ဒုကၡ ဧကရီ
နဒီအပ်ဳိမေရ ...
မင့္ဆီကို လာရာလမ္းမွာ
ငါ့ေျခလွမ္းေတြ မင့္အတြက္
သူစိမ္းတရံ ဆန္ေနေလမလားပဲ ...။
မင့္ႏႈတ္ခမ္းေပၚ
မဝံ့မရဲ ငါ ေျခစံုရပ္ရင္း
တခါက
တရင္းတႏွီး အျဖစ္အပ်က္ေတြ
ျပန္လည္ ျမင္မက္တယ္ ...။
မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးလို႔
မင္းဘဝရဲ႕
ျပဳျမဲျဖစ္ေသာ စီးဆင္းျခင္း ေရအလ်ဥ္ကို
ငါ ထိုင္ေငးတယ္ ...။
ငါ့ရင္ဟာ
အရင္လို ခုန္ေနဆဲပါ
အလြမ္းေတြကလည္း
တခ်ိန္ကလို သေဝမတိမ္း
ဒါကို
မင္းရဲ႕ စိမ္းျမရွင္သန္
အႏႈိင္းမဲ့ ခ်စ္ျခင္းမိုးမခပင္ေတြက
အသိသက္ေသ ...။
စိမ္းရီ ညိဳေမွာင္ ေတာင္တန္းေတြရဲ႕ၾကားမွာ
ဥဒါန္း ဘယ္မေက်ႏိုင္တဲ့
ေသြးပ်က္ နာက်ည္းဘြယ္ ရာဇဝင္႐ိုင္းကိုမွ
ရင္ထဲ ငံုကာ စီးဆင္းခဲ့ရတဲ့ ...
ဧကရီမ
ဒုကၡျမစ္နဒီေရ
လျပည့္မင္းက
သူ႔အေသြးအသားေတြကို ခုတ္ထစ္ျပရင္း
မင့္ရဲ႕ ေရႊရင္အစံုေပၚ
အလင္းစေတြ မွ်ေဝေနတယ္ ...
ႏွစ္ရွည္လမ်ား
လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲဝင္ေတးေတြက
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စစ္စစ္ကို
ေဆာင္ယူလာေတာ့မယ္လား
ေလညင္းရဲ႕
ေအးျမတဲ့ အထိအေတြ႔
မင့္ ကိုယ္ေငြ႔မွာ ...
ႏွလံုးသားဆတ္ဆတ္နဲ႔ ငါ ၾကားတယ္ ...။
ငါဟာ
ယံုၾကည္ခ်က္ အိမ္တိုင္
ခရီးသြား တေယာက္ပါ ...
ငါ့ကို
မင့္ရင္ေသြးလို
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့
ေႏြးေထြးလႈိက္လွဲ ေမတၱာညေတြကို
ေသြး႐ိုးသား႐ိုး ငါ တပ္မက္ခဲ့
ခုေတာ့
ငါ ျပန္ဦးမယ္
ငါ့မွာ ခရီးဆက္ဖို႔ ရွိေနပါေသးတယ္
ေနာက္ တေခါက္ ငါျပန္လာတဲ့အခါ
အလွဆံုး အျပံဳးေတြနဲ႔ ဆီးႀကိဳ
မင့္ရဲ႕
မဟူရာ ေကသာထက္မွာေတာ့
ေအာင္ပြဲရဲ႕ သရဖူ ...။ ။
ကမာပုလဲ
၁၉၊ ၁၊ ၂၀၁၁။
( ၂၀၁၂၊ ဇန္နဝါရီလ ၁၀ - ၁၈ သူးမြဲ ... ေသာင္ရင္းျမစ္ ေဆာင္းညမ်ားသို႔ )
No comments:
Post a Comment