ေလာင္းလ်ာႀကီးေတြ ျပမေနၾကပါနဲ႔ အာေရး၊ ဒါေလး ဒီလိုလုပ္လိုက္ၾကပါလား (ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္)

“ဗမာျပည္မွာ နာရီေတြကမ်ား၊ အခ်ိန္မွန္နုိင္ပါ့မလား။ ဗမာ့ျပည္မွာ ပါတီေတြကမ်ား….” ဘာညာသာရကာ ဆိုလား။ ၾကားဖူးၾကမွာေပါ့။ ေခတ္ေပာာင္းေတးသီခ်င္း။ ေပ်ာ္စရာႀကီးဗ်ာ။ ေပာာ အခုေတာ့ ေခတ္ေပာာင္းေတးသြားအလိုက္ ေခတ္ၿပိဳင္သီခ်င္းေတာင္ ေပၚေနၿပီဗ်။ 

“ဗမာျပည္မွာ ေလာင္းလ်ာေတြကမ်ား။ ဒီမိုကေရစီေစာ္မွ နံပါ့မလား” ဆိုလား ဘာလား မသိဘူး။ ပိုေပ်ာ္စရာႀကီးေတာင္ ေကာင္းေနၿပီဗ်ာ။ ေလာင္းလ်ာဆိုတာ သမၼတေလာင္းေတြကို ဆိုလိုတာတဲ့ဗ်။ ေအးေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔ကေတာ့ ဒီခ်ဳပ္အင္အားေတြဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ႀကီးသာ သမၼတျဖစ္ခြင့္ၾကံဳလို႔ ျဖစ္ပံုေပၚၿပီး ျဖစ္ေတာ္မူမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုးလို႔ ဆိုခ်င္တာေပါ့။ 

ေနဦးဗ် ေနဦး။ တကယ္ေကာျဖစ္မွာလား။ ျဖစ္ႏုိင္မွာလား။ ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမွာလားဗ်ာ။ တစ္ခြန္းေလာက္ေတာ့ ေမးေလွ်ာက္ပါရေစဦးဗ်ာတို႔။ က်ဳပ္ကေတာ့ မအူမလည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးနယ္ မ်က္စိလည္ေရာက္လာတဲ့ မင္းပရိယာယ္ ငတင့္တယ္ နားဝယ္ မလည္ရွာသမားေလဗ်ာ။ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ပတ္ပတ္နပ္နပ္ မသိတတ္႐ုိုး အမွန္ပါပဲဗ်ာ။ 

ျမန္မာျပည္မွာ Time မဂၢဇင္း ပိတ္ပင္သင့္မသင့္

ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း၊ ျမန္မာဗုဒၵဘာသာတို႔အေၾကာင္း ေဝဖန္ေရးသားထားတဲ့ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ကို ျမန္မာျပည္သူကို ဖတ္႐ႈခြင့္ ေပးသင့္မေပးသင့္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သတင္းစာဆရာႀကီး ဦးဝင္းတင္၊ ျမန္မာသတင္းသမဂၢဥကၠ႒ ဦးေမာင္ေမာင္ျမင့္တို႔နဲ႔ ဦးေက်ာ္ဇံသာ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ထားပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ "The Face of Buddhist Terror" Time မဂၢဇင္းမွာ ဒီေဆာင္းပါးဟာ အခုတေလာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အေတာေလး ဂယက္႐ိုက္ခက္ေနတဲ့ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္သူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဒီေဆာင္းပါးကို ျမင္ရဖတ္ၾကရဦးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒီေဆာင္းပါးရဲ႕ေရးသားခ်က္ကို လက္မခံႏိုင္တဲ့အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရးေပၚကာလ စီမံခန္႔ခြဲေရး ဗဟိုေကာ္မတီက ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ၿပီးေတာ့ ဒီေဆာင္းပါးကို ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ပိတ္ပင္လိုက္ပါတယ္။ ဒီပိတ္ပင္တဲ့ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆရာဦးဝင္းတင္ရဲ႕သေဘာထားကို ပထမဦးဆံုး ၾကားခ်င္ပါတယ္။

ဦးဝင္းတင္ ။ ။ ကမာၻႏွင့္အဝွမ္းၾသဇာရွိတဲ့ စာနယ္ဇင္းေတြကေတာ့ ဘာဘဲေျပာေျပာ လြတ္လပ္တဲ့ စာနယ္ဇင္းေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သူတို႔ သေဘာမေပါက္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျပည္တြင္းက သေဘာကေတာ့ ဘာလဲဆိုေတာ့ ျပည္တြင္းက မီဒီယာေတြကို သူတို႔ လည္ပင္းညႇစ္ခ်င္သလို ညႇစ္ရမယ္မွန္းသိသလို အျပင္ ျပည္ပမီဒီယာေတြကိုလည္း သူက လည္ပင္းညႇစ္ခ်င္တာေပါ့။ လည္ပင္းညႇစ္လို႔ မရရင္ေတာင္မွ ျပည္ပမီဒီယာေတြကို လိမ္လည္ခ်င္တယ္၊ လွည့္ဖ်ားခ်င္တယ္၊ ဟန္႔တားခ်င္တယ္ေပါ့။ အဲဒါေတြရွိေနတယ္လို႔ က်ေနာ္ ယူဆတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔လုပ္ရမယ့္ကိစၥဟာ ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္ဘက္ကေနကိုယ့္ ထိန္းသိမ္းဖို႔ ေျပာင္းလဲဖို႔ သို႔မဟုတ္လည္း မွန္ကန္စြာ တုန္႔ျပန္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ပံုမရေသးဘူးလို႔ က်ေနာ္ အဲဒီလိုပဲ ယူဆပါတယ္။

ေဗဒင္ဆရာ ေျပာတဲ့အတိုင္း ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ေနာက္ၾကည့္မွန္ (မင္းကိုႏိုင္) - ၁၉

“ေရာ့ ... ဒီမွာ … ႏွလုံးသား မရွိသူတေယာက္ရဲ႕ ၾကင္နာမႈ”

ေနပူထဲ ျဖတ္လာရ၍လား … မခင္ေအးမ်က္ႏွာ နီျမန္းလွ်က္ လက္ထဲပါလာေသာ ဦးထုပ္ကုိ ညိဳထံ ေပးသည္။ ေဖေသာင္းေဆာင္းေနၾကျဖစ္၍ ညိဳ မွတ္မိၿပီး အငမ္းမရ လွမ္းယူလုိက္သည္တြင္ ရင္ထဲ ေႏြးေထြးစြာ ခံစားလုိက္ရ၏။ 

“သူ မလာဘူးလား မမေအး” 

“သူလား … ေအး ေနာက္ၾကည့္မွန္မပါတဲ့ ကားတစီးေပၚ ပါသြားတယ္” 

ခပ္ဆတ္ဆတ္ႏိုင္ေသာ မခင္ေအးစကားကို ညိဳ ေမးခြန္းျပန္မထုတ္ဝံ့။ ဦးထုပ္ျဖဴကိုသာ ရင္ဝယ္ပုိက္၍ တရားပြဲဖက္ အာ႐ုံျပန္ပို႔ၾကည့္ေသာ္လည္း မရ။ အေတြးစုံျဖင့္ ႐ႈတ္ေထြးေနသည္။ မခင္ေအးသည္ “လာ … သြားၾကမယ္” ဟုဆုိကာ ထရပ္၏။ 

“ဟာ … ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ညိဳ နားေထာင္ခ်င္လုိ႔ လာခဲ့ရတာ” 

ကာလေပၚ ႏုိင္ငံေရး ဝိပၸလႅာသ၊ သိမွား မွတ္မွားနဲ႔ လႊတ္ေတာ္တစ္လႊား မဲစကား (ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္)

က်ဳပ္အသက္ကလည္း မေသးေတာ့ဘူးဗ်။ တဲေခါင္မိုးထိုးေနၿပီ။ အာကာသထဲ ေဖာက္ထြက္သြားမယ့္အခ်ိန္က တယ္မေဝးလွေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ လူကသာ သခ်ဳႋင္းကုန္း ေျခတစ္ဖက္လွမ္းေနတာ၊ ခါးကေတာ့ လိမ္ေခြေခါက္ခ်ဳိး ေဇာက္ထိုးျပာကပ္ ျဖစ္ေနၿပီဗ်။ မႏိုင္ဝန္ေတြ ပိတာ၊ ဖိတာကိုး။ အလုပ္ေတြက လူကိုသာ ဖိတာ၊ ေထာင္းတာ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ကိုပါ စီးတာ၊ ေမာင္းတာဗ်ဳိ႕။

ေနပါဦး။ ခင္ဗ်ားႀကီးက ေသခါနီးအထိ အလုပ္လုပ္တုန္းလားလို႔ မေမးပါနဲ႔။ က်ဳပ္က ႏိုင္ငံေရးေနာက္လိုက္ဆိုေတာ့ ပါတီ ထမင္းအိုးထမ္း၊ ဟင္းအိုးထမ္း အလုပ္ေတြေလာက္ေတာ့ ႐ႈပ္ေပြေနာက္ေအာင္ လုပ္ေနရတာေပါ့။ ကုလားထိုင္ဖက္ ေသမဟဲ့ အိုနာက်ဳိးကန္မ်ဳိး မဟုတ္ေပတာေတာ့ မွန္ရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ ဖြဲတစ္ဆုပ္ႏိုင္တုန္း ႐ုန္းလိုက္ဦးမဟဲ့ဆိုတဲ့ ဟုိ ေရွးေရွး ႏိုင္ငံေရးဘဘႀကီးတို႔ရဲ႕ ေခတ္ထံုးကို ႏွလံုးမူမိဆဲေတာ့ ျဖစ္ေပသဗ်ာ။ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ မနက္ ၈ နာရီ ဝတ္သြားတဲ့ အျပာ (ေထာင္ေရာင္) ဝတ္စံုဟာ ည ၁၀ နာရီမွ ခၽြတ္ရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး ဆိုက္ေနသဗ်။ အလုပ္က ငရဲမီးလိုက္သလို အျမဲႀကီး ကိုက္ခဲေနေတာ့လည္း အဲဒီလိုျဖစ္ေနရတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္ ငုတ္တုတ္ေမ့ေနတတ္တာကလည္း တေမွာင့္ေပါ့။

ဘဝစာမ်က္ႏွာသစ္ (ခင္မမမ်ဳိး)

၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲမႈေတြ စတင္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုစတင္လာခ်ိန္ကစၿပီး ႏိုင္ငံေရးတက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားကလည္း လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ ႏိုင္ငံေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူ၊ လႊတ္ေတာ္တြင္း ႏိုင္ငံေရးသမား၊ ႏိုင္ငံေရးမီဒီယာ စသျဖင့္ ေရြးခ်ယ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးခရီးကို ေရွ႕ဆက္လွမ္းၾကပါတယ္။ 

အခ်ဳိ႕ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈကိုရပ္ဆိုင္းၿပီး လူမႈေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ဆက္လုပ္ၾကပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ကေတာ့ ျပည္ပမွာ အေျခစိုက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲကို အြန္လိုင္းကေန ဆန္႔က်င္ေဝဖန္မႈေတြ ဆက္လက္ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ 

ဒီလိုအေျခအေနမွာ ကၽြန္မအတြက္လည္း ဘယ္လမ္းကို ဆက္ေလွ်ာက္မလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတခုကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ စတင္ေမးျမန္းလာခဲ့ပါတယ္။ 

သူ႔အလုပ္ သူလုပ္ေနတာပါ … (ကာတြန္း ေစာငို)

Burmese Children Life In Mae Sot

ေတာင္သာဗိုလ္ ႏွင့္ ဗိုလ္ေရႊမန္း (တူေမာင္ညိဳ)

အၾကမ္းဖက္သမား စြမ္းအားရွင္မ်ားက မိထၳီလာ၊ ဥကၠံ၊ လား႐ိႈး အစရွိေသာၿမိဳ႕မ်ားမွ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားတြင္ တုတ္/ဓားကုိင္ၿပီး အစြမ္းျပပါသည္။ သကၤန္းဝတ္စြမ္းအားရွင္က ‘မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒ’ နဲ႔ အစြမ္းျပပါသည္။ ယင္းသုိ႔ အစြမ္းျပမႈမ်ားကို ‘တုိင္းမဂၢဇင္းအား ကန္႔ကြက္ခ်က္’ ဆိုသည္ျဖင့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ၾကံ့ဖြံ႔အစုိးရက လက္ခုပ္တီး၍ ၾသဘာေပးလုိက္သည္။ ရပ္တည္ျပလုိက္သည္။ 

အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေနာက္ကြယ္တြင္ ၾကံ့ဖြ႔ံအစိုးရရွိေနသည္ကို ကုိယ္ထင္ျပလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ 

ျပည္သူေတြ လိုလားေတာင့္တေနမွေတာ့ … (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ေထာင္ေႂကြးက်န္ပုဒ္မ မသုံးေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ (ေမာင္ဝံသ)

သိခ်င္တဲ့သတင္းေတြနဲ႔ သိသင့္တယ္လို႔ယူဆရတဲ့ သတင္းေတြကို ဖတ္႐ႈေလ့လာဖို႔ အပတ္စဥ္ထုတ္ သတင္းစာ (ဂ်ာနယ္)ေတြကို အားထားေနရတဲ့ဘဝကေန ခုဆိုရင္ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာေတြေရာ၊ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် တက္ေနတဲ့ အြန္လိုင္းသတင္းေတြေရာ ရွိလာေနေလေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ သတင္းေတြ အလွ်ံပယ္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္တယ္ဗ်ာ။ 

သည္ရက္မ်ားအတြင္း ေဟာ့ ျဖစ္ခဲ့တဲ့သတင္းေတြထဲမွာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဘယ္သူျဖစ္လာမလဲဆိုၿပီး ဝိုင္းဝန္းတြက္ခ်က္ ထင္ေၾကးေပးၾကတာေတြ ပါဝင္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီေခါင္းစဥ္ၿပီးေတာ့ လူေျပာမ်ားတဲ့အေၾကာင္းအရာတစ္ခုက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကစလို႔ PR ဆိုတဲ့ အခ်ဳိးက် ကိုယ္စားျပဳစနစ္ကို မိတ္ဆက္ သြတ္သြင္းသင့္မသင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးၾကမယ့္ကိစၥပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခုက ပုံႏွိပ္မီဒီယာေတြမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ မေျပာမဆိုၾကေသးေပမယ့္ Face book ေလာကမွာေတာ့ တုတ္တစ္ျပက္ ဓားတစ္ျပက္လို႔ေတာင္ ေျပာရမလိုျဖစ္ေနတဲ့ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒေတာ္မူၾကမ္းကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ 

ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ခ်င္အံုးဟ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ေနာက္ၾကည့္မွန္ (မင္းကိုႏိုင္) - ၁၈

အလွဴခံဖို႔လာေနၾကတယ္ ဟူေသာ သတင္းေၾကာင့္ မခင္ေအး ေတြ႔သမွ် ပိုက္ဆံဆြဲကာ အေဆာင္ေပၚမွ ေျပးဆင္းလာၿပီး ေဝဖာတထုပ္ ဝယ္လုိက္သည္။ ေတာင္းတလုံးကို ဝါးလုံးလွ်ဳိထမ္း၍ စုိက္စုိက္လာေနေသာ ေဖေသာင္းႏွင့္ သူရကုိျမင္ေသာ္ သူမ လက္တြန္႔သြား၏။ 

ေတာင္းထဲတြင္ ငွက္ေပ်ာ္သီး ႏွင့္ မုန္႔ထုပ္မ်ား ေတြ႔ရသည္။ “ရွင္မစားနဲ႔” ဟု ဆူေအာင့္ေအာင့္ေျပာကာ မခင္ေအး ေတာင္းထဲထည့္လုိက္၏။ ေဖေသာင္းရယ္ကာ “ေဝဖာ က်ေနာ္ ႀကိဳက္တယ္ဗ် စားမွာပဲ” ဟု ျပန္ေနာက္၏။ 

“ဒီလိုမွန္းသိရင္ ရွင့္အတြက္ မွန္တခ်ပ္ လွဴလုိက္ခ်င္တာ …” 

မခင္ေအးစကားကို ေဖေသာင္းနားမလည္ … “ဘာလုပ္ဖုိ႔လဲဗ် က်ေနာ္ ႐ုပ္ရည္လွပတာ က်ေနာ္ သိၿပီးသားပဲ ေက်ာင္းထဲလာေလဗ်ာ တရားပြဲရွိေနတာပဲ” ဟု ေခၚသည္။ 

သူမ တရားပြဲ မၾကာခဏ နားေထာင္ေသာ္လည္း ရွင္းမျပခ်င္။ ေဖေသာင္းအားစိတ္တုိ၍ “ရွင့္႐ုပ္ကိုျပန္ၾကည့္ဖုိ႔ မဟုတ္ဘူး ေက်ာခုိင္းရာမွာ ဘာျဖစ္က်န္ခဲ့မွန္းမသိသူေတြအတြက္ ေနာက္ၾကည့္မွန္တခ်ပ္ လွဴခ်င္တာ” ဟု ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီး ေျပာလုိက္သည္။ 

xxxxx xxxxxx xxxxxx 

စစ္ေရးအျမင္ေလာက္ေတာ့ ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

က်ေနာ့္နာမည္ ေမာင္ဘညႊန္႔ - ၅ (ေဆာင္းလူ)

တကယ္တမ္း အမွတ္ရမယ္ဆုိရင္ ... 
မန္းရွာထုိးတဲ့ ဝါးစားပြဲေပၚမွာ 
လက္ေထာက္ေတြ အလီလီေျပာင္း 
သလြန္ေညာင္ေစာင္း ဒီကုတင္ေဟာင္းက 
အမွန္တုိင္းေျပာရမယ္ဆုိရင္ 
က်ဳပ္တုိ႔အတြက္ေတာ့ 
မ,ရတာ တကယ္ေလးလြန္းေတာ့လည္း 
အေဟာင္းေစ်းနဲ႔ ေရာင္းခ်င္လွတယ္ …။ 

ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔ သတင္းစာတုိက္ႀကီးမွာကလည္း အမွတ္ရစရာေတြကလည္း အမ်ားသား ...။ သတိရစရာေတြကလည္း အမ်ားသား ...။ ရီစီဗာ မေကာင္းတဲ့ စေလာင္းႀကီးတုိ႔ … ေလး ငါး ေသာင္းနဲ႔ အင္ထုခံလုိက္ရတဲ့ ၃၂၄ တုိ႔ ...။ ဗမာေငြ သိန္းေက်ာ္တန္ေလာက္ေအာင္ ေပးလုိက္ရတဲ့ စက္႐ုပ္လုိလုိ .. စေပ့ရွစ္ခ္လုိလုိ (spaceship) အုိင္ဝါႀကီးတုုိ႔ ...။ ေနာက္ ဟုိအေကာင္ေလးေတြရဲ႕ ဆီေတြ လႊမ္းေနတဲ့ ဒယ္အုိးႀကီးလည္း သတိရပါတယ္ ..။ မနက္တုိင္း ထမင္းေက်ာ္ရင္ သူနဲ႔ခ်ည္း ႏွစ္ပါးသြားရတာ ...။ ေမာင္ဘညႊန္႔ေတာင္ ကုိေဝယံ (အေမရိကား) လက္ခ်က္နဲ႔ အဆီတုံးေလးတတုံး ဝါးခဲ့မိဖူးတယ္ ...။ 

အင္မတန္ ဆုိးဝါးလွတာ (ကာတြန္း ဝင္းေအာင္)

၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ အႀကိဳနဲ႔အလြန္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ အစီအစဥ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအႀကိဳႏွင့္အၿပီး ျဖစ္ထြန္းေနတဲ့ ျဖစ္ထြန္းလာႏိုင္္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ အေျခအေနတခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ သံုးသပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနသူေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးဝင္းမင္း ဦးေအာင္သူၿငိမ္းတို႔ႏွင့္ ဦးေက်ာ္ဇံသာက ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ထားပါတယ္။ 

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဦးဝင္းမင္းတို႔ ကိုေအာင္သူၿငိမ္းတို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံကို မၾကာခဏ ျပန္သြားေတာ့ ျပန္လိုက္တိုင္း အရင္ကထက္ ဒီေနရာျဖင့္ တိုးတက္ေနပါလားဆိုတာမ်ဳိးေတြ ေတြ႔ရပါလား။ 

ဦးဝင္းမင္း ။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ေတြ႔ရပါတယ္ ဆရာ။ ဥပမာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လြတ္ေပးဖို႔ကိစၥေတြမွာ အရင္ကဆိုလို႔ရွိရင္ က်န္ေနတဲ့သူေတြ လႊတ္လာေပးဖို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ေတာ္ေတာ္နည္းသြားတာကိုး။ ေနာက္တေခါက္ ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ အဖြဲ႔ေလးတစ္ခု ဖြဲ႔လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ စၿပီးေတာ့ လႊတ္ေပးလာတာတခ်ဳိ႕ ရွိလာတယ္။ ဆက္လႊတ္ေပးဖို႔လည္း ကတိေပးတာေတြ ေတြ႔ရတယ္။ 

ဘယ္လမ္းကို ဘယ္လိုေရြးမွာလဲ (ေဇာ္မင္း)

၂၀၁၅ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ သမၼတ ဆက္ျဖစ္လိုဟန္ရိွသူ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ သမၼတျဖစ္လိုပါသည္ဟု လူသိရွင္ၾကား ေၾကညာထားသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေရႊမန္း။ ပီ၊ အာလို႔ ေခၚတဲ့ မဲအခ်ဳိးက်ႏႈန္းျဖင့္ ပါလီမတ္အမတ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ေရး။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကုိ ျပင္ဆင္ေရး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားမ်ား ေျပာေနေသာ္လည္း တုိင္းရင္းသားနယ္ေျမမ်ားတြင္ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလို ေသနတ္သံမ်ား။ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး လိုအပ္ပါက ၫႊန္႔ေပါင္းအစိုးရ ဖြဲ႔စည္းဖို႔ ႀကိဳတင္ကမ္းလွမ္းလာသူ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အန္အယ္ဒီသည္ ၾကံ့ဖြံ႔ႏွင့္ ၫႊန္႔ေပါင္းအစိုးရဖြဲ႔မည္မဟုတ္ဟု ေျပာၾကားလာသည့္ အန္အယ္ဒီ ဝါရင့္ေခါင္းေဆာင္ တဦး။ အစရိွသျဖင္ ဒါေတြက အခုလတ္တေလာမွာ ေဟာ့ ျဖစ္ေနသည္။ 

မဖမ္းဘူးဆိုရင္ ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ေသခါနီးေလ . . . ေပ်ာ္စရာေကာင္းေလ (ေက်ာ္သူ)

ခႏၶာကိုယ္တြင္း႐ိွ ကလီစာမ်ားအား ျဖတ္ေတာက္ခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊ အ႐ိုးအေၾကာမ်ား အပိုင္းပိုင္း ႐ိုက္ခ်ိဳးခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊ ႏွလံုးသားအား ဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညႇစ္သကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊ အသက္႐ွဴလမ္းေၾကာင္းအား ဖိညႇစ္ပိတ္စို႔ျခင္းခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ၊ အေသြးအသားမ်ား ေဖာက္ထုတ္စုတ္ယူခံရသကဲ့သို႔ ခံစားမႈ စသည့္ အနိဠာ႐ံုခံစားမႈမ်ားသည္ ခႏၶာကိုယ္မွ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရသည္။ ဤသည္ကား ကိုယ္ခႏၶာ (ကာယကံ) ခံစားမႈမ်ားတည္း။ 

အသံနက္ႀကီးျဖင့္ စိမ္းစိမ္းဝါးဝါး ေအာ္လိုက္သံ၊ အေမ ကယ္ပါ … အေဖ ကယ္ပါ ဟူ၍ ညည္းညဴ ေအာ္ဟစ္သံ၊ က်ိတ္မႏိုင္၊ ခဲမႏိုင္ ဖ်စ္ညႇစ္ေအာ္လိုက္သည့္အသံမ်ား၊ အထိတ္တလန္႔ လွ်ပ္တစ္ျပက္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သံ၊ ေျခာက္ျခားဖြယ္ထြက္ေပၚလာေသာ အံႀကိတ္သံ၊ ေျဖညႇင္းစြာေလသံေပ်ာ့ျဖင့္ ညည္းတြားလိုက္သံ စသည့္ ႏႈတ္ဝဇီမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ခံစားမႈမ်ားသည္ ဝဇီတည္းဟူေသာ မိမိ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကား ႏႈတ္ခမ္းပါးစပ္မွ (ဝဇီကံ) ခံစားမႈမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ 

ေလ့လာမိတဲ့ ရာဇပရိယာယ္အခ်ဳိ႕ (ေမာင္ဝံသ)

ဝဲစားႏိုင္ငံလို႔ အထင္မခံခဲ့ရပါ

ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ၁၉၄၈ လြတ္လပ္ေရးရခ်ိန္ကစလို႔ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို က်င့္သုံးခဲ့တာ ၁၀ ႏွစ္ ၾကာျမင့္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ ၁၀ ႏွစ္ ၁၀ မိုးကာလအတြင္း တိုင္းျပည္မွာ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီး တၿခိမ္းၿခိမ္းျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက လယ္ယာစီးပြားလုပ္သူေတြ ဆက္လုပ္၊ ျပည္ပဆန္ တင္ပို႔တာေတြလည္း မပ်က္မကြက္ ဆက္လုပ္၊ အျခား စက္မႈထုတ္ကုန္ အိတ္စပို႔ အင္ပို႔ေတြကလည္း အရွိန္အဟုန္နဲ႔။ 

သည္ၾကားထဲ ျပည္ေတာ္သာ စီမံကိန္းႀကီးဆိုတာေတာင္ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသး။ ဆ႒သံဂါယနာတင္ပြဲႀကီးကလည္း ဗုဒၶဘာသာသမိုင္းမွာ မွတ္တိုင္ႀကီး ထီးထီးမားမား စိုက္ထူႏိုင္ခဲ့။ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ဝဲစားႏိုင္ငံလို႔ ဘယ္သူကမွ မထင္ခဲ့႐ုံမက ျမန္မာျပည္သားေတြ သြားေလရာ မ်က္ႏွာပန္းလွကာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ေမာ္ၾကည့္ျခင္းကိုခံခဲ့ရတာ အားလုံးအသိပါ။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ႀကီးရဲ႕ အေျခအေနေတြ ဘက္ေပါင္းစုံက ယိုယြင္းလာေနတယ္လို႔ ေျပာစရာ တစ္ကြက္မွမရွိခဲ့။ 

တကယ္ပါ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ဘုန္းႀကီးလူးနဲ႔ ေလွ႐ူးေတြ (စိုးဝင္းၿငိမ္း)

ဘုန္းႀကီး႐ူးတာက ကုလို႔ရႏိုင္တယ္ ...
ေလွလူးတာက ျပင္လို႔ရႏိုင္ေသးတယ္ ... 

ဘုန္းႀကီးက ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီး လူးေနတာ ... 
ေလွကလည္း ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္လုုပ္ေနတာ ... 

အရင္လို ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ၾကပါ (ေဇာ္မင္း)

ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အမ်ဳိးသမီးမ်ား ဘာသာျခားအမ်ဳိးသား တဦးႏွင့္လက္ထပ္မည္ဆိုပါက ထိုဘာသာျခား အမ်ဳိးသားသည္ ဗုဒၶဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္းရမည္ဆိုတာကို ဥပေဒအျဖစ္ျပဌာန္းဖို႔ သံဃာေတာ္တခ်ဳိ႕ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕တြင္ မၾကာေသးခင္က ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ဦးေဆာင္ေဆြးေႏြးသည့္ ဆရာေတာ္မ်ားကေတာ့ ဦးဝီရသူႏွင့္ ဦးဓမၼပီယတို႔ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ အဲဒါအျပင္ ထိုဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ လူ႔အခြင့္အေရး အာမခံခ်က္ရိွေသာ၊ ဒီမိုကေရစီ ဘိုးေအလည္းျဖစ္ေသာ အဂၤလန္ႏုိင္ငံတြင္ ႏုိင္ငံေရးခိုလံႈခြင့္ရရိွထားၿပီး ယခုအခါ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံသားျဖစ္ေနေသာ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရကိုလည္း ဓာတ္ပံုထဲတြင္ ေတြ႔ရသည္။ 

၁။ ဒီအဆိုကိုျပန္ၾကည့္ၿပီး သံုးသပ္လုိက္တဲ့အခါ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ကာကြယ္ေပးဖို႔ဟု ရည္စူးထားဟန္တူေသာ္လည္း လက္ေတြ႔တြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအား ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကန္႔သတ္ထားေသာ လူ႔အခြင့္အေရးကို သြယ္ဝိုက္၍ ခ်ဳိးေဖာက္ထားေသာ အဆိုျဖစ္ေနသည္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ဳိးသမီးေတြ သူတို႔ ႏွစ္သက္သေဘာက်သည့္ အိမ္ေထာင္ဖက္ႏွင့္ထိမ္းျမားရန္ ကန္႔သတ္ထားသည့္အဆို ျဖစ္ေနသည္။ 

ကူညီပါရေစ … (ကာတြန္း ေစာငို)

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေျခသံ (သစ္ခက္အိမ္)

ကေလးငယ္ရယ္... 
ရင္ထဲ မခ်ိလိုက္ရပံုက 
မင္းရဲ႕ ႐ုန္းကန္ေနရတဲ့ ဝင္သက္ထြက္သက္ထဲ 
ယမ္းခိုးေငြ႔ေတြ ျမင္ေနရတုန္းပဲ... 
မင္းရဲ႕ မမွိတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ မ်က္လံုးေတြထဲ 
ေသနတ္သံေတြ ၾကားေနရတုန္းပဲ... 
မင္းရဲ႕ တုန္လႈပ္ဆြံ႔အေနမႈထဲ 
ေသြးစက္ေတြ သံကုန္ဟစ္ေအာ္ေနတုန္းပဲ။ 

ဆူးထြင္းအပ္ (ခင္မမမ်ဳိး)

တခါတရံမွာ လူတဦးတေယာက္ကို အျခားလူတေယာက္က တမင္တကာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေစတနာနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပဳမူဆက္ဆံေျပာဆိုမႈေလးေတြဟာ တဖက္သားရဲ႕ရင္ထဲမွာ ဆူးစူးသလို ဒဏ္ရာအနာတရေလးေတြ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူႀကီးမိဘ၊ ဆရာသမားေတြရဲ႕ ပဲ့ျပင္ဆံုးမမႈေတြကို ကေလးငယ္ေတြက မတရားဘူးလို႔ လက္ခံသြားမိတဲ့အခါ ဒီကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ႏုနယ္တဲ့ ႏွလံုးသားေတြမွာ ဆူးေလးေတြ စိုက္ဝင္သြားတတ္ၾကပါတယ္။ ပဲ့ျပင္ဆံုးမမႈဆိုတာမွာ ေစတနာႏွင့္ အက်ဳိးကိုေမွ်ာ္ၿပီး ဆံုးမၾကတာမ်ားေပမယ့္ တခါတရံမွာ ေဒါသအေလ်ာက္ လက္လြန္ေျခလြန္ ျဖစ္သြားတတ္တာေတြ ရွိပါတယ္။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လူတေယာက္ဟာ ထိခိုက္နာက်င္ ခံစားရၿပီဆိုရင္ မတရားမႈ (injustice) ရဲ႕ အရိပ္အေငြ႔ေလးေတြက သူ႔အာ႐ံုကို လႊမ္းမိုးလာတတ္ပါတယ္။ အဲဒါကို injustice gap လို႔ ပညာရွင္မ်ားက သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီ injustice gap က ႀကီးထြားရင္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ဖို႔ ပိုၿပီးခက္ခဲပါတယ္။ ဒီထက္ပိုဆိုးတာက negative emotions ေတြ ထြက္ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ ခံျပင္းစိတ္၊ လက္စားေခ်လိုစိတ္၊ အရြဲ႕တိုက္လိုစိတ္ စတာေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ တိုက္ဆိုင္မႈေတြရွိလာတဲ့အခါ စိုက္ဝင္ေနတဲ့ ဆူးေလးေၾကာင့္ တႏုံ႔ႏံု႔ ခံစားရတတ္ပါတယ္။

လက္ဝါးျဖန္႔ဝါဒ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

က်ေနာ့္နာမည္ ေမာင္ဘညႊန္႔ - ၄ (ေဆာင္းလူ)

အေရးထဲ အရာေပၚသလုိ
မနက္ မနက္ ေစာေစာထထ
ဘယ္ႏုိင္ငံမွ စုံေအာင္မေရာက္တဲ့
စေလာင္းပဲ့ စကာကြက္နဲ႔
ႏိုင္ငံတကာျမင္ကြင္းစုံကုိ
အပီအျပင္ ဆယ္ယူဖုုိ႔ႀကိဳးစားတတ္ၾကတဲ့အျဖစ္ ….။

ေမာင္ဘညႊန္႔တုိ႔ဆီမွာ ၿဂိဳလ္တု စတကၠလုိက္ တလုံးရွိတယ္ ...။ စေလာင္းေပါ့ဗ်ာ ...။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးပါတယ္ ...။ ရီစီဗာဆုိ ဗုံးေလာက္ႀကီးႀကီးပဲ..။ ဒါေပမယ့္ ရီစီဗာက မေကာင္းဘူးဗ် ...။ ၾကည့္ရတာ မန္မုိရီမေကာင္းတာထင္ပါတယ္။ ပိတ္လုိက္လုိ႔ ျပန္ဖြင့္လုိက္ရင္ လုိင္းေတြမွန္သမွ် အကုန္ေပ်ာက္ … ျပန္ဖမ္းေပါ့ ...။

ေမာင္ဘညႊန္႔တုိ႔႐ုံးမွာ အဲ့ဒီစေလာင္းကုိ အပီအျပင္ႏုိင္နင္းတာ ကုိၿငိမ္းခ်မ္း (ခုေတာ့ အေမရိကား) တေယာက္ပဲရွိတယ္ထင္တယ္။ ေမာင္ဘညႊန္႔ရဲ႕ လက္ဦး ေလးေအာက္ဆရာတေယာက္ပါပဲ။ အမယ္ … သူက ေလးေအာက္သင္ေတာ့သာ စိတ္မရွည္တာ ..။ သြားေမးမိလုိ႔ မင္းတုိ႔ မွတ္မထားဘူးလားလုိဆုိၿပီး .. အဆူ အေဟာက္ေတာင္ ခံလုိက္ရေသး ...။ သုိ႔ေပမယ့္ … ဒီစေလာင္း လုိင္းဖမ္းတာက် စိတ္လုိလက္ရသင္တယ္ဗ်။ ေမာင္ဘညႊန္႔တုိ႔လည္း သင္တာေပါ့ ..။ သင္ရင္း ကလိ .. ကလိရင္း သင္ ... ဟုိလုိင္း ဒီလုိင္းေတြလည္း အင္တာနက္ထဲၾကည့္ ဖမ္းေပါ့ ...။ ဆရာတဆူပဲ ...။ ေနာက္ ကုိသက္ႏုိင္ (ဦးေအာင္ေစာဦးတူ) လည္း ဖမ္းတယ္ထင္တယ္ … ေသခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။

လုပ္လိုက္ရင္ သူတို႔အႀကိဳက္ ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ေသာင္းေျခာက္ေထာင္မက ျပႆနာေတြ (ေမာင္ဝံသ)

ကြၽန္ေတာ့္ေဆာင္းပါးေတြအဆုံးမွာ စာၿပီး ရက္စြဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ အီးေမးလ္ လိပ္စာ အျမဲတမ္းေဖာ္ျပခဲ့တာ သတိထားမိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ အေမရိကန္သတင္းစာေတြက ေဆာင္းပါးရွင္တခ်ဳိ႕နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား သူတို႔ရဲ႕ စာတို႔ ေၾကညာခ်က္တို႔အဆုံးမွာ အီးေမးလ္နဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ ေဖာ္ျပၾကတဲ့ဓေလ့ကို သေဘာက်လို႔ အတုခိုးခဲ့တာပါ။ သူတို႔ဆီက သတင္းစာ ေဆာင္းပါးရွင္ေတြက စာဖတ္ပရိသတ္ဆီက တုံ႔ျပန္သံေတြကို တိုက္႐ိုက္ ၾကားသိႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးသမား၊ အမတ္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္၊ ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြက်ေတာ့ သူတို႔နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ နယ္ေျမေဒသထဲက ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ သူတို႔ဆီ တိုက္႐ိုက္ ဆက္သြယ္ႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ဆီ အဲသလို တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ေျပာဆိုၾကတာကို ဌာနတစ္ခုဖြင့္ၿပီး ေသခ်ာမွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။ တင္ျပခ်က္ေတြရဲ႕ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေတြကို သက္ဆိုင္ရာ အတြင္းေရးမွဴးေတြက အမတ္မင္းမ်ားထံ တင္ျပၾကရပါတယ္။ သူတို႔ဆီ တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္တဲ့ ျပည္သူဦးေရ မ်ားရင္ မ်ားသလို အင္မတန္မွ ဂုဏ္ယူၾကပါတယ္။ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ တင္ျပၾကတာကို နားပူတယ္လို႔ သေဘာမထားဘူး။ ျပႆနာရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္ေပၚေအာင္ ထိထိေရာက္ေရာက္စုံစမ္းၿပီး ေျဖရွင္းေပးပါသတဲ့။ ေျဖရွင္းၿပီးသမွ်ကိုလည္း တိုင္ၾကားတဲ့ ကာယကံရွင္ထံ မပ်က္မကြက္ အေၾကာင္းျပန္ၾကား သတင္းပို႔ပါသတဲ့။ 

လႊတ္ေတာ္တက္ အမတ္မင္းအေပါင္း၊ အေညာင္းအညာေလးေတာ့ ေျပပါေစ (ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္)

က်ဳပ္လည္း အသက္ေတြက ႀကီးသထက္ႀကီးလာေတာ့ ဉာဏ္မနီး ဒံုးေဝးဆိုတာမ်ဳိး ျဖစ္လာတယ္ဗ်။ အားအားရွိ ေတာင္ေတြး၊ ေျမာက္ေတြးေပါ့။ က်ဳပ္က ေငးမယ္၊ ေတြးမယ္၊ ေရးမယ္ဆိုတဲ့ဝါဒ ဆုတ္ကိုင္တဲ့လူ။ အခုၾကံဳလာတဲ့ အေနအထားက စကိုင္းနက္ကလႊင့္တဲ့ လႊတ္ေတာ္တီဗီသတင္းေတြပဲ ထိုင္ေငးေနရတာဗ်ဳိ႕။ ဒီေတာ့ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ထိုင္ေတြးေနမိတဲ့အခ်ိန္ေတြလည္း မ်ားလာတာေပါ့။ ဒီလိုဆို ေရးၾကည့္ဦးမယ္ေလဆိုၿပီး ဒီစာေရးပါတယ္။ 

ပာိုေရွးအခါ သမယတုန္းကေတာ့ မွတ္မိတာေတြ စံုလို႔ေပါ့ဗ်ာ။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဘယ္လိုၾကဲၾကသလဲ။ ဘယ္လိုေခ်ာ္ၾက၊ ေပ်ာ္ၾက၊ ေဆာ္ၾက၊ ကေလာ္ၾက၊ ေအာ္ၾက၊ ေလွာ္ၾကသလဲ။ သံစံုတီးဝိုင္းႀကီး ေဆာ္ပေလာ္တီးေနသလား ထင္ရတာဗ်။ 

အဲဒီလိုကိစၥေတြပာာ ဒီေန႔ ေနျပည္ေတာ္က စစ္ဗိုလ္တစ္မတ္၊ အရပ္ေျခာက္မူး လႊတ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ လားလားမွမဆိုင္ေပဘူးဗ်။ ဒီေတာ့လည္း ဒါေတြထားလိုက္ပါေတာ႔ေလ ဆိုတာမ်ဳိးေလာက္ ေျပာၾကတာေပါ႔။ 

က်ဳပ္ရဲ႕ ခၽြတ္ျခံဳက် ဦးေနွာက္ထဲက မူးတင္း ပဲတင္း မွတ္ဉာဏ္ေလးဖ်င္းေဖာ္ထုတ္ေျပာမယ္။ 

က်ေနာ့္နာမည္ ေမာင္ဘညႊန္႔ - ၃ (ေဆာင္းလူ)

ဒီၾကားထဲ 
ကဗ်ာေယာင္ေယာင္ စာေယာင္ေယာင္နဲ႔ 
ညေန ညဘက္ ဆင္နဲ႔က်ားသစ္ 
စီးခ်င္းထုိးပြဲၾကည့္ဖုိ႔ ထြက္တဲ့သူလည္း ထြက္ရဲ႕ ….။ 
တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း 
အေပါင္းအႏုတ္သခ်ၤာတြက္လုိ႔ 
ဘဝေရစီးထဲ ေယာင္နနနဲ႔ 
ၾကက္ဖႀကီးကုိ ပုိက္လုိ႔ …။ 

ဒါက ဒီလုိရွိပါတယ္ …။ ေမာင္ဘညႊန္႔တုုိ႔ဆီမွာ စာသမား ေပသမား တယ္ေပါမ်ားပါတယ္ ..။ သတင္းစာတုိက္ျဖစ္တာေၾကာင့္လည္း ပါမယ္ထင္ပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ဟုိးတုန္းကဆုိ လူတုိင္း ကဗ်ာတပုဒ္၊ ေရးအားေကာင္းတဲ့ ေမာင္ေတြကေတာ့ ႏွစ္ပုဒ္စ သုုံးပုဒ္စ ေရးၾကပါတယ္ ..။ ၿပီး လက္ေရြးစင္ ျပန္ထုတ္ေပါ့ ..။ 

တလမွာ တခါေလာက္ေတာ့ ထုတ္ၾကပါတယ္ …။ ဒါကလည္း သတင္းစာၿပီးတဲ့အခ်ိန္ လတ္လ်ား လတ္လ်ားျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေလး (တကယ္က သတင္းစာၿပီးလည္း အားရပါဘူးဗ်ာ) ေတြမွာပါ။ စီစဥ္သူေတြကေတာ့ အတိအက်ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး …။ ကဗ်ာဆရာ ခင္လြန္း (ဦး) - တာဝန္ခံအယ္ဒီတာ (အဲ့အခ်ိန္ အေဝးေရာက္ေနၿပီလားလဲ မသိေတာ့ဘူး)၊ ကဗ်ာဆရာ ေနေန (အဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ေနေနပဲ .. ခုေတာ့ ေနသြင္၊ လက္ေထာက္အယ္ဒီတာေပါက္စ ထင္တယ္။ ခုေတာ့ စာေရးဆရာတျဖစ္လဲေပါ့ …)၊ ေနာက္ ကဗ်ာဆရာ ခင္ရင္ေမာင္ (ကုိေစာႀကီး …အေမရိကား)၊ အဲ့လူေတြပဲ ထင္ပါတယ္။ 

ႀကိဳးဆြဲတဲ့သူ ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

သူတို႔ေခၚေတာ့ ဒုကၡသည္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား - နိဂံုးပိုင္း (ကိုညိဳ)

က်ေနာ္တို႔ ေထာင္ထဲေရာက္ေတာ့ ဖတ္စရာဆိုလို႔ ေအာင္သန္႔မင္း(ဂိုင္စီ)ဆီက အဖံုးေတြျပဳတ္ၿပီး စာရြက္ေတြ ေၾကမြတြန္႔ေခါက္ေနတဲ့ အဂၤလိပ္ဂရမ္မာ စာအုပ္အေဟာင္းတအုပ္ ဖတ္ရတယ္။ စာအုပ္တအုပ္လံုး လြတ္ေနတဲ့ ကြက္လပ္ေတြမွာ ျမန္မာသီခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး ေရးထားတယ္။ ပံုႏွိပ္စာလံုးေတြ လြတ္ေနတဲ့ အေပၚပိုင္းနဲ႔ ေအာက္ပိုင္းေဘးဘက္နဲ႔ ေခ်ာင္ၾကားေတြပါမက်န္ ညီညီလြင္က သူ အလြတ္ရတဲ့ ျမန္မာသီခ်င္းေတြ အကုန္ေရးထားတယ္။ 

သႀကၤန္မိုးကားထဲက သႀကၤန္သီခ်င္းေတြ စီးရီးလိုက္ေရးထားသလို က်ေနာ္တို႔ေက်ာင္းသားဘဝက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ ဖြင့္ေလ့ရိွတဲ့ အဆိုေတာ္ ခင္ေမာင္တိုး၊ စိုင္းထီးဆိုင္တို႔ရဲ႕ သီခ်င္းေတြလည္း ပါတယ္။ ခင္ေမာင္တိုးရဲ႕ ႀကိဳးၾကာသံနဲ႔ ပန္းခရမ္းျပာ၊ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ သဘာဝရဲ႕ရင္ေသြးငယ္သီခ်င္းေတြကို က်ေနာ္တို႔ သံၿပိဳင္ဆိုရင္ ကသဲေတြကေတာင္ ေငးၿပီးနားေထာင္ၾကတယ္။ အခန္းမတူတဲ့ ဗမာေတြအခ်င္းခ်င္း အဂၤလိပ္ဂရမ္မာ စာအုပ္ကို ငွားၾကတယ္။ အဂၤလိပ္စာေလ့လာဖို႔ မဟုတ္၊ သီခ်င္းေတြ ဝိုင္းဖဲြ႔ဆိုၿပီး အပ်င္းေျဖတာပါ။ 

မတူကြဲျပားမႈ နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထုိင္ေရး

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ သံုးသပ္ခ်က္အစီအစဥ္မွာ မတူကြဲျပားမႈကို အေျခခံေသာ စည္းလံုးညီညြတ္ေရး Unity in Diversity ဆိုတဲ့ ပင္လံုရဲ႕ အေျခခံသေဘာတရားကို ဘယ္ေလာက္အထိ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကၿပီလဲဆိုတာကို ျမန္မာႏိုင္ငံေရွ႕ေနမ်ား ကြန္ရက္က ဦးလွထြန္း၊ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ SNLD က ဦးစိုင္းလိတ္တို႔နဲ႔ ဦးေက်ာ္ဇံသာ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ တင္ျပထားပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ နယ္ခ်ဲ႕ၿဗိတိသွ်တို႔လက္ေအာက္က လြတ္လပ္ေရးယူၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံအျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းၾကမယ္ဆိုေတာ့ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ အဓိကထား စဥ္းစားခဲ့ၾက ရယူခဲ့ၾကတဲ့ မူဝါဒသေဘာတရားကေတာ့ Unity in Diversity ဆိုတဲ့ သေဘာတရား ျဖစ္ပါတယ္။ မတူကြဲျပားမႈေတြအထဲမွာ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးဆိုတဲ့စကား ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ကို ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ Unity ဆိုတဲ့ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ရွိရမယ္။

ဒါေပမယ့္ မတူကြဲလြဲတဲ့ဟာေတြကို အကုန္လံုး ျဖတ္ပစ္ၿပီးေတာ့ တစ္မ်ဳိးတည္းျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ Unification မ်ဳိးမဟုတ္သလို Diversity ဆိုတာကလည္း Fragmentation လို႔ေခၚတဲ့ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ကြဲလဲြျခင္းမရွိဘဲနဲ႔ မတူကြဲလြဲမႈကိုလက္ခံၿပီးေတာ့ ညီညြတ္ေရးတည္ေဆာက္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားျဖစ္ပါတယ္။ အခု လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ၾကာလာခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ တိုင္းရင္းသားေတြက Unity in Diversity ဆိုတဲ့ အယူအဆကိုသေဘာတူညီၿပီး လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့ၾကတာလည္း ႏွစ္ေပါင္း ၆၆ ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အဲဒီသေဘာတရားကို ဘယ္ေလာက္ထိ လက္ေတြ႔ အေကာင္ထည္ေဖာ္ႏိုင္ၿပီလဲဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ၾကည့္ရေအာင္ပါ။ ပထမဦးဆံုး ျမန္မာႏုိင္ငံေရွ႕ေနမ်ား ကြန္ရက္က ေရွ႕ေနႀကီးတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးလွထြန္း ေျပာပါ ခင္ဗ်ာ။

အေမေရ ... အထုပ္ျပင္ေတာ့ဗ်ဳိ႕ (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ေနာက္ၾကည့္မွန္ (မင္းကိုႏိုင္) - ၁၇

ညကလည္း ေကာင္းစြာ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့။ အ႐ုဏ္တက္ က်ီးမႏိုးခင္ သူမ ထ၍ ျခံဝဆင္းကာ ေမွ်ာ္မိသည္။ မၾကာခင္ပင္ ေရာင္နီႏုမသမ္းမီ ေဖေသာင္း အိတ္တလုံး ေက်ာပုိးလ်က္ ဆုိက္လာ၏။ ျခံတံခါးဖြင့္ဝင္ၿပီး ညိဳ အသင့္ျပင္ထားသည့္ ေကာ္ဖီကို ေသာက္သည္။

ညိဳ မိဘႏွစ္ပါးကို သူ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး ကန္ေတာ့သည္တြင္ “ေအးကြာ ... မင္းတုိ႔ကလည္း ဆက္လႈပ္ရွားေနေတာ့ ဒီအေျခအေန ေရာက္လာတာကိုး ေနရာေရႊ႕ရၿပီေပါ့ကြာ ... ဘယ္ပဲေရာက္ေရာက္ ဉာဏ္ပညာရွိရွိ ေနထုိင္ျပဳမူေနထုိင္ပါဟု ဦးေရႊခင္က မွာ၏။

ေဒၚတင္တင္ကား ညိဳအား ထမင္းေၾကာ္ခုိင္းၿပီး ... ေၾသာ္ ငါ့ေမ်ာက္ေတြ တေကာင္တကြဲျဖစ္ေနၾကၿပီေပါ့။ ဒုကၡကုိ ပူးေပါင္းၿပီး မရွာႏိုင္ၾကေတာ့ဘူးဟု ေရရြတ္သည္။

“ေမ်ာက္ေတြက ေဆာ့ေပမယ့္ သံေယာဇဥ္ေတာ့ ရွိတတ္ပါတယ္ အေဒၚရယ္”

“ေအးပါဟယ္ ငါလည္း နားမ်က္စိေနာက္လြန္းလုိ႔သာ ေျပာရတာ။ တကယ္ေတာ့ နင္တုိ႔ဟာ ကိုခင္ေရႊေသာက္တဲ့ ေဆးတံလုိပါပဲ၊ အနားမွာေသာက္ေနရင္ ေညႇာ္လြန္းလုိ႔ ေမာင္းထုတ္ရတယ္။ သူ မရွိရင္လည္း ေညႇာ္နံ႔ေလးပဲ သတိရေနျပန္ေရာ”

က်ေနာ့္နာမည္ ေမာင္ဘညႊန္႔ - ၂ (ေဆာင္းလူ)

ဘဝအေထြေထြရဲ႕ ေကြ႔တစ္ေကြ႔မွာ 
လူစားေျပာင္းမွန္းမသိ …
ႏြားစားေျပာင္းမွန္းမသိ.. 
စဥ္း႐ိုးပါ ထည့္ဝါးမိတဲ့အျဖစ္…။ 

က်ေနာ္ ေမာင္ဘညႊန္႔တုိ႔ နာနာ႐ုိက္ခဲ့ရတဲ့ ေျမေပၚမွာ … ပန္းမာလာမ်ဳိးစုံထက္ အသီးမာလာက ပုိမ်ဳိးစုံပါတယ္ …။ ကန္းစြန္း …။ ခ်ဥ္ေပါင္၊ ပင္စိမ္း၊ ဗူး၊ ေျပာင္းေပါ့ …။ တျခားအပင္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ကန္စြန္းဆုိ လက္မလည္ေအာင္ကုိ ရိတ္ရပါတယ္။ ကန္စြန္းကလည္း ရိတ္ေလ ထေလပဲ ...။ 

ကန္စြန္းဆုိမွ အဲ့တုန္းက ဝန္ႀကီးဦးသန္းစုိးမွာ သား ၂ ေယာက္ရွိတယ္…။ ေမာင္ဘညႊန္႔တုိ႔ဆီမွာက အလွည့္က် ထမင္းဟင္းခ်က္ရတယ္ ...။ ကုုိယ္ခ်က္တဲ့ရက္မွာ ဘာဟင္းခ်က္မယ္ဆုုိတာ ရွာေဖြ ၾကံဖန္ရပါတယ္ …။ ဝန္ႀကီးသား ၂ ေယာက္က အဲ့ကန္စြန္းေတြကုိ တံဇဥ္နဲ႔ ျမက္ရိတ္သလုိရိတ္လာၿပီး … ဓားနဲ႔ လွီး .. ေရေဆးၿပီး ေၾကာ္ပါတယ္။ လူမ်ားေတာ့ ကန္စြန္းကုိ ထြင္ေနရင္ ၿပီးမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး …။ 

ေကာလာဟလ ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

သူတို႔ေခၚေတာ့ ဒုကၡသည္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးသမား - ၂၁ (ကိုညိဳ)

ျပဴတင္းေပါက္ မရိွ၊ တံခါး မရိွတဲ့ အေဆာက္အဦႀကီးတခု။ နံရံႀကီးေတြနဲ႔ တိုင္လံုးႀကီးေတြက စက်င္ေက်ာက္ေတြနဲ႔ေဆာက္ထားသလို ေဖြးေဖြးျဖဴေနတယ္။ မွန္ေတြနဲ႔ အမိုးလုပ္ထားၿပီး အလင္းေရာင္က စူးစူးဝါးဝါး ရေနတယ္။ တေနရာမွာ တစံုတခုကို လူေတြ စုျပံဳတိုးေဝွ႔ၾကည့္ေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း အဲဒီလူေတြၾကားတိုးဝင္ၿပီး အလယ္က သူတို႔ၾကည့္ေနတဲ့အရာကို တိုးေဝွ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။ မွန္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ေခါင္းတလားလိုလို၊ အလံုပိတ္ ေသတၱာရွည္ရွည္ႀကီးတခု ေတြ႔တယ္။ အထဲမွာ လူတေယာက္ ပက္လက္ကေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။ မ်က္ႏွာက မသဲကဲြလို႔ နီးေအာင္တိုးၿပီး ခါးကုန္းၾကည့္လိုက္တယ္။ 

“ဟာ ... ေမာ္ကၽြန္း” 

ေမာ္ကၽြန္းမ်က္ႏွာကို သဲသဲကဲြကဲြ ေတြ႔လိုက္တယ္။ “သူ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပါ” က်ေနာ့္ကို အနားကလူတေယာက္က တိုးတိုးေလးႏွစ္သိမ့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ က်ေနာ္လည္း စိတ္ေပါ့သြားတယ္။ အဲဒီမွာတင္ က်ေနာ္ လန္႔ႏိုးသြားတယ္။ အိပ္မက္ မက္ေနတာပါ။ အဲဒီအိပ္မက္ေၾကာင့္ စိတ္ထဲေလးသြားတယ္။ စခန္းမွာက်န္ခဲ့တဲ့ ေမာ္ကၽြန္း တခုခုျဖစ္ေနၿပီလား မသိဘူး။

က်ေနာ့္နာမည္ ေမာင္ဘညႊန္႔ (ေဆာင္းလူ)

ဒီေအာက္က ကဗ်ာရွည္ႀကီးကုိေရးတုန္းက ဘာစိတ္ကူးရယ္လုုိ႔ မယ္မယ္ရရ မရွိခဲ့ပါဘူး …။ ေရးခ်င္လုိ႔ ေရးခ်လုိက္တာပါပဲ …။ ခုေတာ့ ကဗ်ာထဲက ပါခဲ့တဲ့သူေတြလည္း ဟုိေရာက္ ဒီေရာက္ .. ဟုိလြင့္ ဒီလြင့္နဲ႔ .. ဟုိတစ .. ဒီတစ … 

က်ေနာ္ ေမာင္ဘညႊန္႔ရဲ႕ကဗ်ာထဲက လူေတြက .. က်ေနာ္ရဲ႕ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ေတြလုိ႔ ေျပာရမွာပါပဲ …။ ကဗ်ာထဲမပါဘဲ က်န္ခဲ့သူေတြလည္း ရွိပါတယ္ …။ ေမာင္ဘညႊန္႔ရဲ႕ေပါ့ေလ်ာ့မႈပါပဲ …။ 

လြန္ခဲ့တဲ့ ေလး ငါး ေျခာက္ ခြန္ .. ရွစ္ ကုိး ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က … ဒီလူေတြ ဒီလူေတြ တကယ္ပဲ ေမာင္ဘညႊန္႔နဲ႔အတူ ရွိခဲ့ၾကတဲ့သူေတြပါ ...။ တခ်ဳိ႕လည္း အာဂႏၶဳေပါ့ …။ တကယ္ပါပဲ က်ေနာ္တုိ႔ ေျမႀကီးကုိ နာနာ႐ုိက္ခဲ့ရပါတယ္ ...။ ကုိယ္ထူကုိယ္ထစနစ္နဲ႔ ကုိင္းကြၽန္းဥယ်ာဥ္ေလး တခုအတြက္ဆုိပါေတာ့ …။ ကုိယ့္အသားမဟုတ္တုိင္းကုိ တကယ္ပဲ နာနာ႐ုိက္ခဲ့ၾကတာပါ။ 

တရားမရွိလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

‘အထက္’ ကတဲ့လား …. (ေက်ာ္သူ)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပရဟိတအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ား၏ အမ်ားျပည္သူ လူထုတို႔အေပၚ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါး လက္ကိုင္ျပဳၿပီး သီလလံုျခံဳစြာျဖင့္ အနစ္နာခံ ေပးဆပ္မႈ ေစတနာတရားမ်ားအား ဟန္႔တားျခင္း၊ ပိတ္ဆို႔ျခင္း၊ တားျမစ္ျခင္း စသည့္ အကုသုိလ္လုပ္ရပ္မ်ားကို ယခင့္ယခင္ အစိုးရလက္ထက္ မ်ား ကတည္းက ေတြ႔ၾကံဳခံစားခဲ့ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပရဟိတသမားမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ထားေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားမဟုတ္၊ ႏိုင္ငံ့အေရး ျပည္သူ႔အေရးကိစၥမ်ားကို အစုိးရအား အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွ ပံ့ပိုးကူညီေပးေနေသာ ေစတနာ႐ွင္မ်ား သက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္။

ႏိုင္ငံေတာ္အား ဆူပူမႈကို လႈံ႔ေဆာ္ၾကသူမ်ားမဟုတ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာအား လိုခ်င္တက္ မက္ၾကေသာသူမ်ားလည္း မဟုတ္။ ျပည္သူလူထုတို႔အားလည္း စည္း႐ံုးေရးဆင္းရန္ မလို၊ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ၾကေသာ ပရဟိတသမားမ်ားသာျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ သာယာဝေျပာမႈ၊ မိမိတို႔ ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ တိုင္းေဒသအသီးသီးတို႔တြင္ စိမ္းလန္းစိုေျပဝေျပာမႈကိုသာ လိုလားၾကေသာ ေစတနာ႐ွင္ ေမတၱာ႐ွင္ ေပးဆပ္ၾကသူမ်ားသာျဖစ္သည္။ 

အိမ္မွာေတာင္ မဲေတြက်န္ေသးတယ္ (ကာတြန္း ေစာငို)

အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးႏွင့္ ဖက္ဒရယ္ျပႆနာ (ေမာင္ဝံသ)

၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကစတင္ခဲ့တဲ့ ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားအျပင္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ထပ္မံေပၚထြက္လာတဲ့ လူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔သစ္ေတြပါ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲလာခဲ့ၾကတဲ့ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ ဖြားဖက္ေတာ္ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးဟာ ယေန႔အထိ မၿပီးဆုံးေသးပါဘူး။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း စစ္အစိုးရေခတ္မွာ လူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ၁၇ ဖြဲ႔နဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ေတြရခဲ့ေပမယ့္ အင္အားႀကီးအဖြဲ႔တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေကအင္ယူနဲ႔ တိုက္ပြဲေတြဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနခဲ့သလို ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကေန ေပၚထြက္လာတဲ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အရွိန္အဟုန္ျမႇင့္ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္လို႔ အစိုးရက ေျပာေနတဲ့ၾကားက အေစာပိုင္း ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ၊ အခုေနာက္ပိုင္း ရွမ္းျပည္နယ္က တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ေသနတ္သံေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္ေပၚေနခဲ့တာ တိုင္းသိျပည္သိ ကမၻာသိ ျဖစ္ပါတယ္။ 

စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ ေတာင္းဆိုခ်က္

ျပည္ေထာင္စုကေနခြဲထြက္ၿပီး သီးျခားႏိုင္ငံထူေထာင္လိုတဲ့ လူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ တစ္ဖြဲ႔ သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ဖြဲ႔ ရွိေကာင္းရွိႏုိင္ေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူမ်ဳိးစုလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အမ်ားစု (အားလုံးလိုလို) ေတာင္းဆိုေနတာက ျမန္မာ အပါအဝင္ လူမ်ဳိးစုအားလုံးမွာ တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရးရွိတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရအစိုးရ အဆက္ဆက္က 'ျပည္ေထာင္စု' ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရကိုသုံးႏႈန္းၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ခ့ဲေပမယ့္ အဲဒါဟာ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုမ်ဳိး မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့အခ်က္ကို ထင္ထင္ရွားရွား မီးေမာင္းထိုးျပခ်င္တဲ့သေဘာနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ လက္နက္ကိုင္ေရာ လက္နက္မကိုင္တဲ့ လူမ်ဳိးစုံေတြကပါ 'ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု' အစား 'စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု' ဆိုတဲ့ စကားလုံးအသုံးအႏႈန္းနဲ႔ ေျပာင္းလဲေတာင္းဆိုလာခဲ့ၾကပါတယ္။ 

အုတ္ဖုိမွ ေပါင္းေလာင္းသုိ႔ - နီလြင္ေသြး (ဒႆနိက)

က်ေနာ္တုိ႔ေခတ္မွာ
ေမႊးႀကိဳင္ ဆုိတဲ့အမည္နာမ မပါရင္
အုတ္ဖုိသမုိင္းေၾကာင္းနဲ႔
ပဲခူးတုိင္းအေနာက္ျခမ္း
သမုိင္းျဖတ္သန္းမႈက
မျပည့္စုံလွဘူး။

ဘဝမွာ တသက္တာ အိမ္ျပန္မလာႏုိင္ေတာ့တဲ့
မဆုံးတဲ့ခရီးရွည္ကိုႏွင္ရင္း
လူထုအေပၚမွာထားတဲ့သစၥာကုိ
သူ႔အသက္ခႏြာနဲ႔ ရင္းခဲ့ေပါ့။

ကုိယ္လြတ္မ႐ုန္း
အမာခံလူထုကုိ အဆုံးအ႐ႈံုးမခံ
ေတာ္လွန္ေရးသမား
သူရဲေကာင္း ေက်ာင္းသားတေယာက္
မေဖာက္မျပန္ သစၥာမွန္ခဲ့တယ္။

ဆီးဂိမ္း ၂၀၁၃ ... (ကာတြန္း ေစာငို)

ျပည္သူသာလွ်င္ အာဏာပိုင္ရွင္အစစ္ျဖစ္တယ္(ထက္ေအာင္)

မရွိတဲ့လူမ်ဳိးကို အရွိလုပ္၊ သမိုင္းတုေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူလူထုနဲ႔ အစိုးရကိုၿခိမ္းေျခာက္လာမည္ဆိုရင္ အေျခအေနဆိုးေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္သြားရမွာ ျဖစ္တယ္။ 

ဒီကေန႔ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက မိန္႔လိုက္ပါၿပီ။ ဧည့္သည္က ဧည့္သည္လိုေနပါတဲ့။ အိမ္ရွင္ၿငိဳျငင္ေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔တဲ့။ အဲလုိပါပဲ။ အာဏာ႐ူးေတြအေနနဲ႔လည္း တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူၾကပါ။ မ႐ိုးမသား၊ ျပည္သူကိုလိမ္ညာၿပီးေတာ့ ထိုင္ခံုေတြေပၚမွာ တက္ထိုင္ဖို႔ မႀကိဳးစားပါနဲ႔။ ျပည္သူလူထုေတြဟာ ငတံုးေတြ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ျပည္နယ္၊ ကိုယ့္ေဒသကို အမွန္တကယ္ ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္တဲ့၊ ျပည္သူ႔အလုပ္ကို တစ္ကယ္လုပ္မယ့္၊ ျပည္သူ႔ဝန္ကို အမွန္တကယ္ထမ္းမည့္သူမ်ဳိးေတြကိုသာ ျပည္သူ႔ေခါင္းေဆာင္၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ေနရာမွာ ထားပါလိမ္႔မယ္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ျပည္သူလူထုကိုသာ အျမဲတမ္း ဗဟိုျပဳေနရမွာျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ႔ တိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔ အာဏာပိုင္ရွင္အစစ္က ျပည္သူျဖစ္တယ္။ 

သတင္းမဟုတ္ေသးဘူး ... (ကာတြန္း ေအာင္ေမာ္)

ခ်ဳပ္ခ်ယ္ရင္ ႐ုန္းကန္၊ ဖိႏွိပ္ရင္ တြန္းလွန္ တိုက္ပြဲေအာင္လံ ထူၾက လႊင့္ၾက (ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္)

မၾကာမီက ကုလသမဂၢပညာေရး၊ သိပၸံေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈေရးအဖြဲ႔ (ယူနက္စကို) အခမ္းအနားတစ္ခု က်ဳပ္ တက္ခဲ့တယ္။ ကမာၻ႔စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ေန႔ (၂၀၁၃) ပြဲတဲ့ဗ်။ ပြဲရဲ႕ေဆာင္ပုဒ္က "ေဘးကင္းရန္ကင္း အသံထြက္ျခင္း-မီဒီယာတို႔ လြတ္လပ္စြာ ဖြင့္ထုတ္ခြင့္ရေရး" တဲ့။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ဗ်ာ။ စစ္ဖိနပ္ ပါးစပ္ဆို႔တာ ရာစုႏွစ္ တစ္ဝက္ခံလာခဲ့ရဖူးတဲ့ က်ဳပ္တို႔အဖို႔ သိပ္ကိုခံတြင္းလိုက္တဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေပပဲေပ့ါ။

ဒီပြဲမွာ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္တို႔၊ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီ အတြင္းေရးမွဴး ဦးေက်ာ္မင္းေဆြတို႔၊ သတင္းစာဆရာအသင္း ဥကၠ႒ ဦးကိုကိုတို႔ စကားေျပာၾကသဗ်။ က်ဳပ္တစ္ေယာက္လည္း ေဘးကင္းရန္ကင္းေဆာင္ပုဒ္နဲ႔အညီ အသံထြက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့သဗ်။

ဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ က်ဳပ္လည္း ပူပူေလာင္ေလာင္ရွိတာနဲ႔ ေလာင္ေလာင္ပူပူ စာမူတစ္ခု ဖတ္ေနပါတယ္။ သတင္းစာဆရာႀကီး ေမာင္သစ္လြင္(လူထု)ရဲ႕ "တိုက္ပြဲဝင္သတင္းစာ" စာအုပ္စာမူဗ်။