ေကာင္းကင္ေပ်ာက္တဲ့ အေတာင္ပံေတြနဲ႔
ကံစီမံရာ အေဝးတလံဆီ
ငါ ပ်ံသန္းခဲ့…
ကမ္း႐ိုးတန္းအထပ္ထပ္
ငါ ျဖတ္သန္းခဲ့...
မင္းရဲ႕ေႏြးေထြးတဲ့ရာသီမွာ
ေတးသီခြင့္မရွိတဲ့ငွက္တေကာင္
တမ္းတမႈေတြ ေတာမီးေလာင္လုိ႔
အလြမ္းေတြက လက္ခေမာင္းခတ္လုိ႔
ငါသာ ငုိေႂကြးတတ္မယ္ဆုိရင္
မ်က္ရည္ေတြကုိ ျမစ္လုပ္ကာ
မင္းရွိရာအရပ္
လက္ပစ္ကူးခတ္လာခဲ့မယ္။ ။
(သားနဲ႔ ေကခုိင္သို႔ … … ….)
(၁၅ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀၀၈)
No comments:
Post a Comment