က်ေနာ္အထုပ္ကို ေျဖၾကည့္သည္။ က်ေနာ့္ ကရင္အက်ႌကို ေတြ႔သြားသည္။ တပ္ရင္းမွဴးက …“မင္း ဘာလူမ်ဳိးလဲ”
“က်ေနာ္ ကရင္လူမ်ဳိးပဲ”
တပ္ရင္းမွဴးက နည္းနည္းပါးပါးေမးၿပီး ျပန္ေခၚသြားခိုင္းသည္။
မနက္ ၉ နာရီေက်ာ္ေလာက္တြင္ တင္ရင္းကင္း႐ံုးသို႔ တပ္ရင္းမွဴးေရာက္လာ ပါသည္။ ကင္းမွဴးကိုေခၚၿပီး က်ေနာ့္ဒဏ္ရာကို ေဆးထည့္ခိုင္းသည္။ ေသြးေပေနေသာအက်ႌကို ေလွ်ာ္ခိုင္းသည္။ လက္ကိုခ်ည္ထားေသာ ႀကိဳးကို ေျဖခိုင္းသည္။
ေနာင္အခါတြင္သိရသည္မွာ ထိုစဥ္အခါက တပ္ရင္းမွဴးလုပ္ခဲ့သူမွာ ကရင္အမ်ဳိးသားဟု သိရသည္။ က်ေနာ့္ကို သူတတ္ႏိုင္သည့္ေဘာင္အတြင္းမွ ကူညီခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္ေလသလားဟု စဥ္းစားမိသည္။
ကင္းမွဴးက က်ေနာ့္ကို တိရိစၦာန္တေကာင္လို သေဘာထားဆက္ဆံရာမွ တပ္ရင္းမွဴးက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆက္ဆံသည့္အတြက္ သူ႔လက္ေအာက္မွ လူမ်ားသည္ က်ေနာ့္ကို ႐ိုင္း႐ိုင္းျပျပ မဆက္ဆံေတာ့ပါ။
အက်ဥ္းေထာင္သို႔ တေက်ာ့ျပန္
သံျဖဴဇရပ္ ခလရ ၃၀ တပ္ရင္းအခ်ဳပ္တြင္ တပါတ္ေနခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၁၀ ရက္ ဗိုလ္ၾကည္ဝင္း ကိုယ္တိုင္ဦးစီး၍ တပ္ၾကပ္ႀကီး တေယာက္၊ စစ္သား ၅ ေယာက္ လွံစြပ္ကိုယ္စီတပ္၍ က်ေနာ့္ကို လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး သံႀကိဳးစကိုကားနဲ႔တြဲၿပီး တဖန္ ေသာ့ခတ္ျပန္သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္သို႔ လာပို႔သည္။ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္၏ ႀကိဳးတိုက္ကေလး၊ အခ်ဳပ္ခန္း အခန္းနံပတ္ ၁ တြင္ က်ေနာ့္ကိုခ်ဳပ္သည္။ က်ေနာ့္ေခါင္းသည္ မူးေဝေနာက္က်ိေနပါသည္။ က်ေနာ္ လွဲေလာင္းေနေသာ ႀကိဳးတိုက္အခန္းက်ဥ္းသည္ က်ေနာ့္ရင္ကို ပို၍ မြန္းက်ပ္ေစသည္။ က်ေနာ္ ေမာပန္းေနပါသည္။ က်ေနာ္ အုတ္နံရံကိုမွီၿပီး အေမာေျဖေနသည္။ အနီးတြင္ေတြ႔ရေသာ သံေခ်ာင္းေလးႏွင့္ အုတ္နံရံကို ေရးျခစ္လိုက္သည္။
‘သံဓိ႒ာန္ခ် အသက္စြန္႔ရန္ မေၾကာက္၊ အခက္အခဲ ဖယ္ရွား ေအာင္ပြဲအရယူ’
၁၀-၁၀-၁၉၇၀ ခုႏွစ္
ေတာ္လွန္ေရးသမားတိုင္း ေတာ္လွန္ေရး ဆက္လုပ္ၾက
(အားနက္စကို ခ်ီေဂြဗားရား)
၁၀-၁၀-၁၉၇၀ ခုႏွစ္
ေတာ္လွန္ေရးသမားတိုင္း ေတာ္လွန္ေရး ဆက္လုပ္ၾက
(အားနက္စကို ခ်ီေဂြဗားရား)
လြန္ခဲ့သည့္ရက္မ်ားက ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည့္ ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္လွေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားက က်ေနာ့္ အေတြးအာ႐ံုတြင္ ျပန္ေပၚလာၾကသည္။ ဖထီးမန္းေအာင္ၾကည္၊ ဆရာ ဦးေအာင္ေငြ သူတို႔ လြတ္ေျမာက္ၾကရဲ႕လား။ တိုက္ပြဲဟာ အဆံုးအ႐ံႈး မ်ားတယ္။ ဆက္ၿပီး တိုက္ရဦးမယ္။
ႀကိဳးတိုက္အခ်ဳပ္ခန္း၏ အေပါက္ဝသံတိုင္တြင္ မွီထိုင္ရင္း အျပင္ေလာက ေကာင္းကင္ယံသို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ေအာက္တိုဘာ သီတင္းကၽြတ္လဆန္း၏ ေကာင္းကင္သည္ ျပာလဲ့ၿပီး လွပၾကည္လင္ေနသည္။
မိုးေငြ႔နည္းေသာ တိမ္ေတာင္ တိမ္ရိပ္တို႔သည္ ျဖဴေဖြးေတာက္ပေသာအဆင္းကို ေဆာင္ယူၾကလွ်က္ ဂြမ္းပံု ဂြမ္းလိပ္ႀကီးမ်ားပမာ အားနည္းလာၿပီျဖစ္ေသာ အေနာက္ေတာင္ေလကို ဟီးေလးခိုကာ အုပ္စုဖြဲ႔လွ်က္ တအိအိ ေရႊ႕လ်ားေနၾကေလ၏။
“ဒို႔ရဲေဘာ္မ်ားဟာ အခက္အခဲေတြ႔လွ်င္ ေအာင္ျမင္မႈကို ၾကည့္ရမယ္။ ေနေရာင္ျခည္ကို ျမင္ရမယ္။ ဒို႔ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ ရွင္သန္ေနရမယ္”
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္းတို႔ မႏၱေလးမွရဲေဘာ္မ်ား ျပည္ေတာ္ၫြန္႔သေဘၤာေပၚတြင္ ပထမဆံုးသီဆိုခဲ့ေသာ သီခ်င္းသံကို ျပန္လည္ၾကားေယာင္လာပါသည္။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၃ ရက္
တနလၤာေန႔။
၁၉၆၀ ခုႏွစ္၊ နံနက္ ၁၁ နာရီ ၁၅ မိနစ္
ေကအဲန္ယူ၊ ကရင့္လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး
ေရွ႕တန္းေျပာက္က်ားေဒသ တေနရာ
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
No comments:
Post a Comment