ကိုယ္စိတ္ မခ်မ္းသာရျခင္း အေၾကာင္း ... (ကမာပုလဲ)

က်ေနာ္တို႔ အမိႏိုင္ငံ
ဗမာျပည္မွာေပါ့ဗ်ာ ...။

က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္
အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝ
အေရွာ့တ္ ဟစ္စရီေအာ့ဖ္ ဘားမား
(A Short History Of Burma)
(ဗမာျပည္သမုိင္း အက်ဥ္းတိုတို) ကို
အဂၤလိပ္ သခၤန္းစာမွာ
ျပဌာန္း သင္ယူခဲ့ဖူးတယ္ ...။

တ႐ုတ္ျပည္က ဆင္းလာတယ္ ေျပာေျပာ
အိႏၵိယကေန ႏြယ္လာတယ္ ဆိုဆို
တိဘက္တို ဘားမိစ္လား
မြန္ ခမာလား
ဘာလား ညာလား ထားပါေတာ့ေလ ...။


ဟိုး တေလာေလးဆီက
ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ
ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ လူမ်ဳိးေရး ပဋိပကၡ
အေတာ့္ကို ေၾကကြဲစရာပါပဲ ...
ေရွ႕ေရးကို မေတြးရဲေအာင္
ထိတ္လန္႔ခဲ့တယ္ ...။

ထားပါေလ
ဆိုခ်င္တာက
အဲဒီ ပဋိပကၡမွာ
လူတခ်ဳိ႕
စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို
ေသြးလႊမ္းေနတဲ့ လက္ေတြ႔ဘဝနဲ႔
လိုလိုလားလား ေတာင္းဆိုခဲ့တဲ့ အသံ ...
စစ္အမိန္႔နဲ႔ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို
ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခဲ့တဲ့ အသံ ... ။

ဒီျပႆနာဟာ
ဘယ္သူ ဖန္တီးၿပီး
ဘယ္သူ ဆင္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါလဲ
ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူေတြက
အကြက္က်က် စီရင္ခဲ့ပါသလဲ ...။

 ဗမာျပည္သမိုင္းမွာ
႐ိုဟင္ဂ်ာ ရွိသလား ... မရွိသလား
ဘဂါၤလီ ရွိသလား ... မရွိဘူးလား
ျငင္းၾက ... ခုန္ၾက ... ရပ္တည္ၾကနဲ႔
စစ္ကၽြန္ဘဝကို ေတာင့္တခဲ့တဲ့ အသံေတြကေတာ့
နားနဲ႔ဆတ္ဆတ္ ၾကားခဲ့ရတာ ေသခ်ာတယ္ ... ။

ေပါက္ခြဲပစ္ခဲ့တဲ့ ေရဒီယိုကေလး
သူ႔မွာ အျပစ္မရွိ
အဆီတဝင္းဝင္းေပမယ့္
သတင္းေတြက ...
အဆိပ္ တရွပ္ရွပ္နဲ႔ အတိၿပီးတယ္ ...။ ။

ကမာပုလဲ 

ဇူလုိင္၊ ၂၀၁၂