ႏိုင္ငံေရးလက္ဦးမႈ လက္မလြတ္ေရး

ေမာင္ခ်စ္ခင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၾကံဖန္အမႈဆင္ၿပီး ႐ံုးတင္ျခင္းသည္ ဤကာလ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္တြင္ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းႏွင့္ တတန္းတည္းထားရမည့္ အျဖစ္အပ်က္တခုျဖစ္သည္။ နအဖ၏ လကၡဏာမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က စလို႔ ဒီေန႔အထိ ဘာမွေျပာင္းလဲျခင္းမရွိေၾကာင္းကို ဤကိစၥက ေဖာ္ျပေနေပသည္။

၈၈ မွာ လူသတ္သည္၊ ဒီပဲယင္းမွာ လူသတ္သည္၊ စက္တင္ဘာသံဃာ့အေရးအခင္းမွာ သံဃာကိုသတ္သည္၊ ယခု ၂ဝဝ၉ တြင္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႏိုင္ငံေရးအရ အေသသတ္ရန္ လုပ္ေနျပန္သည္။

နအဖႏွင့္ပတ္သက္၍ အေကာင္းျမင္စရာ တကြက္မွမရွိ၊ စိတ္ကူးယဥ္စရာ နည္းနည္းမွမရွိ၊ ျပည္သူေတြအတြက္ ဗလာနတၳိ။

၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ နီးလာေလေလ နအဖ၏ ယုတ္မာမႈေတြ၊ ရက္စက္မႈေတြကို ေတြ႔ရေလေလ ျဖစ္ေန သည္။ ဤသည္မွာ တိုက္ဆိုင္မႈ လံုးဝ မဟုတ္။ သူတို႔တေတြ စိတ္ကို ဒံုးဒံုးခ်ၿပီး အျပတ္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဤသည္မွာ သူတို႔လက္ထဲတြင္ အာဏာဆက္လက္တည္ရွိေရး၊ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေရးတို႔ႏွင့္ တိုက္႐ိုက္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအတြက္ ဘာကိုမဆို သူတို႔လုပ္မည္။

လိုအပ္လွ်င္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဖ်က္သိမ္းပစ္မည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တသက္ပတ္လံုး ေထာင္ထဲမွာထားမည္။ သတ္စရာလိုလွ်င္ ဘယ္သူ႔ကိုမဆို ဖမ္းမည္၊ သတ္မည္။

ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြဖက္က ဘာလုပ္မလဲ။ နအဖ၏ ေရြးေကာက္ပြဲကိုဝင္၍ ေရာယိမ္းလိုက္ ဘသားယိမ္း လိုက္ လုပ္မည္ေလာ။ မီးစင္ၾကည့္႐ံုပဲဟု ဆံုးျဖတ္မည္ေလာ။

ေသခ်ာသည္မွာ ဗမာျပည္ကို အုပ္စုိးမႈ၏ အႏွစ္လကၡဏာမွာ ဤေရြးေကာက္ပြဲကိုက်င္းပသျဖင့္ ေျပာင္းလဲသြား မည္မဟုတ္သလို အုပ္စုိးသူမ်ား၏ သေဘာထား၊ ေပၚလစီမ်ားမွာလည္း ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးသည့္ေနာက္ ဘာမွ် ျခားနားမည္မဟုတ္ဆိုသည္ကို သေဘာေပါက္ၾကရမည္။

အာဏာကိုသာ ကိုင္ထားႏိုင္လွ်င္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒေတြကို ဖ်က္ပစ္ႏိုင္သည္၊ ေရးဆြဲ ႏိုင္သည္၊ အတည္ျပဳ ႏိုင္သည္။ ေနာက္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲေတြလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳက္သလို က်င္းပႏိုင္သည္။ ရလဒ္ကိုမေက်နပ္ လွ်င္ အာဏာကိုလႊဲမေပးဘဲ ေနႏိုင္သည္။

ဗမာျပည္က စစ္အာဏာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ဒါေတြအားလံုးကို လုပ္ခဲ့ဖူးၿပီ။ အာဏာရွိသေရြ႕ လုပ္ေနဦးမည္။ သင္းတို႔၏ တည္ၾကည္ေျဖာင့္မတ္မႈကိုလည္း ကမၻာႏွင့္အဝွမ္း မည္သူကမွ် မယံုၾကည္ၾက။

ဤသို႔ေသာ အေနအထားတြင္ “တသက္ေတာ့ အမတ္ျဖစ္ဖူးတယ္ရွိေအာင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္လိုက္ဦးမည္” လို႔ ဆိုသူေတြ၊ “အာဏာကေလးမ်ား၊ တျပားတမူးဖိုးေလာက္ရွိလွ်င္ အင္မတိ အင္မတန္ စံခ်င္တိုင္းစံရမည္” ဟု စိတ္ကူးယဥ္ေနသူေတြႏွင့္ အခ်ီအခ် အေျခအတင္ ေျပာေနစရာ မလို။

သူတို႔လမ္းကိုသူတို႔ ေလွ်ာက္ခြင့္ျပဳလိုက္႐ံုသာရွိ၏။ ကိုယ့္အလုပ္က သူတို႔ႏွင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနစရာမဟုတ္။ ကိုယ့္အလုပ္က ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရးအတြက္၊ တနည္း ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း တိုက္ပြဲေတြ အတြက္ အခုကတည္းက ျပင္ဖို႔ျဖစ္သည္။

၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးလွ်င္ နအဖ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ပိုၿပီး ဘဝင္ျမင့္၊ စိတ္ႀကီးဝင္လာမည္။ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု စကားေတြ၊ ဥပေဒစကားေတြ တြင္တြင္ေျပာကာ ပိုရမ္းကားလာမည္။ “ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုႏွင့္အညီ အခ်ိန္မေရြး အာဏာသိမ္းခံရမည့္” အႏၱရာယ္၏ ၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းကို တေလွ်ာက္လံုး ခံေနရမည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၂ဝ၁ဝ မတိုင္မီ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ၂ဝ၁ဝ လြန္ ႏိုင္ငံေရးတို႔၏ အဓိကျခားနားခ်က္မွာ ဗိုလ္သန္းေရႊ-ဗိုလ္ေမာင္ေအးစစ္အုပ္စုက ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒမရွိဘဲ တိုင္းျပည္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ေသြးစုပ္ဖိႏွိပ္ျခင္းႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ တိုင္းျပည္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ေသြးစုပ္ဖိႏွိပ္ျခင္းသာျဖစ္ေပမည္။ သ႑ာန္အားျဖင့္ ထူးျခားခ်က္အခ်ဳိ႕ရွိႏိုင္ေသာ္လည္း အႏွစ္သာရမွာ ဘာမွေျပာင္းမည္မဟုတ္သည္ကို သံသယျဖစ္စရာ မလိုေပ။

တဖက္တြင္လည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္သူေတြအဖို႔ ေျပာရလွ်င္လည္း မိမိတို႔၏ တိုက္ပြဲဦးတည္ခ်က္၊ အဓိကေႂကြးေၾကာ္သံ၊ မဟာမိတ္အခင္းအက်င္း စသည္တို႔မွာ ၂ဝ၁ဝ ေရြး ေကာက္ပြဲ မတိုင္မီႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း ဘာမွျခားနားသြားမည္မဟုတ္ဆိုသည္ကို သတိျပဳရေပမည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဆန္႔က်င္ၿမဲအတိုင္း ဆန္႔က်င္ရမည္။ ေတာင္းဆိုၿမဲတိုင္း ေတာင္းဆိုရမည္။

သို႔ေသာ္ တိုက္နည္း၊ ေတာင္းဆိုနည္းမ်ားကိုေတာ့ တိုးခ်ဲ႕ရမည္။ စြန္႔ပစ္တန္တာ စြန္႔ပစ္၊ တီထြင္သင့္တာ တီထြင္ရမည္။ ေနာက္ၿပီး ပိုက်ယ္ျပန္႔ေအာင္လည္း ျဖန္႔က်က္ရမည္။ အင္းစိန္ေထာင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကေန တျပည္လံုးကို ျဖန္႔ပစ္ရမည္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တဦးတည္း လုပ္လို႔မရ။ ဒီခ်ဳပ္ကို အေထာက္အကူေပးၾကရမည္။ တြဲလုပ္တာေတြလည္း ရွိမည္၊ ခြဲလုပ္တာေတြလည္း ရွိမည္။

တိုက္ပြဲသ႑ာန္ကို အေသထားလို႔မျဖစ္၊ လုပ္သင့္လွ်င္ တဦးမလုပ္ႏိုင္က ေနာက္တဦးက လုပ္ရမည္။ ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္ေတြ တည္ေဆာက္ရမည္။ လမ္းေၾကာင္းေတြ ေဖာက္လုပ္ရမည္။ ေျပာင္လည္းရွိမည္၊ လွ်ဳိ႕ဝွက္လည္းရွိမည္။

လူထုလူတန္းစား၊ လူ႔အလႊာအမ်ဳိးမ်ဳိးထဲတြင္ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ေျပာင္၊ မျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ဖြဲ႔ၾကရမည္။ ေက်ာင္းသား၊ သံဃာ၊ စာေရးစာခ်ီ၊ ဝန္ထမ္း၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ပညာတတ္၊ ဆင္းရဲသား၊ စစ္သားနဲ႔ ရဲထဲပါ မက်န္ စည္း႐ံုးတည္ေဆာက္ရမည္။ ဘာသာ၊ လူမ်ဳိး စတာေတြ ခြဲျခားေနလို႔မျဖစ္။

ဒါေၾကာင့္ ဖြဲ႔စည္းမႈ၊ စည္း႐ံုးမႈမွာ ကာလတခုေတာ့ ေျမေအာက္ သ႑ာန္ျဖစ္ဖို႔ မ်ားသည္။ လွ်ဳိ႕ဝွက္ရမည္။ ေျမေအာက္လုပ္ငန္းကို ေမာင္းတီးလုပ္လို႔မရ။ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ခ်င္လို႔မရ။

တပါတည္းတြင္ ျပည္သူတြင္းေရာ ကိုယ့္အတြင္းမွာပါ စစ္အုပ္စု၊ စစ္အစိုးရႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တို႔ကို ျပတ္သားခိုင္မာစြာ ဆန္႔က်င္သည့္ အေတြးေခၚကို ၿမဲၿမဲဲျမံျမံ စိုက္ထူရမည္။ ကိုယ့္ ျပည္သူကို ယံုၾကည္မႈႏွင့္ အႏိုင္မခံအ႐ံႈးမေပးတဲ့ စိတ္ဓာတ္တို႔ကိုလည္း စြဲၿမဲေစရမည္။

နအဖေျပာလွ်င္ ဘာမွ မ်က္ေစ့လည္စရာ မရွိ။ မိုးခါးေရေသာက္ေစလိုသူမ်ား၊ ေျမေခြးအၿမီးျပတ္မ်ားက ေျပာ လွ်င္လည္း လက္ခံၾကမည္မဟုတ္။

သို႔ေသာ္ တတိယအင္အားစုဆိုသူေတြ၊ ပညာရွင္ဆိုသူေတြက နားခ်ၾက၊ “ရွင္းျပၾက” ဦးမည္။ မ်က္ေစ့လည္၊ နားေယာင္စရာေတြ ဖန္တီးလာၾကဦးမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေတြးအေခၚတည္ေဆာက္ေရး၊ ကာကြယ္ေရးကို တာဝန္တရပ္အေနႏွင့္ လုပ္ရမည္။

ဒါကို တက္ႂကြသူမ်ားအၾကားမွာသာမဟုတ္၊ ျပည္သူလူထုအၾကားမွာပါ လုပ္ရမည္။ ေပါ့ဆလို႔မရ။ သတိ ရွိရပါမည္။ သူတို႔က ရာထူးေတြ၊ အခြင့္အေရးေတြႏွင့္ ျမႇဴလာၾကမွာ ေသခ်ာသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဤေန႔ဤအခါတြင္ ႏိုင္ငံေရးလက္ဦးမႈကို ျပည္သူေတြဖက္က ရယူထားရန္မွာ အေရးႀကီးလွသည္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာခ်က္မွာ ဤသို႔ လက္ဦးမႈရ ယူရန္ လံုးပမ္းျခင္းျဖစ္သည္။ နအဖကို တကယ္ပဲ လက္ဦးမႈမဲ့ေစခဲ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ နအဖက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႐ံုးတင္ျခင္းျဖင့္ သူတို႔ဆံုး႐ံႈးေနေသာ ႏိုင္ငံေရးလက္ဦးမႈကို ရယူရန္ လံုးပမ္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ အျခားနည္းလမ္းရွာမေတြ႔သျဖင့္ ခါးပိုက္ေအာက္ကို ထိုးသည့္နည္းကို သံုးလာျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္ နအဖစစ္ဗိုလ္မ်ား၏ အက်င့္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ခံရလွ်င္ ဘာမွ မရွက္ မေၾကာက္ေတာ့။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာနယ္ပယ္တြင္ နအဖအဖို႔ ပို၍ပင္ ခံစစ္ အေနအထားကို ေရာက္သြားသည္။ အခုအထိ စစ္အာဏာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ တခ်က္မွ ျပန္ပစ္ႏိုင္သည္ကို မေတြ႔ရေသးေပ။ ထန္းလက္ျဖင့္ ကာ႐ံုမွ် သာ လုပ္ႏိုင္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အမႈကို အျမန္ၿပီးဆံုးသြားေအာင္ တြန္းစစ္ေနသည္။ သူတို႔အဖို႔ ဤကိစၥမွာ ေပါ့ေစလိုလို႔ ေၾကာင္႐ုပ္ထိုး၊ ေဆးအတြက္ေၾကာင့္ေလး ျဖစ္ေနသည္။

ဤအေနအထားကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး အသံုးခ်ရန္လိုသည္။ ကိုယ့္ဖက္က ႏိုင္ငံေရး၊ အေတြးအေခၚေရး ထိုးစစ္ေတြ ဆက္တိုက္ဆင္ေနရမည္။ လူေသဦးေတာ့ အသံမေသေစရဆိုသည့္ သေဘာထားမ်ဳိး ထားရမည္။ ကိုယ္ေသလွ်င္ က်န္တဲ့လူမ်ားကို အဲဒီအသံက သတိေပးအက်ဳိးျပဳမည္မွာ မုခ်ျဖစ္ပါသည္။

*****

ေမာင္ခ်စ္ခင္