ။ အရင္တုန္းကဆုိရင္ မပိုင္ဘူး။ လုပ္ခြင့္ပဲရတယ္။ အခုေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေတာ့ရတယ္။ အရင္တုန္းကဆုိရင္ ေရာင္းတာလည္းရတယ္၊ ေပါင္တာလည္းရတယ္။ ေပးကမ္းလို႔လည္း ရတယ္။ အဲဒီဥပေဒေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေျပာင္းသြားတယ္။ အရင္တုန္းကဆုိရင္ ေပါင္လုိ႔မရဘူး။ ေရာင္းလည္းမရဘူး။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေလာက္ပဲရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဒီ သီးႏွံကို ဒီလယ္ေျမမွာပဲ စိုက္ရမယ္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ရွိတယ္။ အခုေတာ့ ကိုယ္ႀကိဳက္သလို ကိုယ္စိုက္လို႔ရပါတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ က်ေနာ္ နားလည္သေလာက္ေတာ့ အဲဒီ ဥပေဒရဲ ႔ အေျခခံက လယ္ယာေျမမွတ္ပံုတင္တဲ့ အခ်က္ပါတယ္ေပါ့။ လယ္ယာေျမမွတ္ပံုတင္တဲ့ကိစၥေတြမွာ ဥပေဒသာထြက္ၿပီေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာ မွတ္ပံုတင္တဲ့အေရးကိစၥေတြမွာ အင္မတန္ေႏွာင့္ေႏွးေနတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ရွိေတာင္မရွိႏိုင္ေသးဘူးဆုိတဲ့ ေဝဖန္ခ်က္ေတြလည္း ၾကားရတယ္။ အဲဒီအတြက္ လႊတ္ေတာ္မွာ ဘယ္ေလာက္အထိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျဖစ္လာေအာင္ တြန္းအားေပးႏိုင္တဲ့ ပါဝါၾသဇာအာဏာ ရွိသလဲ။ ဒီကိစၥက လႊတ္ေတာ္ကေန ဥပေဒအေနနဲ႔ ထုတ္ေပးၿပီးၿပီ။ သမၼတ လက္မွတ္ထိုးေပးၿပီးၿပီ။ ဒါဆို ၿပီးေရာလား။
ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ ။ ။ အမွန္ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္တဲ့ ဥပေဒပိုင္ဆုိင္ရာအားလံုး။ ဒါကို သမၼတ လက္မွတ္ထိုးၿပီးေတာ့ ျပန္လာတယ္။ ျပန္ၿပီးေတာ့ မျပင္ဘဲနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကို အႀကံျပဳၿပီး ျပန္လာတာလည္း ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း ဒီျပႆနာကို က်ေနာ္တို႔က ျမင္တဲ့အပိုင္းက ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳေပးတဲ့၊ သမၼတ လက္မွတ္ထိုးေပးတဲ့အပိုင္းကို သက္ဆုိင္ရာဝန္ႀကီးဌာနအပိုင္းက အေကာင္အထည္ေဖာ္ အင္မတန္ေႏွာင့္ေႏွးတယ္။ အင္မတန္ ေႏွးေကြးတယ္။ ဆိုလုိတာကေတာ့ သူတုိ႔လုပ္ငန္း မ်ားတဲ့အပိုင္းလည္း ျဖစ္ရင္ျဖစ္မွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့လဲ ဒီဥပေဒကို ျပလည္းျပရမယ္၊ လက္ေတြ႔လည္း က်င့္သံုးမွ ဒီဥပေဒက အသက္ရွင္လာမယ္ဆုိတဲ့အခါၾကေတာ့ ဝန္ႀကီးဌာနေတြအေနနဲ႔ ဒီဥပေဒ အသက္ရွင္ဖုိ႔ကို အင္မတန္ေႏွးေကြးတယ္လို႔ပဲ က်ေနာ္တုိ႔ လႊတ္ေတာ္မွာ သံုးသပ္တယ္။ ဒါကိုလည္း လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဒီဟာကို ဒီလုိမျဖစ္သင့္ဘူး။ လႊတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္တဲ့ဟာကို ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုၾကန္႔ၾကာတာလဲဆုိတဲ့အထိကို ေဆြးေႏြးမႈ ျဖစ္လာပါတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အဲဒီလို ေႏွးေကြးမႈေတြက ဘာေၾကာင့္မို႔ ျဖစ္ရတာလဲလို႔ ဆရာမ ဘယ္လိုသံုးသပ္သလဲ။ ဝန္ႀကီးဌာနေတြအေနနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ေႏွးေကြးေနတဲ့ကိစၥတုိ႔ ဘာတုိ႔ဆိုတာက။
ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္ ။ ။ ဝန္ႀကီးဌာနေတြက သူတုိ႔သက္ဆုိင္ရာအဆင့္ဆင့္ သူတို႔ဌာနေတြမွာ လုပ္ငန္းမကၽြမ္းက်င္တာလည္း ပါရင္ပါမွာေပါ့။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အရင္တုန္းက ရႈပ္ထားတဲ့ ေျမစာရင္းေတြ။ ဥပမာဆုိုလို႔ရွိရင္ ေျမစာရင္းမွာေတာ့ ေျမလႊတ္ေျမ႐ိုင္းေပၚတယ္။ အျပင္မွာေတာ့ လူေတြေနေနၿပီ။ အဲဒီေတာ့ လူေတြေနတဲ့ေနရာနဲ႔ ေျမစာရင္းမွာရွိတဲ့ဟာက ကြဲလဲြခ်က္ရွိေနတယ္။ အဲဒီ ကြဲလြဲခ်က္ေတြကို အေသးစိတ္ျပန္ရွင္းေနရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒါေၾကာင့္ ၾကန္႔ၾကာတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ လႊတ္ေတာ္ကေန ဥပေဒအေနနဲ႔ ျပဌာန္းေပးတာရွိတယ္။ အစိုးရပိုင္အေနနဲ႔ အဲဒီလို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးဖုိ႔ ေႏွးေကြးေနတာရွိတယ္။ အလားတူပဲ ဒီကိစၥရပ္ေတြအေပၚကို လႊတ္ေတာ္က ဆင့္ေခၚၿပီးေတာ့ ေမးျမန္းမႈေတြ လုပ္တဲ့အခါၾကရင္လည္း မေျပလည္ဘူးဆိုတဲ့အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆင့္ေခၚတဲ့အခါ လာၿပီးေတာ့ ေျဖၾကားတဲ့အခါမွာ က်က်နန ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ေျဖၾကားမႈ မရွိဘူးဆုိတဲ့ သတင္းပို႔ခ်က္ေလးေတြလည္း ၾကားရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီျပႆနာဟာ အမ်ားယူဆေနၾကသလို လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႔ၾကားထဲမွာ ႀကီးမားတဲ့ ပဋိပကၡတရပ္လို႔ ယူဆသလား။
ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္ ။ ။ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ ျပႆနာေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ ႀကီးေတာ့ႀကီးမားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္အႀကီးမားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလုိျပႆနာမ်ဳိးကေတာ့ ရွိေနမွာပဲ။ ရွိေနတဲ့အခါၾကေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ပိုင္းနဲ႔ကေတာ့ ညိႇႏိႈင္းေနရမွာပဲ။ က်မတို႔က ဥပေဒျပဌာန္းလိုက္တယ္။ ဒီဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီးေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနက လုပ္ရတာ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနက ဘယ္ေလာက္အတုိင္းအတာအထိ လုပ္ေပးတယ္ဆိုတာ က်မတုိ႔က ေစာင့္ၾကည့္တယ္။ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အဖြဲ႔ေတြလည္း ဖြဲ႔ထားတယ္။ ကတိေပးထားတဲ့ ဝန္ႀကီးဌာနေတြက ဘယ္ကတိ၊ ဘယ္ကတိေတြကို ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္လို႔ ေျပာရင္၊ ဘယ္ကတိ ဘယ္ကတိေတြက ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ မလုပ္ေပးရေသးဘူးကို က်မတုိ႔ လႊတ္ေတာ္မွာ တခါျပန္တင္ၿပီးေတာ့ တခါျပန္တြန္းအားေပးရတာေတြ ရွိပါတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္ နဲ႔ ခ်င္းအမ်ဳိးသားပါတီ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးစတီဗင္ သာဘိက္ တို႔ကို ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့တာပါ။
ဗြီအိုေအ (ျမန္မာပိုင္း) အစီအစဥ္က ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါတယ္။
No comments:
Post a Comment