ကဗ်ာဆရာ၏
ပုလဲျဖစ္သြားတဲ့ ခံစားမႈ မ်က္ရည္
ေမွာ္ဝင္ေနတဲ့
ႏွလံုးသား ႐ုပ္ပံုလႊာျဖစ္တယ္ ...။
အနႏၵသူရိယ အမတ္ရဲ႕
သမုဒၵရာျပင္ထက္
တခဏ တက္တဲ့
ေရပြက္ပမာ
ဘဝ နိမိတ္ပံု ...။
စေလ ဦးပုညက
အစြယ္လိုသူ မိဖုရား
ေစခိုင္းသူ မင္းဧကရာဇ္
ေလးပစ္သူက က်ေနာ္ရယ္ပါတဲ့
မိန္းမလွတဦးရဲ႕
အမုန္း နိမိတ္ပံု ...။
ပ်ဥ္းမငုတ္တို
ေဗဒါ
သေျပခက္
ပိေတာက္ေရႊဝါ ...
ပတၱျမားရည္
လင္းအ႐ုဏ္ဦး
ငါး႐ိုးနင္ ေငြလမင္းနဲ႔
စသည္ ... စသည္
ဂႏၳဝင္ေျမာက္
မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ ကဗ်ာသေကၤတ နိမိတ္ပံု ...။
ေခတ္ဆိုး စနစ္ဆိုးရဲ႕
နိမိတ္ပံု သေကၤတကို ... ည
လူထုဘက္မွ
လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲဝင္
သူရဲေကာင္းေတြအတြက္ေတာ့ ... ၾကယ္စင္။
ေခ်ေဂြဗားရား
ေမာ္
ကိုဗဟိန္း
ကိုေအာင္ဆန္း
ဝင္းေမာ္ဦး
..............
..............
သူတို႔ ... သူတို႔ ... သူတို႔ေတြဟာ
ကမၻာ
ဗမာ
ရာဇဝင္ရဲ႕
သမိုင္းဝင္ သူရဲေကာင္း သေကၤတ
လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲတို႔၏
ေအာင္ပြဲ နိမိတ္ပံု
ထာဝရ ၾကယ္စင္ေတြ ...။
တန္ဖိုးကို နားလည္ခံစားတတ္တဲ့အခါ
ၾကယ္စင္တို႔၏ ေနရာ ...
မည္သည့္ေခတ္မွာမွ နိမ့္က်မသြားခဲ့ဘူး ...။
ကဗ်ာ
ႏွလံုးသား
ေက်ာင္းသား
အလုပ္သမား
လယ္သမား
လူသားမ်ား၏
ဦးေခါင္း အထက္မွာ ...။ ။
ကမာပုလဲ
၂၁၊ ၁၊ ၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment