ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ စိမ့္ယို စီးဆင္းေနတာ …။
ေျမသားက ဖံုးကြယ္ထားေပးတယ္
ခက္ျမ ၾကမ္းလွ် ေက်ာက္စိုင္ေတြက
အတူေန လက္ေတြ႔ ဘဝေတြပဲ …။
ကိုယ္လံုးတီး ခၽြတ္အ႐ိုက္ခံရတဲ့ ညေတြမွာ
အ႐ႈိးရာ တျပျပနဲ႔ … မ်က္ရည္က်ဖို႔ ေဝးစြ။
တဆစ္ဆစ္နဲ႔ … ေဝဒနာကို မေမြးဘူး
ဒဏ္ရာက်က္ရင္ …
အပြင့္ အခက္ ရြက္ႏုကေလးေတြ ေဝေစမယ္။
ဒါ …
ယံုၾကည္ခ်က္ … လမ္း
အလြမ္း …
သူလည္းပါတယ္ေလ …။ ။
ကမာပုလဲ
၂၈၊ ၀၉၊ ၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment