ငါ ဆက္ၿပီး အိပ္ေနခ်င္လို႔ပါ …။
‘ဘဝ’ဆုိတာနဲ႔ ဘာလို႔ ‘ရွင္သန္ျခင္း’ … လို႔
အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိရတာလဲ?!
ငါကေတာ့ အိပ္ေနရတာကိုပဲ … ႀကိဳက္တယ္၊
႐ုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္လိုက္ေလာက္္ေတာ့
ငါလည္း ေတာက္ေလ်ာက္ႀကီး မေကာင္းႏိုင္ဘူးေပါ့ …
သံပတ္ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ပဲ ေနတတ္တယ္။
ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္လုပ္မွ
ပထမရမယ္ဆုိရင္
ငါ ရွင္ဘုရင္ေတာင္ မျဖစ္ခ်င္ဘူး၊
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကို
‘အ႐ူး’ လို႔ ေခၚပါ။
မျမင္ခ်င္တာေတြ အားလုံးအတြက္
မ်က္စိိေသးေသးေလး ႏွစ္လုံးကို ပိတ္ထားလိုက္႐ုံပါပဲ
ေဟာ … ငါ ဘယ္ေလာက္ လိမၼာတဲ့ေကာင္လဲကြယ္ …၊
ေဟာဒီ အ႐ူးမွာ
ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားပါတယ္။
ငါ့ဆီ ဂုဏ္ျပဳဖိတ္စာ ပို႔ဖုိ႔မလို
ငါ့လိပ္စာကို ငါမသိ
ငါ့အုတ္ဂူမွာလည္း ဘာကမၺည္းမွ ထုိးေပးဖုိ႔
အေၾကာင္းမရွိေပဘူး။
အုိ … မိတ္ေဆြတို႔
ႏုိင္ငံႀကီးသားအေပါင္းတုိ႔ …
ေသြးနဲ႔ကိုယ္ သားနဲ႔ကိုယ္
မွားယြင္းၾက၊
ပက္လက္ေမ်ာဖို႔အတြက္
တံေတြးခြက္ႀကီး လိုက္ရွာၾက၊
ငါကေတာ့ …
ေစာင္ထူထူကို ေခါင္းၿမီးၿခံဳ
ကိုယ့္ကိုယ္ခ်င့္ … ကိုယ္
စိတ္လုံလုံနဲ႔ အိပ္တယ္။
ႏုိင္ငံေက်ာ္ေတြအားလုံးကို … သနားတယ္၊
မင္းတုိ႔ ငါ့ေလာက္
ဘယ္သူမွ အိပ္ေရးမဝခဲ့ၾကပါဘူး။
သ႐ုပ္ေဖာ္ - ေအာင္ထက္
No comments:
Post a Comment