(သႀကၤန္အတက္ေန႔ စ်ာပနပို႔ၿပီးကတည္းက ဒီေဆာင္းပါးကိုေရးခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိခဲ့ေပမယ့္လည္း က်မလက္က စာေရးလို႔မရ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါ။ ခုလက္ျပန္ေကာင္းၿပီး စာေရးမယ္လို႔ စိတ္ကူးမိခ်ိန္မွာလည္း ဒီအေၾကာင္းအရာေတြသာ စိတ္ထဲျပန္ေပၚလာတဲ့အတြက္ သႀကၤန္ကာလနဲ႔ မကိုက္ညီေပမယ့္လည္း ေရးျဖစ္လိုက္တာပါ။)
ဆိတ္ပါးစပ္နဲ႔ နတ္မ်က္စိ၊ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္၊ ေမာင္ေမာင္ဆိုေလ ထီး႐ိုးရွည္၊ ဆ-ဆရာႀကီး၊ ၿပီးပါၿပီ၊ စတာေတြဟာ က်မတို႔ငယ္စဥ္ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္မ်ားနဲ႔ ၁၉၈၀ ႏွစ္ဦးမ်ားဆီက က်ေရာက္ခဲ့တဲ့ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ေတြမွာ က်မတို႔ မက္မက္ေမာေမာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ၾကည့္႐ႈအားေပးခဲ့ရတဲ့ သႀကၤန္အလွျပကားေတြရဲ႕ အမည္နာမေတြပါ။ အဲဒီတုန္းက သႀကၤန္ပြဲေတာ္ေတြနဲ႔ ခုေခတ္ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ေတြရဲ႕ သြင္ျပင္လကၡဏာ၊ အႏွစ္သာရ၊ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္မႈေတြဟာ လံုးလံုးလ်ားလ်ား ကြဲျပားျခားနားသြားခဲ့ပါၿပီ။
က်မတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက သႀကၤန္ပြဲေတာ္ရဲ႕ အသြင္အျပင္၊ အႏွစ္သာရ၊ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္မႈမွာ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးျခင္း၊ စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္း၊ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္း၊ တီထြင္ဖန္တီးျခင္း၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္း၊ မွ်ေဝခံစားျခင္း၊ အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ျခင္း စတဲ့ ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္တရားေတြနဲ႔ လႊမ္းျခံဳေနခဲ့တာပါ။
သႀကၤန္နားနီးရင္ ရပ္ကြက္တိုင္းမွာရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္စုတိုင္းက ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ နည္းမ်ားမဆို သဒၵါထက္သန္စြာနဲ႔ စုေပါင္းထည့္ဝင္ၾကၿပီး လာေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္ အလွျပကားေတြကို ဒိုင္းဆုမ်ား ခ်ီးျမႇင့္ႏိုင္ဖို႔ ဆုေပးမ႑ပ္ေတြကိုို ေဆာက္လုပ္ၾကတယ္။ မ႑ပ္ဆုလည္း ခ်ီးျမႇင့္ေလ့ရွိတဲ့အတြက္ မိမိတို႔ ေကာက္ခံရရွိတဲ့ ေငြအင္အားေလးနဲ႔ မ႑ပ္ကိုလည္း လွပေစ၊ ဒိုင္းဆုကိုလည္း ၿမိဳင္ဆိုင္ေစဖို႔ စီစဥ္ၾကရပါတယ္။ မ႑ပ္ထဲမွာရွိတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြကိုေရာ၊ အလွျပကားေတြကိုေရာ ဧည့္ခံေဖ်ာ္ေျဖဖို႔ ရပ္ကြက္မွာရွိတဲ့ လွပ်ဳိျဖဴ အပ်ဳိေခ်ာေတြနဲ႔ ဝါသနာရွင္ေတြက အကတိုက္တာေတြ၊ သီခ်င္းတိုက္တာေတြကို ႀကိဳတင္စီစဥ္ၾကရပါတယ္။
အပိုျဖဳန္းတီးမႈေတြ၊ ပကာသနေတြမပါဘဲ ဝါးလံုးေတြ၊ အုန္းလက္ေတြ၊ ပိေတာက္ခက္ေတြ၊ ပိေတာက္ပန္းေတြ၊ ငုဝါပန္းေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ထားတဲ့ ေရကစားမ႑ပ္ေတြမွာ ေရပံုး၊ ေရတိုင္ကီ၊ ရခိုင္႐ိုးရာေလာင္းေလွေတြနဲ႔ ေရထည့္ၿပီး ေရပက္ကစားခဲ့ၾကရတာေတြဟာ အခုေတာ့ လြမ္းစရာေလးေတြပါ။
ရပ္ကြက္တြင္းရွိ စုေပါင္းေရကစားမ႑ပ္ေတြမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆိပ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္ရွိ မိသားစုပိုင္ေရကစားမ႑ပ္ေတြမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဆြမ်ဳိး၊ သားခ်င္း၊ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖိတ္ေခၚၿပီး ေရကစားၾကတာျဖစ္လို႔ သႀကၤန္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ဟာ ေရစိုျခင္းသက္သက္၊ ေပ်ာ္ျမဴးခ်င္း သက္သက္သာ မဟုတ္ဘဲ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးသူမ်ားႏွင့္ အတူတကြ ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကးေတြကို ေဆးေၾကာခဝါခ်ျခင္း၊ စိတ္သစ္နဲ႔ ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုျခင္း၊ အလွဴဒါနျပဳျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္စြာစိတ္အပမ္းေျဖျခင္း ဆိုတဲ့ေမတၱာရဲ႕ အႏွစ္သာရေတြ ပါရွိခဲ့ပါတယ္။ ေရကစားမ႑ပ္တိုင္းလိုလိုမွာလည္း မုန္႔လံုးေရေပၚ၊ ေရႊရင္ေအး၊ မုန္႔ၾကာေစ့၊ သာကူ၊ သႀကၤန္ထမင္း စတဲ့ သႀကၤန္စာေတြကို စတုဒီသာေကၽြးေမြးၾကတာဟာ ေရပက္ခံထြက္သူေတြ မစားႏိုင္ေတာ့တဲ့အျဖစ္ကို ေရာက္ခဲ့ရတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အလွဴေလး ဒါန မေျမာက္လိုက္မွာစိုးၾကလို႔ ေရပက္ခံကားေတြကို ဝါးလံုးနဲ႔တားၿပီး မစားမေနရ အတင္းေကၽြးေမြးခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ သဒၵါတရားအားေကာင္းခဲ့တဲ့ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ ကာလေတြဟာ ခုခါမွာေတာ့ အိပ္မက္ပမာသာ ရွိပါေတာ့တယ္။
ၿပိဳင္ပြဲဝင္အလွျပကားထြက္ၾကမယ့္ လူငယ္၊ လူရြယ္၊ လူလတ္၊ လူႀကီးေတြကလည္း ကိုယ္ယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္ သံခ်ပ္ေတြ၊ သီခ်င္းေတြ၊ တခန္းရပ္ျပဇာတ္တိုေတြ၊ ယိမ္းအကေတြကို ေရးစပ္သီဆို၊ ဇာတ္တိုက္၊ အကတိုက္၊ ယိမ္းတိုက္ေလ့က်င့္ၾကရတာ အတန္းတင္စာေမးပြဲႀကီးအၿပီး ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္အစထဲကပါ။
သံခ်ပ္ေရးစပ္သူေတြဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲေနမႈေတြကို စိတ္ဝင္တစား ေလ့လာေနတတ္တဲ့၊ စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းႏွင့္ အေတြးအေခၚေတြ ေခတ္ေရွ႕ေျပး၊ ဆန္းသစ္ေနေအာင္ စာဖတ္ဝါသနာပါတဲ့၊ သမိုင္းေၾကာင္း အမွန္ေတြကို သိရွိေနဖို႔ ေရွ႕မီေနာက္မီ လူႀကီးသူမေတြထံမွာလည္း ခ်ဥ္းကပ္ဆည္းပူး သင္ယူေလ့ရွိတဲ့သူမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါမွလည္း ကိုယ့္အဖြဲ႔ကတိုင္တဲ့ သံခ်ပ္ေတြဟာ ေခတ္နဲ႔အမီ ရင္ေဘာင္တန္း ဆန္းသစ္ေနမယ္၊ ေခတ္ရဲ႕သ႐ုပ္အမွန္ကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနမယ္၊ ေခတ္ကိုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေစႏိုင္မွာပါ။
သံခ်ပ္ေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရဟာ ေလာကမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ မတရားမႈေတြ၊ လြဲမွားေနမႈေတြကိုု တရားတဲ့ အမွန္တရားေတြ အျဖစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ လာေစခ်င္တဲ့ ေစတနာဆႏၵေတြရဲ႕ ဖြင့္ဟထုတ္ေဖာ္ခ်က္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႔လည္း ဒီသံခ်ပ္ေတြကို နားေထာင္ၿပီး ေခတ္ရဲ႕သ႐ုပ္အမွန္ေတြကို တခဏအတြင္း သိရွိ ေလ့က်က္မိခဲ့ၾကရပါတယ္။
ရရွိမယ့္ ဒိုင္းဆုႏွင့္ ဆုေငြေတြက အဓိက မဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ရဲ႕ မုန္႔ဖိုးပဲဖိုးေလးေတြကို စုေပါင္း အရင္းျပဳၿပီး ကိုယ္လက္လွမ္းမီရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို တိုးတက္ေျပာင္းလဲေစလိုတဲ့ စိတ္ေစတနာေတြနဲ႔ စည္းစည္းလံုးလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္ တီထြင္ဖန္တီး စုေပါင္းလုပ္ကိုင္ၾကရတဲ့အရသာ၊ ရရွိလာတဲ့ အႏိုင္အ႐ႈံးရလာဒ္ကို အတူတကြ မွ်ေဝခံစားရတဲ့ အရသာေတြကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးၾကတာပါ။ ပရိသတ္ထဲမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ အကဲျဖတ္ဒိုင္သူႀကီးထဲမွာ ျဖစ္ျဖစ္ သံခ်ပ္၊ သီခ်င္း၊ တခန္းရပ္ျပဇာတ္ေတြနဲ႔ သေရာ္က်ီစယ္ျခင္းခံရသူေတြ ရွိေနရင္လည္း စိတ္ဆိုးေဒါသမျဖစ္ဘဲ ရွက္ျပံဳး၊ ရွက္အရယ္ေတြနဲ႔သာ တုံ႔ျပန္ခဲ့ၾကတဲ့ အဲဒီတုန္းက သႀကၤန္ရဲ႕ ျဗဟၼစိုရ္တရားပံုရိပ္ေတြကို ခုခ်ိန္မွာ က်မ လြမ္းေမာတမ္းတ႐ံုပဲ တတ္ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။
အဲဒီ ခ်စ္ခင္ ႏွစ္လိုၾကည္ႏူးဖြယ္ ေကာင္းခဲ့တဲ့၊ အႏွစ္သာရ အဓိပၸာယ္ေလးနက္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့႐ိုးရာသႀကၤန္ရဲ႕ သြင္ျပင္လကၡဏာ အႏွစ္သာရေတြဟာ ဒီေခတ္မွာေတာ့ လံုးဝေျပာင္းလည္း ျခားနားသြားခဲ့ပါၿပီ။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးဆိုတဲ့ စကားလံုးေအာက္မွာ အရာရာကို ေငြေၾကးအျမတ္ ညႇစ္ထုတ္ေနတဲ့ ေခတ္ႀကီးနဲ႔အၿပိဳင္ သႀကၤန္ဟာလည္း မ႑ပ္ေဆာက္လုပ္ခြင့္ ပါမစ္ရယူတာကစလို႔၊ မ႑ပ္ေဆာက္ဖို႔ စပြန္ဆာယူတာ၊ ေပးတာ၊ ေရကစားမယ့္သူ အားလံုးကို မ႑ပ္ေပၚတက္ခြင့္၊ ေရပက္ခြင့္ လက္မွတ္ေရာင္းခ်တာ၊ အစားအေသာက္အားလံုး ေငြေၾကးသတ္မွတ္ ေရာင္းခ်တာ (တခါတေလ ကိုယ့္ရဲ႕ကုန္ပစၥည္းကို ပ႐ိုမိုးရွင္းလုပ္ခ်င္လို႔ အရက္၊ ဘီယာ၊ စီးကရက္ေတြကို စတုဒီသာ ဒါနျပဳျခင္းကလြဲၿပီး) အလယ္၊ ေရာင္းတမ္းလက္မွတ္ဝယ္ၿပီး ေရကစားၾကရေတာ့ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ခုမွျမင္ဖူးၾကၿပီး ခြင္ရွာ၊ ခြင္ဖမ္းဝါသနာပါသူေတြက ေရကစားသူအခ်င္းခ်င္း သိုက္တူးတာ၊ ခြင္ဖမ္းတာ အဆံုး ျဗဟၼစိုရ္တရားေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနၿပီး ကိုယ္က်ဳိးရွာ အျမတ္ထုတ္မႈေတြသာ လႊမ္းမိုးေနတဲ့ သႀကၤန္အျဖစ္ကို အသြင္ကူးေျပာင္းလို႔ သြားခဲ့ပါၿပီ။
က်မရဲ႕သားႏွင့္သမီးကို ဒီျမန္မာ့႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ ကြယ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ သႀကၤန္ကာလေတြမွာ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းရွင္းလံုျခံဳေနေစဖို႔ ဗုဒၶရဲ႕ရင္ခြင္၊ ဓမၼရဲ႕အရိပ္ တရားရိပ္သာေတြမွာ တရားအားထုတ္တဲ့ ဓေလ့ကို ပ်ဳိးေထာင္ေပးရင္း က်မတို႔ သႀကၤန္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေရွာင္ရွားခဲ့ၾကပါတယ္။ နာေရးကူညီမႈ အသင္း စတည္ေထာင္ခ်ိန္ကစၿပီး ေသဆံုးသူေတြ ေန႔စဥ္ရွိေနသ၍ အသင္းရဲ႕အလုပ္နားရက္ ဆိုတာလည္း (၃၆၅)ရက္မွာ တရက္မွမရွိႏိုင္ေတာ့ သႀကၤန္နဲ႔ ပိုလို႔ေဝးခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာ့ ေရွးအယူ စ်ာပနကိစၥကို ႏွစ္ဆန္းဘက္မကူးေစခ်င္ေတာ့ သႀကၤန္အတက္ေန႔ဆို ညဆယ့္ႏွစ္နာရီအထိ ကူညီ လုပ္ကိုင္ၾကရတယ္။
ဒီႏွစ္သႀကၤန္ရက္ေတြမွာ အသင္းအေဆာက္အဦးသစ္ ေဆာက္လုပ္ ၿပီးစီးၿပီျဖစ္လို႔ လုပ္အားေပး လူငယ္လူရြယ္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ အလုပ္နားရက္ေတြ၊ ေက်ာင္းအားရက္ေတြမွာ ဘုရားခန္း၊ စာၾကည့္တိုက္၊ အလွဴခံဌာနနဲ႔ ႐ံုးခန္းေတြကို ကူညီေရႊ႕ေျပာင္းၾကဖို႔ အသင္းမွာ သႀကၤန္တြင္းတတြင္းလံုး အသင္းသူ၊ အသင္းသားေတြ လူစံုတက္စံု လုပ္အားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ တႏွစ္မွာ တခါသာ ၾကံဳႀကိဳက္ရတဲ့ အလုပ္နားရက္နဲ႔ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ေတြကို လစ္လွ်ဴ႐ႈၿပီး အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ ဒီ လူငယ္လူရြယ္ကေလးေတြရဲ႕ ျဗဟၼစိုရ္စိတ္ဓါတ္ေတြအတြက္ က်မ အလြန္ပဲ အားရေက်နပ္ ဝမ္းသာၾကည္ႏူး ေလးစားဂုဏ္ယူ မဆံုးျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
သၾကၤန္အတက္ေန႔မွာေတာ့ လုပ္အားေပးလူငယ္တေယာက္ရဲ႕ဖခင္ ေသဆံုးသြားတဲ့အတြက္ ထံုးစံအတိုင္း ေန႔ခ်င္းၿပီး မီးသၿဂႋဳဟ္ဖို႔ စီစဥ္ၾကပါတယ္။ လုပ္အားေပးလူငယ္ေတြ စံုေနခ်ိန္လည္းျဖစ္၊ ေသဆံုးသူကလည္း လုပ္အားေပးလူငယ္တေယာက္ရဲ႕ဖခင္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ နာေရးယာဥ္ကို ကိုေက်ာ္သူ ကိုယ္တိုင္ေမာင္းၿပီး အသင္းက ႐ံုးကား လိုက္ေအ့စ္ ႏွစ္စီးအျပည့္ လူငယ္ေတြနဲ႔ သႀကၤန္အတက္ေန႔ ညေနမွာ စ်ာပန ပို႔ေဆာင္ေပးျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သႀကၤန္အတက္ေန႔ေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ေရကစားသူေတြ မီးကုန္ယမ္းကုန္ အေပ်ာ္ၾကဴးေနၾကတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္လို႔ စ်ာပနလမ္းေၾကာင္းတေလွ်ာက္မွာ မူးမူး႐ူး႐ူး စည္းလြတ္ဝါးလြတ္ အေပ်ာ္ၾကဴးေနၾကတဲ့ ေယာက်္ားကေလးေတြ၊ မိန္းကေလးေတြ၊ ေယာက္်ားႀကီးေတြ၊ မိန္းမႀကီးေတြကို ျမင္ေတြ႔ရေနရေတာ့ က်မေလ က်မခ်စ္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြအတြက္ အလြန္ပဲ ရင္ေလး စိတ္မခ်မ္းေျမ့ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
နာေရးယာဥ္ မသြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လူေတြ၊ ကားေတြ ပိတ္ၾကပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြေရာက္လို႔ က်မတို႔အသင္းက လူငယ္ကေလးေတြက ကားေပၚကဆင္းၿပီး လမ္းရွင္းေပးၾကတဲ့အခါေတြမွာ နာေရးကူညီမႈအသင္း လူငယ္ကေလးေတြရဲ႕ အျဖဴႏွင့္အမဲ တူညီဝတ္စံုကေလးေတြဟာ အျခား သ႐ုပ္ပ်က္ဝတ္စံုေတြအၾကားမွာ ထူးျခားတည္ၿငိမ္စြာ ထင္ရွားေပၚလြင္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းက က်မကို အျဖဴနဲ႔ အမဲတို႔ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ သေဘာတရားေတြကို သ႐ုပ္ေဖာ္ျပေနသလို ရွိေနခဲ့ပါတယ္။
အမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ ေပးဆပ္ေဆာင္ရြက္ရင္း ေကာင္းမႈကုသိုလ္ပါရမီမ်ဳိးစံုနဲ႔ သံသရာခရီးမွာ အထက္ကုိ ဆန္တက္ေနၾကတဲ့ သူေတြ။
ကိုယ့္ကိုယ္က်ဳိးအတၱအတြက္ အမ်ားရဲ႕ ဘဝေတြကိုခ်နင္းရင္း မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ ဒုစ႐ိုက္မ်ဳိးစံုနဲ႔ သံသရာခရီးမွာ ေအာက္ကုိ စုန္ဆင္းေနၾကတဲ့ သူေတြ။
က်မတို႔ငယ္စဥ္က ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ျဗဟၼစိုရ္တရား ၄ ပါး လႊမ္းျခံဳေနတဲ့ ျမန္မာ့႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ေတြ။
ခုေခတ္ ကိုယ္က်ဳိးအတၱနဲ႔ ေငြေၾကးအျမတ္ထုတ္မႈေတြ လႊမ္းျခံဳေနတဲ့ သ႐ုပ္ပ်က္ သႀကၤန္ပဲြေတာ္ေတြ။
ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိး က်မတို႔ရဲ႕ ရင္ေသြးငယ္ သားသမီး ေျမးျမစ္ကေလးေတြကုိ ျဗဟၼစိုရ္တရားေတြလႊမ္းျခံဳေနတဲ့ ျမန္မာ့႐ိုးရာ သႀကၤန္ပြဲေတာ္မ်ဳိးမွာ ျပန္လည္ ႏႊဲေပ်ာ္ခြင့္ရေစခ်င္တဲ့ က်မရဲ႕ ေစတနာဆႏၵေတြ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္ကာလမွာမွ ျပည့္ဝမယ္ဆိုတာကို က်မ မသိႏိုင္ေတာ့ပါ။
ဒီေန႔ ၂၀၁၁ ဂ်ဴလိုင္ ၁၇ ရက္ေန႔ထုတ္ Popular Journal မွာပါတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးပါ။ Journal မွာ ပါၿပီးတဲ့ အထိေစာင့္ေနလို႔ အခုမွ facebook ေပၚတင္ျဖစ္တာပါ။
(သူ႔ရဲ႕ Facebook က ယူပါတယ္)
No comments:
Post a Comment