တြားသြားတေကာင္လို ...
စိတ္ကူးနဲ႔ ... ထင္မွတ္မွားမႈေတြနဲ႔
မိေခ်ာင္းမဟုတ္ ... အိပ္ေျမွာင္မဟုတ္
တီေကာင္မဟုတ္ ...
ေသြးမေလွ်ာက္ေတာ့တဲ့ ေကာင္ …။
ေျခဆစ္ လက္ဆစ္ေတြက
ေယာင္ကုိင္း ...
ေဖာေယာင္ ... တဆစ္ဆစ္ကုိက္ခဲ
မိုးရြာမွာကို ေၾကာက္တယ္
ႏွင္းေတြက် ေအးစိမ့္ေနမွာ စုိးတယ္
ကုိယ့္ေဇာေခၽြးနဲ႔ ကုိျပန္အေအးပတ္ ...
ကုိယ့္ကုိယ္က အနံ႔အသက္ကုိ ကုိယ္တိုင္ ျပန္အံခ်င္ေနရဲ႕ ...
ေသြးမေလွ်ာက္ေတာ့တဲ့ ေကာင္ …။
မင္းခမ္းမင္းနားေတြ တက္ခြင့္ရတယ္
စၾကဝဠာအထိ ဗီဇာလက္မွတ္ရတယ္
အမ္စတာဒမ္္၊ ဗင္းနစ္၊ ပါရီ၊ လန္ဒန္၊ နယူးေယာက္
သီေရတာ ဇာတ္႐ံုမ်ား
အႏုပညာ ျပတိုက္မ်ား
ကမၻာေက်ာ္ ပန္းခ်ီကားမ်ား
ျခဴးတျပားမွ် မကုန္ဘဲ ခံစားခြင့္ရထားတယ္ ...
ေသြးမေလွ်ာက္ေတာ့တဲ့ ေကာင္ …။
အဲဒီ ေသြးမေလွ်ာက္ေတာ့တဲ့ ေကာင္ေပါ့ ...
အၿမီးမတည့္ အေမာက္မတည့္
ေျခမတည့္ လမ္းမတည့္
အလြမ္းမတည့္ စခန္းမတည့္
တည့္တည့္ႀကီး လြဲလြဲေနတဲ့ အလြဲ တည့္တည့္ႀကီးနဲ႔
ေနသားက်ေနတဲ့ အခါ …
ေၾသာ္
ေသြးမေလွ်ာက္ေတာ့ပါဘူးဆိုမွ …
ေသြးမေလွ်ာက္ေတာ့တဲ့ေကာင္ေတြ မ်ားမ်ားလာတဲ့အရပ္မွာ
ေခတ္ကုိ ဆီမန္း မန္းမႈတ္ ကယ္တင္ေနခ်င္ေသးရဲ႕
ျဖစ္ရ ပ်က္ရပံုမ်ား ေျပာပါတယ္ … ။ ။
ကမာပုလဲ
၂၄၊ ၂၊ ၂၀၁၃။
No comments:
Post a Comment