ငါ... ေငးစမ္းပါရေစ
ေႏြဟာ မင့္အိမ္ရာ ျဖစ္တာမို႔
ဧည့္သည္ငါ့ကို မင္းႀကိဳပါေလ
ငါဟာေႏြကိုမွ ေရြးပန္ခဲ့သူပါ
စီးဆင္းဖို႔ ေမ့ေနခဲ့တယ္
ေဟာဒါ ဥၾသတြန္သံမပါ
ဇာတ္ဝင္သီခ်င္းမပါတဲ့ အသံတိတ္႐ုပ္ရွင္
အဲဒီထဲမွာ
ခ်စ္သူ႔လက္ဖ်ားႏုႏု
မကိုင္ခဲ့ဖူးသူလည္းပါရဲ႕
ျပစက္အေဟာင္းေပၚ
ေဇာက္ထိုး ေမာင္းတင္လိုက္တဲ့ အ႐ုပ္ေတြဟာ
တစ္ေခ်ာင္းၿပီးတစ္ေခ်ာင္း ဆြတ္ျဖဴခဲ့ရတဲ့
ငါ့ဆံပင္ေတြသာ ျဖစ္ေပသကဲြ႔
ေဝးခဲ့ၿပီဆုိတာ ယံုဖို႔ေဝးေနတဲ့သူ
ပိေတာက္ပြင့္တဲ့ ေႏြဟာ
ရြက္ေျခာက္ေတြနဲ႔ ေရာမေႂကြႏုိင္ဘူး
ေအာင္ေျမေပၚ နင္းေလွ်ာက္လာတဲ့ ေျခသံ
Homesick ေတြ ကူးစက္ျပန္ခဲ့
အို... ေျခာက္ပါဦးလား ပိေတာက္တေစၧ။ ။
ၿငိမ္းသစ္
(တစ္ေယာက္တည္းေရးတဲ့ မဂၢဇင္းမွ)
No comments:
Post a Comment