“ဗမာျပည္မွာ ေလာင္းလ်ာေတြကမ်ား။ ဒီမိုကေရစီေစာ္မွ နံပါ့မလား” ဆိုလား ဘာလား မသိဘူး။ ပိုေပ်ာ္စရာႀကီးေတာင္ ေကာင္းေနၿပီဗ်ာ။ ေလာင္းလ်ာဆိုတာ သမၼတေလာင္းေတြကို ဆိုလိုတာတဲ့ဗ်။ ေအးေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔ကေတာ့ ဒီခ်ဳပ္အင္အားေတြဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို႔ ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ႀကီးသာ သမၼတျဖစ္ခြင့္ၾကံဳလို႔ ျဖစ္ပံုေပၚၿပီး ျဖစ္ေတာ္မူမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုးလို႔ ဆိုခ်င္တာေပါ့။
ေနဦးဗ် ေနဦး။ တကယ္ေကာျဖစ္မွာလား။ ျဖစ္ႏုိင္မွာလား။ ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမွာလားဗ်ာ။ တစ္ခြန္းေလာက္ေတာ့ ေမးေလွ်ာက္ပါရေစဦးဗ်ာတို႔။ က်ဳပ္ကေတာ့ မအူမလည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးနယ္ မ်က္စိလည္ေရာက္လာတဲ့ မင္းပရိယာယ္ ငတင့္တယ္ နားဝယ္ မလည္ရွာသမားေလဗ်ာ။ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ပတ္ပတ္နပ္နပ္ မသိတတ္႐ုိုး အမွန္ပါပဲဗ်ာ။
ဒီလိုဗ်ာ။ ေလာင္းလ်ာစာရင္း အေစာဆံုး ကိုယ္တိုင္ တင္သြင္းသူက ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ဗ်။ ေဒၚစုက သမၼတျဖစ္ခ်င္တယ္။ သမၼတျဖစ္မွ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးမူဝါဒေတြကို ႐ုပ္လံုးေဖာ္ႏိုင္မယ္လို႔ ေျဗာင္တိုက္ႀကီး ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီမွာတင္ ေလာင္းလ်ာနိမိတ္ဗ်ာ ဒိတ္ပြဲေတြ ဆူလာခဲ့ေတာ့တာပဲ။
လက္ရွိသမၼတႀကီးက ပာို႔ပာိုးအရင္တုန္းကေတာ့ ႏွလံုးနာသမား အသံယဲ့ယဲ့နဲ႔ သဲ့သဲ့ေလး ေျပာထြက္လာတဲ့ အသံက ေတာ္ပါၿပီ။ တစ္ခါပါပဲ။ က်န္းမာေရးကလည္း မေကာင္းလွဘူးဆိုလား။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ငယ္ေမြးျခံေပါက္၊ ေနာက္ေတာ္ပါေတြက ဝိုင္းေလွာ္လိုက္ၾကတာ။ လုပ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ခါဆိုတာ ျဖစ္လာျပန္ပါေလေရာ။
ဘာရမလဲ။ သမၼတက ေလသံထုတ္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ခ်ဳပ္ေဖာ္ခ်ဳပ္ဖက္(ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခ်င္း) ေနာက္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္က ေဒါက္ျဖဳတ္လိုက္ကေရာဗ်ာ။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းေလ။ မန္းေလ ျပဲေလ ဆိုသလိုပဲ။ သူကလည္း သမၼတျဖစ္ခ်င္႐ံုမကေသး။ “သမၼတရာထူးထက္ ပိုျမင့္၊ ပိုအေရးပါတဲ့ ေနရာရွိမယ္ဆိုရင္ အဲဒီရာထူးကိုလိုခ်င္ေနတာ” လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။ (ဒါေလာက္ကေလးဆိုရင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးလုပ္ေပါ့ဗ်ာ။) ဒါတင္လား။ အတို႔အဆိတ္ ေျပာလိုက္ေသး။ “တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးတို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္တို႔မွာလည္း အျခားသူေတြနဲ႔စာရင္ အမ်ားႀကီးလုပ္ေပးႏိုင္တယ္” တဲ့။ လာသားလူဗ်ာ။ ဒီလိုေျပာေတာ့ တျခားေလာင္းလ်ာႏွစ္ဦးကို နဖူးထံုးတားလိုက္သလုိ ျဖစ္ေနတာေပါ့။
ဦးသိန္းစိန္က “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပည္သူေတြေရြးခ်ယ္ရင္ မိမိအေနနဲ႔ လက္မခံႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သမၼတကို ျပည္သူေရြးတာ မပာုတ္။ လႊတ္ေတာ္ကေရြးတာ မေျပာဘူး။ ဦးေရႊမန္းက သူ႔ထက္ကဲလိုက္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ဖို႔ အေျခခံဥပေဒ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ စိုးရိမ္စရာ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အေျခခံဥပေဒထဲက ျပင္သင့္တာေတြျပင္ဖို႔ ေကာ္မရွင္ ဖြဲ႔ထားၿပီးပါၿပီလို႔ ေျပာတယ္။ သူက မန္းေလ ေရႊေလလူ။ (အဲေလ ေယာင္လို႔) ေမးေလ ေျပာေလလူဆိုေတာ့ ေဒၚစုရဲ႕ ဒီခ်ဳပ္နဲ႔ေတာင္ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရ ဖြဲ႔မလိုလို ဘာလိုလို ပြားလိုက္ေသး။
ကဲဗ်ာ ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ။ ေလာင္းလ်ာေတြရဲ႕ ဗ်ာဒိတ္ခံသံေတြကေတာ့ ဒါေလာက္ဆိုသိေလာက္ပါၿပီ။ ဘယ္သူက ဘယ္မူ၊ ဘယ္သူက ဘယ္လမ္း၊ ဘယ္မန္းက ဘယ္အခ်ဳိးဆိုတာ သိေလာက္ေရာေပါ့။။
ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ဒီလိုပဲဗ်။ အေျပာေကာင္းတိုင္းလည္း အေကာင္းေျပာတယ္ မထင္ေလနဲ႔။ ယံုလို႔မရဘူး။ အေျပာပာုတ္ေပမဲ့ အပာုတ္ေျပာတာ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္တာ။ သမၼတဆိုတာ ေခါင္းႀကီးရတယ္ဗ်။ ႏွလံုးႀကီးရတယ္ဗ်။ အၾကံေပးေတြေလွ်ာက္တိုင္း ေပ်ာ့ေပ်ာ္ေျပာေနလို႔ မျဖစ္ဘူးဗ်။ အေမရိကန္သမၼတ နစ္ဆင္လက္ထက္ သမၼတရဲ႕ ဂ်ာမန္ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းသမား အၾကံေပးေတြ ႏွိပ္စက္သြားတာ အမွတ္ရၾကမွာေပါ့။
အဲ… အဲေျပာခြင့္ရွိသူထားၿပီး တအားကိုးလို႔လည္း ျဖစ္တာမပာုတ္ဘူးဗ်ဳိ႕။ နစ္ဆင္ရဲ႕ေျပာခြင့္ရ ဇစ္ကလီယာဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္က သတင္းစာေတြနဲ႔ ေတြ႔ရွင္းတယ္။ ရွင္းတိုင္း လိမ္တယ္။ လိမ္တိုင္း ေပၚတယ္။ ၾကာေတာ့ သူ႔ကို သတင္းသမားေတြက ဇစ္ကလိုင္ယာ(Liar) လူလိမ္ႀကီးလို႔ ကင္ပြန္းတပ္လိုက္ၾကတယ္ေလ။ ၾကားဖူးၾကမွာေပါ့။
ေျပာေလ ကဲေလ၊ မန္းေလ ျပဲေလ၊ ရမ္းေလ ရဲေလ၊ ႏုိင္ငံေရး ‘အာ’ မုန္တိုင္းေတြ ဆိုတာကေတာ့ သမိုင္းေမာ္ကြန္းမွာ အ႐ိုင္းေဖာ္ညႊန္းခဲ့တဲ့ အျဖစ္ေတြ၊ သနစ္ေတြ၊ ေခတ္ေတြဆိုတာ ထပ္ထပ္လႈိင္းခဲ့ၿပီ။ ပာစ္တလာတို႔၊ မူဆိုလီနီတို႔ဆိုတဲ့ ဖက္ဆစ္ အာဏာရွင္ႀကီးေတြအၾကာင္း မေမ့ေသးဘူး မပာုတ္လား။ လူေတြလည္း ေသာက္ေသာက္လဲေသ၊ တိုင္းျပည္လည္း ခြက္ခြက္လန္႐ံႈး။ အဲဒီအာမုန္တိုင္း (အာဏာရွင္ႀကီးေတြရဲ႕ အာလူးမုန္တိုင္း) ေတြရဲ႕ သမိုင္းကို မေမ့ၾကေသးပါဘူးေနာ္။
ဒါေတြ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ။ က်ဳပ္ရဲ႕ဉာဏ္ တစ္မိုက္တစ္ထြာနဲ႔ ထင္ရာျမင္ရာ မေၾကာက္မရြံ႕ ေနာက္မတြန္႔ဘဲ မေလွ်ာက္ဝံ့ဝံ့ ေလွ်ာက္ဝံ့ဝ့့ံ တင္ျပပါရေစဦးဗ်ာတို႔။
သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္ ရည္ညႊန္းသလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တစ္ေယာက္ ႏုိင္င့့ံေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာႏုိင္ေရးအတြက္ ‘ျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္’ ႏုိင္ဖို႔ရယ္။ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီ ဥကၠ႒ႀကီး သူရဦးေရႊမန္းေျပာသလို။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သမၼတျဖစ္ဖို႔ အေျခခံဥပေဒမွာ ျပင္စရာရွိတာျပင္၊ ပယ္စရာရွိတာပယ္ႏုိင္ဖို႔။ ေလာင္းလ်ာႀကီးႏွစ္ပါးရဲ႕ အလိုေတာ္မ်ားလည္းျပည့္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ တကယ့္ကယ္တင္ရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ထိုက္ထိုက္တန္တန္ သမၼတျဖစ္ရေလေအာင္ ဒီလိုလုပ္ၾကစို႔လား။ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတကို ျပည္သူလူထုႀကီးတစ္ရပ္လံုးက တိုက္႐ုိက္ေရြးႏုိင္တဲ့ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲစနစ္မ်ဳိး။ ေရာ့ ပတၱျမား၊ ေရာ့ နဂါး ေျမႇာက္ႏုိင္တဲ့ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲစနစ္မ်ဳိး ေျပာင္းလဲ သတ္မွတ္လိုက္ၾကပါေတာ့လားဗ်ာ။
လႊတ္ေတာ္တြင္းဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ပာိုလိုလို ဒီလိုလိုေျပာ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အတည္ျပဳခ်က္ယူဦးဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ပာိုလိုလို ဒီလိုလို႐ႈပ္၊ လုပ္မေနၾကပါနဲ႔ေတာ့။ တကယ္လုပ္ အပာုတ္ျဖစ္ေအာင္ ဒီမိုကေရစီစိတ္ဓာတ္ ပိစိညႇက္ကေလး တစ္မတ္သားသာသာေလာက္ေမြးၿပီး သေဘာရွိ ကေရာပာိလိုက္ၾကပါေတာ့လားဗ်ဳိ႕။ ။
ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္
ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။ အတြဲ (၂)၊ အမွတ္ (၂၄)
No comments:
Post a Comment