NLD ရဲ႕ ၂၂ ႏွစ္တာ ႏိုင္ငံေရးခရီး (၁)

အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ ၁၉၉၀ ေမလမွာ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ေတာ့ NLD ကပဲ မဲ ၈၀ % ေက်ာ္နဲ႔ အျပတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

၁၃၇၈ မဲရွိတဲ့အနက္က ၁၃၇၄ မဲနဲ႔ … ေဟး … ေဟး …

NLD အျပတ္အႏိုင္ရတဲ့ရလဒ္ ေသခ်ာလာတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီအခ်ိန္က နဝတ စစ္အစိုးရက အာဏာလႊဲေျပာင္းေရး ကိစၥကို ျငင္းပယ္ဖို႔ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲမယ့္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ သက္သက္ပါလို႔ တမ်ဳိးလွည့္လာပါတယ္။

အစိုးရရဲ႕ေျခလွမ္းကိုျမင္တဲ့ NLD ေရြးေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္ေတြစုၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ၂ လ အၾကာ ၁၉၉၀ ဇူလိုင္လ ၂၇၊ ၂၈ ရက္ေန႔ေတြမွာ ရန္ကုန္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းက ဂႏၵီခန္းမမွာစုေဝးၾကၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။

“တခုကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦးတို႔နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အားလံုး လြတ္ေျမာက္ေရးကို အားလံုးက တညီတၫြတ္တည္း တိုက္တြန္း ေတာင္းဆိုခ်က္ေပါ့ေလ၊ ေနာက္တခုကေတာ့ ရက္ေပါင္း ၃၀ အေတာအတြင္းမွာ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကို ေခၚယူက်င္းပေပးရမယ္၊ ဒီ အဓိကဆံုးျဖတ္ခ်က္ ၂ ရပ္ကို ခ်မွတ္ၿပီးေတာ့ တိုက္တြန္းေတာင္းဆိုခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္”

NLD မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဘိုလွတင့္ပါ။

လူထုေထာက္ခံမႈအားလည္းရွိေနတဲ့ NLD လက္ထဲ ျပည္သူကေပးလိုက္တဲ့ အာဏာမရႏိုင္ေအာင္ စစ္အစိုးရကလည္း လူဖမ္းပြဲႀကီးကို ဆက္တိုက္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးဘိုလွတင့္ကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တခ်ဳိ႕က အစိုးရဖြဲ႔ႏိုင္ဖို႔အထိ ျပင္ဆင္ႀကိဳးစားမႈေတြရွိခဲ့ပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

“က်ေနာ္တို႔ေတြ ဂႏၵီခန္းမညီလာခံႀကီးမွာ အဓိက အယူအဆ ၂ ရပ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ တခုကေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ ျပတ္ျပတ္သားသား ရပ္တည္ရမယ္၊ ျပည္သူလူထုက အပ္ႏွင္းထားတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို အရွိန္အဟုန္နဲ႔ အသံုးခ်ၿပီးေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႀကိဳးပမ္းရမယ္၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးကိုေကာ၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေပၚေပါက္လာေရးကိုေပါ့ေနာ္။

ဒါေပမယ့္ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္းပဲ တကယ့္ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ရွည္သည္းခံဖို႔လိုတယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆမ်ဳိးရွိခဲ့ၾကတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီအယူအဆ ၂ ရပ္ ၾကားထဲမွာ NLD ဟာ တစုတစည္းတည္းနဲ႔ တကယ့္ က်စ္လစ္ခိုင္မာတဲ့ အင္အားစုတခု မျဖစ္ခဲ့ဘူး”

လူထုေထာက္ခံမႈ၊ ဝန္းရံမႈအားေကာင္းေနခ်ိန္မွာ ဂႏၵီခန္းမေၾကညာစာတမ္းအတိုင္း တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာကလည္း စစ္အစိုးရ ဆက္တိုက္အသားစီး ရသြားေစတဲ့ အခြင့္အေရးေပးလိုက္တာပါလို႔ ျပန္ေျပာင္း သံုးသပ္သူေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ အစိုးရလူဖမ္းပြဲႀကီးကေန နယ္စပ္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမကို ထြက္ေျပးလာႏိုင္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ တခ်ဳိ႕စုေပါင္းၿပီး ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသားၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရ NCGUB ဆိုတာ ဖြဲ႔စည္းၿပီး အခုအခ်ိန္အထိလည္း ျပည္ပကေန လႈပ္ရွားေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္တြင္းမွာက်န္ရစ္တဲ့ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ပါတီကို ပ်က္မသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းရင္း ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အစိုးရကလုပ္တဲ့ အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရး အမ်ဳိးသားညီလာခံကို ေဝဖန္မႈေတြၾကားကပဲ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လြတ္လာေတာ့ အမ်ဳိးသားညီလာခံရဲ႕ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြကို ျပန္သံုးသပ္ၾကၿပီး NLD ညီလာခံကေန ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္။ NLD ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦးသန္းထြန္းက …


“အေျခခံမူ ၁၀၄ ခ်က္ခ်ေပးတဲ့အထဲမွာ အန္ကယ္လ္တုိ႔က မေက်နပ္တာေတြ၊ မႀကိဳက္တာေတြကို ကိုယ့္အစုအဖြဲ႔အလိုက္ ေျပာၾက ဆိုၾကၿပီးေတာ့ ကန္႔ကြက္ၾကတယ္၊ ဒါေတြကို သူတို႔က အမ်ားစုက လက္ခံတယ္၊ အနည္းစုက ေျပာတာေတြကို လက္မခံဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ပယ္ခ်ၿပီးေတာ့ အဲလိုပဲလုပ္ေနတယ္၊ ေနာက္တခါ က်ေနာ္တို႔က ထပ္ေျပာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီအထဲမွာ မတက္ခ်င္လည္း ထြက္သြားႏိုင္တယ္ေျပာတာနဲ႔ အန္ကယ္လ္တို႔လည္း တိုတိုေျပာရရင္ေတာ့ အဓိပၸာယ္ မရွိေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ထြက္လာခဲ့တာပါပဲ”

ညီလာခံက ထြက္ခဲ့တာကို မထြက္သင့္ဘူးလို႔ ေဝဖန္တင္ျပသူေတြလည္း အဲဒီတုန္းက ပါတီတြင္းမွာရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီအထဲက တေယာက္ကေတာ့ မဂၤလာဒံု အမွတ္ ၁ မဲဆႏၵနယ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးၾကည္ဝင္း ျဖစ္ပါတယ္။

“ဒီဖြဲ႔စည္းပံုႀကီးက ျပည္သူေတြကို အကာအကြယ္ေပးမယ့္ ဥပေဒေတြကို ပါမယ့္ဟာေတြ က်ေနာ္တို႔က ေရးေနတာ၊ တကယ္ဆိုရင္ ဒီမွာ ဘာပဲေျပာေျပာ က်ေနာ္တို႔က တခုရ တခု က်ေနာ္တို႔က ျပည္သူ႔အတြက္ ေျပာေပးရမယ္၊ ႏွစ္ခုရ ႏွစ္ခု ေျပာေပးရမယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျပည္သူအတြက္ တတ္ႏိုင္သမွ် ျပည္သူ႔အက်ဳိး အတြက္ကို ေျပာေပးရမယ္။ ဒီေျပာေပးရမယ့္ဥစၥာကို စိတ္ေကာက္ၿပီး ထြက္သြားတဲ့ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ဒီဥစၥာထဲမွာ ငါတို႔မပါဘူး၊ ဒီ အခင္းအက်င္းထဲမွာ မပါေတာ့ ဘူးဆိုၿပီး ထြက္လာေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ျပည္သူ႔အတြက္ ဘာမွေျပာပိုင္ခြင့္ မရေတာ့ဘူး”

NLD ကေတာ့ ညီလာခံကေန ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚ မေရာက္ႏိုင္ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ထြက္ခြာခဲ့တာပါ။ ဦးၾကည္ဝင္းနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တခ်ဳိ႕လည္း NLD နဲ႔ခြဲခြာၿပီး သီးျခားကိုယ္စားေတြအျဖစ္ ညီလာခံကို အၿပီးအထိ ဆက္ၿပီး တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။

NLD ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ကျပန္လြတ္လာတဲ့ အေျခအေနမွာ လႈပ္ရွားမႈ အားေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာေတာ့ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြနဲ႔ စုေပါင္းၿပီး အဲဒီအခ်ိန္အထိ မေခၚႏိုင္ေသးတဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳဖို႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ (CRPP) ဆိုတာကို ဖြဲ႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ သမိုင္းဝင္ လုပ္ရပ္တခုပါလို႔ CRPP အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးေအးသာေအာင္က ေျပာပါတယ္။

“လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီကို ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့တာဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ အေရးပါတဲ့ မွတ္တိုင္တခု ျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို နအဖ က အေကာင္အထည္ မေဖာ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ (CRPP) ကို ဖြဲ႔ခဲ့ႏိုင္သလို တိုင္းရင္းသားမ်ားနဲ႔လည္းပဲ ညီၫြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ အေရးပါတဲ့လုပ္ရပ္တခု၊ မွတ္တိုင္တခုလို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ရပါတယ္”

NLD ရဲ႕အေျခခံရပ္တည္ခ်က္က အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြး အေျဖရွာၿပီး တိုင္းျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားေအာင္ လုပ္ေရးပါ။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရဘက္ကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ဖမ္း၊ NLD ႐ံုးခန္းေတြကို ပိတ္နဲ႔ တံု႔ျပန္ခ်က္က မေကာင္းခဲ့ပါဘူး။

၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အဖြဲ႔ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံကို လွည့္လည္ေနတုန္း ဒီပဲယင္း က်ည္ရြာနားမွာ တုတ္၊ ဓားေတြနဲ႔လူအုပ္ႀကီးက ဝိုင္းတိုက္ခိုက္ခဲ့လို႔ ပါတီဝင္ေတြ ေသေက် ဒဏ္ရာရတာေတြ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးတင္ဦးလည္း အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘဝကို ျပန္ေရာက္သြားၾကပါတယ္။

ဒီလိုတိုက္ခိုက္မႈေတြရွိခဲ့ေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္ကေတာ့ တုိင္းျပည္အတြက္၊ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အခု တိုက္ခိုက္မႈေတြကို ခြင့္လႊတ္ေက်ေအးၿပီး ေဆြးေႏြးႏိုင္ပါတယ္လို႔ ထပ္ၿပီး ကမ္းလွမ္းခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါကိုလည္း အစိုးရဘက္က လစ္လ်ဴ႐ႈခဲ့ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ အက်ဥ္းက်ခံကာလမွာ NLD အေနနဲ႔ လူထုကို ဦးေဆာင္မႈအားနည္းခဲ့ပါတယ္လို႔ ျပန္ၿပီး သံုးသပ္ျပခဲ့သူတေယာက္ကေတာ့ NLD သထံုၿမိဳ႕နယ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးခြန္ျမင့္ထြန္းပါ။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။