“လူသားေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အေသးငယ္ဆုံး အဖြဲ႔ကေလးေတြအစ အႀကီးဆုံး ႏိုင္ငံေတာ္အဆုံး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရရွိေရးဟာ အသက္ပမာ အေရးပါတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းက အဖြဲ႔အစည္းကို၊ ႏုိင္ငံကို ေရွ႕သို႔ ေရြ႕လ်ားေစၿပီး ေခါင္းေဆာင္ညံ့က ေနာက္သို႔ နိမ့္ေလွ်ာ့က်ဆင္း ဆုတ္ယုတ္ေစပါတယ္ …”
ေခါင္းေဆာင္ ေရြးၾကတဲ့အခါ
အခုအခ်ိန္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံဟာ ေခတ္ေဟာင္းတစ္ခုကေန ေခတ္သစ္တစ္ခုဆီသို႔ ကူးေျပာင္းဖို႔ အားယူေနခ်ိန္ အခင္းအက်င္းေတြ ပ်ဳိးေနခ်ိန္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အထူးေျပာေနစရာ မထင္ဘူးဗ်။
တစ္ေက်ာ့ျပန္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီစနစ္အတြင္း ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို ေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြေရာ မေမွ်ာ္မွန္းတဲ့ လူထုအေျချပဳ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြပါ အၿပိဳင္းအ႐ိုင္း ေပၚေပါက္လာေနတာလည္း အားလုံး အျမင္အေတြ႔ပါပဲဗ်ာ။ အဖြဲ႔အစည္းေတြျဖစ္တာနဲ႔အညီ၊ အဲဒီ အဖြဲ႔အစည္းေတြအတြင္း အဆင့္ဆင့္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေရြးခ်ယ္ တာဝန္ေပးအပ္ေရးကိစၥကို မေရွာင္မလႊဲသာ မ်က္ေမွာက္ျပဳေနၾကရၿပီး အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ဆူဆူညံညံ ပူညံပူညံ အသံေတြ ထြက္ေပၚေနတာလည္း သတိမျပဳဘဲ မေနႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။
ပါတီႀကီးတစ္ခုက အသံေတြဆိုရင္ ပါတီစက္ဝန္းကိုေက်ာ္ၿပီး မီဒီယာေတြကတစ္ဆင့္ ျပည္သူေတြနားထဲအထိ ပြက္ေလာ႐ိုက္ခဲ့တယ္ဗ်ာ။ မလိုသူေတြက ဒီကိစၥကို လက္ညႇိဳးထိုးၿပီး အမနာပေျပာစရာ ျဖစ္သြားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ရဲ႕ သဘာဝတစ္ခုလို႔ပဲ ႐ႈျမင္လက္ခံလိုက္တယ္ဗ်ာ။
အေရးႀကီးတာက အဖြဲ႔တိုင္းကို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းက ဦးေဆာင္ခြင့္ရဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွ အဆင့္ဆင့္ တက္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားက ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္အထိ ဦးေဆာင္ခြင့္ရမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။
အေတာ္ဆုံး ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ဘယ္လိုဖြင့္ဆိုမလဲ။ အမ်ားႀကီး ဖြင့္ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္တုန္းက လူငယ္အစည္းအေဝးတစ္ခုမွာ လူငယ္တစ္ေယာက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို “ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဆိုတာရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို ဝါက်တစ္ေၾကာင္းတည္းနဲ႔ ဖြင့္ဆိုေပးပါ” လို႔ ေတာင္းဆိုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဆိုတာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ေပးႏိုင္သူေပါ့” လို႔ ေျပာခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိေနတယ္ဗ်။
အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုမွာ ငါ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သင့္တယ္၊ ငါဟာ ဒီေနရာအတြက္ ထိုက္တန္သူျဖစ္တယ္လို႔ ႐ိုး႐ိုးသားသား ယုံၾကည္ယူဆထားသူမ်ားရွိတာ သဘာဝ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အဲသလို ေတြးႏိုင္ေလာက္တဲ့ အရည္အေသြး ရွိထားသူမ်ားလည္း ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိးလူေတြထဲမွာမွ ပိုၿပီးေတာ္တဲ့သူကေတာ့ ကိုယ့္မွာသာ ေခါင္းေဆာင္ အရည္အေသြးရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ အျခားသူမ်ားမွာရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ အရည္အေသြးမ်ားကိုပါ ျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိသူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါထက္ ပိုေတာ္တဲ့သူကေတာ့ တျခားသူေတြမွာရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္အရည္အေသြး နည္းနည္းေလး ေသးေသးေလးကို မ်ားလာေအာင္ ႀကီးလာေအာင္ ကူညီပံ့ပိုးေပးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ အေတာ္ဆုံးသူကေတာ့ ကိုယ့္ထက္ အေရးပါတဲ့ အရည္အေသြးအမ်ားစုမွာ ပိုသာတဲ့သူ (တစ္နည္း) ကိုယ့္ထက္ ပိုေတာ္တဲ့သူကို ေခါင္းေဆာင္ေနရာမွာထားၿပီး မိမိက သူ႔ေအာက္မွာ သူေပးတဲ့တာဝန္မ်ားကို ေက်ပြန္ေအာင္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္သူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ စကားက ဒီအခ်က္ကို ဆိုလိုပုံရပါတယ္။
ေခါင္းေဆာင္မႈ ျဖစ္ေပၚလာပုံ
လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အေသးငယ္ဆုံးယူနစ္က လူျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကမွတစ္ဆင့္တက္လာေတာ့ လူေယာက်္ားနဲ႔ လူမိန္းမတို႔ ေသြးေႏွာေပါင္းစည္းမႈျဖစ္တဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံ၊ အဲဒီကမွ ေနာက္တစ္ဆင့္တက္လာေတာ့ အဲဒီဇနီးေမာင္ႏွံက ပြားစည္းလာတဲ့ သားသမီးေတြပါ ပါဝင္လာတဲ့ မိသားစု၊ အဲဒီကမွ ေနာက္တစ္ဆင့္တက္လာေတာ့ မိသားစုေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္း၊ အဲဒီကမွ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ အဲသလို အဆင့္ဆင့္ ျဖစ္တည္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက ေခါင္းေဆာင္အေၾကာင္း၊ ေခါင္းေဆာင္မႈအေၾကာင္းပါ။ အစုအဖြဲ႔နဲ႔ ေနထိုင္သြားလာ က်က္စားတဲ့ အေလ့အထ ေပၚေပါက္ထြန္းကားမလာခင္ လူရယ္လို႔ေပၚဦးစအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ လူသားဟာ အထီးတည္းလည္း ရပ္တည္တယ္။ သူဟာ သူဆႏၵရွိတဲ့အတိုင္း ေရြးခ်ယ္ဆုံးျဖတ္ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္တာမို႔ သူဟာ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သလို ေနာက္လုိက္လည္းျဖစ္တယ္။ သူ႔ၾကမၼာကို သူ အျပည့္အဝ ျပ႒ာန္း စီရင္ပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။
မိသားစုရယ္လို႔ ျဖစ္လာခ်ိန္မွာေတာ့ လိင္ႏွစ္မ်ဳိးမွာ ပိုမိုအားေကာင္းတဲ့လိင္ျဖစ္တဲ့ ေယာက်္ားက မိသားစုအတြက္ အစားအစာကို အဓိက ရွာေဖြသူ၊ မိသားစုအေပၚက်ေရာက္လာမယ့္ အႏၲရာယ္ေတြကို အဓိက ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးသူျဖစ္တာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ေယာက်္ားဟာ မိသားစုရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီအထိ ေခါင္းေဆာင္ ေရြးခ်ယ္မႈျပႆနာ မရွိေသးဘူး။
႐ိုးရွင္း လြယ္ကူရာမွ ႐ႈပ္ေထြး နက္နဲလာ
ေသြးသားေတာ္စပ္ျခင္းမရွိတဲ့ မိသားစုေတြ ေပါင္းစည္းေနထိုင္ၾကတဲ့ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခု ျဖစ္လာခ်ိန္ကစၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေရြးခ်ယ္မႈဟာ ျပႆနာနည္းနည္း ရွိလာပါၿပီ။ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္မိသားစုမွာ ကိုယ္က အလိုအေလ်ာက္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနေပမယ့္ တစ္ခုထက္မကတဲ့ မိသားစုေတြနဲ႔ ေပါင္းစည္း ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခု ေပၚထြန္းလာတဲ့အခါမွာေတာ့ ကိုယ္ဟာ အဲဒီအသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ အလုိအေလ်ာက္ ျဖစ္လာေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိသားစုေခါင္းေဆာင္ (အိမ္ေထာင္ဦးစီး) ေတြထဲကမွ အရည္အခ်င္း အျပည့္ဝဆုံး သူက အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခုလုံးရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာရရင္ အဲဒီေခတ္ကာလမွာ ေခါင္းေဆာင္ ေရြးခ်ယ္မႈ လုပ္ငန္းဟာ ရာႏႈန္းျပည့္လို႔ဆိုရမေလာက္ ေခ်ာေမြ႔ညင္သာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္းဦး ဘုံေျမေခတ္မွ ေျမရွင္ပေဒသရာဇ္ေခတ္သို႔ ကူးေျပာင္းစကာလေတြမွာ ေခါင္းေဆာင္ ေရြးခ်ယ္မႈလုပ္ငန္းဟာ အဲသလို ႐ိုးရွင္း လြယ္ကူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမ့ဲ အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္း ေနာက္ပိုင္းမွာ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ပိုၿပီး ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လာေလေလ ေခါင္းေဆာင္ ေရြးခ်ယ္မႈလုပ္ငန္းဟာ ပိုပိုၿပီး ႐ႈပ္ေထြး သိမ္ေမြ႔ ခက္ခဲနက္နဲလာေလေလ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ကမၻာတစ္ဝန္း ေနရာတိုင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈ အေျပာင္းအလဲကို ရည္ေမွ်ာ္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့တာပါပဲ။ အဲဒီျဖစ္စဥ္ဟာ ဒီကေန႔အထိ မရပ္မနား ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားေနဆဲျဖစ္ၿပီး ျမင္ႏိုင္တဲ့ အနာဂတ္မွာေတာ့ ရပ္ဆိုင္းသြားမယ့္ပုံ မရွိပါဘူး။
ျပည္သူက ဆုံးျဖတ္တယ္ဆိုေသာ္လည္း
ႏိုင္ငံတစ္ခု အရာရာကို အဆုံးအျဖတ္ေပးတာ ျပည္သူျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါဟာ ေယဘုယ် အမွန္တရားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သီးျခားေရြးထုတ္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေခါင္းေဆာင္မႈကသာ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ႕ကံၾကမၼာကို စီရင္ ဆုံးျဖတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုမွာလည္း ေခါင္းေဆာင္ကသာ အဲဒီ အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ျပ႒ာန္းစီရင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ လူသားေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အေသးငယ္ဆုံး အဖြဲ႔ကေလးေတြအစ အႀကီးဆုံး ႏိုင္ငံေတာ္အဆုံး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရရွိေရးဟာ အသက္ပမာ အေရးပါတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းက အဖြဲ႔အစည္းကို၊ ႏုိင္ငံကို ေရွ႕သို႔ ေရြ႕လ်ားေစၿပီး ေခါင္းေဆာင္ညံ့က ေနာက္သို႔ နိမ့္ေလွ်ာ့က်ဆင္း ဆုတ္ယုတ္ေစပါတယ္။
ကိုယ့္ထက္သာတာကို နာလို လက္ခံမႈ
ဒီေဆာင္းပါးကို ဥပမာေကာင္းေကာင္းေလးေပးၿပီး နိဂုံးခ်ဳပ္ဖို႔စဥ္းစားတဲ့အခါ အေျခခံပညာအထက္တန္း ေက်ာင္းသုံး ျမန္မာစကားေျပ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲက ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို သြားသတိရမိပါတယ္။ ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္နဲ႔ ေတာင္ဖီလာ ဆရာေတာ္တို႔ ေတြ႔ဆုံ စကားေျပာၾကပုံကို စာေရးဆရာက ျမင္ေယာင္စိတ္ကူးနဲ႔ၾကည့္ၿပီး ပုံေဖာ္ထားတဲ့ေဆာင္းပါးပါ။
အဲဒီေဆာင္းပါးမွာပါတဲ့ အဓိက အခ်က္တစ္ခုကေတာ့ မိမိေရးသားျပဳစုထားတဲ့က်မ္းထက္ ေရႊဥမင္ ဆရာေတာ္ ျပဳစုထားတဲ့က်မ္းက ပိုေကာင္းတာကိုေတြ႔သြားတဲ့ ေတာင္ဖီလာ ဆရာေတာ္က သူ႔က်မ္းကို ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ မီး႐ႈိ႕ပူေဇာ္လိုက္တဲ့အေၾကာင္းပါ။ ဒီေဆာင္းပါးဟာ ဒီကေန႔ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေတာ္သစ္ တည္ေဆာက္ေနခ်ိန္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ေလာင္းေတြရဲ႕ အရည္အေသြးတစ္ခုကို ေဖာ္ျပေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆပါတယ္။
(၀၁ - ၁၂ - ၂၀၁၂)
Maungwuntha@gmail.com
(ျပည္သူ႔ေခတ္ ဂ်ာနယ္ မွ ...)
No comments:
Post a Comment