မဆုုိးပါဘူးဗ်ာ ...။ စားေကာင္း ေသာက္ေကာင္းေလာက္ဆုုိေတာ့လည္း ဒီေလာက ဒီလုုိပဲေပါ့ ...။
က်ေနာ္လား ... ျပံဳးတတ္တာေပါ့ဗ်ာ ... မုုိနာလီဆာအျပံဳး ပေဟ႒ိထက္ ရွာရက္ခက္သြားမယ္ ...။ အဲ ... မလွရင္သာေနမယ္ ... ျပံဳးတာေတာ့ဗ်ာ ... ေအာက္သြား ခပ္တုုံးတုုံးမွာေတာင္ ... ဟက္ဟက္ ... ဟက္ဟက္နဲ႔ ... အသံေတာင္ထြက္တယ္ ...။ ဟ ... မျပံဳးလုုိ႔ရမလားဗ် ...။ စာေကာင္း႐ုုံလုုပ္ၾကတဲ့ ေလာကႀကီးမွာေလ ...။ သြပ္သြပ္ ... ေတာ္ၾကာ က်ဳပ္ စားမေကာင္း ၾကားမေကာင္းျဖစ္ေနဦးမယ္ ...။ စားမေကာင္းလုုိ႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူးဗ်ဳိ႕ ...။ က်ဳပ္သြားေတြက ခုုတေလာ ခပ္နဲ႔နဲ႔ရယ္ ...။
မဲ့တာလည္း ၿပိဳင္စံရွားပါပဲဗ်ာ ...။ လူကြယ္တုုိင္း အျမဲလုုိလုုိ မဲ့တယ္ ...။ ေရွ႕ေတာ့ ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးေပါ့ဗ်ာ ...။ စားေကာင္း႐ုုံလုုပ္ၾကတဲ့ ေလာကႀကီးကုုိဗ်ာ ...။ သြားအရြဲ႕တုုိက္လုုိ႔ မျဖစ္ဘူးေလဗ်ာ ...။ က်ဳပ္သြားေတြက ခုုတေလာ ခပ္နဲ႔နဲ႔ပါဆုုိ ..။
..... သူေတြနဲ႔လား ...။ တည့္ပါတယ္ဗ်ာ ...။ က်ဳပ္ အဲ့ေလာက္ မုုိက္ေသးဘူ..။ မတည့္ဘယ္ျဖစ္မလဲ ...။
အေျပာလား ...။ ဟဲဟဲ လုုပ္ရတာေပါ့ဗ်ာ ...။ မလုုပ္ဘယ္ျဖစ္မလည္း ..။ ေျမႇာက္သင့္တန္လည္း ေျမႇာက္ေပါ့ ...။ တခါတေလ ေျခာက္သင့္တန္လည္း ေျခာက္ေပါ့ ...။ ေျခာက္တာေတာ့ သိပ္မရဲဘူးဗ်ာ ...။ သြားေတြက နာေနတာဆုုိေတာ့ ...။
ခုုတေလာမွ သြားက နာေနတာက ပုုိပုုိဆုုိးလာသလုုိပဲဗ် ... မျဖစ္ေသးပါဘူးဗ်ာ ... က်ဳပ္သြားေတြက နဂုုိတည္းကမွ ခပ္နဲ႔နဲ႔ရယ္ ...။ ေနာက္ က်ဲကလည္း က်ဲေသး ..။
စားေကာင္း႐ုုံေလာကႀကီးမွာဗ်ာ ... အျမစ္တဲတဲပဲ က်န္ေတာ့တဲ့သြားေတာင္ ... ႏႈတ္မပစ္ရဲဘူး ...။ ဝါးစရာမရွိေတာ့ရင္ ပုုိမခက္ေပဘူးလား ...။ ဝါးစရာမရွိတာထက္ ... ခပ္ဟက္ဟက္ရီလုုိက္ရင္ ... သြားမရွိေတာ့ ... ေလတုုိးသံ ခပ္ဆုုိးဆုုိးေတြ ပါလာရင္ မေကာင္းဘူးေလဗ်ာ ...။ စားေကာင္း႐ုုံလုုပ္ၾကတဲ့ ေခတ္ႀကီးပါဆုုိ ...။
ေအာ္ ... ခုု က်ဳပ္လား ... သိပ္မအားဘူးဗ်ာ ... ... ေဆာင္းေခါင္ေခါင္မွာ ... ဖားထြက္႐ုုိက္ဖုုိ႔ ၾကံေနတယ္ ...
အဟက္ဟက္ ... စားေကာင္း႐ုုံလုုပ္ၾကတဲ့ ေလာကႀကီးေလဗ်ာ ...။ ခင္ဗ်ားကလဲ ... ေတြ႔မွ ဆန္ျပဳတ္တုုိက္ရဦးမယ္ ...။ ။
ေဆာင္းလူ
ဇန္နဝါရီ ၂၉၊ ၂၀၁၄
No comments:
Post a Comment