“အလုပ္လုပ္ခြင့္ကဒ္နဲ႔ ပတ္စပို႔ကိုင္ေဆာင္ခြင့္၊ ထုိင္းလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ တန္းတူရည္တူ လုပ္အားခရရွိမႈ၊ လုပ္ငန္းခြင္ ထိခိုက္နစ္နာေၾကးရရွိမႈ၊ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ေဆးကုသခြင့္ရမႈဆိုတာေတြဟာ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ခဲ့ဘူးတဲ့အရာေတြ လက္ေတြ႔ခံစား ပိုင္ခြင့္ရၾကၿပီေဟ့လို႔ ေပ်ာ္လို႔ ေမာ္လို႔မဆံုးျဖစ္ေနတုန္းမွာပဲ ဒီအေပ်ာ္ေတြ ေန႔ေစ့ လေစ့ မျပည့္မီ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ဖိႏွိပ္အႏိုင္က်င့္ ေစာ္ကားခံရျပန္ၿပီလို႔ ေျပာရပါေတာ့မယ္ …”
အာအက္ဖ္ေအ ေသာတရွင္မ်ား ခင္ဗ်ား
ထိုင္း-လာအို နယ္စပ္မွာရွိတဲ့ ေခါန္ကန္ၿမိဳ႕က ထိုင္း ငါးဖမ္းပိုက္စက္႐ံုမွာ တရားဝင္အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမား အလုပ္သမေတြဟာ စက္တင္ဘာလဆန္းပိုင္းေလာက္က မိမိတို႔ရဲ ့ ယာယီႏုိင္ငံကူးစာအုပ္ေတြ ျပန္ေပးေရး၊ လုပ္ငန္းခြင္ ထိခုိက္မႈေတြအတြက္ နစ္နာေၾကးရရွိေရးနဲ႔ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး အျပည့္အဝ ရရွိႏုိင္ေရး စတဲ့ ေတာင္းဆုိမႈေတြနဲ႔ သီတင္းတပတ္ၾကာေအာင္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။
ေဒခ်ာဖန္းနစ္ ငါးဖမ္း ပိုက္စက္႐ံုက ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကို အလုပ္ရွင္ေတြ က လုိက္ေလ်ာလုိက္တဲ့အေၾကာင္း သတင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပထုတ္လႊင့္တာေတြကို ဖတ္႐ႈၾကားသိခဲ့ၿပီး ျဖစ္ၾကမွာပါ။
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ ဥပေဒေဘာင္ထဲက ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ညီညီညြတ္ညြတ္ ေတာင္းဆိုတိုက္ပဲြဝင္မႈဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံ အပါအဝင္ အိမ္နားနီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြမွာ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားထုအတြက္ေတာ့ စံျပဳစရာ နမူနာေကာင္းတခုႏွယ္ ဆိုရပါလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
ထိုင္းငါးဖမ္းပိုက္စက္႐ံုက အလုပ္သမားအခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုဆႏၵျပမႈရဲ႕ အက်ဳိးရလဒ္ဟာ ငါးဖမ္းပိုက္စက္႐ံုက ျမန္မာအလုပ္သမားေတြသာမက ထိုင္းႏိုင္ငံတဝွမ္းမွာ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကို လႈပ္ခါပုတ္ႏႈိးလိုက္တာလည္းျဖစ္သလို ဘဝတူခ်င္း ယိုင္းပင္းစိတ္၊ အမ်ဳိးသား ေသြးစည္းညီညြတ္စိတ္၊ မိမိအခြင့္အေရးကို ဥပေဒနဲ႔အညီ ေတာင္းဆိုရဲတဲ့စိတ္ ဆိုတဲ့ စိတ္သစ္ ခြန္အားသစ္ေတြရရွိေစမွာ အမွန္ပါပဲလို႔လည္း ခ်ီးမြမ္းဂုဏ္ျပဳေရးခဲ့တာပါ။
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္ရွင္နဲ႔ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြဟာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၾကာျမင့္ေနခဲ့ေပမယ့္ ထိုင္းငါးဖမ္းပိုက္စက္႐ံုကိစၥမွာေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ထုိင္းအလုပ္ရွင္ဘက္က ေက်ေက်နပ္နပ္ လိုက္ေလ်ာမႈ လုပ္တာဟာ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္ေလေတာ့ အံ့ၾသဝမ္းေျမာက္စရာတခုလို႔ ဆိုခဲ့ ေျပာခဲ့ၾကတာေလ။
အလုပ္လုပ္ခြင့္ကဒ္နဲ႔ ပတ္စပို႔ကိုင္ေဆာင္ခြင့္၊ ထုိင္းလူမ်ဳိးေတြနဲ႔ တန္းတူရည္တူ လုပ္အားခရရွိမႈ၊ လုပ္ငန္းခြင္ ထိခိုက္နစ္နာေၾကး ရရွိမႈ၊ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ေဆးကုသခြင့္ရမႈဆိုတာေတြဟာ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ခဲ့ဘူးတဲ့အရာေတြ လက္ေတြ႔ခံစား ပိုင္ခြင့္ရၾကၿပီေဟ့လို႔ ေပ်ာ္လို႔ ေမာ္လို႔မဆံုးျဖစ္ေနတုန္းမွာပဲ ဒီအေပ်ာ္ေတြ ေန႔ေစ့ လေစ့ မျပည့္မီ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ဖိႏွိပ္အႏိုင္က်င့္ ေစာ္ကားခံရျပန္ၿပီလို႔ ေျပာရပါေတာ့မယ္။
ေအာက္တိုဘာ ၇ ရက္ေန႔ကေတာ့ ငါးဖမ္းစက္႐ံုက အလုပ္သမားေတြ ေနာက္ဆံုး ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္း တိုက္ပဲြဝင္ေနရတဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕တရားမွ်တတဲ့ ရပိုင္ခြင့္ေတြအတြက္ ဝိုင္းဝန္းေဆာင္ရြက္ ေျဖရွင္းေပးၾကဖို႔အတြက္၊ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြ၊ ထိုင္းလူ႔အခြင့္အေရး အဖဲြ႔ေတြ၊ ထိုင္းအလုပ္သမား ဝန္ႀကီးဌာန၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ျမန္မာ နအဖသံ႐ံုးနဲ႔ လူမႈလုပ္ငန္းေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ အန္ဂ်ီအိုေတြကို ေမတၱာရပ္ခံ အကူအညီ ေတာင္းခံထားတဲ့ စာတေစာင္ကို ထုတ္ျပန္ ျဖန္႔ခ်ိလိုက္တာေၾကာင့္ပါ။
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြဟာ ထိုင္းအလုပ္ရွင္နဲ႔ တရားဝင္ စာခ်ဳပ္စာတန္းနဲ႔ လက္မွတ္ေရးထိုး ကတိကဝတ္ျပဳထားတဲ့အတိုင္း၊ သူတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္စာအုပ္၊ အလုပ္လုပ္ခြင့္ လက္မွတ္ စတာေတြကို ျပန္လည္ရရွိဖို႔ သေဘာတူညီခဲ့ေပမယ့္ အလုပ္သမား ၁၀၀၀ ေက်ာ္ထဲက ၅၀၀ ေက်ာ္ကိုပဲ ျပန္ေပးၿပီး က်န္ အလုပ္သမားေတြကို မေပးေသးတာ၊ လုပ္ခလစာ က်န္ေငြေတြကိုလည္း ေပးေခ်ရွင္းလင္းျခင္း မလုပ္တာ၊ စက္႐ံုေျပာင္းလုပ္ဖို႔အတြက္ ထြက္စာတင္ထားတဲ့ အလုပ္သမားေတြကိုလည္း အလုပ္ဆင္းခြင့္ မျပဳတာ စတဲ့ အခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေအာက္တိုဘာလ ၆ ရက္ေန႔မွာ ထပ္မံၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပၾကတာပါ။
အလုပ္ခြင္ ျပန္မဆင္းရတာနဲ႔ လုပ္ခေငြေတြ မရရွိတဲ့အတြက္ အလုပ္သမားေတြဟာ စားဝတ္ေနေရးကိစၥေတြ ေန႔စဥ္လိုလို ခက္ခက္ခဲခဲ ႐ုန္းကန္ေနၾကရတာပါ။ အျခား စက႐ရံုေတြက အလုပ္သမားေတြကို လာေခၚခ်င္ရင္လည္း ဘတ္ ၁၀,၀၀၀ ေလွ်ာ္ေၾကးေပးမွ ရမယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လုပ္ငန္းရွင္ကမွလည္း မေခၚပါဘူး။ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြကလည္း ေငြ ၁၀,၀၀၀ ေပးခိုင္းၿပီးလည္း စက္႐ံု မေျပာင္းႏိုင္ၾကပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ေျပာင္းသြားတဲ့စက္႐ံုပိုင္ရွင္ကို ေႂကြး ၁၀,၀၀၀ ဆပ္ရေတာ့မွာကိုး။
ဒီလိုအေျခအေန အခင္းအက်င္းေအာက္မွာပဲ ငါးဖမ္းပိုက္စက္႐ံုပိုင္ရွင္က သတိေပးေၾကာ္ျငာ စာရြက္ေတြ ေၾကာ္ျငာဘုတ္မွာ ကပ္လာပါတယ္။ စက္႐ံုက ထြက္စာတင္ထားတဲ့သူေတြ ေန႔လည္ ၂ နာရီမွာ စက္႐ံုက ထြက္ခြာသြားဖို႔၊ လုပ္ခလစာ က်န္ေငြေတြကို ေတာေမာ႐ံုး (IMMIGRATION) မွာ ရွွင္းလင္းေပးေခ်မွာ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သတိေပး ၿခိမ္းေျခာက္စာေတြပါ။
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကေတာ့ စက္႐ံုအျပင္ဘက္က ဓမၼာ႐ံုတခုမွာ စု႐ံုးဆႏၵျပေနၾကတာပါ။ ေအာက္တိုဘာ ၇ ရက္ေန႔ မနက္ ၃ နာရီအခ်ိန္မွာေတာ့ စက္႐ံု တာဝန္ရွိသူေတြက ေသနတ္နဲ႔ပစ္ေဖာက္ ေျခာက္လွန္႔ျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြဟာ မီဒီယာနယ္ပယ္က တဆင့္ သူတို႔ရဲ႕အေျခအေနေတြကို ျပည္တြင္းျပည္ပက သိရွိေအာင္ ႀကိဳးပမ္းးခဲ့ၾကတာပါ။
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ စက္တင္ဘာလဆန္းက ဆႏၵျပေနတဲ့အခ်ိန္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္မွာရွိတဲ့ ျမန္မာ နအဖ သံ႐ံုးက တာဝန္ရွိသူေတြ တဦးတေယာက္မွ မလာေရာက္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ ထိုင္းငါးဖမ္းစက္႐ံုပိုင္ရွင္တို႔ အျပန္အလွန္ သေဘာတူညီခ်က္ေတြရ၊ ေျပေျပလည္လည္ ျဖစ္ၿပီး ၁ ရက္ ၂ ရက္ေနေတာ့မွ ေရာက္လာတဲ့ နအဖ သံ႐ံုးကတာဝန္ရွိသူရဲ႕ ၾသဝါဒစကားကိုလည္း အမွတ္ရေနၾကအုန္းမယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနၾကဖို႔၊ ယိုင္းယိုင္းပင္းပင္းရွိၾကဖို႔၊ အာဏာရွိတဲ့သူက မရွိတဲ့သူကို အႏိုင္မက်င့္ဖို႔ဆိုတဲ့ မွတ္သားေလာက္တဲ့ စကားေတြကိုပါ။
ကဲ … ဒီတခါေတာ့ နအဖ သံဝန္ထမ္းေတြ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ အခ်ိန္မီ ဘာေတြမ်ား ယိုင္းပင္းေစာင့္ေရွာက္ေလမလဲ။ ေလလႈိင္းေပၚမွာ နားစြင့္ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။
နားဆင္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေမာင္လြမ္းဏီ
၇ - ၁၀ - ၂၀၁၀
မူရင္း - လြတ္လပ္သည့္ အာရွအသံ www.rfa.org/burmese
သ႐ုပ္ေဖာ္ - ေမာင္ေမာင္တင္
No comments:
Post a Comment