ဒီဇင္ဘာလ ၂ဝ ရက္ေန႔ဟာ ‘ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ေန႔’ ျဖစ္သလို ‘ေက်ာင္းသားေန႔’ လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ က်ဆံုးတဲ့ျဖစ္ရပ္ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားနဲ႔ လူထုရဲ႕ အမ်ဳိးသားစိတ္ဓာတ္၊ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓာတ္တို႔ တိုးတက္ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တဲ့ေန႔ကို အမွတ္ရေစဖို႔ ‘ေက်ာင္းသားေန႔’ လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့သလို အဲဒီျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ကို ဂုဏ္ျပဳျခင္းအားျဖင့္လည္း ‘ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ေန႔’ လို႔ အမည္တြင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၃၈ ခုႏွစ္ဟာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာဘေမာ္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရ လက္ထက္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၃ဝ ရက္ (ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃ဝဝ ျပည့္ႏွစ္ နတ္ေတာ္လဆန္း ၉ ရက္)ေန႔မွာ ေရနံေျမသပိတ္ႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ သပိတ္မွာပါဝင္တဲ့ လူထု ၁၂ဝဝ ေက်ာ္ဟာ အေရးဆိုဖို႔ ရန္ကုန္ကို ေျခက်င္ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကၿပီး မေကြးကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠ႒ ကိုဘဟိန္း၊ အတြင္းေရးမွဴး ကိုဗေဆြတို႔ကလည္း ေရနံေခ်ာင္း ေက်ာင္းသားသပိတ္ကိစၥအတြက္ မေကြးကို ေရာက္ေနပါတယ္။ အမ်ဳိးသားေရးျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၂ ေယာက္က ေရနံေျမသပိတ္ကိစၥမွာ ကူညီၿပီး တရားေဟာၾကတဲ့အခါ ကိုလိုနီ အစိုးရက ဖမ္းဆီးပါေတာ့တယ္။
ဒီ့အျပင္ ဒီဇင္ဘာလ ၂ဝ ရက္ေန႔မွာလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားေတြစုၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ အတြင္းဝန္မ်ား႐ံုးကို ဝိုင္း၊ ဝင္ေပါက္ထြက္ေပါက္ေတြကို ပိတ္ၿပီး သပိတ္တားၾကပါတယ္။
သပိတ္တားတယ္ဆိုတာက သပိတ္ေမွာက္တဲ့သူေတြက သူတို႔သပိတ္ေမွာက္တဲ့ဌာနဆိုင္ရာမွာ လာေရာက္အလုပ္လုပ္သူေတြ၊ လာေရာက္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္သူေတြကို အလုပ္မဆင္းဘဲ သူတို႔လိုပဲ သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ လႈံ႔ေဆာ္တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေထာင္ခ်ီတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ သပိတ္တားမႈက ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ဗိုလ္တေထာင္နဲ႔ ေရေက်ာ္တဝိုက္က ျပည္သူလူထုကလည္း ေက်ာင္းသားေတြကို လာေရာက္အားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြ သပိတ္တားလိုက္တဲ့အတြက္ အစိုးရ႐ံုးဌာနေတြ ပိတ္လိုက္ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မနက္ ၁၁ နာရီေလာက္မွာ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ျပန္ၾကဖို႔လူစုၿပီး အတြင္းဝန္မ်ား႐ံုးကို လွည့္ပတ္ေႂကြးေၾကာ္ၾကပါတယ္။ ဒီအခါ ျမင္းစီးပုလိပ္ေတြက ျမင္းနဲ႔တိုက္၊ တုတ္နဲ႔႐ိုက္ လုပ္တဲ့အတြက္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ အမ်ားအျပား ဒဏ္ရာရကုန္ပါတယ္။ စုစုေပါင္း ေက်ာင္းသား ၈ဝ ေလာက္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ၿပီး တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းသားေတြက ဒဏ္ရာ အျပင္းအထန္ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ဒဏ္ရာျပင္းထန္တဲ့အထဲမွာ ယုဒသန္ေကာလိပ္ ဥပစာအထက္တန္းေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ေက်ာ္လည္း ပါဝင္ပါတယ္။ ကိုလိုနီအစိုးရကေတာ့ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ေက်ာင္းသားေတြက အၾကမ္းဖက္တဲ့အတြက္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ရတာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း၊ ရရွိတဲ့ဒဏ္ရာေတြက ေျပာပေလာက္ေအာင္ မႀကီးက်ယ္ေၾကာင္း သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
ေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရခဲ့လို႔ သတိရတခ်က္ မရတခ်က္ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုေအာင္ေက်ာ္ကို တကၠသိုလ္ေဆး႐ံုမွာ ၾကပ္မတ္ကုသေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သတိရလာတဲ့အခါ ေဝဒနာကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံစားေနရပါတယ္။ ဒီၾကားထဲက “က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္စြန္႔တယ္။ ေသခ်င္ေသပါေစ၊ က်ေနာ္ေသေပ်ာ္ၿပီ”၊ “ကိုလွေရႊ ဘယ့္ႏွယ္လဲ၊ ေက်ာင္းသားေတြ လြတ္လပ္ေရးနီးၿပီ။ အေရးေတာ္ပံု ေအာင္ရမယ္၊ ေအာင္ရမယ္” လို႔ ေရရြတ္ေျပာဆိုခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ကိုေအာင္ေက်ာ္ရဲ႕ အေျခအေန မတိုးတက္တဲ့အတြက္ တကၠသိုလ္ေဆး႐ံုကေန ေဆး႐ံုႀကီးကို ေျပာင္းေရႊ႕ ကုသခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တတိယေျမာက္ေန႔ျဖစ္တဲ့ ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ကိုေအာင္ေက်ာ္ ကြယ္လြန္ခဲ့ရပါတယ္။
ေနာင္အခါ တတိယေက်ာင္းသားသပိတ္လို႔ ေခၚတြင္ရမယ့္ ဒီျဖစ္ရပ္ႀကီးဟာ ေက်ာင္းသားေလာကနဲ႔တကြ တႏိုင္ငံလံုး သိမ့္သိမ့္တုန္ေအာင္ လႈပ္ရွားေစခဲ့ၿပီး ကိုလိုနီအစိုးရအေပၚ နာၾကည္းစိတ္ေတြနဲ႔အတူ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ပိုမိုတက္ႂကြလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ရက္ေန႔ ၾကံေတာသုသာန္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ကိုေအာင္ေက်ာ္ရဲ႕စ်ာပနက သမိုင္းမွာ မၾကံဳဖူးေလာက္ေအာင္ စည္ကားခဲ့ၿပီး ကိုေအာင္ေက်ာ္ကိုလည္း ျပည္သူလူထုက ‘ေနမ်ဳိးသီဟသူရ’ ဘြဲ႔နဲ႔ ခ်ီးေျမႇာက္ဂုဏ္ျပဳခဲ့ပါတယ္။
ကိုေအာင္ေက်ာ္တို႔ အ႐ိုက္ခံခဲ့ရတဲ့ စပတ္လမ္းကို ေနာင္အခါ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းအျဖစ္ ဂုဏ္ျပဳထားသလိုပဲ ဒီဇင္ဘာလ ၂ဝ ရက္ေန႔ကို ‘ေက်ာင္းသားေန႔’၊ ‘ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ေန႔’ လို႔ ေခၚတြင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုေအာင္ေက်ာ္ က်ဆံုးရတဲ့အခါ စာေပနဲ႔ အႏုပညာေလာကသားေတြက ေက်ာင္းသားေတြကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့၊ ကိုေအာင္ေက်ာ္ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထုကို ႏိုင္ငံေရးစိတ္ ႏိုးၾကားေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ဂုဏ္ျပဳဖြဲ႔ဆိုတဲ့အထဲမွာ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္သီခ်င္းလည္း ပါဝင္ခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕ေရာ ေတာပါမက်န္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းကို အဲဒီတုန္းက ေတာင္သာၿမိဳ႕နယ္ ကန္ျမဲရြာမွာေနထိုင္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး က ဘဝတေလွ်ာက္လံုး မွတ္မိေနၿပီး ေနာက္လူေတြ ၾကားဖူးေအာင္ အခုလို ဆိုျပခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ သီခ်င္း
(အို ဆိုးတဲ့ၾကမၼာ ကိုယ္က်ဳိးတြက္မပါ သယ္ပိုးရြက္ရာ၊ သနားသေနာ္ ေနမ်ဳိးသီဟသူေက်ာ္ ရဲေဘာ္ ရဲေဘာ္ တို႔ရဲေဘာ္။ )၂
တားဆီးခ်ဳပ္ခ်ယ္ တတိုင္းလံုးညႇဳိးငယ္၊ ျပဳပေလ ထုေခ် ဥပေဒအတြက္ကယ္ ရက္စက္ပါေပ့ေနာ္။ အိုရဲေဘာ္ တို႔ရဲေဘာ္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ရဲေဘာ္ ဘဒၵကမၻာေျမ ကမၻာမေၾက ေႂကြးေၾကာ္ ေနာင္ဥဒါန္း မေၾကႏိုင္သေနာ္ ရဲဆုပန္ခဲ့သေသာ္။
ေခါင္းေဆာင္လမ္းျပ ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္ အသက္ေတာင္ မမက္ေပါင္ စြန္႔စားသေနာ္၊ တို႔တေတြ မေက်ခ်မ္းႏိုင္ဘူးေနာ္။ ။
ဒီသီခ်င္းကို ဘယ္သူေရးတယ္ဆိုတာ အတိအက် မမွတ္မိေပမယ့္ ဆရာ ေရႊညာေမာင္ ေရးခဲ့တယ္လို႔ ထင္တဲ့အေၾကာင္း ဆရာတင္မိုး က ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ သီခ်င္းအမည္၊ ေတးေရးသူ အတိအက် သိရွိတဲ့သူေတြက မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အေထာက္အထားအျဖစ္ သမုိင္းမွာ က်န္ရစ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
ထိန္လင္း
၁၄၊ ၁၂၊ ၂ဝဝ၉
No comments:
Post a Comment