ဂု႐ုုေရ
အိပ္မက္ေတြပိုက္ၿပီး ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတဲ့
ေတာ္လွန္စစ္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ကာလမွာ
ဌာနေတြ မတူခဲ့ၾကေပမယ့္
ဝါဒေတြ တူခဲ့ၾကတယ္။
ဂု႐ုုေရ
ေဆးလိပ္တို လက္ၾကားညႇပ္ၿပီး
အဆိပ္ေငြ႔ေတြ႐ွွဴ႐ိႈက္ရင္း
အသက္ျပင္းျပင္းေရးခဲ့ၾကတဲ့ကဗ်ာေတြထဲမွာ
ပါဒေတြ တူခဲ့ၾကတယ္။
ဂု႐ုုေရ
မဲေဆာက္က ဆရာလြမ္းရဲ႕ ကဗ်ာစခန္းမွာ
သူရာနဲ႔ ဝ႐ုုဏကို ဂုဏ္ျပဳၾကတုန္းကလဲ
စရဏေတြ တူခဲ့ၾကတယ္။
အခုေတာ့
ရဲေဘာ္ေရ လို႔ ေအာ္ေခၚလိုက္တဲ့အခါမွာ
ခြၽန္ျမေနတဲ့ကေလာင္တေခ်ာင္းက
ျမင့္ေဇဘေလာက္ထဲက ထြက္လာတယ္
အဲဒါ ဂု႐ုု ျဖစ္တယ္
အဲဒါ ပြင့္သစ္(ကရိန္ကန္) ျဖစ္တယ္
အဲဒါ ရဲေဘာ္ျမင့္ေအာင္ ျဖစ္တယ္
အဲဒါ ကိုေနလ ျဖစ္တယ္
အဲဒါ ၈၈ ရဲ႕ ရင္ေသြးတေယာက္ျဖစ္တယ္
အဲဒါ စစ္အုပ္စုႏွလံုးသားမွာ စိုက္နင္ခဲ့တဲ့ က်ည္ဆန္တေတာင့္ျဖစ္တယ္။
ရဲေဘာ္ဂု႐ုေရ
စိတ္ခ်လက္ခ်သြားေပေတာ့
ခင္ဗ်ားခ်စ္တဲ့ ရဲေဘာ္ေတြရွိေနသမွ်
ခင္ဗ်ားပြင့္ေစခ်င္တဲ့ပန္းေတြ ေဝဆာလာလိမ့္မယ္။ ။
(၂ဝဝ၈ ႏိုဝင္ဘာ ၂ဝ မွာဘဝကူးသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲေဘာ္သို႔)
No comments:
Post a Comment