႐ိုက္ကူးေရးၿပီးဆံုးသြား၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လည္ေရာက္႐ိွေသာအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ တံငါနားနီး တံငါ၊ မုဆိုးနားနီး မုဆိုးဆိုသလို စိတ္ၾကမ္း၊ လူၾကမ္း၊ စ႐ိုက္ၾကမ္းမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ရသည္။ ကၽြန္ေတာ့္၏ ေနအိမ္အတြင္းသို႔ ျပန္လည္ေရာက္႐ိွေသာအခါ ပုခက္ငယ္အတြင္း၌ ကၽြန္ေတာ္၏ ခ်စ္စရာသမီးငယ္ေလးအား ျမင္ေတြ႔မိေသာအခါတြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ စိတ္႐ိုင္း စ႐ိုက္ၾကမ္းမ်ား ေလ်ာ့ပါးသြားမႈကို ေပါ့ပါးစြာျဖင့္ ခံစားမိေတာ့သည္။
ထိုအေၾကာင္းအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ ကၽြန္ေတာ္စာေရးခ်င္စိတ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ထိုစဥ္အခါက ကၽြန္ေတာ္ေရးသားလိုက္ေသာ ေဆာင္းပါးအား ယခင္က ႐ုပ္႐ွင္အျမဳေတ ဟုေခၚေသာ ယခု ေ႐ႊအျမဳေတ ႐ုပ္႐ွင္မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးဝင္းၿငိမ္းမွ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ ေဆာင္းပါးအမည္ကား “လက္ရဲဇက္ရဲနဲ႔ ပုခက္လႊဲတဲ့လက္” ဟု၍ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထိုစဥ္အခါက ကၽြန္ေတာ္ ေရးသားျဖစ္ခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားအား တတ္သိနားလည္ေသာ စာေရးဆရာႀကီးမ်ားအား ျပသအကူအညီေတာင္း၍ တည္းျဖတ္မႈမ်ား ျပင္ဆင္မႈမ်ားျပဳလုပ္ ေပးေစခဲ့သည္။
ယခု ပရဟိတ လူမႈေရးသမားအျဖစ္ ေရာက္႐ိွခဲ့ေသာအခ်ိန္တြင္ နာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ သဘာဝေဘး၊ စစ္ေဘး စသည့္ လူမႈလိုအပ္ခ်က္မ်ားအား ကူညီေဖးမလုပ္ကိုင္ရန္ ကၽြန္ေတာ္၏ စိတ္တို႔သည္ ျပည္သူ/သားတို႔ႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ်ခံစားခဲ့ရေတာ့သည္။ ထိုခံစားခ်က္မ်ားအား စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေရးခ်ခဲ့ကာ ကၽြန္ေတာ္၏ Facebook ေပၚတြင္ တင္ျပခဲ့သည္။ ပရဟိတ လူမႈေရးသမားစာေပမ်ားအား ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ လက္တြဲ၍ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားအား လုပ္ကိုင္ေပးေနသူ စာေရးဆရာမ ေဒၚသန္းျမင့္ေအာင္အားပသ၍ တည္းျဖတ္ အၾကံေပးမႈမ်ားအား ရယူခဲ့ရျပန္သည္။
၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာ သံဃာ့အေရးအခင္းေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ အႏုပညာလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ျခင္းမ်ားကို ပိတ္ပင္တားဆီးခံခဲ့ရေတာ့သည္။ ႐ုပ္႐ွင္ပိတ္ကားတြင္သာမက စာမ်က္ႏွာမ်ား (သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း၊ ဗီႏိုင္းကားခ်ပ္)တို႔ေပၚတြင္ ေက်ာ္သူ႔ဓာတ္ပံု မသံုးရ၊ ေက်ာ္သူ႔ပန္းခ်ီ မျပရ၊ ေက်ာ္သူ႔ေဆာင္းပါး မသံုးရ ေက်ာ္သူ ဟူေသာ နာမည္ပါ တင္ျပခြင့္မ႐ိွခဲ့။ ကၽြန္ေတာ္၏ ဆရာႀကီးျဖစ္သူ ဆရာမင္းသိခၤ ကြယ္လြန္စဥ္က ဝမ္းနည္းဆံုး႐ံႈးမႈျဖစ္ရေၾကာင္းႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္၏သမီး မဂၤလာပြဲအခမ္းအနား ေၾကျငာျခင္းတို႔ျဖစ္ေသာ (နာေရး၊ သာေရး) ကိစၥရပ္မ်ားကိုပင္ (ေက်ာ္သူ)ဟူေသာ အမည္ပါ၍ သတင္းစာထဲတြင္ ေၾကျငာထည္႔ခြင့္ပင္မရခဲ့ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ လူသားအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ရင္း ေတြ႔ၾကံဳခံစားခဲ့ရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ခံစားခ်က္မ်ားအား ကၽြန္ေတာ္၏ Facebook ေပၚတြင္ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားရင္ဖြင့္ျခင္းကို တစ္ကိုယ္ေတာ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေတာ့သည္။
ထိုသို႔ ကၽြန္ေတာ္၏ လူ႔သက္တမ္းတြင္ မွတ္တိုင္တစ္တိုင္အျဖစ္ ထပ္မံစိုက္ထူေပးခဲ့ေသာ အလင္းဆက္ (IR)၊ စာေရးဆရာ ဟိန္းလတ္၊ ဦးထြန္းဦး၊ ဦးေအာင္သူ (ထြန္းဦး စာေပတိုက္၊ ပဥၥဂံ စာေပတိုက္)ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္၏ ခံစားခ်က္စကားလံုးမ်ားအား ကြန္ပ်ဴတာ စာ႐ိုက္ကူညီေပးခဲ့ေသာ ေက်ာ္ဟိန္း (FFSS)၊ ေဇာ္စိုင္း (FFSS)၊ ဝံသ (FFSS)၊ ဇူးဇူး (FFSS)ႏွင့္ လိုအပ္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားအား ႐ွာေဖြစုေဆာင္းေပးခဲ့ေသာ ဇာနည္ထက္ (FFSS)၊ မွတ္တမ္းဓာတ္ပံုမ်ား ႐ိုက္ကူးေပးခဲ့ေသာ ေရာဘတ္ေအာင္ (FFSS) တို႔အျပင္ အမွာစာ ေရးသားကူညီေပးခဲ့ေသာ ဘဘ ဦးဝင္းတင္၊ ဘႀကီးမိုး (ဦးမိုးသူ)၊ ဦးဝင္းၿငိမ္း (အလင္းတန္း၊ ေ႐ႊအျမဳေတ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္)တို႔အား၄င္း မ်က္ႏွာဖံုးပန္းခ်ီဖန္တီးေပးခဲ့ေသာ ပန္းခ်ီဆရာ ဦးတင္ထြန္း၊ အတြင္းပန္းခ်ီမ်ားအား ဖန္တီးေရးဆြဲေပးခဲ့ေသာ ပန္းခ်ီဆရာ မင္းေက်ာ္ခိုင္(USA-NY)၊ မေမႊး၊ ပန္းခ်ီ လင္းဝဏၰ၊ ကာတြန္း ေမာင္ေမာင္ေအာင္တို႔ႏွင့္ ဇာတ္ညႊန္း လြင္မင္းအံ့တို႔အားလည္း ကၽြန္ေတာ္၏ ႏွလံုးသားထက္မွ ေက်းဇူးတင္မိပါေတာ့သည္။ ထုတ္ေဝသူ ဦးေအာင္သူ (မႏၲေလးၿမိဳ႕ ထြန္းဦးစာေပတိုက္၊ ပဥၥဂံစာေပတိုက္ပိုင္႐ွင္)၏ အၾကံျပဳခ်က္အရ ကၽြန္ေတာ္၏ေမြးေန႔ျဖစ္ေသာ ႏိုဝင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔ မတိုင္မီ ေမြးေန႔အႀကိဳအျဖစ္ ႏိုဝင္ဘာ ၁ ရက္ေန႔အား စာအုပ္ထုတ္ေဝရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။
“ကၽြန္ေတာ္သာ သမၼတႀကီးျဖစ္ခဲ့ရင္” စာအုပ္သည္ကား “ျပည္သူ႔အသံ … ေက်ာ္သူ႔အသံ” “ေက်ာ္သူ႔အသံ … ျပည္သူ႔အသံ” ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထိုထိုေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ “ကၽြန္ေတာ္သာ သမၼတႀကီးျဖစ္ခဲ့ရင္”စာအုပ္၏ အမည္မွာ “ျပည္သူေတြသာ သမၼတႀကီးျဖစ္ခဲ့ရင္” ဟူ၍ ျဖစ္သင့္ေတာ့သည္။
(ေက်ာ္သူ)
No comments:
Post a Comment