Sunday, December 13, 2009

ေက်ာင္းသား ေထာင္ ေတာ္လွန္ေရးသမား (၂၆)

ေနာက္က် က်ေနာ္တို႔ ခုနက ခ်ဳိးေဖာက္တဲ့ဟာေတြနဲ႔ဆုိေတာ့ ညပါ လစ္ထြက္ၾကတာ။ တညလံုး အျပင္မွာေနတယ္။ အဲဒါ မင္ကိုလုပ္ေနတာ။အဲဒီေတာ့ ျခင္ေထာင္ခ်ထားတယ္။ သူတုိ႔ ျခင္ေထာင္လွန္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္တယ္။ အဲလို လွန္ၾကည့္ရင္လည္း က်ေနာ္တုိ႔က အဲဒီလူ အိမ္သာသြားတယ္လို႔ပဲ ေျပာလိုက္တာ။ အဲဒါ သူတုိ႔ ျခင္ေထာင္ေတြ အလုံးေတြကိုပဲ ေရေရၿပီး သြားတယ္။ အဲဒီလိုကေနၿပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ကြၽန္းကေနၿပီးေတာ့ ေလွလုပ္ၿပီး ထြက္ေျပးတဲ့အဆင့္ ေရာက္လာတယ္။

ေလွလုပ္ ထြက္ေျပးေအာင္ျမင္သြားၾကတဲ့ လူေတြကေတာ့ မန္းေအာင္ၾကည္ ABKO ( ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ကရင္ အစည္းအ႐ုံး)က (ေနာင္က်ေတာ့ ေလွနဲ႔ထြက္ေျပးတာ လြတ္သြားၿပီးေတာ့ KNU ကိုသြားၿပီး ေတာထဲမွာ ေရာဂါနဲ႔ က်ဆံုးသြားတာ။) ေနာက္တေယာက္က မန္းၿငိမ္းေမာင္ (အခုေတာ့ သူ KNU ပါတီမွာ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ တုိက္ေဖာ္တုိက္ဖက္ ပုဂၢိဳလ္ေရး အင္မတန္ရင္းတယ္) ေနာက္တေယာက္က ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ရဲေဘာ္ ေအာင္ေဝ (က်ေနာ္နဲ႔တခန္းထဲေနတာ။ က်ေနာ္ ေထာင္ကထြက္လာေတာ့ သူနဲ႔ ျပန္အဆက္ရတယ္။ အင္မတန္ လူခ်စ္ လူခင္မ်ားၿပီးေတာ့ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ႀကီး။ ပဲခူး႐ိုးမမွာပဲ က်ဆံုးသြားတယ္) သူတို႔ ၃ ေယာက္။

အဲဒီေတာ့ သူတို႔ ထြက္ေျပးသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ သူတို႔က အင္မတန္ကို ပိပိရိရိနဲ႔လုပ္တာကိုး။ ဒီအေၾကာင္းကေတာ့ အခုနကေျပာတဲ့ ကိုမန္းၿငိမ္းေမာင္ ေရးတဲ့စာအုပ္ထဲမွာ ပါၿပီးၿပီ။ က်ေနာ္ အေသးစိတ္ မေျပာေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ေျပာမွာက သူတို႔ မသိတဲ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္။ သူတို႔က ပိပိရိရိလုပ္ေတာ့ ဘာမွမသိဘူး။ က်ေနာ္တို႔က အထူးသျဖင့္ တာဝန္ရွိတဲ့လူမဟုတ္တဲ့ က်ေနာ္လိုလူက ဘာမွ မသိဘူး။ ကြၽန္းေပၚမွာကလည္း ဒီလုိ လွ်ဳိ႕ဝွက္လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ရွိရင္ အင္မတန္ကို က်ေနာ္တုိ႔ထဲမွာ လွ်ဳိ႕ဝွက္ရတယ္။

အဲဒီေတာ့ စနစ္တက်ကို လွ်ဳိ႕ဝွက္ထားတဲ့ဟာက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သာမန္ရဲေဘာ္ေတြ ဘာမွ မသိပါဘူး။ အဲ သူတို႔ သြားၿပီ၊ သူတုိ႔ေလွကို တြန္းခ်ေပးလိုက္ၿပီဆိုေတာ့မွ က်ေနာ္တုိ႔ သိတာ။ တြန္းခ်ေပးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆီက ရဲေဘာ္ေတြပဲ အကုန္လိုက္ၿပီး တြန္းခ်ေပးတယ္။

အဲဒီ ေနာင္ ၅၃ ရက္တိုက္ပြဲမွာက်သြားတဲ ရဲေဘာ္ေတြ။ ရဲေဘာ္ခ်စ္ေဆြတို႔၊ ရဲေဘာ္အုန္းေမာ္၊ ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္စိုး၊ ေနာက္ အခု ပဲခူးၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ရဲေဘာ္ဘေထြးၫႊန္႔တုိ႔၊ အဲလို ရဲေဘာ္ေလးေတြကလိုက္ၿပီးေတာ့ ေလွကို ပင္လယ္ထဲ ေရအနက္ထဲေရာက္ေအာင္ လိုက္ၿပီး တြန္းပို႔ေပးလိုက္ရလို႔ အဲဒီေတာ့မွ က်ေနာ္တို႔သိရတယ္။ အဲဒါ က်ေနာ္တို႔ ခ်က္ခ်င္း ရဲေဘာ္ေအာင္ေဝဆုိ က်ေနာ္တို႔ အခန္းထဲကကိုး။ က်ေနာ္တုိ႔ အေဆာင္ထဲက။

အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ခ်က္ခ်င္းျပင္ရတယ္။ သူတို႔ ထြက္တာလည္း ညထြက္တာ။ ေရအတက္ လအျပည့္၊ ေရအတက္ အဲဒါနဲ႔ထြက္ၾကတာကိုး။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ျပင္ရတယ္။ ျပင္တယ္ဆိုတာ ဘာလုပ္လဲဆိုေတာ မနက္ လူလာစစ္ရင္ မေပၚေအာင္လုပ္ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဦးေအာင္ေဝ အိပ္ရာမွာ တေယာက္က ဝင္အိပ္ေပး။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အိပ္ယာမွာလည္း ႐ုိး႐ုိးပဲ ျခင္ေထာင္ခ်ထားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ လုပ္ေနတာေပါ့။ ေန႔တိုင္း လုပ္ေနတာ။ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြ လံုးလံုးကို မသိဘူး။ ေနာက္ဆံုး ဟို တနသၤာရီတိုင္းမွာ သြားၿပီးမိေနေတာ့မွ ကုိကုိးကြၽန္းက အာဏာပိုင္ေတြ ေအာ္ ဒီကထြက္ေျပးပါလားဆုိတာ သူတို႔သိတာ။

အဲဒီေတာ့ အခု က်ေနာ္ေျပာခဲ့သလိုပဲ က်ေနာ္တို႔ဘက္က စနစ္တက်ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြလုပ္၊ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ထြက္ေျပးမႈေတြရွိလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိုယ္ထူကုိယ္ထ စနစ္ႀကီးအခုလုပ္ထားတဲ့ ေထာင္စနစ္ႀကီးဟာျဖင့္ မေအာင္ျမင္ဘူးဆုိတာကို အားလုံးျမင္လာၾကတယ္။ သူတုိ႔လည္း ျမင္လာတယ္။ ဒီအတိုင္းေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သူတို႔သိလာတယ္။ သူတို႔ ကိုယ္ထူကိုယ္ထသာ မလုပ္လို႔ရွိရင္ ေလွာင္ထားလို႔ရတယ္။ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ လုပ္ထားရင္ သူတို႔ ေလွာင္ထားလို႔ မရဘူး။ ပဋိပကၡက အဲဒီမွာျဖစ္တာ။

ဒီမွာ အျဖစ္အပ်က္တခုက ရွိေသးတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲ ဆုိေတာ့ တေန႔မွာ ရဲေဘာ္အုန္းေမာ္နဲ႔ ရဲေဘာ္ ေမာင္ေမာင္စိုး။ (ရဲေဘာ္အုန္းေမာ္ဆုိတာက ေလတပ္က အစိုးရေလတပ္က။ ေနာက္ ဆက္သြယ္ေရး လုပ္တယ္။) ေနာက္တခုက ရဲေဘာ္ေမာင္ေမာင္စိုးဆုိတာက ေက်ာက္ဆည္က တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား (ဗကသ) သူတုိ႔ ၂ ေယာက္ဟာ အုန္းသီးရွာရင္းကေနၿပီးေတာ့ နယ္လြန္သြားၿပီးေတာ့ဟုိဘက္ ေရတပ္ ဧရိယာထဲကို ေရာက္သြားတယ္။ ေရာက္သြားေတာ့ ဟိုက အဆင့္ေစာင့္ရင္းနဲ႔ ေခ်ာင္းေစာင့္ေနၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ကို ဖမ္းခ်သြားတယ္။ ေရတပ္နဲ႔ အေဝးႀကီးလိုပါေသးတယ္။ ကြၽန္းကို Out of Bond လုပ္ထားတဲ့ေနရာ ဆုိေတာ့ အဲဒါ ေရတပ္နဲ႔ အေဝးႀကီးပါ။

အဲဒီကေနေစာင့္ဖမ္းၿပီး ေခၚသြားေရာ။ ေခၚသြားၿပီး ျပန္မလႊတ္ေတာ့ဘူး။ ေထာင္ခ်ထားသလို လုပ္တယ္။ အဲဒါ က်ေနာ္တုိ႔ ကြၽန္းေရာက္ၿပီးမွ တခါျပန္ၿပီး ေထာင္က်ရေသးတာ။ အေတာ္ရယ္စရာ ေကာင္းတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကိုကုိးကြၽန္းကလည္း ၿမိဳ႕နယ္တခုဆုိေတာ့ အဲဒီ ရန္ကုန္တုိင္း အမွတ္ ၁၃ ၿမိဳ႕နယ္ ၿမိဳ႕နယ္တရားသူႀကီးကေန ေတာင္ သူတုိ႔ အျပစ္ေတြဘာေတြ ခ်ပစ္လိုက္တာ။ ပုိင္နက္က်ဴးလြန္မႈနဲ႔ ခ်တာလား ဘာနဲ႔ခ်လဲ မသိဘူး။

အဲဒါ အျပစ္ေတြ ဘာေတြခ်ၿပီးေတာ့ အဲဒီမွာတင္ ေရတပ္ထဲမွာတင္ ခ်ဳပ္ထားတာ။ ဖမ္းခါစေတာ့ မ်က္စိပိတ္ၿပီး နည္းနည္းပါးပါး ႐ုိက္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ လမ္းေခၚသြားေတာ့လည္း အတင္း တလိွမ့္ေကာက္ေကြးေပါ့ေလ၊ အတက္အဆင္းေတြ ဘာမွမေျပာဘဲ ဒီအတုိင္း တြန္းတြန္းၿပီး ေခၚသြားေတာ့ လဲတဲ့ေနရာ လဲ၊ ပြန္းတဲ့ေနရာ ပြန္း အဲလိုျဖစ္ကုန္တာေပါ့။

အဲဒီေတာ့ သူတုိ႔ အဲလိုျဖစ္ၿပီဆုိတာနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ကြၽန္းကလူေတြ အားလုံးစုၿပီးေတာ့ တခါ ေထာင္အာဏာပိုင္ ေတြကုိ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔ ေတာင္းဆုိခ်က္ ေအာ္ကုန္ၾကတယ္။ အဲဒါ ၂ ရက္ေလာက္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိက္ပဲြဝင္ၿပီးေတာ့ ျပန္လႊတ္ေပးတယ္။ ဆုိလိုတာ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ၾကားမွာ ၾကာေလၾကာေလ တင္းမာမႈက ႀကီးလာေလ ျဖစ္လာတာ။ တဖက္ကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ ကုိကုိးကြၽန္းဆုိတဲ့ ေပၚလစီက ၾကာေလၾကာေလ အဓိပၸာယ္မဲ့မႈ မခုိင္မာမႈကို ေဖာ္ျပလာေနတယ္။ အဲလို အခ်က္ေတြကေနၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကို ေနာက္တုိက္ပဲြေတြ တုိက္ဖုိ႔အတြက္ သႏၷိ႒ာန္က်လာေစတယ္။ အားရွိလာေစတယ္။ အဲဒီကို အာ႐ုံကဲလာေစတယ္လို႔ ေျပာရလိမ့္မယ္ထင္တယ္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။

No comments: