၂၀၀၂ ကာလဆီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ကိုးကန္႔ၿမိဳ႕ေတာ္ ေလာက္ကိုင္မွာ ခိုလံႈခဲ့ဖူးတယ္။ ညေနဆို ပ်င္းတဲဲ့အခါ ဦးဖုန္က်ားရွင္ အိမ္အေနာက္ တံတိုင္းေဘး ... ဝပ္ေရွာ့ ဖြင့္ထားတဲ့ မန္းေလးသားေလး တစ္ေယာက္ဆီသြား အလာပ သလာပေျပာ၊ တစ္ခါတရံ သူတို႔ ၂ ထပ္ အိမ္ႀကီးမွာပဲ ထမင္းစား ညအိပ္ေပါ့ ...။
လားအစား ကားသံုးလာတဲ့ ဘိန္းကုန္သည္ေတြ၊ ထရန္စပိုတာေတြ အကုန္လံုး ေအာင္ေအာင့္ ဝပ္ေရွာ့မွာပဲ ျပဳၾက ျပင္ၾက ... စည္ကားတယ္။ ထိုစဥ္ကာလက မူးယစ္ေဆးသယ္ေဆာင္တာ မ်က္ျမင္ေတြ႔ဖူးတာေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံလုပ္ တိုယိုတာ တိုက္ဂါး ပစ္ကပ္ကား ေနာက္ကန္ထဲ အျပည့္ထည့္၊ တာလဘတ္အုပ္ ... AK ၄၇ တစ္လက္၊ လမ္းေလွ်ာက္ စကားေျပာစက္တစ္လံုးနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲ လိုရာခရီးေရာက္ေအာင္ သယ္ၾကတာ။ တစ္ခါတစ္ေလ တိုယိုတာ လင္ခ႐ူဇာ ဆိုက္ဂနက္တို႔ လပ္ဆပ္တို႔ ေဘာ္ဒီ ၂ ထပ္႐ိုက္ သြပ္သြင္း ကားအစီးလိုက္ကို အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ပလိုက္ထာ။
ထိုစဥ္ခ်ိန္က ဝပ္ေရွာ့ဆရာေလး ေအာင္ေအာင္ ရိွလွ အသက္ ၂၅ ေပါ့ ... မိဘေတြကို လုပ္ေကၽြး တပည့္တပန္းေတြလည္း အားႀကီးပဲ။ မန္းေလးမွာလည္း ေျမေတြ အိမ္ေတြဝယ္ထားလို႔အေတာ္ စီးပြားျဖစ္တယ္။ သူ႔တပည့္ ခ်ာတိတ္ေလးေတြက ေနညိဳၿပီဆို ခ်ဳိခ်င္စုပ္ၾကတယ္။ ယူနန္တ႐ုတ္မေလးေတြက ရင္သား၂ မႊာၾကား ခ်ဳိခ်ဥ္ေလးေတြ ထည့္ထားၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ထုတ္ယူခြင့္ တႀကိမ္ ၂ ယြမ္၊ ခ်ာတိတ္ေတြ အားရင္ လုပ္ခေလးေတြကိုင္ၿပီး ထို ခ်ဳိခ်ဥ္စုပ္ခန္းေတြ လစ္တာပဲ။
ကၽြန္ေတာ္က ... "မင္းတို႔ကြယ္ ... အေရမရ မဖတ္မရ ပိုက္ဆပ္ျဖဳန္းမေနပါနဲ႔" ဆိုေတာ့ကာ ... ေအာင္ေအာင္က ... "အစ္ကို ... မန္းေလးေရာက္ရင္ ဘီယာႏို႔ဆမ္းဆိုင္ေတြ သြားေလ့လာပါ့လား ... ဒီထက္ လြင္တယ္" ... ဆိုပဲ ...။
ဟိုက္ !!!!! ဘီယာကို ဘယ္ႏွယ့္ ႏို႔ဆမ္းၿပီး ေသာက္ၾကပါလိမ့္မယ္ ... အဆန္းပဲ။
မန္းေလးေရာက္ေတာ့ ၿမိဳ႕သစ္ ခတၱာလမ္းထဲက လည္လည္ဝယ္ဝယ္ ရွမ္းတ႐ုတ္တစ္ေယာက္ တီးေခါက္ၾကည့္ေတာ့ ... ထိုသူက ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္သြမ္းေသြးတယ္ ...။
"တာေကာ့ရယ္ ဘီယာက ႏို႔ဆမ္းတာ ... ဆလိမ္နဲ႔ဆမ္းတာ မဟုတ္ဘူး ... စလံုးနဲ႔ စမ္းတာဗ် ... ဘီယာေသာက္ၿပီး ႏို႔စမ္းလို႔ရတဲ့ဆိုင္ေတြ အပံုႀကီးပဲ ... ... တဲ့"
ကိုင္း ... ၿပီးပါေလေရာပဲ ... ၂၀၀၃ မွာ မန္းေလး ဘီယာႏို႔စမ္းဆိုင္ေတြ အသီးသီးေပၚလာတာ ဘဘႀကီး ဦးခြင္ညြန္႔ လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလဲလွယ္စဥ္ေခတ္...။ ။
No comments:
Post a Comment