Tuesday, August 16, 2011

ေတြ႔ဆံုပြဲမွ ေဆြးေႏြးပြဲသို႔ (၂) - လူထုစိန္ဝင္း

ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ထြက္လာတဲ့ ဂ်ာနယ္အားလံုးလိုလို ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆံုၾကတဲ့သတင္းကို မဂၤလာသတင္းအျဖစ္ ဝမ္းသာအားရ ေဖာ္ျပၾကတယ္။ ဒါတင္မက ေဆာင္းပါးေတြေရးၿပီးလည္း ႀကိဳဆိုေထာက္ခံၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။

အားလံုး ႀကိဳဆုိေထာက္ခံ

ဂ်ာနယ္တခ်ဳိ႕က ႏိုင္ငံေရးပါတီ အသီးသီးနဲ႔ အလႊာေပါင္းစံုက ျပည္သူမ်ားရဲ႕ အာေဘာ္ကို ေဖာ္ျပရာမွာ အားလံုး အားတက္သေရာ ေထာက္ခံၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ ‘အလဲဗင္း’ အြန္လိုင္းသတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့
စာေရးသူရဲ႕ ‘ေတြ႔ဆံုပြဲမွ ေဆြးေႏြးပြဲသို႔’ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္႐ႈၿပီး ထင္ျမင္ခ်က္ေပးသူ အားလံုးကိုလည္း ႀကိဳဆို ေထာက္ခံၾကတာကို ထူးထူးျခားျခား ေတြ႔ရတယ္။ 

အြန္လိုင္းမွာ ထင္ျမင္ခ်က္ ဝင္ေပးတယ္ဆိုတာက ဘယ္သူဘယ္ဝါ နာမည္မေဖာ္ဘဲ ေရးၾကတာဆိုေတာ့ အားလံုး ေထာက္ခံတာမ်ဳိး ရွိခဲတယ္။ တခါတေလ မူရင္းအေၾကာင္းအရာကို ေသးသိမ္သြားေအာင္ တမင္တကာ ဝင္ေႏွာက္သူ တေယာက္ေၾကာင့္ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးသူခ်င္း ရန္ျဖစ္ၾကတာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္သြားတာမ်ဳိးေတြ ရွိတယ္။

ေနနဲ႔ လကို တသလို

ဂ်ာနယ္ေဆာင္းပါးရွင္ေတြေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးအားလံုးမွာလည္း ေတြ႔ဆံုပြဲမွတဆင့္ အဓိပၸာယ္ ျပည့္ဝၿပီး အႏွစ္သာရရွိတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားျဖစ္လာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း သိသိသာသာ ေဖာ္ျပထားၾကတယ္။ ျပည္သူအားလံုးကလည္း အလြန္႔အလြန္ လိုလား ေတာင့္တေနၾကတယ္။

‘ကမၻာဦးလူတို႔ ေနနဲ႔လကို ေတာင့္တၾကသလို’ လို႔ ေျပာရင္ေတာင္ ေဒါသသင့္ရာ ေရာက္မယ္ မထင္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အသက္ ၇၀ တန္းေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ စာေရးသူေတာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း စတဲ့ အၿမိဳက္အရသာေတြကို တႀကိမ္တခါမွ ျပည့္ျပည့္ဝဝ မခံစားခဲ့ရဖူးေလေတာ့ ငယ္ရြယ္သူေတြဆို ပိုဆိုးမွာေပါ့။

ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ခ်မ္းသာဖို႔

ဒီေခတ္ လူလတ္ပိုင္းနဲ႔ လူငယ္ အမ်ားစုက သန္းေခါင္ယံ အလည္လာသူမ်ား (midnight visitors) မ်ား ႀကီးစိုးတဲ့ ေခတ္တေခတ္ကို ၾကံဳဖူးခဲ့ၾကေလေတာ့ အခု ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆံုၾကရာမွာ အရင္ အႀကိမ္ေတြနဲ႔မတူ သတင္းမီဒီယာေတြကို ေတြ႔ဆံုခြင့္ေပး၊ ေမးတာကိုေျဖ လုပ္ခဲ့႐ံုသာမက ပူးတြဲေၾကညာခ်က္ပါ ထုတ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဒီတႀကိမ္ေတာ့ တကယ္ထူးၿပီဆိုၿပီး ရႊင္လန္းအားရ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ 

ဒါတင္မက ‘ျပည္သူလူထု ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ခ်မ္းသာေစေရးအတြက္ ႏွစ္ဖက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါသည္’ ဆိုတဲ့ ပူးတြဲေၾကညာခ်က္ေၾကာင့္ ပိုၿပီး အားတက္ၾကရတာ ျဖစ္တယ္။

ဘာကို လိုလားေတာင့္တသလဲ

ျပည္သူလူထု ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ခ်မ္းသာေစေရးဆိုတာ ဘာလဲ။ ျပည္သူေတြက ဘာကို လိုလားေတာင့္တေနၾကသလဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ရွိတဲ့ ျပည္သူေတြဟာ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းနဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရး ဆက္စပ္ လုပ္ငန္းေတြမႇာ ပါဝင္လုပ္ကိုင္ေနၾကၿပီး ေက်းလက္ေဒသမ်ားမႇာ ေနထိုင္ၾကတယ္။ အမ်ားစုက မူလတန္းနဲ႔ အလယ္တန္း ပညာေလာက္ပဲ သင္ခဲ့ၾကရတယ္။ ေက်းလက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမို႔ အေနအထိုင္ ႐ိုးသားတယ္။

လိုအပ္မႈလည္း နည္းတယ္။ ဆန္းျပား ေထြလီမႈ (sophisticated) သိပ္မရွိဘူး။ အေန႐ိုးသလို သူတို႔ရဲ႕ လိုလား ေတာင့္တမႈလည္း ႐ိုးစင္းတယ္။ ၿမိဳ႕ေန ပညာတတ္ေတြလို ‘ပစ္တုိင္းေထာင္႐ုပ္ ႀကိဳး႐ႈပ္ေအာင္’ မလုပ္တတ္ၾကဘူး။

ခ်စ္တီးကို ေၾကာက္ရသလို

ရွစ္ဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းမက ကိုးဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ရွိတဲ့ သာမန္ ျပည္သူေတြအားလံုးရဲ႕ လိုလားေတာင့္တခ်က္က မိ႐ိုးဖလာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနတဲ့ အလုပ္အကိုင္ေလးေတြကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အေၾကာက္အလန္႔ကင္းကင္း လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ၿပီး ေနခ်င္တာေလာက္ပါပဲ။ ဒါထက္ တဆင့္တိုးၿပီး ေတာင့္တရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ထြန္တံုးပိတ္ခ်ိန္ေတြမွာ ရွင္ျပဳနားသ အလွဴမဂၤလာေတြ၊ ဘုရားပြဲေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး က်င္းပခ်င္တယ္။

လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားခ်င္လာခ်င္တယ္။ ေျပာခ်င္ ဆိုခ်င္တယ္။ ၾကည့္ခ်င္ ျမင္ခ်င္တယ္။ ဒီမိုကေရစီေတြ၊ ေအာ္တိုကေရစီေတြ၊ ဟိုလူးရွင္း၊ ဒီလူးရွင္းေတြကို နားမလည္ပါဘူး။ စိတ္လည္း မဝင္စားပါဘူး။ ကိုယ့္လယ္ေလး ကိုယ္စိတ္ခ်လက္ခ် လုပ္ခြင့္ရရင္ပဲ ေက်နပ္ပါတယ္။ သူ႔ကြၽန္ဘဝ ေနရစဥ္ကလို ခ်စ္တီးက လယ္လာသိမ္းမွာကို တေၾကာင့္ၾကၾကနဲ႔ ေၾကာက္လန္႔ေနရတဲ့ ဘဝမ်ဳိး ဘယ္သူမွ ျပန္မေရာက္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။

ပဋိညာဥ္ ကတိကဝတ္နဲ႔

ကိုးဆယ့္ငါး ရာႏႈန္းေလာက္ရွိတဲ့ ျပည္သူေတြ လိုလားေတာင့္တေနၾကတဲ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေနႏိုင္တဲ့ ဘဝမ်ဳိးကို အျမန္ဆံုးရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္တဲ့ အစိုးရမ်ားနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ လံုးဝ တာဝန္ရွိပါတယ္။ တိုင္းက်ဳိးျပည္က်ဳိးနဲ႔ ျပည္သူ႔အက်ဳိးကို သယ္ပိုးထမ္းေဆာင္ပါမယ္ ဆိုတဲ့ ပဋိညာဥ္ ကတိကဝတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံ့ဘ႑ာက လစာ ရိကၡာကို ရယူခံစားေနၾကသူမ်ား မဟုတ္လား။ ဒီတာဝန္ကို ေက်ေက်ပြန္ပြန္ မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရင္ ပဋိညာဥ္ ခ်ဳိးေဖာက္ရာ ေရာက္ပါတယ္။

အားလံုးရဲ႕ တာဝန္

ႏိုင္ငံ့တာဝန္ဆိုတာ အင္မတန္ ႀကီးေလးတဲ့ တာဝန္ႀကီး ျဖစ္တယ္။ အစိုးရဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း တခုတည္းအားနဲ႔ မလံုေလာက္ဘူး။ ႏိုင္ငံအေရး လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းအားလံုး လူပုဂၢိဳလ္အားလံုး ပါဝင္ လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ လိုတယ္။ သူ႔အဖြဲ႔ ကိုယ့္အဖြဲ႕၊ သူ႔လူကိုယ့္လူ၊ သူ႔ဝါဒ ကိုယ့္ဝါဒဆိုတဲ့ ဂိုဏ္းဂဏ အျမင္ေတြနဲ႔ မၾကည့္ဘဲ တိုင္းျပည္အတြက္ ဆိုတဲ့ ပန္းတိုင္တခုတည္းကိုၾကည့္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ငါတို႔မွ တုိင္းျပည္ခ်စ္တယ္၊ ငါတို႔သာ တိုင္းျပည္ကို ကယ္တင္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အတၲစြဲနဲ႔ မာန္မာန တိမ္သလႅာဖံုးေနမႈတို႔ကို လံုးဝ ဖယ္ရွားစြန္႔ပစ္ႏိုင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။

ကာလရွည္ၾကာ ကင္းကြာ

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းမ်ားနဲ႔ ကင္းကြာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ ရွိေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီကာလရွည္ႀကီးအတြင္းမွာ တပါတီ တဖြဲ႔တစည္းတည္းရဲ႕သေဘာနဲ႔ တုိင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ေလေတာ့ မုန္းတီးနာၾကည္းမႈေတြ၊ တဖက္နဲ႔တဖက္ အျပန္အလွန္ မယံုသကၤာ ျဖစ္မႈေတြ၊ ကိုယ့္အဖြဲ႔အစည္း တည္တံ့ဖို႔အတြက္ ကိုယ္နဲ႔မတူတဲ့ တျခား အဖြဲ႔အစည္းအားလံုးကို ေခ်မႈန္းပစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အာဃာတေတြဟာ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ အဖြဲ႔အစည္းအားလံုးမွာ ရွိခဲ့ၾကတယ္။ ဒါဟာ အျပစ္ဆိုစရာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ မၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့၊ တုိင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း လက္နက္ကိုင္ တုိက္ခိုက္ေနတဲ့ အေျခအေနမွာ ဒါမ်ဳိးေတြဟာ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္သာ ျဖစ္တယ္။

တိုးတိုးသားမဟုတ္

ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတဲ့ စကားဟာ ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ေျပာရတဲ့ ‘တိုးတုိးသား’ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အာဏာရ အစိုးရ ကိုယ္တိုင္က ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် တဖြဖြေျပာေနတဲ့စကား ျဖစ္ေနၿပီ။ လတ္တေလာေလးမွာတင္ အစိုးရအဖြဲ႔က ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုၿပီး ‘ျပည္သူလူထု ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ခ်မ္းသာေစေရးအတြက္ ႏွစ္ဖက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါသည္’ ဆိုတဲ့ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ သတင္းသမားတေယာက္ရဲ႕ မ်က္စိထဲမွာေတာ့ ႏွစ္ဖက္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည့္ အခြင့္အလမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာကို ျမင္ေနတာေၾကာင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္ကေလး ခပ္ေရးေရး သန္းလာတယ္။

အျပန္အလွန္ေလးစား

ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈ ျဖစ္ေျမာက္ဖို႔၊ ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ ပထမဆံုး လိုအပ္ခ်က္က ႏွစ္ဖက္စလံုး ဒါမွမဟုတ္ သံုးဖက္ ေလးဖက္စလံုးရဲ႕ စိတ္အခံေတြမွာ သူ႔ဘက္ငါ့ဘက္ ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြကို ေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ သူ႔ဘက္ ငါ့ဘက္ဆိုတဲ့ အေျခခံကေနတဆင့္တက္ၿပီး ‘ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ’ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ ေပၚထြက္လာေစပါတယ္။

မတူျခားနားတဲ့ အယူအဆေတြ ကိုယ္စီ ရွိေနၾကတာကို အျပန္အလွန္ အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားၿပီး တူညီတဲ့ပန္းတုိင္ အတြက္အတူ လက္တြဲလုပ္လို႔ ရတာေတြကိုအတူ တြဲလုပ္ျခင္းဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရ ျဖစ္တယ္။ အစိုးရနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ၾကားမွာ ကြဲလြဲခ်က္ေတြ ရွိေနတာကို လတ္တေလာ မကိုင္တြယ္ၾကေသးဘဲ တူညီခ်က္ေတြကို ရွာၿပီး အရင္ဆံုး ကိုင္တြယ္သင့္ၾကတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

အားရွိသူႏုိင္ျမဲ

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းအားလံုးမွာ မတူညီတဲ့ မူဝါဒလမ္းစဥ္ေတြ ရွိေနၾကေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီး တည္ေထာင္ခ်င္တယ္ ဆိုရာမွာ တူၾကတယ္။ အားလံုးဟာ ကိုယ့္တုိင္းျပည္နဲ႔ ကိုယ့္လူမ်ဳိးကို ခ်စ္ၾကတယ္။ 

တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိး ေပ်ာက္မသြားဖို႔ အသက္ေပးကာကြယ္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္မွာ တူၾကတယ္။ ဒီတူညီခ်က္ေတြေပၚ အေျခခံၿပီး ေရွ႕ဆက္ လုပ္စရာေတြ လက္တြဲ လုပ္ေဆာင္လုိ႔ ရတယ္။ အႏၲရာယ္ေတြကို စုေပါင္း ကာကြယ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတာက လူဦးေရ ေပါက္ကြဲထြက္လုမတတ္ မ်ားျပားတဲ့ ႏုိင္ငံႀကီးႏွစ္ခုၾကားမွာ ညပ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံ ေသးေသးေလးတခုသာ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူဦးေရဟာ သူတို႔ ႏုိင္ငံႀကီးႏွစ္ခုက ျပည္နယ္တခုရဲ႕ လူဦးေရေလာက္ေတာင္ရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ၿပီး ကမၻာႀကီးတခုလံုးက ဒီမိုကေရစီေခတ္လို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေအာ္ေနေအာ္ေန တကယ္ေတာ့ ‘အားရွိသူ အႏိုင္ရစျမဲ’ (might is right) ဆိုတဲ့ စစ္ဘုရင္ဝါဒက ႀကီးစိုးေနဆဲ ျဖစ္တယ္။

အႏၲရာယ္ေတြ ရွိေနတယ္

လူဦးေရနည္းၿပီး စီးပြားေရးအရ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ေနာက္က်ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအဖို႔ စီးပြားေရး အရ၊ လူမႈေရးအရ၊ ယဥ္ေက်းမႈအရ ဘက္ေပါင္းစံုက ဝါးၿမိဳခံရႏိုင္တဲ့ အႏၲရာယ္ အျမဲတမ္း ရွိေနတယ္။ 

တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတေတြနဲ႔ သစ္ေတာဝါးေတာႀကီးေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ့္ အႏၲရာယ္လည္း ရွိေနတယ္။ အဲဒီေနာက္က ကပ္ပါလာတဲ့ ဥတုရာသီ ေဖာက္ျပန္မႈေတြနဲ႔ အယ္လ္နီညိဳတို႔၊ လာနီညာတို႔ရဲ႕ အႏၲရာယ္ေတြလည္း ရွိေနတယ္။ ဒီလို အႏၲရာယ္ေတြ က်ေရာက္လာရင္ အစိုးရတဖြဲ႔တည္းခံရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြသာ ခံရမွာ မဟုတ္ဘူး။ တတုိင္းတျပည္လံုး ျပည္သူေတြအားလံုး ခံၾကရမွာ။ သဘာဝေဘးဆိုး ကပ္ဆိုးေတြ ေၾကာက္စရာေကာင္းသလို လူလုပ္ ေဘးဆိုးကပ္ဆိုးေတြကလည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။

မလြဲဧကံ

ဒီအႏၲရာယ္ေတြကို ဘံုရန္သူအျဖစ္ သေဘာထားၿပီး ‘အေရးႀကီးက ေသြးစည္းၾက’ ဆိုသလို အားလံုး လက္တြဲ ကာကြယ္ၾကဖို႔ လိုတယ္။ ‘ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ’ စိတ္ဓာတ္ေတြစြန္႔ပစ္ၿပီး ခံစရာရွိရင္ အားလံုးအတူတူခံၾကရမွာပဲ။ အားလံုး ‘ဆိုးတူေကာင္းဘက္’ ေတြပဲ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးေမြးၾကရမယ္။ တဦးနဲ႔တဦး သံသယစိတ္ေတြနဲ႔ တံဆိပ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္၊ နာမည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပးေနတာေတြ ရပ္ပစ္ၿပီး တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိး မေပ်ာက္ဖို႔ဆိုတဲ့စိတ္ တမ်ဳိးတည္းနဲ႔ ေဆာင္ရြက္သြားၾကရင္ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုး စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာ ျဖစ္ၾကရမွာ မလြဲဧကံပါပဲလို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

Eleven Media Group မွ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါတယ္။



 

No comments: