ေစာင့္ (မင္းသိုက္)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဗမာလူမ်ဳိးေတြအတြက္ “ေစာင့္” ျခင္းဆိုတဲ့ကိစၥဟာ သိပ္ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေစာင့္ေနရတာေတြလည္း ပြထေနၿပီဆိုေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ။

ေစာင့္ျခင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရိွတ့ဲအနက္ လက္လွမ္းမီ ဉာဏ္သြားသေလာက္ ေစာင့္ဋီကာခ်ဲ႕ၾကည့္ေတာ့ … … ဒမိုကေရစီရဖို႔ ေစာင့္ရတာတို႔၊ မီးလာဖို႔ ေစာင့္ရတာတို႔၊ ဆင္းကဒ္ေလး မဲေပါက္ဖို႔ ေစာင့္ရတာတို႔၊ ပြဲမ်ားဘယ္ေတာ့လန္႔မလဲ ေစာင့္ရတာတို႔၊ ဂြင္ေစာင့္ရတာတို႔၊ ကိုယ္ေတြလို ဓာတ္သမားေတြကေတာ့ လိုခ်င္တဲ့ပံုေကာင္းေလးရဖို႔ ေစာင့္ရတို႔၊ အို … … ေစာင့္ျခင္း အမယ္အစံုပါပဲ။

ေခတ္ေပၚေစာင့္ျခင္းေတြကေတာ့ အမ်ဳိးေစာင့္ျခင္းတို႔၊ ဘုရားေစာင့္ျခင္းတို႔ ေနာက္ဆံုး လိတ္တက္ကေတာ့ “လူေစာင့္”ျခင္းကိစၥ ခုတေလာ အေတာ္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေတြ႔လာေနရတယ္။



မေန႔က စေနေန႔ ေျမနီကုန္းမွာ ဆံသြား သၿပီးအျပန္၊ ေျမနီကုန္းမီးပြိဳင့္ကေန ျပည္လမ္းအတိုင္း ဟံသာဝတီအဝိုင္းဘက္ ဦးတည္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ဆန္႔က်င္ဘက္ ယာဥ္ေၾကာအလယ္ကၽြန္းေပၚမွာ တဦးလွ်င္ ေပသံုးဆယ္ခန္႔အကြာ ညီညီညာညာရပ္ၿပီး လက္ပတ္အနီႀကီးေတြ ခန္႔ခန္႔ပတ္လို႔ လူေစာင့္ေနၾကေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရး ဝန္ထမ္း မီးက်ဳိးေမာင္းပ်က္ႀကီးေတြ ဘြားခနဲ ရင္သပ္႐ႈေမာ ေတြ႔လုိက္ရေလေတာ့သတည္း။

မႀကီးႀကီးလမ္းေကြ႔အေက်ာ္ကေန ဟံသာဝတီအဝိုင္းနားအထိေတာ့ ခပ္က်ဳိ႕တို႔ကဲ်တဲပါပဲ၊ အလယ္ကၽြန္းေပၚမွာ ရပ္ေစာင့္ေနတာမ်ဳိးမဟုတ္ေပမယ့္ နီးစပ္ရာ အပင္ေအာက္ အရိပ္ခိုေနၾကတာတို႔၊ နီးစပ္ရာျခံဝေတြက အုပ္ခံုေလးေတြေပၚ ငိုက္ျမည္းေနတာတို႔၊ ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္မွာ အေညာင္းေျဖေနၾကတာတို႔ အႏီွး လက္ပတ္နီႀကီးေတြ ျမင္ရပါေသးတယ္။

သူတို႔အင္ခ်ပ္ေတြကေတာ့ ယာဥ္ထိန္းပူးလိေတြျဖစ္ဖို႔ မ်ားတယ္၊ မ်ဥ္းက်ားကမဟုတ္ဘဲ လမ္းျဖတ္ကူးတဲ့သူတို႔၊ အလယ္ကၽြန္း အသစ္စိုက္ထားတဲ့ အပင္ေတြေပၚေက်ာ္ခြတက္သူတို႔ကို ဆြဲမယ္ စိမယ္ေပါ့၊ ဒါေတာင္မွ ေရႊျပည္သူေတြက လစ္ရင္ လစ္သလို ဝီွခနဲ ဝွစ္ခနဲ ကားႀကိဳကားၾကားကေန နင္ဂ်ာေတြအလား ျဖတ္ေျပးကူးေနတာ ေတြ႔တာပါပဲ။

ကမာၻေအးလမ္းမႀကီးဘက္ ျပန္လွည့္ၾကဦးစို႔။

ေခ်ာ္တြင္းကုန္း ပါရမီမီးပြိဳင့္လမ္းဆံုကေန နဝေဒး ဘုိင္စကုပ္႐ံုလမ္းဆံုအထိ ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္မ်ား မမွားဘူးဆိုရင္ေတာ့ လူကူးမ်ဥ္းၾကား ၃ စင္းပဲရိွပါတယ္၊ တစ္စင္းက ေသြးဆံုးေနလုိ႔ အေရာင္မြဲေနတာ ၾကာလွေပါ့။

ဒီလမ္းပိုင္းမွာ မနက္မနက္ဆို ေအာက္အီးအီးအြတ္သံေတာင္ မဆံုးေသးဘူး အႏီွးလက္ပတ္နီႀကီးေတြ အသင့္ေနရာယူပါေတာ့တယ္၊ ႐ံုးသြား အလုပ္သြား ၾကံဳသလိုကူးေနရရွာတဲ့ ျပည္သူေတြကို ဆြဲမယ္ စိမယ္ေပါ့၊ တစ္ခ်က္ေဆာင့္တြန္းလိုက္ရင္ ဖင္ထိုင္ရင္လဲမယ့္ အု႔စ္ေတြနဲ႔ဗ်ာ :D

လွတပတေလးရြိဳင္းၿပီး ဂေန႔ အလုပ္သြားရင္ ကိုကိုနဲ႔ ေမာင္ေမာင္နဲ႔ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ လစ္ၾကဖို႔ အိပ္မက္ရွင္ကေလးမေလးေတြ ဆြဲစိခံေနရရွာတာ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ျမင္ပါပဲ၊ အလြန္မွ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ ေစာက္႐ူးထတဲ့လုပ္ရပ္ေတြပါပဲဗ်ာ။

မြန္းၾကပ္တဲ့လူ႔အခြင့္အေရးဆင္းရဲတဲ့ ဗမာေျပကေန ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေျပးဘဝနဲ႔က်င္လည္ခဲ့ရေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ လူကူးမ်ဥ္းၾကား ခ်မ္းသာတယ္၊ လူေတြလမ္းကူးဖု႔ိ (ေခြးလဲကူးတယ္) ဂံုးေက်ာ္တံတားေတြ ခပ္စိပ္စိပ္ ဖန္တီးေပးထားတယ္၊ ေလွခါးတက္ရမွာေညာင္းမစိုးလို႔ အက္စကာေလဒါေတြ တပ္ေပးထားတယ္၊ ဒီႏွစ္ထဲ လူကူးဂံုးေက်ာ္တံတားေတြကို အပ္ဂရိတ္လုပ္ လာတယ္၊ ဝီွးခ်ဲသမားေတြပါ အဆင္ေျပေျပကူးလို႔ရေအာင္ အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာေတြသံုး ဖန္ဆင္းေပးလာတယ္၊ ထိုင္းမွာ လူကူးမ်ဥ္းၾကား သို႔မဟုတ္ ဂံုးေက်ာ္တံတားက မကူးလို႔ ေသခ်င္းဆိုးနဲ႔ကားတိုက္ေသရင္ တိုက္တဲ့သူမွာ အျပစ္မရိွတဲ့အျပင္ မသာရွင္က တိုက္လိုက္တဲ့ကား ပိန္႐ံႈ႕သြားရင္ ေလွ်ာ္ေပးရေသးတယ္၊ လန္ထြက္ လြင့္တက္ေကာ့ပ်ံေနတဲ့ ထိုင္းဥပေဒ။

ထားလိုက္ပါ ဒါ သူ႔အရပ္နဲ႔ သူ႔ဇာတ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔တုိင္းျပည္မွာ ဘာလို႔ ျပည္သူေတြ လမ္းကူးဖို႔အတြက္ ဂံုးေက်ာ္တံတားေတြ ေပါေပါမစီစဥ္ေပးႏိုင္တာလဲ၊ ထိုင္းမွာ လူကူးဂံုးေက်ာ္တံတားတစ္စင္းေဆာက္ရင္ အလြန္ဆံုး တစ္လပဲ၊ ေျမတူးတာေလာက္ပဲၾကာတာ၊ က်န္တာ တိုင္ေတြ တန္းေတြက အားလံုး မိုေလာင္းၿပီးသား အဆင္သင့္၊ ဘာလို႔ ေဘးအိမ္ကို အတုမယူတာလဲ ေတြးမရတာအမွန္ပဲ ခုလို လူေစာင့္ေတြထား ဖမ္းဟဲ့ ဆီးဟဲ့ ကေရာ ၂၄ နာရီလံုးလံုး လုပ္ႏိုင္မွာမို႔လို႔လား၊ ဖန္ေငြရွာေနတာလား၊ တကယ္ကို ေစတနာနဲ႔ ျပည္သူေတြ စည္းကမ္းရိွေစခ်င္တာလား၊ စည္းကမ္းရိွေစခ်င္ရင္လဲ စည္းကမ္းမပ်က္ၾကေအာင္ ဘယ္လိုစီစဥ္ေပးရင္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ့ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ေနာက္ပိုင္း သိသိသာသာတိုးတက္လာတဲ့ ကမာၻႏိုင္ငံႀကီးေတြက အစိုးရေတြ ျပည္သူေတြကို အဆင္ေျပေအာင္ ဘယ္လိုေတြလုပ္ေပးေနသလဲ အတုယူၾကေပါ့ဗ်ာ။

အခုခ်ိန္ထိ ရက္လည္ၿပီး အငိုတိတ္မယ့္ကိစၥမ်ဳိးေတြနဲ႔ လက္ပူတိုက္ ဝါဒျဖန္႔ ျပည္သူေတြ လံုးပါးပါးသထက္ပါး၊ စည္းကမ္းေတြ ပ်က္သထက္ပ်က္၊ ညစ္တြန္းေတြလိွမ့္တြန္းေနတတ္ေအာင္ အခ်ိန္ေတြဆြဲ ျပည္ မဖ်က္ၾကပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ။

မလုပ္၊ မ႐ႈတ္၊ မျပဳတ္နဲ႔ခင္းထားတဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ႀကီး ေသခါနီးေစာင့္ေနရတာလဲ ေမာလွပါၿပီ။      ။

မင္းသိုက္ 
ဇူလိုင္လ ၁၄ ရက္၊ ၂၀၁၃။
ရန္ကုန္။