မႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔တုန္းက ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။ ၁၆ ႏွစ္အတြင္းမွာ ပထမဆံုး ျပန္ေရာက္တဲ့ ခရီးပါပဲ၊ လူေတြ ဆင္းရဲေနတာကို ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာလည္း တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္လို႔ေကာင္းတုန္းပါပဲ၊ မြတ္စလင္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြၾကားထဲမွာ ပဋိကၡေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနေတြ ရွိေနေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးအေပၚ အတုိင္းအတာတခုအထိ အေကာင္းျမင္ခဲ့မိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို အေရအတြက္ ရာဂဏန္း ျပန္လႊတ္လာတာ၊ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အႏိုင္ရတာေတြေၾကာင့္လည္း ျပည္သူေတြၾကားထဲမွာ “ငတို႔ တုိင္းျပည္ႀကီးကေတာ့ျဖင့္ မၾကာခင္မွာ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာေတာ့မွာပဲ” လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။
အခုတေခါက္ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ တုိင္းျပည္အေျခအေနက အရင္နဲ႔ လံုးဝကို မတူေတာ့ပါဘူး။ အေျပာင္းအလဲ ေလထုထဲမွာ ေလေကာင္းေလသန္႔ေတြမပါဘဲ အနံ႔ဆုိးေတြပါေနသလို ခံစားရပါတယ္။ မြတ္စလင္ ဆန္႔က်င္ေရး အမုန္းတရားေတြ၊ အဓိက႐ုဏ္းေတြက ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ပ်ံ႕ႏွံေနတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကိုယ္တုိင္က လူမ်ဳိးေပါင္းစံုေနထုိင္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ဘာသာမတူသူေတြၾကားမွာ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းကို ကန္႔သတ္တဲ့ ဥပေဒမူၾကမ္းကိုေရးဆြဲၿပီး ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဝင္ေမႊေနတယ္။ ဥပေဒၾကမ္းကို မေထာက္ခံတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ေနာက္သံုးႏွစ္အၾကာမွာ က်င္းပမယ့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲက်ရင္ လက္တံု႔ျပန္မယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေနတယ္။ အာဏာရ ႏုိ္င္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ အတုိက္အခံေတြ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကလည္း အစြန္းေရာက္ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒေတြ ေခါင္းေထာင္ေနတာကို အျမတ္ထုတ္ေနတယ္ဆုိတာ သံသယျဖစ္စရာ မလိုပါဘူး၊ အမ်ားေယာင္လို လုိက္ေယာင္ရင္လည္း ေယာင္၊ ျပႆနာကို တာဝန္ယူဖို႔ ေခါင္းေရွာင္ခ်င္လည္း ေရွာင္ လုပ္ေနၾကတယ္။
ဒီလုိပဲ ေနာက္ထပ္ဆုိးတဲ့ကိစၥက တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ဘာသာေရး အုပ္စုငယ္ေတြကိုပဲ ႏွိပ္ကြပ္ခံေနရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ဳိးသမီးေတြလည္း အစြန္းေရာက္ဝါဒနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးစားဖားဝါဒရဲ႕ အသံုးခ်ခံေတြျဖစ္ေနတာကလည္း ပိုဆုိးလာပါတယ္။ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ခြင့္ ဥပေဒၾကမ္းကိစၥက ထင္ရွားတဲ့ သက္ေသပါပဲ။
ျမန္မာျပည္မွာ စိုးရိမ္စရာအေကာင္းဆံုးကိစၥ၊ အလားအလာမေကာင္းဆံုးကိစၥကေတာ့ သမၼတနဲ႔ အင္အားႀကီးတဲ့ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ဥကၠ႒တို႔ၾကားထဲက သေဘာထားကြာဟလာေနတဲ့ ကိစၥပါပဲ။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ အခုလို စိုးရိမ္စရာေကာင္းတဲ့အေျခအေနေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔လည္း တစိတ္တပိုင္း သက္ဆုိင္ေနတာပါပဲ။ အစိုးရနဲ႔ သူရ ဦးေရႊမန္းတို႔ၾကားမွာျဖစ္ေနတဲ့ သေဘာကြဲမႈမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဦးေရႊမန္းဘက္မွာရပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးပြင့္လင္းမႈရဲ႕အစ၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တို႔အၾကား ညႇိႏႈိင္းမႈေတြရဲ႕အစကာလမွာ ေလ့လာသူေတြရဲ႕ေကာက္ခ်က္က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အသြင္ျပဳျပင္ေျပာင္းေရး ေအာင္ျမင္ဖို႔ဆုိရင္ ႀကီးသံုးႀကီးျဖစ္တဲ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရ ဦးေရႊမန္းတို႔အၾကားမွာ ဆက္ဆံေရးတည္ၿငိမ္ဖို႔က အခရာက်တယ္လို႔ ဆုိၾကတယ္။ လက္ရွိ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးရဲ႕ အစကတည္းက သမၼတနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒တို႔ၾကားထဲမွာ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ (လုပ္ငန္းသေဘာအရလည္း အတုိင္းအတာတခုအထိ) အားၿပိဳင္တာေတြ တေလွ်ာက္လံုး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုတႀကိမ္ေလာက္ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ေနတာမ်ဳိးေတာ့ တခါမွမျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။
မၾကာခင္တုန္းကပဲ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က အစိုးရရဲ႕ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေနတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ေဝဖန္ပါတယ္။ ကခ်င္နဲ႔ အပစ္ရပ္ေရး ညႇိႏႈိင္းေနတဲ့ကိစၥကို ပါလီမန္ရဲ႕ တုိက္႐ုိက္ ဝင္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ခြင့္အတြက္ ေတာင္းဆုိခဲ့တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရဘဲျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း လူထုေတြရဲ႕ သေဘာထားေတြကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကတဆင့္ သူ႔ထံကို အေၾကာင္းထားတာေတြရွိေနတယ္လို႔ ဦးေရႊမန္းက လႊတ္ေတာ္မွာ ေျပာခဲ့တယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ အစည္းအေဝးကို ျပန္ေခၚဖို႔ကိုေတာင္ သူက ေတာင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။ စစ္တပ္က အာဏာလႊမ္းမိုးထားတဲ့ အဖြဲ႔ဝင္ ၁၁ ဦးနဲ႔ က်ယ္ျပန္တဲ့လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာရွိတဲ့ ေကာင္စီအစည္းအေဝးမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥေတြမွာ ဗဟိုေကာ္မတီရဲ႕ ကိုင္တြယ္ပံုေတြကို ေဆြးေႏြးႏုိင္ဖို႔ဆုိၿပီး ေတာင္းဆုိလိုက္တာပါ။ ကာလံု အစည္းအေဝးကို မက်င္းပတာ ကာလတခုရွိေနရာကေန ထံုးစံမဟုတ္ဘဲနဲ႔ အခုလို အသက္သြင္းဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းပံုကိုေထာက္ၿပီး တခ်ိန္တုန္းက လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႀကီးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေရွ႕ေဆာင္ႀကီးအျဖစ္ ထင္ေနၾကတဲ့ ေလ့လာသူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာင္ အံ့အားသင့္ကုန္ၾကတဲ့ အထိပါပဲ။
ဦးေရႊမန္းရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြကိုၾကည့္လုိက္ရင္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အစိုးရရဲ႕ အၾကံေပးအဖြဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စင္တာက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ လက္ေထာက္ေတြကို အင္အားခ်ိနဲ႔သြားေစဖို႔ ရည္ရြယ္တာက ရွင္းပါတယ္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကလည္း လတ္တေလာ ျပင္းထန္လာတဲ့ သံုးပြင့္ဆုိင္ အာဏာလြန္ဆြဲပြဲမွာ သူ႔ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာ မပြန္းမပဲ့ခဲ့ရင္၊ ေနာက္ဆံုးေပးထားတဲ့ ကတိအတုိင္း ႏုိင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလမ္းေၾကာင္း ေဘးေခ်ာ္မသြားရင္၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ကုန္ေလာက္က်ရင္ ႏုိဗယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရဖုိ႔ ေသခ်ာသေလာက္ရွိေနတယ္လုိ႔ ဆုိၾကပါတယ္။
အစိုးရရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြအေပၚ ဦးေရႊမန္းရဲ႕ လူသိရွင္ၾကား ေဝဖန္မႈမတုိင္ခင္ကတည္းက ေမလေႏွာင္းပိုင္းေလာက္မွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အခုႏွစ္ေတြအတြင္း အစိုးရရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြဟာ ဘာမွ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပႏိုင္တဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြမရွိေသးလို႔ ေဝဖန္ခဲ့ပါေသးတယ္။ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့ေနရာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေရႊမန္းဘက္ကို မသိမသာပါေနတာဟာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ၾသဇာအေပၚမွာ အထိနာဆံုးကိစၥပါပဲ။
ပညာတတ္အသုိင္းအဝုိင္းနဲ႔ စီးပြားေရးေလာကသားေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လူေပါင္းမွားမွာကို စိတ္ပူေနၾကတယ္။ တုိင္းျပည္ထဲမွာ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး ျပသနာအစ ဆင္းရဲမြဲေတမႈအဆံုး ျပည္သူေတြအတြက္ လက္ငင္းေျဖရွင္းေပးဖို႔၊ ပိုအေရးႀကီးတဲ့ အခက္အခဲေတြ ရွိေနတာကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းၾကည္အေနနဲ႔ ေရေပၚစီ ႏုိင္ငံေရးအသိုင္းအဝုိင္းမွာ အာ႐ံုလြဲေနတာကိုလည္း လူထုအေျချပဳ အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ လႈပ္ရွားသူေတြက စိတ္ပ်က္ေနၾကတယ္။
ၾကည့္ရတာကေတာ့ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးကပ္လာေလေလ၊ လက္ရွိ အာဏာလြန္ဆြဲပြဲေတြ ျပင္းထန္လာတာနဲ႔အမွ် တုိင္းရင္းသားအုပ္စုေတြ အပါအဝင္ သက္ဆုိင္သူေတြအားလံုးဟာ ဘက္တဖက္ကိုေတာ့ မျဖစ္မေနဝင္ရပ္ဖို႔ တြန္းပို႔သလို ျဖစ္သြားမယ့္ ပံုရပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဒီႏွစ္ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနဟာ အရင္ထက္ပုိၿပီး စိုးရိမ္စရာေကာင္းတဲ့ အေနအထားကို ဆုိက္ေနတယ္ဆုိတာကို ေလ့လာသူေတြအားလံုးၾကားထဲမွာ တသေဘာတည္းရွိၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ကေတာ့ စစ္တပ္ရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိႏုိင္တာက တပူေပၚ ႏွစ္ပူဆင့္သလိုပါပဲ။ ဒီ အာဏာလြန္ဆြဲပြဲမွာ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္က ဘယ္ဘက္မွာ ရပ္တည္သလဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ဖာသာ ႏုိင္ငံေရး အာဏာထူေထာင္ေနသလားဆုိတာကို ဘယ္သူမွ မသိႏုိင္ပါဘူး။ အကယ္၍မ်ား ဒုတိယလမ္းကို လုိက္ေနတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အသြင္ကူးေျပာင္းေရးမွာ ႐ႈပ္သထက္ ႐ႈပ္ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုလံုး ပြဲပ်က္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ျဖစ္သြားတဲ့ အီဂ်စ္ အေျခအေနကိုၾကည့္ရင္ပဲ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ေနာက္ထပ္ အာဏာသိမ္းမႈတစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္ေျခအတြက္ စိုးရိမ္မယ္ဆုိရင္ အဆုိးလို႔ မဆုိႏုိင္ပါဘူး။ ။
A State of Anxiety By Min Zin Wednesday, July 10, 2013 - 4:05
မူရင္း (http://transitions.foreignpolicy.com/posts/2013/07/10/a_state_of_anxiety)
အိုနာသေခရီးအစသို့ ကိုးရက်တာ..
2 months ago
No comments:
Post a Comment