Sunday, March 1, 2015

ပဥၥမထပ္က ႏွင္းျမဴ... (သစ္ေကာင္းအိမ္)

(၁) 

ကမၻာေပၚမွာ ခ်စ္စရာအေကာင္းဆုံး စစ္ဆုိလုိ႔ 
တခုတည္းပဲရွိတယ္... 
အဲဒါကေတာ့ အခ်စ္စစ္ပဲဗ်... 
ခင္ဗ်ားက လူပ်ဳိသုိးႀကီးဆုိေတာ့ အဲဒါေတြ ဘယ္သိပါ့မလဲ... လို႔ 
က်ေနာ့္ရဲ႕ အကုိႀကီးသူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲက တေယာက္ျဖစ္သူ 
ကုိေအာင္ (ကဗ်ာဆရာ စုိးရိမ္) 
ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္စစ္မွမေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ 
သူ႔စေတးတပ္ေအာက္မွာ ဝင္ေနာက္ရင္းနဲ႔... 

(၂) 

မာဖီးယားဂုိဏ္းခ်င္း တုိက္ပြဲျဖစ္ရာက ေသဆုံးသြားတဲ့ မာဖီးယားဂုိဏ္းသားေတြနဲ႔ 
တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္စြန္႔သြားတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြၾကားက 
နိဗၺာန္နဲ႔ ငရဲလုိ ကြာျခားတဲ့ အဓိပၸာယ္ဆီေရာက္သြား ၿပီးေတာ့... 


ဟုိဒီေလွ်ာက္ဖတ္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း 
အနိ႒ာ႐ံုဆုိးနဲ႔ လူတစု အစုလုိက္အျပံဳလုိက္ 
ေခြးေတြ ဝက္ေတြ အရွင္လတ္လတ္ မီးၿမိဳက္ခံရသလုိ ဓာတ္ပုံကုိသြားေတြ႔ေတာ့ 
အဲဒီေသဆုံးသူ လူမုိက္တစု အပါအဝင္ စုေဝးဖြဲ႔ေထာင္ထားတဲ့ လူမုိက္ဂုိဏ္းႀကီးက တိရစၦာန္တေကာင္လုိ 
ညႇင္းဆဲသတ္ျဖတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ 
အျပစ္မဲ့ သာမန္ျပည္သူျဖစ္သူ 
က်ေနာ့္ရဲ႕ အကုိႀကီးသူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲက တေယာက္ျဖစ္တဲ့ 
ကုိပါႀကီးအေလာင္းကုိ ျပန္ေဖာ္ေတာ့ 
ယူၾကံဳးမရ ငုိေႂကြးေနတဲ့ သူ႔ခ်စ္ဇနီး မသႏၱာရယ္ 
တဦးတည္းေသာ က်န္ရစ္သူ သမီးေလးမ်က္ႏွာကုိ 
ျမင္ေယာင္သြားမိတယ္။ 

(၃) 

လူမုိက္နဲ႔ ေပါင္းေဖာ္မွီဝဲျခင္းမွ 
ေရွာင္က်ဥ္ပါတဲ့... 
၃၈ ျဖာ မဂၤလာရဲ႕ 
ပထမဆုံးအပုိဒ္ကုိ 
သတိရမိတယ္ 
လူမုိက္ကေလးေတြကေတာ့ 
လူမုိက္ႀကီးေတြရဲ႕ 
လူမုိက္ဂုိဏ္းထဲဝင္ 
လူမုိက္ငယ္ေလးေတြလုပ္ 
လက္နက္မဲ့ အျပစ္မဲ့လူေတြအေပၚ
ႏိုင္ထက္စီးနင္း လက္နက္နဲ႔ 
လူမုိက္ဂုဏ္ရည္ကုိ ျပၾကရင္းကေန 
သူတုိ႔လိုပဲ လက္နက္ရွိသူအခ်င္းခ်င္းနဲ႔ 
စားက်က္အလု 
လက္ဦးမႈရသြားသူ လက္ထဲ 
ေခြးေသဝက္ေသ 
လူမုိက္ဇာတ္သိမ္းသြားၾကရရွာတယ္ ထင္တယ္။ 

(၄) 

(က်ေနာ့္ ေသြးသားေဆြမ်ဳိးေတြထဲမွာလည္း 
အဲဒီလူမုိက္ဂုိဏ္းနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္သူေတြရွိတာပါပဲ... 
ဒါေပမယ့္... 
အဲလုိ အျဖစ္ဆုိးမ်ဳိးနဲ႔တုိးခဲ့ရင္လည္း 
ကၽြတ္... ဆုိၿပီး စုတ္သတ္စရာ 
က်ေနာ့္ႏႈတ္ဖ်ားမွာ 
ကၽြတ္စရာမွ်ပင္ မရွိဘဲ... 
အင္း... ဘယ္တတ္ႏုိင္မွာလဲ 
မင္းတုိ႔ လူမုိက္နဲ႔ ေပါင္းေဖာ္မွီဝဲတာကုိးလုိ႔ 
သံေဝဂရယူစရာပဲ ရွိပါတယ္...) 

(၅) 

ဗုိလ္ေနဝင္းက 
လူမုိက္ေတြရဲ႕ ဦးေခါင္းထဲမွာ 
သုတ္လႊတ္ခဲ့ၿပီး 
စစ္မ်ဳိးဆက္အဆက္ဆက္ကုိ 
က်ား႐ိုးေသြးတုိက္ရင္း 
ေနာက္ဆုံးထြက္သက္အထိ 
အမွားကုိ ဝန္မခ်ခဲ့သည့္နည္းတူ 
အာဏာစားခြက္လုပြဲမွာ 
အၿမီးျပတ္ခဲ့သူ 
ပန္းခ်ီျပခန္းႀကီးဖြင့္ထားသူ 
ဗုိလ္ခင္ညြန္႔၏ႏႈတ္မွ 
သူ႔ကုိ ႀကိဳးစင္မတင္ဖုိ႔ 
သူ႔ရာဇဝင္ေႂကြးမကင္းသူ မ်ဳိး႐ိုးစဥ္ဆက္မ်ားအား 
ေတာင္းပန္စကားခြန္းဟမ်ား 
ၾကားဖူးၾကပါေလစ... 

(၆) 

ကုိပါႀကီးေရ... 
ခင္ဗ်ားကုိ
ေသာက္ရင္းစားရင္း ရယ္ရယ္ေမာေမာ 
တိရိစၦာန္တေကာင္လုိ လူမဆန္ေအာင္သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ 
လူမုိက္ဂုိဏ္းႀကီးထဲက 
လူမုိက္တစုေတာ့ 
ခင္ဗ်ားသြားတဲ့လမ္းဘက္ လုိက္သြားၾကရွာတယ္ဗ်ာ... 

(၇) 

ဒါေပမယ့္ 
ခင္ဗ်ားက အျဖဴေရာင္ အခုိးအေငြ႔သ႑ာန္နဲ႔ 
လူးလြန္းပ်ံသန္းရင္း 
ေကာင္းကင္ျမင့္ျမင့္တေနရာမွာ... 
လူမုိက္ဂုိဏ္းႀကီးထဲက 
လူမုိက္တစုရဲ႕ 
ဝိဉာဥ္မည္းမည္းေတြကုိေတာ့ 
ေျမေအာက္လႈိဏ္ေခါင္းေတြက 
တဟုန္ထုိး စုပ္ယူသြားၾကရွာၿပီ။ 
ငရဲရဲ႕ 
စအုိဝ 
အျပင္ဘက္အထိပဲတဲ့ဗ်...။ 

(၈) 

ဝမ္းသာလုိက္တာဗ်ာ... 
ဒီတခါေတာ့ 
လူမုိက္ေတြနဲ႔ 
ခင္ဗ်ား 
ျပန္မဆုံရေတာ့ဘူး... 

(၉) 

လက္ပံေတာင္းက 
ကုိယ့္ေျမကုိယ္
ျပန္ေတာင္းသူ 
လယ္သူမႀကီး ေဒၚခင္ဝင္းေခါင္းထဲကုိ 
မိဒ္အင္ ဘာညာဆုိတဲ့... 
က်ည္ဆံတေတာင့္ 
လက္ေဆာင္ရခဲ့တယ္... 
ပုိလန္ကုိ 
ဝင္သိမ္းေတာ့လည္း 
စစ္သားမိန္းမ 
မုဆုိးမဝတ္စုံနက္တစုံသာ လက္ေဆာင္ရခဲ့သတဲ့...

(၁၀) 

ရွာလီေဝလင္ေရ... 
လူမုိက္ကေတာ္ေတြရဲ႕ 
စိန္စီထားတဲ့ 
မုဆုိးမဝတ္စုံေပၚမွာေတာ့ 
ညက စြန္းေပခဲ့တဲ့ 
လူမုိက္ဇာတိဂုဏ္နဲ႔ 
စိန္ေရာင္ တဖ်ပ္ဖ်ပ္နဲ႔ ေတာက္ပတုံး...။ ။ 

သစ္ေကာင္းအိမ္ 

 

No comments: