မိုက္ကယ္လ္ဂ်က္ဆင္ အမွတ္တရ

ကာတြန္း ေစာငို

ရဲေဘာ္ႀကီး ကာတြန္းေစာငို ရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ ေရးဆြဲေပးတဲ့ လက္ရာတခုပါ။ သူဟာ အခုအခါမွာ ျမန္မာျပည္ ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မိုင္ေပါင္း ၉၀၀ ေက်ာ္ ခရီးရွည္ခ်ီတက္ပြဲမွာ ပါဝင္ခ်ီတက္တိုက္ပြဲဝင္ေနရင္းက ဒီကာတြန္းေလးကို ေရးဆြဲေပးခဲ့တာပါ။

သူတို႔ရဲ႕ ခရီးရွည္ ခ်ီတက္ပြဲအေၾကာင္း သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ဒီ ဘေလာ့ဂ္ လိပ္စာအတိုင္း http://longmarchforburma.blogspot.com/ သြားေရာက္လည္ပတ္ အားေပးႏိုင္ၾကပါတယ္။

ကာတြန္းေစာငို ဟာ သူေရးဆြဲထားတဲ့ ကာတြန္းလက္ရာမ်ားကို မွတ္မွတ္ရရ စာအုပ္ေလးတအုပ္အျဖစ္ ဖန္တီးခ်င္ေနတဲ့ အာသီသရွိေနၿပီး စာအုပ္ေလးျဖစ္ေျမာက္ထုတ္ေဝႏိုင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ေနပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ထုတ္ေဝေရးအတြက္ ေငြေၾကး အခက္အခဲေၾကာင့္ အေကာင္အထည္မေဖာ္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနၿပီး စာအုပ္ထုတ္ေဝႏိုင္ေရးအတြက္ မိတ္ေဆြတို႔မွာ အၾကံျပဳလိုတာမ်ားရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ oothandar2010@gmail.com ကို ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒီဓာတ္ပံုေလးေတြကေတာ့ သူတို႔ခရီးရွည္ခ်ီတက္ပြဲရဲ႕ တစိတ္တေဒသကို သူကိုယ္တိုင္ ရိုက္ကူးၿပီး အမွတ္တရ ပို႔ေပးခဲ့တာပါ။

လူ႔ေဘာင္ကို ဘယ္လိုသစ္မလဲ (၂)

ထိုအစည္းအေဝး၌ ရန္ကုန္တိုင္းမွ ကိုျမင့္ေဇာ္သည္ ဥကၠ႒တာဝန္ယူလာခဲ့၏။ ပဲခူးတိုင္းအေနာက္ျခမ္းမွ ကိုေအာင္မိုးေဇာ္သည္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးျဖစ္လာခဲ့၏။ ဒု ဥကၠ႒ ေက်ာ္ဝင္းသိန္း (ယခုေထာင္ထဲ) ႏွင့္ ကိုေဇယ်သည္ တြဲဘက္အတြင္းေရးမွဴး ျဖစ္လာခဲ့၏။ ဗဟိုေကာ္မတီသစ္ကို ၂၁ ဦးျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီသို႔ လယ္သမားလူငယ္၊ အလုပ္သမားလူငယ္မ်ား ဝင္လာေနၾကသည္။ လက္နက္ကိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ျခင္းသည္ လူ႔ေဘာင္သစ္အင္အားႀကီးမားရျခင္း အေၾကာင္းေပါင္းမ်ားစြာအနက္ အဓိကအက်ဆံုးျဖစ္၏။

ျမန္မာျပည္ေတာ္လွန္ေရးအား အဆံုးအျဖတ္ေပးသည့္လမ္းသည္ လက္နက္ကိုင္လမ္းသာလွ်င္ျဖစ္၏။ ဤသည္ကို လူထုႀကီးက သိ၏။

သိေသာေၾကာင့္ လူ႔ေဘာင္သစ္သည္ တဟုန္ထိုးႀကီးထြားလာေနခဲ့ေလသည္။ စသည္ျဖင့္ လက္ရွိ ဥကၠ႒ ႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴးက ရွင္းျပေလသည္။

လူ႔ေဘာင္သစ္ဟူသည့္ အမည္နာမ၏ ခန္းနားႀကီးမားမႈကလည္း သူတို႔ကို ေမးခြန္းမ်ားစြာ ေမးလာေပလိမ့္ဦးမည္။

(၂)

လက္နက္ကိုင္လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ယတိျပတ္တက္လွမ္းလိုက္သည့္ အထူးအစည္းအေဝး

စာေရးသူက ၉ဝ/ဇူလိုင္ ၁၇/၁၈ အထူးအစည္းအေဝးကို ထိုသို႔အမည္ေပးလိုက္ပါသည္။ ၎ကို ကြန္ဂရက္ဟု မွတ္တမ္း မတင္ခဲ့ၾကဘဲ (လူ႔ေဘာင္သစ္ႏိုင္ငံလံုးဆုိင္ရာ အထူးအစည္းအေဝး)ဟု ၎တို႔ ပါတီသမိုင္း၌ မွတ္တမ္း တင္ထားခဲ့ေလသည္။

သို႔ရာတြင္ ထိုအစည္းအေဝး၏ ထူးျခားခ်က္မွာ ယာယီဥကၠ႒သဖြယ္ျဖစ္ေနသည့္ ရန္သူခင္းေပးသည့္ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း နာခံေရးသမားျဖစ္သြားသူ ကိုသက္ထြန္းႏွင့္ အေပါင္းအပါ ၂ ဦးကို ႏႈတ္ထြက္ခြင့္ေပးကာ ဖယ္ရွားပစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။

ထိုအစည္းအေဝး၌ ရန္ကုန္တိုင္းမွ ကိုျမင့္ေဇာ္သည္ ဥကၠ႒တာဝန္ယူလာခဲ့၏။ ပဲခူးတိုင္းအေနာက္ျခမ္းမွ ကိုေအာင္မိုးေဇာ္သည္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးျဖစ္လာခဲ့၏။ ဒု ဥကၠ႒ ေက်ာ္ဝင္းသိန္း (ယခုေထာင္ထဲ) ႏွင့္ ကိုေဇယ်သည္ တြဲဘက္အတြင္းေရးမွဴး ျဖစ္လာခဲ့၏။

ဗဟိုေကာ္မတီသစ္ကို ၂၁ ဦးျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ေလသည္။

ထိုအစည္းအေဝး၏ ထူးျခားခ်က္မွာ ဗဟိုေကာ္မတီအတြင္း၌ ဗဟိုေကာ္မတီ ၃ ဦးကိုသာ အသိမေပးဘဲ က်န္ဗဟုိေကာ္မတီမ်ားျဖင့္ အလံေရႊ႕ေျပာင္းေရးကို ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။

ထို႔ေနာက္ ပါတီသည္ တဖက္မွလည္း ဂႏၶီေၾကျငာစာတမ္းေထာက္ခံေရးႏွင့္ လႊတ္ေတာ္အျမန္ေခၚယူေရး တိုက္ပြဲမ်ားကို အျခားပါတီ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ သံဃာေတာ္မ်ားျဖင့္ တိုက္ပြဲေဖာ္ထုတ္သည္။ တဖက္မွလည္း တာဝန္ေပးကာ ေတာတြင္းႏွင့္ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ကာ အလံေျပာင္းေရႊ႕ေရး ႀကိဳးပမ္းသည္။

အလံေျပာင္းေရႊ႕ေရး ဆက္သြယ္တာဝန္ေပးအပ္လုိက္သည့္ တသုတ္သည္ မာနယ္ပေလာသို႔ေရာက္ရွိေလသည္။

ထို႔ေနာက္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးကိုလႊတ္ကာ အလံေျပာင္းေရႊ႕စိုက္ထူေရးကို ျပင္ဆင္ေလသည္။ ယခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၆ ရက္ေန႔၌ ဥကၠ႒ ကိုျမင့္ေဇာ္ ေရွာင္တိမ္းလာႏိုင္ခဲ့သည္။

ေအာက္တိုဘာ ၂၅ ရက္ေန႔၌ သူတို႔မာနယ္ပေလာသို႔ ေရာက္လာၾကေလသည္။ ယခုေရာက္ရွိလာသူမ်ားမွာ ဥကၠ႒၊ အတြင္းေရးမွဴး၊ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ၄ ဦးျဖစ္သည္။ တိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ရန္ကုန္တုိင္းမွ ၁ ဦး၊ ပဲခူးတိုင္းမွ ၁ ဦး၊ စစ္ကိုင္းတိုင္းမွ ၂ ဦး ႏွင့္ မႏၱေလးတိုင္းမွ ၂ ဦးျဖစ္၏။

မႏၱေလးတိုင္းမွ တဦးသည္ လူ႔ေဘာင္သစ္ ေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္လွ်က္(ဗလသ)ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆုိင္ရာ လူငယ္သမဂၢမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အထက္ဗမာျပည္) ဥကၠ႒လည္းျဖစ္သူ ကိုမင္းမင္းဦး ျဖစ္သည္။

ဥကၠ႒တို႔ အလံေျပာင္းေရႊ႕မႈဟာ ပါတီတရပ္လံုး လကၡဏာေဆာင္ပါသလား။ ဆုိလိုတာက ေအာက္ေျခထုတခုလံုး သိပါသလားဟု စာေရးသူက ေမးသည္။

ဤေမးခြန္းကို စာေရးသူက အေရးႀကီးသည္ဟုျမင္သည္။ လူ႔ေဘာင္သစ္အနာဂတ္ကို မွန္းဆၾကည့္ႏိုင္ရန္ အေျခခံက်ပါသည္။ ဥကၠ႒က ေျဖသည္။ ‘သိတယ္’ ။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ဟာ ပါတီ။ ပါတီဖြဲ႔တာဟာ နည္းပရိယာယ္အရသာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ပါတီဝင္ထုတရပ္လံုးအၿမဲတမ္း သေဘာေပါက္ေနေအာင္ အဲဒီသေဘာေဆာင္တဲ့ ထုတ္ျပန္ေၾကျငာခ်က္ေတြ ပါတီက လုပ္ေနခဲ့လို႔ပဲ။

ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ၂၁ ထဲမွာ ၆ ဦးႏႈတ္ထြက္၊ ဒု ဥကၠ႒ ပါတဲ့ ၃ ဦး အဖမ္းခံေနရတယ္။ ၂ ဦးက ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္။ ရန္သူဖမ္းထားတယ္ဆိုတဲ့သတင္း ရထားတယ္။ ေထာင္ထဲမွာလည္း မရွိဘူး။ ရန္သူ သတ္ပစ္တာျဖစ္ႏိုင္တယ္လုိ႔ ထင္တယ္။

၂ ေယာက္ကေတာ့ တိမ္းေရွာင္ေနတယ္၊ သူတို႔နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ခုရက္ပိုင္းမွာပဲ ျပန္ဆံုမိေတာ့မယ္။ ၂ ေယာက္ ကေတာ့ မႏၱေလးမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနတယ္။ ရန္ကုန္ဗဟိုမွာ မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဗဟိုေခါင္းေဆာင္ဆိုလို႔ ဗဟုိမွာတေယာက္မွ မရွိေတာ့ဘူး။ ခု က်ေနာ္တို႔ ဒီကိုေရႊ႕လာတာ ပါတီဗဟိုတခုလံုးပဲ။

ေနာက္တခုက လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လေလာက္ကတည္းက ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ထိ ပါတီဆိုင္းဘုတ္ေတြကို ျဖဳတ္ခ်ခ်င္ရင္ ခ်ခြင့္ျပဳထားခဲ့တယ္။ ပါတီထုတရပ္လံုးဟာ ပါတီစၿပီး တည္ေထာင္ကတည္းက နည္းပရိယာယ္အရ ပါတီ တည္ေထာင္တယ္ဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိေနၾကပါတယ္ ဟု ဥကၠ႒က ရွင္းျပေလသည္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။

ေဒၚစု ၆၄ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ဆုေတာင္း

လူ႔ေဘာင္ကို ဘယ္လိုသစ္မလဲ

လူ႔ေဘာင္သစ္ကမူ ၾကားျဖတ္အစိုးရေဖာ္ေဆာင္ေရး ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ေနာက္ဆံုး တပါတီတည္း က်န္ရစ္သည္အထိ ဖိအား အျပင္းအထန္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ရပ္တည္ေနသည္။

ရန္သူ၏ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္မႈမ်ားေအာက္တြင္ ဒု ဥကၠ႒ ကိုသက္ထြန္းသည္ ရန္သူ႔လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းလိုက္ေရး ဝင္လာေလသည္ …

(၁)

ထိုအိမ္ျခံကို ေတာင္ေပၚက် မယ္တုကြီစမ္းေခ်ာင္းေလးက ရစ္ဝိုက္ေခြေန၏။ စမ္းေရညိဳတုိ႔စီးသံကုိ တရံမလပ္ ၾကားေနရသည္။ အတက္ေတာင္ကုန္းထက္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ရဟန္းပ်ဳိသမဂၢ ေက်ာင္းေတာ္မွ ဆြမ္းစားေၾကးစည္သံ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ မီးစက္ေမာင္းသံ။ ကားမ်ားျဖတ္သြားသံမ်ား မျပတ္မလပ္ ၾကားေနရတတ္သည္။

မယ္တုကြီေခ်ာင္း၏ အျခားတဖက္ကမ္း၌မူ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ အေဆာက္အဦမ်ား။ မၾကာမတင္ကမွ အမည္သစ္ေပးထားသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လမ္း။ လမ္းအဝင္၌ ထူရာစိုး (ျမန္မာျပန္လွ်င္ အဓိပတိ အာဇာနည္) ေကာ္ဖီဆိုင္ ရွိသည္။ လမ္းအထက္၌ ဒီေအဘီ ကုန္းျမင့္ရွိသည္။ လမ္းအဆံုးပိုင္း၌ ႏိုဘယ္လ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ရွိသည္။ မာနယ္ပေလာကား ၿမိဳ႕ျပဆန္လာခဲ့ေလၿပီ။

မာနယ္ပေလာ ေတာ္လွန္ေရးၿမိဳ႕ကေလးမွ သတင္းမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္ကို လႈပ္ကိုင္ေနသည္။ ကမၻာ့အသံမ်ားထံ ေပါက္ေရာက္ေနသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏိုဘယ္လ္ဆုဂုဏ္ျပဳပြဲအခမ္းအနား သတင္း။ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ တတိယညီလာခံ သတင္း။ လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၏ အလံအား ရန္ကုန္ ေက်ာက္ကုန္း ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္မွျဖဳတ္ယူ၍ မာနယ္ပေလာေတာ္လွန္ေရးၿမိဳ႕ေတာ္၌ ေျပာင္းေရႊ႔စိုက္ထူလိုက္ျခင္း သတင္း။

“ ဥပေဒေဘာင္တြင္းတိုက္ပြဲမွ

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးသို႔ … ”

ဤသတင္းသည္ ျမန္မာျပည္တဝွမ္းလံုးအတြက္ အေရးႀကီးလွေပသည္။ မယ္တုကြီေခ်ာင္းက ေကြ႔ဝိုက္ေခြထားသည့္ ျခံကေလးထဲမွ အိမ္ေပၚတြင္ စာေရးသူက လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ဥကၠ႒ ရဲေဘာ္ျမင့္ေဇာ္၊ အတြင္းေရးမွဴး ရဲေဘာ္ေအာင္မိုးေဇာ္တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုကာ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီ၏သတင္းကို ယူေနသည္။ အျခား ဗဟိုေကာ္မတီဝင္မ်ားႏွင့္ တိုင္းေကာ္မတီမ်ားလည္း အိမ္ေပၚေရာက္ေနသည္။

သူတို႔သည္ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ဟန္ မတူေသးသည့္လူငယ္မ်ားျဖစ္၏။ လူလတ္အရြယ္သုိ႔ နီးကပ္ေနသူ တဦးတေလမွ် မပါ။

ဤလူငယ္မ်ားသည္ ျမန္မာျပည္ လူ႔ေဘာင္ႀကီးတရပ္လံုးကို အသစ္တည္ေဆာက္မည္ဟူေသာ … အဓိပၸာယ္ရွိေသာ ပါတီအလံကို ကိုိင္ထားၾက၏။

လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီဟာ ဥပေဒအတြင္းပါတီေတြထဲမွာ ဒုတိယအင္အားအႀကီးဆံုးပါတီလို႔ က်ေနာ္တို႔ သိထားပါတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီၿပီးရင္ ... လူ႔ေဘာင္သစ္ဟာ ဒုတိယပါတီႀကီးပဲ။ ပါတီဝင္ ၆ သိန္းေက်ာ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီဟာ ဒုတိယ အင္အားအႀကီးမားဆံုး ပါတီႀကီးျဖစ္လာရပါသလဲ။

စာေရးသူ၏ ေမးခြန္းမွာ ထိုမွ်သာျဖစ္၏။ သူတို႔ကမူ တရက္နီးပါးမွ် ေျဖေနရ၏။

ဤေျဖဆိုမႈမ်ားကို ျပန္၍အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္လွ်င္ ေျဖၾကားမႈထဲတြင္ အခ်က္ႀကီး ၂ ရပ္ကို ပင္မအျဖစ္ ျမင္ရသည္။ ပထမအခ်က္၌ ၎တို႔သည္ ေက်ာင္းသားထုကိုအေျခခံၿပီး တျပည္လံုးရွိ လယ္သမား၊ အလုပ္သမားႏွင့္ ဆင္းရဲသားျပည္သူလူထုမ်ားထဲမွ လူငယ္ထုႀကီးတရပ္လံုးကို စည္း႐ံုးမိျခင္းျဖစ္၏။

ဒုတိယအခ်က္၌ ၎တို႔သည္ ဖက္ဆစ္စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဥပေဒအတြင္း၌ အျပတ္သားဆံုးတိုက္ေနျခင္းႏွင့္ … ထုိကဲ့သို႔ တိုက္ေနခ်ိန္၌ပင္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရန္ အတြင္းပိုင္း၌ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် အသင့္ျပင္မႈမ်ား ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။

ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီး၌ ဗကသကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေသာအခါ မင္းကိုႏိုင္သည္ ဥကၠ႒ျဖစ္လာခဲ့၏။ မိုးသီးဇြန္က အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္လာခဲ့သည္။

ဖက္ဆစ္မ်ားက အေရးေတာ္ပံုႀကီးကို စစ္တပ္ျဖင့္ ထပ္မံ ပစ္သတ္ အာဏာသိမ္းေသာအခါ ဗကသသည္ စစ္ေၾကာင္းႀကီး ၃ ေၾကာင္းကို ခြဲျဖန္႔လိုက္ေလသည္။

ပထမစစ္ေၾကာင္းမွာ ဥပေဒအတြင္း ေနမရသူမ်ားျဖစ္ၿပီး လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးထဲသို႔ ကူးေျပာင္းသြားရန္ ျဖစ္၏။ ၎စစ္ေၾကာင္း၏ တပ္မွဴးႀကီးမ်ားအျဖစ္ျဖင့္ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္၊ ဝင္းမိုး၊ ေအာင္ႏိုင္ တို႔က တာဝန္ယူခဲ့ရေလသည္။

ဒုတိယ စစ္ေၾကာင္းမွာ ဗကသ အျဖစ္ ဆက္လုပ္ေရးျဖစ္၏။ ဥကၠ႒ မင္းကိုႏိုင္၊ ဒု ဥကၠ႒ ကိုကိုႀကီး၊ ေအာင္ဒင္၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ကိုညိဳထြန္းတုိ႔ တာဝန္ယူခဲ့သည္။ ဒုတိယစစ္ေၾကာင္းသည္ ရန္သူက အၾကမ္းဖက္ ဖမ္းဆီးအၿဖိဳခြဲခံခဲ့ရသည္။

တတိယစစ္ေၾကာင္းသည္ ဥပေဒအတြင္း ပါတီတည္ေထာင္ေရး ျဖစ္၏။ မိုးသီးဇြန္ ေခါင္းေဆာင္သည့္ စစ္ေၾကာင္း ျဖစ္၏။ ပါတီဖြဲ႔ေသာအခါ ဥကၠ႒ မိုးသီးဇြန္၊ ဒု ဥကၠ႒ ကိုသက္ထြန္း၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး မိုးဟိန္း ႏွင့္ တြဲဘက္ ရဲႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာေလသည္။

ဒါေၾကာင့္ ေဒၚခင္ၾကည္ စ်ာပနမွာတုန္းက က်ေနာ္တို႔ ေႂကြးေၾကာ္သံထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီဝင္တိုင္းသည္ ဗကသ ျဖစ္ရမည္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေႂကြးေၾကာ္သံထုတ္ခဲ့ပါတယ္ဟူ၍ လက္ရွိဥကၠ႒ ရဲေဘာ္ျမင့္ေဇာ္ က ေျပာျပေလသည္။

ဒုတိယအခ်က္မွာ ဥပေဒတြင္းတုိက္ပြဲ၌ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈမ်ားကို ျပတ္သားစြာ လုပ္ေဆာင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စက္တင္ဘာအာဏာမသိမ္းမီအထိ ဥပေဒအတြင္းလႈပ္ရွားေသာ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တိုင္း အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းသည္ ၾကားျဖတ္အစိုးရ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကသည္။

ဗကသသည္လည္း ထိုေတာင္းဆိုခ်က္အတိုင္းေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ စက္တင္ဘာလုပ္ၾကံမႈႀကီးအၿပီး ဖက္ဆစ္စစ္တပ္က တင္းၾကပ္စြာခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္ေသာအခါ ဖက္ဆစ္မ်ားခ်မွတ္ေပးသည့္ ၎တို႔၏ မဲေကာ္မရွင္ေအာက္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရးသို႔ အေရာင္ေျပာင္းကုန္ၾကသည္။ ဖက္ဆစ္မ်ားကလည္း အတင္းအက်ပ္ ဖိအားေပးသည္။

လူ႔ေဘာင္သစ္ကမူ ၾကားျဖတ္အစိုးရေဖာ္ေဆာင္ေရး ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ေနာက္ဆံုးတပါတီတည္း က်န္ရစ္သည္အထိ ဖိအား အျပင္းအထန္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ရပ္တည္ေနသည္။ ရန္သူ၏ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္မႈမ်ားေအာက္တြင္ ဒု ဥကၠ႒ ကိုသက္ထြန္းသည္ ရန္သူ႔လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းလိုက္ေရး ဝင္လာေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ တျပည္လံုး၌ အေရြးမခံေရးျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုသက္ထြန္း ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္တြင္ ၁၁ ေနရာ ဝင္ေရာက္ အေရြးခံသြားၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ျပည္သူလူထုႀကီးႏွင့္ လူငယ္ထုႀကီးကမူ လူ႔ေဘာင္သစ္သည္ ၾကားျဖတ္အစိုးရ ရပ္တည္ခ်က္၌ပင္ ရပ္တည္ေနသည္ကို သိေလသည္။

ၾကားျဖတ္အစိုးရ ေတာင္းဆိုမႈသည္ ဖက္ဆစ္အား ထိပ္တိုက္အန္တုျခင္းျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တျပည္လံုး လူငယ္ထုႀကီးသည္ လူ႔ေဘာင္သစ္အေပၚ၌ ယံုၾကည္ကိုးစားလာၾကေလသည္။

ဒုတိယအခ်က္မွာ အန္အယ္လ္ဒီ၏ ဂႏၶီေၾကျငာခ်က္ကို လက္ခံအတည္ျပဳၿပီး … လႊတ္ေတာ္ေခၚယူေရးအတြက္ ဗကသ၊ ဗလသ မ်ားႏွင့္ ေပါင္းစည္းကာ တိုက္ပြဲဝင္ျခင္းျဖစ္၏။ ဖက္ဆစ္မ်ား၏ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ေရးႏွင့္ ဖက္ဆစ္ဖြဲ႔စည္းပံုေရးဆြဲေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္သည့္ ၁/၉ဝ ကို ေနာက္ဆံုး တပါတီတည္း က်န္ေနရစ္သည္အထိ လက္မွတ္မထိုးဘဲ ရပ္တည္ေနျခင္းျဖစ္၏။

ထို႔ေၾကာင့္ ကမၻာ့သတင္းမ်ား၌ပင္ ၁/၉ဝ ကို ျငင္းဆန္အန္တုေနသည့္ တခုတည္းေသာပါတီအျဖစ္ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကရသည္။ ေနာက္ဆံုး၌ ရန္သူက ၁/၉ဝ လက္မွတ္မထိုးသျဖင့္ အမႈေဆာင္တဖြဲ႔လံုး ဖမ္းသည္။ ဖက္ဆစ္မ်ားက လက္မွတ္မထိုးလွ်င္ ပါတီဖ်က္သိမ္းမည္။ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မည္ဟု ေျဗာင္အတိအလင္း ထုတ္ျပန္ခ်က္လုပ္လာသည့္အခါ၌ လက္မွတ္ထိုးခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ဖက္ဆစ္မ်ားကို အန္အတုဆံုးပါတီအျဖစ္ျဖင့္ ပိုမိုေပၚလြင္ ထင္ရွားလာေလသည္။

ေနာက္တခ်က္မွာ ပါတီသည္ ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ား ေၾကျငာခ်က္မ်ား ဗဟိုမွ၎၊ တိုင္းအသီးသီးမွ၎၊ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ထိမွ၎ ထုတ္ျပန္ေၾကျငာကာ ျပည္သူအေပၚ ဖိႏွိပ္မႈ၊ လယ္သမားအေပၚ လုယက္ ေသြးစုတ္မႈမ်ားကို အဆက္မျပတ္ လႈပ္ရွားတိုက္ပြဲဝင္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။

ဖက္ဆစ္မ်ားကို ဖြင့္ခ်တိုက္ပြဲဝင္ေနသျဖင့္ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားႏွင့္ ျပည္သူမ်ား၏ တိုင္တန္းရာႀကီးတခုအျဖစ္ ျဖစ္တည္လာခဲ့ေလသည္။ ဤသည္မွာ ပါတီသည္ ဒုတိယ အင္အားအႀကီးမားဆံုးျဖစ္လာျခင္း၌ အလြန္အေရးႀကီးသည့္ အခ်က္ႀကီးတခု ျဖစ္သည္။

ေနာက္တခ်က္မွာ ပါတီတည္ေထာင္တာဟာ နည္းပရိယာယ္အရသာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲႀကီးအတြက္ ျပင္ဆင္ခ်က္သာျဖစ္တယ္ဆိုသည္ကို ပါတီတရပ္လံုး သိေနရန္ အနည္းနည္းအဖံုဖံုျဖင့္ ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ရိပ္မိေနေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။

၎မွာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းလိုက္ေရးျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူ႔ေဘာင္သစ္သည္ ရန္သူ ၿဖိဳဖ်က္မရေအာင္ ႀကီးထြားေနရျခင္းျဖစ္၏။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။

စစ္အုပ္စု သက္တမ္းရွည္ေနသေရြ႕(၂၀)

က်ေနာ္က တိုတိုရွင္းရွင္း ျပတ္ျပတ္ေျဖခ်လိုက္ၿပီး အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာပါတယ္။ AB ကေတာ့ ဂုဏ္ထူးေတြ ထြက္ေအာင္မ်ားေျဖေနသလား မသိ။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မၿပီး။ တျခား အဖြဲ႔အစည္းေတြက အသက္ႀကီးႀကီး လူႀကီးေတြလည္း လက္ေတြ႔ေနၾကဟန္တူတယ္။ အေတြ႔အၾကံဳကမ်ားေတာ့ ေျပာစရာေတြ မ်ားပံုပဲ။ အခ်ိန္ကလည္း ကန္႔သတ္မထား။

ေနာက္မွ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ျပန္ဝင္လာၾကတယ္။ သူ႔အစု ကိုယ့္အစု က်ိတ္က်ိတ္ က်ိတ္က်ိတ္နဲ႔ ေျပာၾကရျပန္တယ္။ အျပန္အလွန္ စိစစ္ၾကပါတယ္။ အားရမိတာလည္း ရွိ၊ ဆင္ေဝွ႔ရန္ေရွာင္ ေျဖခဲ့ၾကတာေတြ လည္း ေတြ႔ရတယ္။

တခ်ဳိ႕က မ်က္စိထဲၾကည့္မရတဲ့ တျခားပါတီေတြအေပၚ ဖိေရးလာတာရွိခဲ့တယ္။ ဦးႏုက်ေတာ့ သူ အစိုးရ ျဖစ္စဥ္ကလည္း တေလွ်ာက္လံုးခံလာၾကရလို႔ ႏွိပ္ႏွိပ္နယ္နယ္ ေျဖလာခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေတြကို တခန္းနဲ႔တခန္း ဖလွယ္ၾကည့္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္း တျခားအခန္းမွ ကိုဉာဏ္ဝင္း (ရကသ)ဆီက ေဝဖန္ေရး ေရာက္လာတယ္။

“ရန္သူကိုပဲ တိုက္ရမယ္။ မိတ္ေဆြမရွိ တပ္ေပါင္းစုမရွိ ျဖစ္သြားေအာင္ ဘဝတူပါတီေတြကို ကိုယ္က ဦးေဆာင္ဖြင့္ခ်ရင္ မွားတယ္”တဲ့။ က်ေနာ္က မဆလ ကို ခပ္ျပတ္ျပတ္တိုက္ခဲ့တာအတြက္ ဂုဏ္ယူမိတယ္။

ဦးႏုက်ေတာ့ ေဖာက္ျပန္တဲ့ လက္ယာအစိုးရတခုကို ကိုယ္စားျပဳဖူးသူ၊ ယခု နယ္ခ်ဲ႕ ေနာက္လိုက္ျဖစ္သြားၿပီလို႔ ေျဖခဲ့တာမွန္တယ္ထင္ေၾကာင္း။ အလံနီပါတီဟာ ဗကပ ကို ပခံုးခ်င္းယွဥ္ၿပီး ပစၥည္းမဲ့ပါတီလို႔ သူ႔ကိုယ္သူ သတ္မွတ္ထားေပမယ့္ တကယ္က ဓနရွင္ေပါက္စ ပါတီပဲလို႔ ေျဖလာခဲ့တာေတာ့ မွားတယ္ဆိုရင္လည္း မွားတယ္ေပါ့ဗ်ာ … လို႔ သတင္းပို႔လိုက္ပါတယ္။

စာေမးပြဲေျဖအၿပီး မၾကာမီ ပထမ အသုတ္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အထဲက လူႀကီးပိုင္းတခ်ဳိ႕ (ဆရာ ရာဂ်န္၊ ဦးျမသန္းတင့္ … စသည္) ပါ သြားပါတယ္။ သတင္းစာလာျပလို႔ သိရတာပါ။ ျဖတ္သန္းမႈကိုယ္စီ ရွိခဲ့ၾကၿပီျဖစ္လို႔ ရန္သူ႔အထာကို သိၾကပါတယ္။ ထြက္သြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြအေပၚ ဘာမွ သံသယ မရွိၾက။

အခ်ိန္တခ်ဳိ႕ ျဖတ္သန္းၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ …

ခု က်ေနာ္တို႔ အစုေခါင္းေဆာင္ကို ေခၚထုတ္သြားၾကျပန္ၿပီ။ ဆန္းေတာ့ ဆန္းတယ္၊ တေနကုန္ စိတ္ေတြက ဒီအေပၚမွာပဲ ေရာက္ေနမိတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ထမင္းစားအၿပီး ညေနေစာင္းမွ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ေစာင္ကို အေဆာင္ မဝင္ခင္ကတည္းက ျဖဳတ္ေပးလိုက္ပံုရတယ္။ စီးကရက္ ပါးစပ္မွာခဲလို႔၊ ပါးစပ္ကလည္း ကြမ္းေလးျမံဳ႕လို႔ …။

“ကဲ … ဆိုစမ္းပါဦး၊ ကိစၥက? ”

“ဦးျမတို႔ ကိုဘခက္တို႔က ေခၚေတြ႔တာေလ၊ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြလည္းပါတယ္။ ျဖဳတ္ ထုတ္ သတ္ ကိစၥ၊ တ႐ုတ္ျပည္ထဲမွာ သခင္သန္းၿမိဳင္ကို သခင္ဗသိန္းတင္တို႔က အေရးယူလိုက္တဲ့ ကိစၥ၊ အေရွ႕ေျမာက္ စစ္ေဒသ ဆိုတာလည္း တ႐ုတ္ေတြဝင္တိုက္ေပးေနလို႔ ဒီေလာက္ ႀကီးက်ယ္လာတာလို႔လည္း ေျပာတယ္”

“ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို တံု႔ျပန္ခဲ့သလဲ”

“ဟင့္အင္း … နားပဲ ေထာင္ေနလိုက္တယ္၊ သိခ်င္တာေပၚရင္ ေမးၾကည့္တာေတာ့ ရွိတယ္။ သူတို႔ ၃ ေယာက္က တေယာက္ၿပီးတေယာက္ အဆက္မျပတ္ ေျပာေနၾကတာဗ်”

ေဒါပြေနၿပီျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔တေတြက တေယာက္တေပါက္ ဝိုင္းေဝဖန္ၾကပါတယ္။

“ဒီ သစၥာေဖာက္ေတြက ေကြၽးတာေတြ ခင္ဗ်ား စားလာတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္ ကြမ္းစားလာတယ္။ ခင္ဗ်ား မရွက္ဘူးလား”… စသည္။

တကယ္က သူဟာ ရဲေဘာ္ေကာင္း တေယာက္ပါ။ ၿမိဳ႕ေနဆင္းရဲသား လက္လုပ္လက္စား အလုပ္သမား တေယာက္ ျဖစ္တယ္။ ျမစ္ဖ်ားတိုင္းနဲ႔ အဆက္ရခဲ့ၿပီး ပါတီဝင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူ႔အား နည္းခ်က္က ႏိုင္ငံေရးေရခ်ိန္နဲ႔ စာေပယဥ္ေက်းမႈေရခ်ိန္နိမ့္တာ ျဖစ္တယ္။ ႐ိုး႐ိုးအအ ဆိုေတာ့ တံု႔ျပန္ႏိုင္စြမ္းမရွိ ျဖစ္သြားပံုရပါတယ္။

သူ႔အကိုက အာဇာနည္ ရဲေဘာ္တဦးျဖစ္လို႔ ရဲေဘာ္ေတြက ခ်စ္ၾကခင္ၾကပါတယ္။ ေပ်ာ္တတ္ရႊင္တတ္သူမို႔ သူ႔နာမည္ေရွ႕မွာ ‘စိန္’ တပ္ ေခၚၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီတခ်ီမွာေတာ့ မညႇာႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး။ သူလည္း အေတာ္စိတ္ညစ္သြားၿပီး သူ မွားေၾကာင္း ဝန္ခံပါတယ္။

ေနာက္ သူက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္ျပေတာင္းဆိုလာပါတယ္။ သူဟာ အခန္းအစုေခါင္းေဆာင္ေနရာနဲ႔ မတန္ပါ။ ေခါင္းမေဆာင္ႏိုင္ပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ပါလို႔ သူ႔တာဝန္ကို ထိုးအပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္က ျငင္းပါတယ္။ “ဆက္လုပ္၊ ဝန္းရံမယ္” … ေပါ့။

ဒါေပမယ့္ က်န္ရဲေဘာ္ေတြကလည္း “စိန္-- နဲ႔ မျဖစ္ပါဘူး၊ ခင္ဗ်ားပဲ ေခါင္းေဆာင္ပါ” လို႔ ဝိုင္းေတာင္းဆိုတာနဲ႔ လက္ခံလိုက္ရပါတယ္။

သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။ “သူတို႔က ခင္ဗ်ားတို႔ အခန္းထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ရဲေဘာ္ေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ၊ ဘယ္သူေတြလဲေမးတာနဲ႔ တေယာက္စီအေၾကာင္း မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ရတယ္။ ခင္ဗ်ား အေၾကာင္း အားႀကီး ေမးတယ္။ နက္ဖန္ ခင္ဗ်ားကို ေခၚေတြ႔လိမ့္မယ္ ထင္တယ္” … တဲ့။

နက္ဖန္ လာေခၚရင္ ငါ ဘာေျပာမလဲ? ဘယ္လိုထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္ရမလဲ? … ဒီ ေမးခြန္းေတြက က်ေနာ့္ကို တရစပ္ လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

“ေဟ့ မင္းမအိပ္ေသးဘူးလား? ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲ? အိပ္ေတာ့ …”

ဝါဒါ ေအးသိန္း ဘယ္အခ်ိန္က သံတန္းနား ေရာက္ေနတယ္ မသိ။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။

အဆိုးဆံုးအတြက္ ျပင္ဆင္ၾက

ႏိုင္ငံေရးလက္ဦးမႈ လက္မလြတ္ေရး

ေမာင္ခ်စ္ခင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၾကံဖန္အမႈဆင္ၿပီး ႐ံုးတင္ျခင္းသည္ ဤကာလ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္တြင္ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းႏွင့္ တတန္းတည္းထားရမည့္ အျဖစ္အပ်က္တခုျဖစ္သည္။ နအဖ၏ လကၡဏာမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က စလို႔ ဒီေန႔အထိ ဘာမွေျပာင္းလဲျခင္းမရွိေၾကာင္းကို ဤကိစၥက ေဖာ္ျပေနေပသည္။

၈၈ မွာ လူသတ္သည္၊ ဒီပဲယင္းမွာ လူသတ္သည္၊ စက္တင္ဘာသံဃာ့အေရးအခင္းမွာ သံဃာကိုသတ္သည္၊ ယခု ၂ဝဝ၉ တြင္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႏိုင္ငံေရးအရ အေသသတ္ရန္ လုပ္ေနျပန္သည္။

နအဖႏွင့္ပတ္သက္၍ အေကာင္းျမင္စရာ တကြက္မွမရွိ၊ စိတ္ကူးယဥ္စရာ နည္းနည္းမွမရွိ၊ ျပည္သူေတြအတြက္ ဗလာနတၳိ။

၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ နီးလာေလေလ နအဖ၏ ယုတ္မာမႈေတြ၊ ရက္စက္မႈေတြကို ေတြ႔ရေလေလ ျဖစ္ေန သည္။ ဤသည္မွာ တိုက္ဆိုင္မႈ လံုးဝ မဟုတ္။ သူတို႔တေတြ စိတ္ကို ဒံုးဒံုးခ်ၿပီး အျပတ္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဤသည္မွာ သူတို႔လက္ထဲတြင္ အာဏာဆက္လက္တည္ရွိေရး၊ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေရးတို႔ႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအတြက္ ဘာကိုမဆို သူတို႔လုပ္မည္။

လိုအပ္လွ်င္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖ်က္သိမ္းပစ္မည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တသက္ပတ္လံုး ေထာင္ထဲမွာထားမည္။ သတ္စရာလိုလွ်င္ ဘယ္သူ႔ကိုမဆို ဖမ္းမည္၊ သတ္မည္။

ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြဖက္က ဘာလုပ္မလဲ။ နအဖ၏ ေရြးေကာက္ပြဲကိုဝင္၍ ေရာယိမ္းလိုက္ ဘသားယိမ္း လိုက္ လုပ္မည္ေလာ။ မီးစင္ၾကည့္႐ံုပဲဟု ဆံုးျဖတ္မည္ေလာ။

ေသခ်ာသည္မွာ ဗမာျပည္ကို အုပ္စုိးမႈ၏ အႏွစ္လကၡဏာမွာ ဤေရြးေကာက္ပြဲကိုက်င္းပသျဖင့္ ေျပာင္းလဲသြား မည္မဟုတ္သလို အုပ္စုိးသူမ်ား၏ သေဘာထား၊ ေပၚလစီမ်ားမွာလည္း ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးသည့္ေနာက္ ဘာမွ် ျခားနားမည္မဟုတ္ဆိုသည္ကို သေဘာေပါက္ၾကရမည္။

အာဏာကိုသာ ကိုင္ထားႏိုင္လွ်င္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒေတြကို ဖ်က္ပစ္ႏိုင္သည္၊ ေရးဆြဲ ႏိုင္သည္၊ အတည္ျပဳ ႏိုင္သည္။ ေနာက္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲေတြလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳက္သလို က်င္းပႏိုင္သည္။ ရလဒ္ကိုမေက်နပ္ လွ်င္ အာဏာကိုလႊဲမေပးဘဲ ေနႏိုင္သည္။

ဗမာျပည္က စစ္အာဏာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ဒါေတြအားလံုးကို လုပ္ခဲ့ဖူးၿပီ။ အာဏာရွိသေရြ႕ လုပ္ေနဦးမည္။ သင္းတို႔၏ တည္ၾကည္ေျဖာင့္မတ္မႈကိုလည္း ကမၻာႏွင့္အဝွမ္း မည္သူကမွ် မယံုၾကည္ၾက။

ဤသို႔ေသာ အေနအထားတြင္ “တသက္ေတာ့ အမတ္ျဖစ္ဖူးတယ္ရွိေအာင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္လိုက္ဦးမည္” လို႔ ဆိုသူေတြ၊ “အာဏာကေလးမ်ား၊ တျပားတမူးဖိုးေလာက္ရွိလွ်င္ အင္မတိ အင္မတန္ စံခ်င္တိုင္းစံရမည္” ဟု စိတ္ကူးယဥ္ေနသူေတြႏွင့္ အခ်ီအခ် အေျခအတင္ ေျပာေနစရာ မလို။

သူတို႔လမ္းကိုသူတို႔ ေလွ်ာက္ခြင့္ျပဳလိုက္႐ံုသာရွိ၏။ ကိုယ့္အလုပ္က သူတို႔ႏွင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနစရာမဟုတ္။ ကိုယ့္အလုပ္က ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရးအတြက္၊ တနည္း ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း တိုက္ပြဲေတြ အတြက္ အခုကတည္းက ျပင္ဖို႔ျဖစ္သည္။

၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးလွ်င္ နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ပိုၿပီး ဘဝင္ျမင့္၊ စိတ္ႀကီးဝင္လာမည္။ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု စကားေတြ၊ ဥပေဒစကားေတြ တြင္တြင္ေျပာကာ ပိုရမ္းကားလာမည္။ “ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုႏွင့္အညီ အခ်ိန္မေရြး အာဏာသိမ္းခံရမည့္” အႏၱရာယ္၏ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းကို တေလွ်ာက္လံုး ခံေနရမည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၂ဝ၁ဝ မတိုင္မီ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ၂ဝ၁ဝ လြန္ ႏိုင္ငံေရးတို႔၏ အဓိကျခားနားခ်က္မွာ ဗိုလ္သန္းေရႊ-ဗိုလ္ေမာင္ေအးစစ္အုပ္စုက ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒမရွိဘဲ တိုင္းျပည္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ေသြးစုပ္ဖိႏွိပ္ျခင္းႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ တိုင္းျပည္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ေသြးစုပ္ဖိႏွိပ္ျခင္းသာျဖစ္ေပမည္။ သ႑ာန္အားျဖင့္ ထူးျခားခ်က္အခ်ဳိ႕ရွိႏိုင္ေသာ္လည္း အႏွစ္သာရမွာ ဘာမွေျပာင္းမည္မဟုတ္သည္ကို သံသယျဖစ္စရာ မလိုေပ။

တဖက္တြင္လည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္သူေတြအဖို႔ ေျပာရလွ်င္လည္း မိမိတို႔၏ တိုက္ပြဲဦးတည္ခ်က္၊ အဓိကေႂကြးေၾကာ္သံ၊ မဟာမိတ္အခင္းအက်င္း စသည္တို႔မွာ ၂ဝ၁ဝ ေရြး ေကာက္ပြဲ မတိုင္မီႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း ဘာမွျခားနားသြားမည္မဟုတ္ဆိုသည္ကို သတိျပဳရေပမည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဆန္႔က်င္ၿမဲအတိုင္း ဆန္႔က်င္ရမည္။ ေတာင္းဆိုၿမဲတိုင္း ေတာင္းဆိုရမည္။

သို႔ေသာ္ တိုက္နည္း၊ ေတာင္းဆိုနည္းမ်ားကိုေတာ့ တိုးခ်ဲ႕ရမည္။ စြန္႔ပစ္တန္တာ စြန္႔ပစ္၊ တီထြင္သင့္တာ တီထြင္ရမည္။ ေနာက္ၿပီး ပိုက်ယ္ျပန္႔ေအာင္လည္း ျဖန္႔က်က္ရမည္။ အင္းစိန္ေထာင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကေန တျပည္လံုးကို ျဖန္႔ပစ္ရမည္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တဦးတည္း လုပ္လို႔မရ။ ဒီခ်ဳပ္ကို အေထာက္အကူေပးၾကရမည္။ တြဲလုပ္တာေတြလည္း ရွိမည္၊ ခြဲလုပ္တာေတြလည္း ရွိမည္။

တိုက္ပြဲသ႑ာန္ကို အေသထားလို႔မျဖစ္၊ လုပ္သင့္လွ်င္ တဦးမလုပ္ႏိုင္က ေနာက္တဦးက လုပ္ရမည္။ ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္ေတြ တည္ေဆာက္ရမည္။ လမ္းေၾကာင္းေတြ ေဖာက္လုပ္ရမည္။ ေျပာင္လည္းရွိမည္၊ လွ်ဳိ႕ဝွက္လည္းရွိမည္။

လူထုလူတန္းစား၊ လူ႔အလႊာအမ်ဳိးမ်ဳိးထဲတြင္ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ေျပာင္၊ မျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ဖြဲ႔ၾကရမည္။ ေက်ာင္းသား၊ သံဃာ၊ စာေရးစာခ်ီ၊ ဝန္ထမ္း၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ပညာတတ္၊ ဆင္းရဲသား၊ စစ္သားနဲ႔ ရဲထဲပါ မက်န္ စည္း႐ံုးတည္ေဆာက္ရမည္။ ဘာသာ၊ လူမ်ဳိး စတာေတြ ခြဲျခားေနလို႔မျဖစ္။

ဒါေၾကာင့္ ဖြဲ႔စည္းမႈ၊ စည္း႐ံုးမႈမွာ ကာလတခုေတာ့ ေျမေအာက္ သ႑ာန္ျဖစ္ဖို႔ မ်ားသည္။ လွ်ဳိ႕ဝွက္ရမည္။ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းကို ေမာင္းတီးလုပ္လို႔မရ။ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ခ်င္လို႔မရ။

တပါတည္းတြင္ ျပည္သူတြင္းေရာ ကိုယ့္အတြင္းမွာပါ စစ္အုပ္စု၊ စစ္အစိုးရႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တို႔ကို ျပတ္သားခိုင္မာစြာ ဆန္႔က်င္သည့္ အေတြးေခၚကို ၿမဲၿမဲဲျမံျမံ စိုက္ထူရမည္။ ကိုယ့္ ျပည္သူကို ယံုၾကည္မႈႏွင့္ အႏိုင္မခံအ႐ံႈးမေပးတဲ့ စိတ္ဓာတ္တို႔ကိုလည္း စြဲၿမဲေစရမည္။

နအဖေျပာလွ်င္ ဘာမွ မ်က္ေစ့လည္စရာ မရွိ။ မိုးခါးေရေသာက္ေစလိုသူမ်ား၊ ေျမေခြးအၿမီးျပတ္မ်ားက ေျပာ လွ်င္လည္း လက္ခံၾကမည္မဟုတ္။

သို႔ေသာ္ တတိယအင္အားစုဆိုသူေတြ၊ ပညာရွင္ဆိုသူေတြက နားခ်ၾက၊ “ရွင္းျပၾက” ဦးမည္။ မ်က္ေစ့လည္၊ နားေယာင္စရာေတြ ဖန္တီးလာၾကဦးမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေတြးအေခၚတည္ေဆာက္ေရး၊ ကာကြယ္ေရးကို တာဝန္တရပ္အေနႏွင့္ လုပ္ရမည္။

ဒါကို တက္ႂကြသူမ်ားအၾကားမွာသာမဟုတ္၊ ျပည္သူလူထုအၾကားမွာပါ လုပ္ရမည္။ ေပါ့ဆလို႔မရ။ သတိ ရွိရပါမည္။ သူတို႔က ရာထူးေတြ၊ အခြင့္အေရးေတြႏွင့္ ျမႇဴလာၾကမွာ ေသခ်ာသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဤေန႔ဤအခါတြင္ ႏိုင္ငံေရးလက္ဦးမႈကို ျပည္သူေတြဖက္က ရယူထားရန္မွာ အေရးႀကီးလွသည္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာခ်က္မွာ ဤသို႔ လက္ဦးမႈရ ယူရန္ လံုးပမ္းျခင္းျဖစ္သည္။ နအဖကို တကယ္ပဲ လက္ဦးမႈမဲ့ေစခဲ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ နအဖက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႐ံုးတင္ျခင္းျဖင့္ သူတို႔ဆံုး႐ံႈးေနေသာ ႏိုင္ငံေရးလက္ဦးမႈကို ရယူရန္ လံုးပမ္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ အျခားနည္းလမ္းရွာမေတြ႔သျဖင့္ ခါးပိုက္ေအာက္ကို ထိုးသည့္နည္းကို သံုးလာျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္ နအဖစစ္ဗိုလ္မ်ား၏ အက်င့္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ခံရလွ်င္ ဘာမွ မရွက္ မေၾကာက္ေတာ့။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာနယ္ပယ္တြင္ နအဖအဖို႔ ပို၍ပင္ ခံစစ္ အေနအထားကို ေရာက္သြားသည္။ အခုအထိ စစ္အာဏာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ တခ်က္မွ ျပန္ပစ္ႏိုင္သည္ကို မေတြ႔ရေသးေပ။ ထန္းလက္ျဖင့္ ကာ႐ံုမွ် သာ လုပ္ႏိုင္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အမႈကို အျမန္ၿပီးဆံုးသြားေအာင္ တြန္းစစ္ေနသည္။ သူတို႔အဖို႔ ဤကိစၥမွာ ေပါ့ေစလိုလို႔ ေၾကာင္႐ုပ္ထိုး၊ ေဆးအတြက္ေၾကာင့္ေလး ျဖစ္ေနသည္။

ဤအေနအထားကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး အသံုးခ်ရန္လိုသည္။ ကိုယ့္ဖက္က ႏိုင္ငံေရး၊ အေတြးအေခၚေရး ထိုးစစ္ေတြ ဆက္တိုက္ဆင္ေနရမည္။ လူေသဦးေတာ့ အသံမေသေစရဆိုသည့္ သေဘာထားမ်ဳိး ထားရမည္။ ကိုယ္ေသလွ်င္ က်န္တဲ့လူမ်ားကို အဲဒီအသံက သတိေပးအက်ဳိးျပဳမည္မွာ မုခ်ျဖစ္ပါသည္။

*****

ေမာင္ခ်စ္ခင္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစုနဲ႔ ဒီအမႈ

(ဗၾသ)

တိုက္ဆိုင္တာပဲဆိုဆို၊ ႏိႈင္းယွဥ္တာပဲေျပာေျပာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ဒီတခါ အမႈဆင္ပံုဟာ

သူ႔ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လုပ္ၾကံတုန္းက အဂၤလိပ္အစိုးရက

လုပ္ပံုေတြနဲ႔ တူေနတဲ့အခ်က္ေတြဟာ စဥ္းစားစရာေတြရွိေနပါတယ္ ...

နအဖဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ ႏွစ္တုန္းက ဒီပဲယင္းလူသတ္ပြဲႀကီးကို လုပ္ၾကံခဲ့ရာမွာ ဘာမွ အမႈမဖြင့္၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မစစ္ေဆး အေရးမယူတဲ့အျပင္ မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း ရွင္က်န္ခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးတင္ဦးတို႔ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့ပါတယ္။ တရားလိုကို တရားခံလုပ္ပစ္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါ။

အခုလည္းပဲ အိမ္ေဖာက္ထြင္းတဲ့ကိစၥမွာ လံုျခံဳေရးတာဝန္ရွိသူေတြကိုေတာ့ ဘာမွအေရးမယူဘဲ ေဖာက္ထြင္းခံရတဲ့အိမ္ရွင္ကို အေရးယူအျပစ္ေပးဖို႔ စီစဥ္ေနတာဟာ ဒီေန႔ေခတ္ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ အင္မတန္ အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္တဲ့ ျဖစ္ရပ္တခုလို႔ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။

ဒီအမႈအေပၚ လူအားလံုးက သံသယျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေပါင္းမ်ားစြာထဲမွာ အခ်က္တခ်က္ကေတာ့ အမႈကို ထူးထူးျခားျခား တက္သုတ္႐ိုက္ စစ္ေဆးေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမႈကို ဒီလိုစိတ္ဝင္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ အားလံုးကို အံ့ၾသသြားေစတဲ့ကိစၥရပ္တရပ္ ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။

အဲဒါကေတာ့ ႏွစ္ဖက္သက္ေသေတြကို စစ္ၿပီးတယ္ဆိုတာနဲ႔ နအဖရဲ႕အစီအစဥ္တခုလံုး တန္႔သြားတာပါပဲ။ စီရင္ခ်က္ခ်မယ့္ရက္ကို ေနာက္ေရႊ႕လိုက္တာဟာ သာမန္ကိစၥမဟုတ္မွန္း လူတိုင္း သတိထားမိပါတယ္။

နအဖရဲ႕တရား႐ံုးဟာ အေၾကာင္းျပခ်က္မခိုင္လံုဘဲနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္က တင္ျပတဲ့ သက္ေသေတြထဲက တေယာက္ထဲကိုသာ အစစ္ခံခြင့္ေပးတယ္ဆိုတာလည္း အားလံုးအသိပါ။ ဒါေတာင္မွပဲ နအဖရဲ႕တရား႐ံုးဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား ဂၽြန္ယက္ေတာ အပါ ႏွစ္ဖက္သက္ေသမ်ားရဲ႕ထြက္ခ်က္ဟာ သူတို႔ကို ႀကိဳတင္ခ်မွတ္ခိုင္းထားတဲ့ အျပစ္ဒဏ္နဲ႔ ပဋိပကၡျဖစ္ေနလို႔ ေနာက္တလွမ္း ဆုတ္သြားခဲ့ပါတယ္။

သူတို႔ခ်င္း ျပန္ၿပီး လက္ဝါး႐ိုက္ၾကဦးမယ့္သေဘာပါပဲ။ ေနာက္တနည္း ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္ရွိ ထြက္ခ်က္ေတြနဲ႔ဆိုရင္ သူ႔တပ္ထဲကလူေတြ၊ သူတို႔ထိပ္ပိုင္းက လူေတြေတာင္ လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ သေဘာေပါက္လာၾကလို႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ လက္ေတြ႔ကိုပဲ တပ္ထဲနဲ႔ေခါင္းေဆာင္အပိုင္းထဲမွာ ဆန္႔က်င္ေျပာဆိုမႈေတြ ရွိေနလို႔လားဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

အခုေတာ့ ဒီအမႈတခုလံုးကိုက ျပန္စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တိုက္ဆိုင္တာပဲဆိုဆို၊ ႏိႈင္းယွဥ္တာပဲေျပာေျပာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေပၚ ဒီတခါ အမႈဆင္ပံုဟာ သူ႔ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုလုပ္ၾကံတုန္းက အဂၤလိပ္အစိုးရက လုပ္ပံုေတြနဲ႔ တူေနတဲ့အခ်က္ေတြဟာ စဥ္းစားစရာေတြရွိေနပါတယ္။

ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္းကို တရား႐ံုးအရိပ္နားေတာင္ မသီႏိုင္ေအာင္ နအဖ က ဘယ္လိုပဲ ဖိႏွိပ္ထား၊ ၿခိမ္းေျခာက္ထားေပမယ့္ ဂၽြန္ယက္ေတာကို နအဖ က တမင္သြင္းလႊတ္လိုက္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ဟာ ထင္ရွားသထက္ ထင္ရွားလာပါတယ္။

ဒီအေမရိကန္လူမ်ဳိး ဂၽြန္ယက္ေတာကို ဒုတိယအႀကိမ္ ဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္တာဟာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တုန္းက ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီအစိုးရက ဂဠဳန္ဦးေစာကို ဘရင္းဂန္း အလက္ ၂၀၀ နဲ႔ တျခားလက္နက္က်ည္ဆံေတြ ထုတ္ေပးလိုက္တာကို သတိရေစပါတယ္။

အဲဒီတုန္းက ဦးေစာလိုလူရဲ႕လက္ထဲကို ဒီလို လက္နက္ေတြ အေျမာက္အမ်ား ေရာက္သြားရင္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးပါး နည္းနည္းေလး ဝသူေတာင္ သိပါတယ္။

အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခါက အေနအထားနဲ႔ဆိုရင္ ျပည္တြင္းစစ္ေတာင္ ထျဖစ္ႏိုင္တဲ့ လက္နက္အမ်ဳိးအစားနဲ႔ အေရအတြက္ပါ။ ဒါကို ကိုလိုနီပါး အင္မတန္ဝတဲ့ အဂၤလိပ္အစိုးရက အသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ (ဆရာစံတို႔ဟာ ဓား၊ လွံ၊ အလြန္ဆံုး တူမီးေလာက္နဲ႔ ပုန္ကန္ျခားနားခဲ့ၾကတာပါ။)

အခုလည္းပဲ အဂၤလိပ္ေတြလုပ္ခဲ့သလို ဂၽြန္ယက္ေတာနဲ႔ ဘိန္းပစ္ဖမ္းတယ္ဆိုတာ ပိုပိုထင္ရွားလာေနပါတယ္။ နအဖ က ဒီအမႈကို စေဖာ္တုန္းကေတာ့ ဂၽြန္ယက္ေတာဟာ ေရကူးလာတယ္ဆိုၿပီး ေရသန္႔ဗူးခြံေတြ၊ ဘဲေျခေထာက္ေတြကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ျပၿပီး ကမၻာကို ဝါဒျဖန္႔ခဲ့ပါတယ္။

အခုေတာ့ ဂၽြန္ယက္ေတာဟာ နအဖရဲ႕အေစာင့္ေတြနဲ႔ေတာင္ စကားစျမည္ေျပာၿပီး သဲျဖဴခင္း ရာဇမတ္ကာလို႔ မေျပာ႐ံုတမယ္ လမ္းေပၚက မားမားေလွ်ာက္လာတာ ျဖစ္ေနပါတယ္။

အဂၤလိပ္ေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႏိုင္ငံေရးပါးဝလိုက္သလဲဆိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လုပ္ၾကံၿပီးတဲ့ေနာက္ ဗမာျပည္တြင္းမွာ သူတို႔ဆက္လုပ္ပံုကို ၾကည့္ရင္ ထင္ရွားပါတယ္။

အဲဒီတုန္းက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက အာဇာနည္ေတြကို သတ္တာဟာ ၿဗိတိသွ်အစိုးရျဖစ္တယ္လို႔ ေၾကညာထားပါတယ္။ ျပည္သူလူထုထဲမွာလည္း တအံုေႏြးေႏြးနဲ႔ ေပါက္ကြဲလုလု ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဝမ္းနည္းမႈကေန ေဒါသ ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ အေျခအေနျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဘုရင္ခံဟာ သခင္ႏုကို ေခၚၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခန္႔အပ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူဟာ အဲဒီအၾကပ္အတည္းႀကီးကို ေက်ာ္လႊားသြားႏိုင္ပါတယ္။ အခု ဒီ နအဖ အစိုးရဟာ ၿဗိတိသွ်ေတြလို ပါးနပ္လိမၼာမလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာျဖစ္လာပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မတရားျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္တာရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေတြကို သူတို႔ မစဥ္းစား မျပင္ဆင္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။

ဒီအေျခအေနေတြကေန ဆက္ၿပီးျဖစ္လာတာကေတာ့ ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးတံခါးကို နအဖ က အၿပီးအပိုင္ ပိတ္ပစ္လိုက္ၿပီဆိုတဲ့ကိစၥပါပဲ။

အာဏာႏိုင္ငံေရးသာသိတဲ့ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ တံခါးကို တင္းတင္းပိတ္ထားရင္ သူတို႔အတြက္ လံုျခံဳမယ္လို႔ ယူဆေနၾကပါတယ္။ တနည္း - အာဏာျမဲမယ္လို႔ ယူဆေနၾကတယ္။ နားပိတ္ထား၊ မ်က္စိပိတ္ထားလို႔ မၾကားရ၊ မျမင္ရရင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးလို႔ စဥ္းစားတာမ်ိဳး စဥ္းစားေနၾကပါတယ္။

တကယ္က ဗမာျပည္ရဲ့ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ ႏွစ္ဖက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပါလို႔ ေျပာေနတာဟာ ျပည္တြင္းေရးကို စြက္ဖက္ခ်င္တဲ့ တျခားႏိုင္ငံေတြက ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေခါင္းထဲက အလိုလိုထြက္လာတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ဗမာျပည္ျပည္သူေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုလားခ်က္ကို သူတို႔က ထင္ဟပ္ၾကတာပါ။

ဗိုလ္သန္းေရႊလိုပဲ အာဏာဂုဏ္နဲ႔ ေမာက္မာလွတဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္မွာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး မ်က္လွည့္ျပၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာေတာ့ဘူး။ အျပတ္ပဲ ခ်ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့တာပါ။

ဒါေပမယ့္ ၁၉၆၀-၇၀ ကေန ၁၉၇၆ ခုႏွစ္အထိ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးဆက္ျဖစ္လာေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္း ပိုင္လွပါတယ္ဆိုတဲ့ တပ္ထဲမွာ သူ႔ကိုမေက်နပ္တာေတြ ေပၚလာတယ္။ ဗိုလ္ႀကီး အုန္းေက်ာ္ျမင့္တို႔ကိစၥလို သူ႔ကို သတ္မယ့္ကိစၥေတာင္ ေပၚလာတာပဲမဟုတ္လား။

ေနာက္ေတာ့ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွာ ဗကပ၊ ေကအိုင္ေအတို႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးတာေတြ လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီကေနဆက္ၿပီး ရွစ္ေလးလံုးလႈပ္ရွားမႈႀကီး ေပါက္ကြဲထြက္လာတာ၊ ဗိုလ္ေနဝင္း မ်က္ရည္က်ရတာ၊ နန္းေပၚက ဆင္းေပးရတာ၊ မဆလ ပါတီကို ဖ်က္သိမ္းေပးရတာ၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို လုပ္ေပးရတာ စတာေတြဟာ တံခါးဖြင့္ေပး ရ႐ံုကလို႔လား။

အခုလည္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲကို တံခါး ဘယ္ႏွစ္ထပ္ပဲ ပိတ္ထား ပိတ္ထား၊ လူထုက ဖြင့္ရင္ မုခ်ပြင့္လာမွာပါ။ တြန္းဖြင့္လို႔မရရင္ ေဆာင့္ဖြင့္တန္ ဖြင့္ရပါမယ္။ ေဆာင့္ဖြင့္လို႔မရရင္ ေဖာက္ခြဲဖြင့္ရပါမယ္။ လူထုဟာ အေျခအေနေတြကို အကဲခတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။

တေန႔ကပဲ လူတေယာက္က ဦးဝင္းတင္ကို… နအဖ က အေလွ်ာ့ေပးမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ အံတုမေနနဲ႔ေတာ့၊ ရင္မဆိုင္နဲ႔ေတာ့၊ ေရြးေကာက္ပြဲသာ ဝင္ေပေတာ့ ဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္မ်ိဳးေျပာတာ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ဒါဟာ နအဖ က တံခါးႀကီးကို ဖြင့္မေပးဘဲ တင္းခံထားတဲ့အတြက္ သူဖြင့္ေပးထားတဲ့ ေခြးတိုးေပါက္က ဝင္ရမယ္လို႔ ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ျခေသၤ့ဟာ ျမက္မစားဘူးဆိုတာ အဲဒီလူ မသိလို႔ပါ။

တခ်ဳိ႕လူေတြဟာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ေခါင္းထဲမွာ ဘာရွိသလဲ၊ ဘာေတြျပင္ဆင္ ထားသလဲဆိုတာသိရေအာင္ တမင္ပဲ ဆြေနသလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါမ်ဳိးေတြကို “စကားဝိုင္း”ေတြမွာ မၾကာခဏ ျမင္ေတြ႔ရပါတယ္။ တကယ္က်ေတာ့ အဲဒီလို ဆြတဲ့လူေတြဟာ နအဖ အလိုက်လုပ္တာ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးအပါးမဝေသးတာကို ေဖာ္ျပေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဟာ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ဖက္ဆစ္လုပ္ဟန္ေၾကာင့္ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရး၊ ေနာက္ၿပီး စာေပအႏုပညာေလာကမွာ ေခတ္စားလာေနတဲ့ လုပ္ဟန္တခု ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါက သခင္အားကိုးနဲ႔ သေဘာထားမတူသူေတြကို ဆြတာ၊ ရန္တိုက္တာေတြ လုပ္တာပဲျဖစ္တယ္။ သတၱိေကာင္းလွသူေတြလို႔ ဆိုႏိုင္သေပါ့။

ဒါေပမယ့္ ျပန္စဥ္းစားသင့္တာကေတာ့ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီး ေပၚေပါက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ သန္းဂဏန္း စာရင္းျပထားတဲ့ မဆလ ပါတီဝင္ေတြ ဘာျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ။

ဗၾသ