စစခ်င္းပဲ ... ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်င္းပဲ ... မစုိ႔မပို႔ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ... ေသမေလာက္ေၾကာက္တဲ့ ... ေသျခင္းဆီ ...။
မစုိ႔မပို႔ အင္အားေတြတဲ့ ...
မစုိ႔မပို႔ အင္အားေတြနဲ႔ ...
မစုိ႔မပို႔ အင္အားေတြနဲ႔ ...
ညညခ်င္း စီးခ်င္းထုိးတဲ့ညမွာ ... မစုိ႔မပို႔ အံဖတ္ေတြကုိ တခုတ္တရာ လက္နဲ႔ သိမ္းက်ဳံးယူငင္ထားလုိက္တယ္ ...။ အံဖတ္ထဲမွာ ညက လက္က်န္အရက္ေတြ ေရာေထြးပါသြားေတာ့ ႏွေျမာတသစြာပဲ ... လွ်ာနဲ႔ကုန္းလ်က္လုိက္တယ္ ...။ အလုိ ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ ...။ ဘယ္ေခ်ာင္မွာ သေဝထိုးခဲ့လုိ႔ ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ျဖစ္ေနသလဲ ...။ ျဖစ္ပါေစကြာ ... ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ ...။ ခ်ဥ္စုတ္စုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေလာကထက္ေတာ့ ခ်ဳိေသးတယ္ ...။
မစုိ႔မပို႔ ေဆာင္းဟာ
မစုိ႔မပို႔ ေအးတယ္ ...
မစုိ႔မပို႔ ေအးေတာ့ ....
မစုိ႔မပို႔ ေသာက္ျခင္းမွ အနားယူလုိက္တယ္ ...။
ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း စုိထုိင္းေနတယ္ ...။ အလုိက္ကန္းဆုိး မသိေလာက္ေအာင္ကုိပဲ တိတ္ဆိတ္လြန္းလွတယ္ ...။
ေခါင္းစဥ္ႀကီးႀကီးတပ္ၿပီး ဟန္ေဆာင္သူ႔တုိ႔မ်က္ႏွာမွာ ... မိတ္ကပ္ ေပါင္ဒါေတြ အေဖြးသား ...။ အေနမတတ္ အထုိင္မတတ္ျခင္းမ်ားမွာ ... ေခြၽးေစးေတြ အေဖာသား ...။
ေန႔မအိပ္ ညမအိပ္႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ဘဝမွာ ...
ေလာကကုိ မုန္းလာတယ္ ...
ေသာကကုိ မုန္းလာတယ္ ...
ေလာဘကုိ မုန္းလာတယ္ ...
ခုေတာ့ အေနအထုိင္ မတတ္လုိ႔ ... စိတ္ေရာ ... လူေရာ ပင္ပန္းတယ္ ...။ ။
ေဆာင္းလူ
ဒီဇင္ဘာ ၉၊ ၂၀၁၃
တိတ်ဆိတ်သော သာယာမှု ရှိရာဆီ ခဏ...
3 months ago
No comments:
Post a Comment