ဥေပကၡာတရား (ေရႊဇီးကြက္)

ကမာၻေလာကႀကီးကို သာယာလွပေနေအာင္၊ ဘဝေတြအားလံုး တရားမွ်တေနေအာင္၊ လူသားေတြအားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေနေအာင္ ကမာၻေလာကႀကီးႏွင့္တကြ လူသားဘဝေတြအားလံုးကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္လိုၾကတဲ့လူေတြ က်င့္ၾကံအားထုတ္ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ ျဗဟၼစိုရ္တရားမွာ - ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာဆိုၿပီး ၄ ပါး ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီတရား ၄ ပါးရဲ႕အနက္အဓိပၸာယ္ေတြကို - 

 

ေမတၱာဆိုတာ - လူတိုင္းကို ခ်မ္းသာေစလိုျခင္း။

က႐ုဏာဆိုတာ - ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနသူအားလံုးကို ဆင္းရဲဒုကၡမွ ကင္းလြတ္ေစလိုျခင္း။

မုဒိတာဆိုတာ - ခ်မ္းသာသုခရရွိေနသူအားလံုးကို ခ်မ္းသာသုချမဲေစလိုျခင္းလို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ၾကေပမယ့္ ဥေပကၡာကို နားလည္သေဘာေပါက္မႈမွာေတာ့ ဝိဝါဒေတြ ကြဲျပားလို႔ ေနပါတယ္။ အခ်ဳိ႕က ဥေပကၡာကို လစ္လွ်ဴ႐ႈျခင္းလို႔ နားလည္သလို၊ အခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ဥေပကၡာကို မွ်တျခင္း၊ ဘက္မလိုက္ျခင္းရယ္လို႔ နားလည္ၾကျပန္ပါတယ္။ အခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းကင္းတဲ့သေဘာလို႔ နားလည္ထားျပန္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီလို သေဘာေပါက္နားလည္မႈေတြဟာ လံုးလံုးလ်ားလ်ား မွားေနတာမဟုတ္သလို၊ အျပည့္အဝ မွန္ကန္ေနတာလည္း မဟုတ္ေသးျပန္ပါဘူး တဲ့။

ဥေပကၡာကို English လို ignore, neglect လို႔ ဘာသာျပန္ခဲ့ၾကေပမယ့္ Equanimity ကမွပိုၿပီး သင့္ေတာ္ပါတယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ Equanimity ရဲ႕အဓိပၸာယ္ကုိ English လို “the quality or state of being calm in mind or temper, especially in difficult situation” ဆိုၿပီးဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ “ဘယ္ေလာက္ပင္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနပါေစ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ထားႏိုင္ျခင္း” ဆိုတာ သာမန္လူေတြ သေဘာေပါက္ နားလည္လက္ခံထားၾကတဲ့ အေျခအေနသာျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားအလိုေတာ္အားျဖင့္ သတၱဝါေတြရဲ႕စိတ္ဆိုတာ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္မွသာ မတည္ၿငိမ္၊ မၿငိမ္းခ်မ္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြရဲ႕သည္းေျခႀကိဳက္ျဖစ္တဲ့ လာဘ္လာဘေတြ ေပါမ်ားျခင္း၊ လူအမ်ားက ၾကည္ညိဳေလးစားလို႔ အေႁခြအရံေတြ ေပါမ်ားျခင္း၊ ခ်ီးမြမ္းခံရလို႔ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားျခင္း၊ ေအာင္ျမင္ခ်မ္းသာျခင္း ဆိုတဲ့ အေကာင္းေလာကဓံေတြနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ သတိ၊ ဝီရိယ၊ ဉာဏ္ပညာနဲ႔ စိတ္ကို မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ရင္ စိတ္ဟာ မတည္ၿငိမ္ မၿငိမ္းခ်မ္းျပန္ပါဘူး တဲ့။

ဒါေၾကာင့္လည္း ျမတ္စြာဘုရားဟာ ေလာကဓံကို အေကာင္းေလာကဓံ ၄ ပါး၊ အဆိုးေလာကဓံ ၄ ပါး၊ စုစုေပါင္းေလာကဓံ ၈ ပါးရယ္လို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာပါ။ ဒီေတာ့ ဥေပကၡာရဲ႕အဓိပၸာယ္ကို “ဘယ္လိုအေျခေနမ်ဳိးမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ေလာကဓံတရား ၈ ပါး ဘယ္တရားနဲ႔ပဲၾကံဳၾကံဳ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ထားႏိုင္ျခင္း” ဆိုမွသာ ျမတ္စြာဘုရား အလိုေတာ္က် ၿပီးျပည့္စံုမွာပါ။ 

ဘယ္လိုအခ်ိန္အခါမ်ဳိးမွာ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာထားႏိုင္လဲဆိုတာကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ဖို႔ က်မ ႀကိဳးစားေတာ့ က်မဟာ စ်ာပနေတြနဲ႔ အျမဲၾကံဳေတြ႔ေနရသူျဖစ္တဲ့အေလွ်ာက္ စ်ာပနနဲ႔ပဲ အေျဖရွာၾကည့္မိခဲ့ပါတယ္။ လူေတြဟာ မိမိနဲ႔ ရင္းႏွီး သက္ဆိုင္တဲ့စ်ာပနေတြက်ရင္ စိတ္ကိုတည္ၿငိမ္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ မထားႏိုင္ဘဲ၊ မိမိနဲ႔ လုံးဝ မသက္ဆိုင္တဲ့ စ်ာပနေတြက်ရင္ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ထားႏိုင္ၾကတာကို ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္။ 

အဲ့ဒီအေျခအေန ၂ ရပ္မွာ ကြာျခားေနတာကေတာ့ အတၱနဲ႔စြဲယူထားတဲ့ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ပါပဲ။ ဟုတ္ပါတယ္။ လူေတြဟာ မိမိနဲ႔ရင္းႏွီးသက္ဆိုင္တဲ့ စ်ာပနေတြမွာ ငါဆိုတဲ့အတၱနဲ႔ ငါ့ဥစၥာဆိုတဲ့ အတၱနိယ တရားေတြကို ဥပါဒါန္နဲ႔စြဲကပ္ေနလို႔ စိတ္ဟာ မတည္ၿငိမ္ မၿငိမ္းခ်မ္းတာပါ။ မိမိနဲ႔မသက္ဆုိင္တဲ့ စ်ာပနေတြမွာေတာ့ အဲ့ဒီအတၱ၊ အတၱနိယ တရားေတြကို ဥပါဒါန္နဲ႔ စြဲလမ္းမႈေတြနည္းေနလို႔ ဥေပကၡာျပဳႏိုင္တဲ့စိတ္နဲ႔ မတုန္လႈပ္ဘဲ တည္ၿငိမ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ 

အဲ့ဒီလို ဥေပကၡာရဲ႕ အနက္အဓိပၸာယ္ေလးနက္မႈ၊ နက္႐ိႈင္းမႈ၊ ျမင့္မားမႈေတြကို နားလည္ သေဘာေပါက္လာတဲ့အခါမွာ ျဗဟၼစိုရ္တရား ၄ ပါးမွာ ဥေပကၡာတရားဟာ အေရးပါဆံုးဆိုတာကိုလဲ နားလည္ခဲ့ရပါတယ္။ ဥေပကၡာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ ေမတၱာ၊ ဥေပကၡာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ က႐ုဏာ၊ ဥေပကၡာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ မုဒိတာတရားေတြကသာ မွ်တတဲ့၊ ဘက္မလိုက္တဲ့ ျဗဟၼစိုရ္တရား အစစ္အမွန္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုတာကိုလည္း ဆင္ျခင္မိပါတယ္။

အတၱနဲ႔စြဲယူထားတဲ့ ဥပါဒါန္ေတြကို ပါးလ်ားေနေအာင္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္သူေတြဟာ ဥေပကၡာတရားကို လက္ေတြ႔ က်င့္သံုးႏိုင္သူျဖစ္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕အေတြးအေခၚ၊ အဆံုးအျဖတ္ေတြဟာ ငါ့ဘက္ကဆိုၿပီး အေကာင္းျမင္တတ္တဲ့သေဘာ သူ႔ဘက္ကဆိုၿပီး အဆိုးျမင္တတ္တဲ့သေဘာဆိုတဲ့ အစြန္းႏွစ္ဖက္ကို ကပ္ၿငိေနမွာမဟုတ္ေတာ့ဘဲ အရာရာကို၊ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ငါ့ဘက္ သူ႔ဘက္ ႏွစ္ဖက္စြန္းမွ ကင္းလြတ္ေနတဲ့ တတိယလူ (third person) ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ အျဖစ္ အေပၚစီးကေန အရိွကိုအရိွအတိုင္း ယထာဘူတက်က် မွန္မွန္ကန္ကန္ ေတြးေခၚဆံုးျဖတ္ႏိုင္သူေတြ ျဖစ္လာမွာပါ။

ေလာကႀကီးမွာ လူမိုက္ဟာ အျမဲတမ္း ကိုယ့္ဘက္ကပဲၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္အတြက္ပဲ ရယူသိမ္းပိုက္ဖို႔ကို ေတြးေခၚစဥ္းစား ဆံုးျဖတ္တတ္ၾကပါတယ္။ လူလိမၼာကေတာ့ အျခားသူဘက္ကၾကည့္ၿပီး အျခားသူအတြက္ ကူညီေထာက္ပံ့ဖို႔ကို စဥ္းစားေတြးေခၚ ဆံုးျဖတ္တတ္ၾကပါတယ္။ ပညာရွိကေတာ့ ငါ၊ သူ၊ ႏွစ္ဖက္ေတြးၿပီး ေဒါင့္စံုကေန ႐ႈျမင္ႏိုင္ၿပီး ဆႏၵာဂတိ၊ ဘယာဂတိ၊ ေဒါသဂတိ၊ ေမာဟဂတိဆိုတဲ့ အဂတိတရား ၄ ပါး လြတ္ကင္းစြာ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းကင္းစြာ မွန္ၿပီးအက်ဳိးရိွေစမယ့္အရာကို အခ်ိန္အခါၾကည့္ၿပီး ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းရွိၾကပါတယ္။

ေလာကႀကီးကို အလွဆင္လိုတဲ့ ေစတနာဆႏၵရွိၾကသူအားလံုးဟာ ဥေပကၡာဦးေဆာင္တဲ့ ျဗဟၼစိုရ္တရား ၄ ပါး အားေကာင္းလာေစဖို႔ လူသားေတြကို အခ်ယ္လွယ္၊ အႏွိပ္စက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ စြဲလမ္းမႈ ဥပါဒါန္တရား (selfish desire) ေတြကို သတိ ဉာဏ္ပညာနဲ႔ ပါးႏိုင္သမွ် ပါးလ်ားေအာင္ ဝီရိယအားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဖယ္ရွားတြန္းလွန္ေနၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ငါ၊ သူ၊ ႏွစ္ဖက္မွာ စြဲကပ္ၿငိေလ့ရွိတဲ့ ဥပါဒါန္ေတြ ပါးလ်ားလာတာနဲ႔အမွ် ဥေပကၡာတရားက တိုးပြားလာႏိုင္သလို တရားမွ်တတဲ့၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ေလာကႀကီးကိုလည္း ဉာဏ္ပညာနဲ႔ ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းရွိလာၾကမွာပါ။ 

(၂၈. ၁၁. ၂၀၁၁ ထုတ္ The Messenger ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးအား ျပန္လည္တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္)

သူ႔ရဲ႕ေဖ့ဘုတ္က ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါတယ္။