ဘယ္ေန႔႔သြားမယ္
ဘယ္မွာတည္းမယ္
ဘယ္သူေတြနဲ႔႔ေတြ႔႔မယ္ဆိုတာ
ဘယ္ ေခြးတေကာင္ ေၾကာင္တၿမီးကိုမွ ေျပာေနစရာ မလိုဘူး။
ဒီေျမက ငါ့ေျမ
ဒီလူေတြက ငါ့့လူေတြ
ဒီေရက င့ါေရ
ဒီသစ္ပင္က ငါ့့သစ္ပင္
ဒီကၽြဲက ငါ့ကၽြဲ
ကဲ ...။
ငါ့့အမ်ဳိးေတြလည္း
ဒီေျမေပၚမွာေန
ဒီေျမေပၚမွာပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္္ပဲ
ေသပြဲဆင္ခဲ့ၾကရဲ႕။
အဖိုးေသတယ္ေလ
အေမတို႔ အမတို႔
႐ိုးရာမပ်က္၊
ကၽြက္ကၽြက္ညံ ငိုၾကရဲ႕
အေဖနဲ႔ ဘႀကီး ဦးစံသိန္း တို႔႔က ခ်က္အရက္ေတြေသာက္
တေယာက္တေပါက္ ျငင္းခုန္
ငါ၊ ငါ့ေယာက္ဖနဲ႔ အေပါင္းသင္းတသိုက္
ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ဖဲ႐ိုက္ၾကတယ္
တညလံုး ...။
ရပ္နီး ရပ္ေဝး
ဧည့္ တ႐ုုန္္း႐ုုန္း၊
ငါ့ ေခြး တီလံုးချမာ ေနရာ မရ။
အံုးအံုးကၽြက္ကၽြက္နဲ႔ အသုဘ။
အားရပါးတရ ရိွလွရဲ႕..။
“အဘ ေရ ထ ၾကည့္စမ္း ဗ်” လို ့ ဒို႔ ဟစ္ေႂကြး ၾက
ေအး ...
ဒို႔ ဘယ္သူမွ ဧည့္စာရင္း မတိုင္ၾကဘူး။
ငါဟာ လူသား၊
လြတ္လပ္စြာ သြားခ်င္ရာသြားခြင့္ ရိွေနတယ္
လင္းယုန္တေကာင္လို တိမ္လႊာကိုခြဲၿပီး
ဤခရီးကို သြားမယ္။
ေမြးျမဴေရးျခံထဲက
တိရစာၦန္ေတြလုိ
ဒီေန႔ ဘယ္ႏွေကာင္ေပ်ာက္၊
ဘယ္ႏွေကာင္တိုး
(ဒီမွာ .. ႐ိုး႐ိုးေလး ေျပာမယ္ )
အစစ္ေဆးခံေနစရာ င့ါမွာ အေၾကာင္းမရိွ။
မိတ္ေဆြ ငဲ့ …
သင့္မွာလည္း အေၾကာင္းမရိွဘူး
ငါဟာ လြတ္လပ္တဲ့ လူသား
ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးမွာ ဧည့္စာရင္း တိုင္ၾကလုိ႔ မပါဘူး
မဂၢင္ရွစ္ပါးမွာ ဧည့္စာရင္းတိုင္ၾကလို႔ မပါဘူး။
ငါ့ႏုိင္ငံထဲမွာ ငါဘယ္သြားသြား
ဘယ္လာလာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သံေတာ္ဦး တင္စရာ မလို။
ဧည့္စာရင္း တိုင္စရာလည္း မလိုဘူး။
မိန္းမ ေရ
အထုပ္အပိုးေတြျပင္
ငါ့ မယ္ဒလင္ ယူခဲ့။
လာ ဒို႔ ခရီးထြက္မယ္
ေလွေပၚတက္
ရြက္လြင့္မယ္။
မိုးသီးဇြန္
ပန္းခ်ီ - စစ္ၿငိမ္းေအး
No comments:
Post a Comment