Thursday, February 5, 2015

ေမာင္ေက်ာင္းသားေတြ ေတာ္ေတာ္ဆိုး ... (ၿဗိတိသွ် ကိုကိုေမာင္)

ေမာင္ေက်ာင္းသားေတြ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ ... သိလား...။ တို႔မ်ားအစိုးရမင္းမ်ားရဲ႕ ေစတနာကို သူတို႔ နားမလည္ၾကဘူးေလ...။ အမွန္ဆို ဒီပညာေရးဥပေဒမူၾကမ္းဆိုတာလည္း တို႔မ်ားအစိုးရမင္းမ်ားက သူတို႔အတြက္ သက္သာေအာင္ လုပ္ေပးထားတာကို။ ဒါကို သူတို႔ နားမလည္။ 

ၾကည့္စမ္း... တို႔မ်ားအစိုးရမင္းမ်ား တီထြင္ေပးထားတဲ့ ပညာေရးစနစ္ေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာမွာ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြေလာက္ ဇိမ္က်သည့္ ေက်ာင္းသားမရွိ။ ဂစ္တာေလး ေခါက္လိုက္... ကိုရီးယားကားေလး ၾကည့္လိုက္... ရည္းစားေလး ထားလိုက္... အခ်ိန္တန္ေတာ့ တကၠသိုလ္ဆရာမဆီမွာ က်ဴရွင္တက္... စာေမးပြဲေလးေျဖ... ေအာင္ေရာ...။ 

မေအာင္လည္း ကိစၥေတာ့မရွိ။ ဆပ္ပလီဆိုတာေလးနဲ႔ မေအာင္မခ်င္း ျပန္ေျဖ႐ံုပဲ...။ အဲ့ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ အလုပ္ႀကိဳးစားခ်င္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ အေဝးသင္ဆိုတာလည္း လုပ္ေပးထားေသး။ တစ္ႏွစ္လံုး အလုပ္လုပ္၊ စာေမးပြဲေျဖခါနီးမွ အနီးကပ္ေလး ၁၀ ရက္တက္၊ ဆရာမေတြ က်ဴရွင္လိုက္တက္၊ စာေမးပြဲခန္းထဲေရာက္ေတာ့လည္း သက္သက္သာသာပဲ။ ခံုနံပါတ္ထိုး ၄၉၊ ေဘးမ်ဥ္းဆြဲခ် ၁ မွတ္ရ ... ကဲ ၅၀ ဆို ေအာင္ၿပီ...။ ဒီေလာက္ သက္သက္သာသာ ပညာေရးစနစ္ႀကီးကို အေျချပဳၿပီး ဥပေဒမူၾကမ္းဆြဲေပးတာေတာင္ ဒင္းေလးတို႔က ဆူဆူပူပူနဲ႔ သပိတ္ေမွာက္သတဲ့...။ 


ဘာတဲ့... မိခင္ဘာသာ စကားအေျချပဳ သင္ၾကားေရးတဲ့...။ အို မလိုမွ မလိုအပ္တာ... သမၼတႀကီးကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံျခားသြားရင္ မိခင္ဘာသာစကား အေျချပဳေနမွပဲ...။ ဗမာလိုပဲေျပာတာ... စကားျပန္ေတာ့ ေခၚသြားရတာေပါ့ေလ...။ 

သမဂၢေတြ လြတ္လပ္စြာဖြဲ႔စည္းခြင့္ တဲ့...။ ၾကည့္ပါအံုး... ဒီလို ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြ ေလွ်က္ဖြဲ႔ေနမယ့္အစား ရွိၿပီးသားအဖြဲ႔ေတြ ဝင္လိုက္လည္း ရတာကို။ ျမန္မာျပည္မွာ အဖြဲ႔ေတြက ေပါမွေပါ။ ေယာက္်ားေလးေတြဆို အရံမီးသတ္ထဲ ဝင္မလား၊ ၾကက္ေျခနီထဲ ဝင္မလား၊ စြမ္းအားရွင္ထဲ ဝင္မလား။ အဲ့ဒီထက္ ဝင္လိုက္ရင္ ဟိုေန႔ ဒီေန႔တြင္ ဗိုလ္႐ႈခံပြဲေတြဆို ဒလိန္းျပၿပီး တီဗြီထဲေတာင္ ပါဦးမွာ..။ 

မိန္းကေလးေတြဆိုလည္း မိခင္ႏွင့္ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးတို႔၊ အမ်ဳိးသမီးေရးရာတုိ႔ ရွိတယ္ေလ။ အက်ႌအဝါ ထမီ အဝါ နဲ႔ ပုဝါေတြေတာင္ အလကား ရခ်င္ရအုန္းမွာ...။ ဒင္းကေလးတို႔ စာသိပ္တတ္ေနရင္ အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ေနရမယ္ေလ... ပင္ပန္းတာေပါ့...။ တို႔မ်ားအစိုးရမင္းမ်ားရဲ႕ ေစတနာေတြပါဟယ္...။ ေနာက္ၿပီး ရွိသမွ် ဝန္ႀကီးဌာနေတြမွာ အရာရွိ အရာခံရာထူးမွန္သမွ်က ျပင္ဦးလြင္ဆိုတဲ့ တကၠသိုလ္ျပည္ႀကီးမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းကထြက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားစိမ္းႀကီးေတြ ယူၾကမွာေလ...။ ဒင္းကေလးတို႔ ပညာသိပ္တတ္ေနရင္ တာဝန္ႀကီးႀကီးေတြ ယူေနရမယ္။ ေတာ္ေရာေပါ့... မေလးေလာက္ စင္ကာပူေလာက္မွာ ပန္ရံသြားလုပ္ၾကရရင္ ႏိုင္ငံျခားလည္းေရာက္ဖူးမယ္ ေအာက္သက္လည္း ေၾကမယ္ေလ...။ 

ေစတနာကို နားမလည္ပံုမ်ား ေျပာပါတယ္ဟယ္... တကယ္ဆိုးတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြလို႔...။ 

ၾကည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕မွာ ဒင္းကေလးတို႔ ထိုင္ဆႏၵျပေတာ့ အစိုးရမင္းမ်ားက အခ်ိန္တန္ရင္ ၿပီးသြားမွာပဲ ဆိုၿပီး ဝက္မွိန္းေလး မွိန္းေနလိုက္တာ...။ အခုေတာ့ ဟယ္ ၾကည့္စမ္း... မႏၱေလးကထြက္ကတည္းက လူေတြက ႀကိဳလုိက္ၾကတာ။ အံုးအံုးက်က္က်က္။ ဘုရား...ဘုရား... တို႔မ်ားအစိုးရသက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ သပိတ္ေတြ အားလံုးေပါင္းရင္ေတာင္ ဒီေလာက္လူေတြ ေထာက္ခံလိမ့္မယ္ မထင္ဘူးဟယ္...။ 

ေခါင္းခဲတာေပါ့... ၂၀၁၅ က နီးၿပီ။ မဲ ကေလးေတြကို ဟိုလိမ္ ဒီဖြက္ နဲ႔ ၅၀ သားေလာက္ အေလးခိုး ေရထိုးၿပီး အစိုးရဖြဲ႔ႏိုင္လည္း မဆိုးဘူးဟဲ့ဆိုၿပီး ဒီေမာင္ေက်ာင္းသားေတြကို မွိန္းထားလိုက္တာ...။ က်န္း... အခုေတာ့ တို႔မ်ား အစိုးရအဖြဲ႔ ဖင္ဝနားေတာင္ ဒင္းတို႔သပိတ္တပ္ႀကီးက ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈ ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ်နဲ႔ ေရာက္လာပါေပါ့လား...။ မျဖစ္ဘူး မျဖစ္ေခ်ဘူး... ထံုးစံအတိုင္း ဖဲ ကစားေပးမွပါေလ... ဆိုၿပီး ဒင္းေလးတို႔ကို လွမ္းေခၚရတယ္ေလ...။ ဖဲကစားတယ္ဆိုတာ သိလား... တို႔အစိုးရမင္းမ်ားလက္ထက္မွ ထြင္လိုက္တာေလ။ ၄ ပြင့္တို႔၊ ၆ ပြင့္တို႔၊ ၁၂ ပြင့္တို႔ ေလွ်ာက္ေျပာ ေလွ်ာက္ဖြၿပီး ေနာက္ဆံုးက် ၁၀ မိနစ္ေလာက္ စကားေျပာခိုင္း၊ ထမင္းေလး ဘာေလး ေကၽြးၿပီး ျပန္လႊတ္လိုက္တဲ့ အကြက္ေပါ့ဟယ္...။ 

ေအာင္မယ္ ေမာင္ေက်ာင္းသားေတြက ေနျပည္ေတာ္ ႂကြလာၾကသေတာ့...။ ေဟ့ အလံေျပာင္းခ်ိတ္လို႔ တရားစြဲမယ္ကြလို႔ ေလသံေလးပစ္မိပါတယ္...။ ကိုယ့္ပါတီ အလံေဇာက္ထိုးခ်ိတ္မိတာေရာ၊ ကိုယ့္သမၼတႀကီး အလံေျပာင္းျပန္ လက္မွတ္ထိုးမိတာေတြကိုပါ ျပန္ေထာက္ျပေနေတာ့ က်ဳပ္တို႔ လူႀကီးေတြမွာ ေရေသာက္သလို ေသးေပါက္သလို ခဏခဏ ေရွာင္လိုက္ရေသးတာ။ 

ပုပၸါးအထိပဲ မင္းတို႔ကို တာဝန္ယူမယ္ကြာလို႔ ခပ္တည္တည္ ျဖဲၾကည့္ေသးတယ္...။ မသိရင္ တစ္လမ္းလံုး ကိုယ္ကပဲ တာဝန္ယူလာသလိုေပါ့...။ ေဟ့ မင္းတို႔အုပ္စုေလးက တစ္ႏိုင္ငံလံုးက သပိတ္ေက်ာင္းသားေတြကို ကိုယ္စားျပဳလို႔လားကြ... အင္း ေမးသာ ေမးရတယ္၊ ကိုယ္ေတြကို ဘယ္သူကမွ လိုလိုလားလား တင္ေျမႇာက္ထားတာ မဟုတ္ေတာ့ သူတို႔လည္း ကိုယ့္လိုပဲ မဲလိမ္ၿပီး ေနရာရလာတာထင္လို႔ ေမးလိုက္မိတာ... မွားသြားတယ္ေလ...။ ဘာတဲ့... ဟုတ္လား မဟုတ္လား... တစ္ႏိုင္ငံလံုးက သပိတ္တပ္ေတြ ရန္ကုန္မွာ စုခိုင္းလိုက္မတဲ့ေလ...။ ေသဟဲ့ နႏၵိယ...။ 

ဒင္းတို႔ ၾကပ္မရေတာ့ ဟို ပါတီကပါလာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကို လွည့္ၾကပ္ေပါ့...။ ခင္ဗ်ား အဲဒီပါတီကို ကိုယ္စားျပဳသလား။ ကုိယ္စားျပဳတယ္ဆိုရင္ေတာ့ မနက္ျဖန္ အြန္လိုင္းေပၚ ငွားထားတဲ့ ေန႔စားေလးေတြကတဆင့္ ေက်ာင္းသားထု ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကိုင္ေနေသာ ပါတီႀကီးဆိုၿပီး ဖြပစ္လိုက္မွာေလ...။ ေတာက္... ဒါလည္း မေအာင္ဘူး...။ ဟိုပါတီက သူနဲ႔မဆိုင္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္တယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးကလည္း ပါတီနဲ႔မဆိုင္ဘူး သူ႔သေဘာနဲ႔သူ ေက်ာင္းသားေတြဘက္ ရပ္တည္တဲ့...။ 

အို... ဘာျဖစ္လဲ... ဒီပါတီ နဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ ေသြးကြဲသြားတာလည္း နည္းသလားလို႔...။ ေအာင္မယ္ ေသြးမကြဲတဲ့အျပင္ နားလည္ေပးပါတယ္ဆိုတဲ့ အသံေတာင္ထြက္လာေသး...။ ေတာက္... တကယ္မလြယ္တဲ့... ေမာင္ေက်ာင္းသားေတြပဲ...။ ကိစၥမရွိပါဘူး...။ ဒင္းကေလးတို႔ ဒီေတာႀကီးမ်က္မည္း ေစ်းႀကီးဖြတ္မြဲ ေနပူကၽြတ္က်ဲ ေနျပည္ေတာ္မွာ အိပ္စရာေနရာမရွိရင္ ျပန္လွည့္သြားလိမ့္မယ္...။ အဲဒီက်မွ သင္းကေလးတို႔က ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး မလိုလားဘူး၊ ဘာညာ အသံဟစ္ ကစ္ပလိုက္႐ံုေပါ့...။ 

ကဲ... ဒင္းတို႔ ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႔ တည္းႏိုင္တာ စည္ပင္ရိပ္သာပဲရွိတာ...။ တို႔မ်ား လူႀကီးအမိန္႔ ... လူမရွိတဲ့ရိပ္သာ လူျပည့္တယ္ဆိုၿပီး ခ်က္ခ်င္းပိတ္... ဂ်ိတ္... ေပါ့..။ မနက္က်ေတာ့ ဘာလဲ ညာလဲ အသံထြက္လာရင္... ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ မသိပါဘူးဆိုၿပီး ဖင္ပိတ္ျငင္းလိုက္႐ံုပဲ... ဘာခက္လို႔တုန္း...။ 

ေအာင္မယ္ ေမာင္ေက်ာင္းသားတို႔က မလြယ္ဘူးဟ...။ လမ္းေဘးနဲ႔ ေမာ္ေတာ္ကားေပၚမွာ ေခြေခြေလးေတြ အိပ္ရင္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႕ ေစာင့္ၾကသဗ်...။ ေတာက္... သူတို႔ကို ေစတနာနဲ႔ လမ္းေဘးမွာ ေလတျဖဴးျဖဴး အိပ္ရေအာင္ ကိုယ္ေတြအစိုးရ စီစဥ္ေပးတာကို... ဒင္းကေလးတို႔က ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္နဲ႔... ဟြန္း...။ ျပည္သူေတြက အသနားပုိသြာၾကေသးသတဲ့...။ ေတာက္... ခဲေလသမွ် သဲေရက်ၿပီေပါ့...။

ေရာ္... ဒီမနက္ ဒုတိယအႀကိမ္ေတြ႔ဆံုပြဲက်ေတာ့ ေမာင္ေက်ာင္းသားတို႔ဘက္က ကိုယ္စားလွယ္ဦးေရ ထပ္တိုးဖို႔ ေတာင္းဆိုသတဲ့...။ အႀကိဳက္ပဲေဟ့... အႀကိဳက္ပဲ... လက္မခံႏိုင္ပါဘူး ဖင္ပိတ္ၿပီး ျငင္းမယ္... ဟင့္အင္း... ဟင့္အင္း... အရင္လူစာရင္းအတိုင္းပဲ ေတြ႔ခြင့္ရမယ္... ဒါပဲေနာ္... ဘာျဖစ္တုန္း...။ 

ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိရွိ ေတြ႔ခ်င္တယ္ဆိုပဲ...။ အိုကြယ္... တို႔မ်ားက အိုႀကီးအိုမ ျဖစ္တဲ့အထိ တစ္သက္လံုး တံခါးပိတ္ဂ်ိတ္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အသားက်ေနၿပီကြဲ႔...။ အကြက္ထဲဝင္တုန္း ေရြ႕တတ္မွ က်ားသမား ပီသတာ... ေလ။ လူစာရင္းတိုးလာရင္ ေမးခြန္းေတြမ်ားလာရင္ ဟိုေန႔ကလို တို႔လူႀကီးေတြပဲ ေသးထထေပါက္ေန ေခြ်းျပန္ေနၾကရမွာေလ..။ မေတြ႔... မေတြ႔... ေရႊ႕တယ္ေဟ့... ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်း... ေက်ာင္းသားကေလးတုိ႔ ျပန္ေျပးေလေရာေပါ့...။ 

ခက္တယ္... ခက္တယ္... ေမာင္ေက်ာင္းသားေတြ... အခုလည္း ရန္ကုန္အထိ ခ်ီတက္အုန္းမတဲ့...။ ဒုကၡပါပဲ... အရင္အခ်ဳိးအတိုင္း ကစ္ထုတ္လိုက္ျပန္ရင္လည္း ၂၀၁၅ မွာ တစ္ဖြဲ႔လံုးျပဳတ္သြားမွာ...။ ကိုယ္ေတြကလည္း ယူနီေဖာင္း ခၽြတ္ထားၿပီးသြားၿပီ...။ တပ္မေတာ္က တကယ့္ ျပည္သူတပ္မေတာ္ျဖစ္ေနၿပီး ကိုယ့္ဘက္ ေသနတ္ေျပာင္း ျပန္လွည့္ရင္လည္း ေသခါနီးမွ ေထာင္ထဲဝင္ရအံုးမယ္...။ ဟို အားကိုးေနက် ေတာင္သာတပ္မေတာ္ ဆိုတာကလည္း ေတာင္သာသားစစ္စစ္ေတြက ေက်ာင္းသားေတြဘက္ရပ္ျပေတာ့ အၿမီးကုပ္သြားၿပီ။ 

ဘာသာေရးနဲ႔ လမ္းလႊဲဖို႔က်ျပန္ေတာ့... ဟိုဘုန္းဘုန္းက တစ္ႏိုင္ငံလံုးၾကားေအာင္ ေအာ္ဆဲလိုက္တာနဲ႔ပဲ လူေတြက ေတာ္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားၾကၿပီဆိုေတာ့လည္း အခက္သား...။ ေျပာပါတယ္... ... ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ေမာင္ေက်ာင္းသားေတြ... လို႔... ဆိုေန။ 

အို... ေနပါအံုး... ေနပါအံုး... အခုလို ေတာမီးေလာင္ေနတုန္း... ေဆးလိပ္ေလးေတာ့ မီးညႇိထားမွပါေလ...။ ေဟ့... လာ လာ... အေနာက္ဘက္က ဘဂၤါလီေတြ... တစ္ႏိုင္ငံလံုးက ေက်ာင္းသားေတြကို စိတ္ဝင္စားေနတုန္း နင္တို႔ ဝိႈက္ကဒ္ေတြကို မဲေပးခြင့္ တိတ္တိတ္ေလး ျပဳလိုက္မယ္... ဒါပဲေနာ္... ၂၀၁၅ ငါတို႔ပါတီကို နင္တို႔ မဲေပးရမယ္... ဒါဘဲ... ဒါဘဲ... ဒါဘဲေနာ္... သိလား။ ။ 

ၿဗိတိသွ် ကိုကိုေမာင္ 

 

No comments: