ထန္းရြက္မိုးခို၊ ႐ိုး႐ိုးသားသား
ထန္းရိပ္ဖ်ားမွာ၊ နားေနအိပ္စက္
သနပ္ခါးေလး ပါးျပင္ေမႊးတယ္။
ေၾကးနီေရာင္လက္
လင္းမထြက္။
ထန္းလက္ျပားနဲ႔
အသက္ကိုကာ၊ ေျမယာတိုက္ပဲြ
ေခၽြးရႊဲေတာင္ညိဳ၊ ေသြးရဲေမာင္ကို
အိုဇာမင္းဇာ၊ ဇာတာ ေပရြက္
အသက္ထက္ဆံုး၊ အျပံဳးနဲ႔ကူ
ဝက္ေမွးသူလား၊ ဆည္တည္သူလား၊ ထိန္သူလားကြယ္။
ေၾကးေရာင္က်ည္ဆံ
ရင္ကိုမွန္ေတာ့။
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး၊ ေတာင္မက်ဳိးဘူး
ကိုယ့္ဂုဏ္သိကၡာ၊ ရြာမပ်က္ဘူး
ကိုယ့္ထန္းတပင္၊ အသက္ရွင္ေရး
ကိုယ့္ေဆြမ်ဳိးဆက္၊ ယာဆက္ထြန္ေရး
ကိုယ့္ေၾကး ကိုယ့္ေျမး ေမြးၾကေလာ့
ကိုယ့္ဓားကုိယ္ေရြး ေသြးၾကေတာ့။ ။
ေမာင္လြမ္းဏီ
၂၈ - ၄ - ၂၀၁၃
No comments:
Post a Comment