မၾကာခင္ သူတို႔အ႐ႈံးကို သူတို႔ထုတ္ပိုးၿပီး အက်င့္ေဟာင္း စ႐ိုက္ေဟာင္းေတြ စံုပံုထားတဲ႔ အမိႈက္ေတာင္းထဲစြန္႔ထုတ္ရေတာ့မွာ သူတို႔ရိပ္မိတယ္။
အေဟာင္းအျမင္းေတြနဲ႔ ႂကြယ္ဝေနခဲ႔တဲ႔ကာလေတြမွာ သူတို႔ မတရားခဲ့ဘူးဆိုတာ အားလံုးက ရိပ္မိေနၾကတယ္။
ေရတံခြန္နဲ႔ နီးလာတဲ႔ ေရစီးေၾကာင္းႀကီးလိုပဲ... ဘာသာေရးေယာင္ေယာင္၊ လူမ်ဳိးေရးေယာင္ေယာင္ ျဖစ္ေနတဲ႔ လူမႈပဋိပကၡ၊ အေတြးအေခၚပဋိပကၡေတြဟာ ခပ္စိတ္စိတ္၊ ခပ္ျပင္းျပင္းေပၚေနတယ္။
မေၾကာက္ၾကနဲ႔... ရင္ဆိုင္ပလိုက္၊ အဲဒီအရာေတြအားလံုး ေတာင္ထိပ္က အဟုန္နဲ႔က်လာတဲ႔ ေရတံခြန္လို၊ တဝုန္းဝုန္းနဲ႔ မၾကာခင္ ၿပိဳက်ပ်က္ဆီးလိမ့္မယ္။
အဲဒါ... ဘာသာေရးအစြန္းသမားေတြ၊ က်င့္ဝတ္ပ်က္ ေလာဘသမားေတြ၊ မတရားအလိုရမၼက္ႀကီးသူေတြရဲ႕ မခ်ိမဆန္႔ ညည္းတြားသံေတြျဖစ္တယ္။ နတ္ဆိုးေတြရဲ႕ နိဂံုးခ်ဳပ္ ေတးသြားျဖစ္တယ္။
လူ႔သမိုင္း ေျပာင္းလဲမႈအဆင့္ဆင့္ေတြကို ျပန္ေျပာင္းဆင္ျခင္ၾကည့္... ရိွေနဆဲ ေခတ္အေဟာင္းထဲမွာတင္ သူ႔ကို ျပန္ေတာ္လွန္မယ့္ ေခတ္သစ္ရဲ႕ မ်ဳိးေစ့က သေႏၶတည္ၿပီးသားျဖစ္ေနတယ္။
တခါတေလ... လူယဥ္ေက်းေတြဟာ သူ႔ထက္ အင္အားႀကီးတဲ႔ လူ႐ိုင္းေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္မႈကိုခံရလို႔၊ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆဲြသြားတာမ်ဳိး လူ႔သမိုင္းအစမွာ မၾကာခဏ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေက်ာက္အ႐ိုင္းေခတ္ကေန သူ႔ထက္ပိုအဆင့္ျမင့္တဲ့ ေက်ာက္ေခ်ာေခတ္ကို ကူးေျပာင္းေနတဲ့အခ်ိန္၊ အသိဉာဏ္ျမင့္ ေက်ာက္ေခ်ာလက္နက္သံုး လူနည္းစုေတြဟာ သူ႔ထက္အဆင့္နိမ့္တဲ့ ေက်ာက္ၾကမ္းလက္နက္ကိုင္ လူ႐ိုင္းအမ်ားစုလက္ခ်က္နဲ႔ အသက္ဆံုး႐ႈံးရလို႔ ေခတ္တေခတ္ ေနာက္က်ခဲ့ဖူးသလိုပါပဲ...။
တက္ေခတ္လူေတြ မစိုးရိမ္နဲ႔၊ အ႐ိုင္းေခတ္ဟာ မခ်ိမဆန္႔ျဖစ္ေနၿပီ။ မၾကာခင္ ဒို႔ေခတ္ကို ေရာက္ေတာ့မယ္။ သူမ်ားမွားတိုင္း လိုက္မမွားမိဖို႔လိုတယ္။ မတရားမႈက မရပ္ဘဲ တရားမွ်တမႈဘက္က ရပ္ဖို႔လိုတယ္။ အမွန္တရားကို အစဲြကင္းကင္းနဲ႔ ရဲရဲျမင္တတ္ဖို႔သာလိုတယ္။
ျမစ္ဆိုတာ အျမဲစီးဆင္းတယ္၊ ရပ္မေနဘူး၊ ေနာက္ျပန္မစီးဘူး။ စီးျပီးသားေရကလည္း ေနာက္ကစီးေနတဲ႔ေရရဲ႔ တြန္းအားနဲ႔ဆက္စီးေနလိမ့္မယ္။ ေရစီးေၾကာင္းဆိုတာ ရပ္မေနဘူး၊ တန္႔မေနဘူး၊ ေနာက္ျပန္လွည့္မသြားဘူး။ ေရွ႕ကိုသာစီးတယ္၊ ဒါ အမွန္တရားျဖစ္တယ္။
က်ဳပ္တို႔ေခတ္ႀကီးဟာ ေရစီးတေကြ႔ျဖစ္တယ္။ ၂၅ ႏွစ္မွာ ျပန္ေပၚလာတဲ့ ေရစီးေရသာေကာင္းမယ့္ ရာသီဥတုျဖစ္တယ္။ တြန္႔မေနၾကနဲ႔၊ ရံြ႕မေနၾကနဲ႔၊ ေတာ္လွန္တဲ့သေဘာတရားအတိုင္း ရွင္သန္ရပ္တည္ၾက။
နိုင္ငံတခုကိုခ်နင္းၿပီး သူတို႔ေပးတဲ့ လာဂ္လာဘေတြကို မက္ေမာမေနနဲ႔ေတာ့၊ ကိုယ့္အလုပ္သာ ကိုယ္ဆက္လုပ္ၾက။ ေသခ်ာတာတခုခုက... ခင္ဗ်ားပါပါ၊ မပါပါ ေခတ္ႀကီးက ေျပာင္းသြားမွာပဲ...။ အခုပဲ... ၾကားတယ္မို႔လား... အ႐ိုင္းေခတ္ကို အခ်ဳိထင္ၿပီး ဆဲြဆန္႔ငံုထားခ်င္သူေတြရဲ႕ မခ်ိမဆန္႔ ဟစ္ေအာ္ေနတဲ့အသံေတြ...၊ ေခတ္အသစ္ရဲ႕ ဆဲြေခၚမႈေနာက္ ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး၊ ယက္ကန္ယက္ကန္ လိုက္ပါေနသူေတြ...။ ။
ကိုညိဳ (ေအာ္စလို)
၂၅ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၃။
No comments:
Post a Comment