(၁)
က်ေနာ့္အေမ ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္သြားရျခင္းအေၾကာင္းကုိ ျပန္လည္ေတြးမိေတာ့ တေယာက္တည္း ျပံဳးရယ္ခ်င္စိတ္နဲ႔အတူ အတိတ္ထဲကေန၍ မ်က္တြင္းမ်ား ပါး႐ုိးနား႐ုိးမ်ား ခ်ဳိင့္ဝင္လ်က္၊ ရီေဝေဝ ေၾကာင္စီစီ မ်က္လုံးမ်ား မုတ္ဆိတ္က်ဳိးက်ဲ ဆီနဲ႔ေဝးေသာ ဆံပင္ေခြ လိပ္လိပ္မ်ားႏွင့္ ေက်ာျပင္တခုလုံး ေပါက္ျပဲေနေသာ အက်ႌႏြမ္းတထည္ကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ လူတေယာက္ တခါတရံတြင္ သတင္းစာတေစာင္ကုိကုိင္လ်က္၊ တခါတရံတြင္ ပုတီးတကုံးကုိ လက္ထဲတြင္စိတ္လ်က္ ထိုသုိ႔မွမဟုတ္လွ်င္ စာအုပ္တအုပ္ကုိကုိင္လ်က္ က်ေနာ္တုိ႔ အိမ္မ်က္ေစာင္းထုိး လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ဘက္မွေနၿပီး က်ေနာ္တုိ႔အိမ္ရွိရာဘက္ျခမ္းကုိ လမ္းျဖတ္ကူးလာသည္ကုိ လွမ္းၿပီးျမင္ေတြ႔လုိက္ရပါသည္။
ထုိသူကား ထုိႏွစ္မ်ားမတုိင္ခင္ အခ်ိန္ကာလတခုက ဆင္းရဲေသာမိဘ၏ စာေတာ္ေသာ ေက်ာင္းသား။ သူတုိ႔ေခတ္ကာလ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းက ေငြလမင္းတုိ႔အလယ္က ပ်ဳိတုိင္းႀကိဳက္ ဂ်ိမ္းစဒင္း။ စာေပႏွံ႔စပ္၍ သီခ်င္းဆုိလည္း အလြန္ေကာင္းသူ စီးပြားေရးတကၠသုိလ္ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ေက်ာင္းသားတေယာက္။ ေက်ာင္းဆင္းလာပါက လက္ထပ္ထိမ္းျမားရမည့္ ေစ့စပ္ၿပီးသားခ်စ္သူႏွင့္ ရာထူးေနရာတခုကလည္း အဆင္သင့္။
သုိ႔ေသာ္ သူ႔ကံၾကမၼာ ေငြလေရာင္က သူ႔၏ ႏုနယ္ပ်ဳိျမစ္ေသာ ျပည့္လုျပည့္ခင္ ညကုိတိမ္းဖယ္ေရွာင္ခြာခံရကာ စီးပြားေရးတကၠသိုလ္ ေနာက္ဆုံးႏွစ္အေရာက္တြင္ စိတၱဇေရာဂါစြဲကပ္ခံရၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ေလးသုိ႔ ထုိသူ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါသည္။
က်ေနာ္တုိ႔ အရပ္ေျပာဒ႑ာရီထဲတြင္မူ သူ႔အား တဖက္သတ္စြဲလန္း ခ်စ္ႀကိဳက္ေနသူ ရွမ္းျပည္ဘက္မွ ရွမ္းမတေယာက္က အခ်စ္လြန္ျပဳစားေသာေၾကာင့္ သူ ထုိေရာဂါစြဲကပ္ခဲ့သလုိလုိ စုတ္သပ္ေျပာဆုိၾကေသာ္ျငား သူ႔အခ်စ္႐ူး ေရာဂါလကၡဏာကား အရပ္ထဲရွိ ရင္းႏွီးေသာအိမ္မ်ားသုိ႔ တအိမ္တက္ဆင္း လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းကာ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ဆန္႔က်င္းေရးတရားမ်ားကုိ ခရားလက္လႊတ္ေျပာဆုိေနထုိင္ျခင္းပင္။
(၂)
ထုိသူသည္ မနက္လင္းသည္ႏွင့္ က်ေနာ္တုိ႔အိမ္ေရွ႕ရွိ ဦးက်င္သိန္း လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေလးသုိ႔ ေရေႏြးႀကိဳ ျပင္ဆင္တုန္းမွာပင္ ထုိေန႔၏ ပထမဆုံးေဖာက္သည္အျဖစ္ အရင္ဦးဆုံးေရာက္လာကာ သတင္းစာဖတ္ဖုိ႔ေစာင့္ရင္း လက္ဖက္ရည္ ေသာက္မည္။
ၿပီးပါက က်ေနာ္တုိ႔အိမ္နံေဘးက ဖဆပလေခတ္ ပမညတ အမတ္ေဟာင္း အေဖႀကီး ဦးစိန္ေမာင္ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာသည့္ အရိပ္အေယာင္ကုိျမင္ေတြ႔ပါက က်ေနာ္တုိ႔အိမ္ရွိရာ လမ္းတဖက္ကမ္းသုိ႔ ကူးလာကာ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ မနက္ခင္းေရဒီယုိ နားေထာင္လွ်င္နားေထာင္ သုိ႔မဟုတ္ပါက သူ ညက နားေထာင္ထားေသာ ညသိပ္ သတင္းမ်ား၊ မနက္ခင္းသတင္းစာပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ အေဖႀကီး ဦးစိန္ေမာင္အား သူက ေျပာဆုိေဆြးေႏြးမည္။
(က်ေနာ္တုိ႔မေမြးခင္ထဲ အတီအေတကပင္ က်ေနာ့္မိဘမ်ားႏွင့္ အိမ္ခ်င္းကပ္ေနထုိင္ခဲ့ရာ အေဖႀကီး ဦးစိန္ေမာင္ကုိ သူ႔သားမ်ားေခၚေဝၚသည့္အတုိင္း အေဖႀကီးဟုေခၚ၍ သူ႔ဇနီးသည္အား ေမေမေလးဟု က်ေနာ္က ေခၚေဝၚပါသည္။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးက သား ၄ ေယာက္ေမြးထားၿပီး သူ႔တုိ႔၏ အငယ္ဆုံး သားေထြး မ်ဳိးကုိကုိ ဆုိလွ်င္ က်ေနာ့္အေမႏို႔ကုိ တေယာက္တဖက္ ေသာက္္စုိ႔ရင္း အတူႀကီးျပင္းခဲ့ၾကရာ ယခု က်ေနာ္ေနထုိင္ရာ အေမရိကား ေတာၿမိဳ႕ေလးတြင္လည္း မ်ဳိးကုိတုိ႔မိသားစုႏွင့္ က်ေနာ္တုိ႔မိသားစုသည္ ေရစက္ႀကီးသူ အိမ္နားနီးခ်င္းပင္)။
သူ အေဖႀကီးႏွင့္ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးလုိ႔ ဝလင္ၿပီဆုိလွ်င္ က်ေနာ့္အေဖ၏ စက္ဘီးျပင္ဆုိင္ေလး စဖြင့္ၿပီျဖစ္ရာ အိမ္ေရွ႕တြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ အေဖဆီသုိ႔ သူ ကူးလာမည္။ သူ႔ေဘးနားလာရပ္ေသာ ထုိသူ႔အရိပ္ကုိေတြ႔ပါက အေဖက ေမာင္(……) ဘာထူးေသးလဲကြ... ဟု ခရီးဦးႀကိဳျပဳသည္ႏွင့္ ထုိသူက သူ၏ သတင္းအႏွစ္ခ်ဳပ္ကုိ မနားတမ္း ထုတ္လႊင့္ေၾကျငာမည္။ က်ေနာ္၏ စိတ္တုိ၍ ဘုဂလန္႔ႏုုိင္ေသာအေဖက သူ႔စကားမ်ားကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နားေထာင္ၿပီး သူ႔ထင္ရာျမင္ရာမ်ားကုုိ ျပန္ေျပာမည္။
ထုိသုိ႔ အျပန္အလွန္ေျပာဆုိရင္း သူ အာေျခာက္ ၿငီးေငြ႔စျပဳလာေသာအခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္တုိ႔အိမ္လည္ရွိ ထမင္းစားခန္းသုိ႔ကူးကာ ထမင္းစားပြဲသုိ႔ဝင္ထုိင္၍ ေရေႏြးဓာတ္ဗူးထဲမွ ေရေႏြးၾကမ္းကုိငွဲ႔ ေသာက္လုိက္ သူ႔လက္ထဲမွ ေဆးေပါ့လိပ္တုိကုိ မီးညႇိ႐ႈိက္ဖြာလုိက္ႏွင့္ အိမ္ေနာက္ေဖးတြင္ ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ေနေသာ အေမ့ကုိ လွမ္းကာ သူ၏ ကမၻာေရးရာ ျမန္႔မာေရးရာမ်ားကုိ ဆက္လက္ထုတ္လႊင့္မည္။
စိတၱဇေဝဒနာရွင္တုိ႔ရဲ႕ထုံးစံအတုိင္း ေျပာေနရင္း အၿမီးအေမွာက္မတည့္ ေရွ႕ေနာက္မညီျဖစ္လာလွ်င္ အေမက သူ႔ကုိ ေမာင္ငယ္တေယာက္သဖြယ္ ေနာက္ေျပာင္က်ီစယ္ ႏႈတ္လွန္ထုိးရင္း သူေသာက္ေနေသာ ေရေႏြးဓာတ္ဗူးထဲသုိ႔ ေရေႏြး ထပ္ျဖည့္ေပးမည္။
ထမင္းစားခ်ိန္တုိင္လွ်င္ သူ႔မိဘမ်ားေနအိမ္သုိ႔ ျပန္ထမင္းစားကာ သူ စိတ္ဦးတည္ရာ အရပ္တကာသုိ႔ ေျခဦးတည့္ရာ လွည့္လည္မည္။ သုိ႔မဟုတ္လွ်င္လည္း သူ၏ ပါးစပ္ေရဒီယုိခလုတ္ကုိ ျဗဳန္းစားႀကီးပိတ္ကာ က်ေနာ္တုိ႔အိမ္ေနာက္ေဖးမွ ဆင္း၍ တဖက္ျခံထဲက သစ္ပင္တပင္၏ အရိပ္ေအာက္ ဒါမွမဟုတ္ က်ေနာ္တုိ႔တျခံေက်ာ္ တုိက္ႀကီးေက်ာင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝင္းထဲရွိ ဇရပ္ႀကီးတြင္ သြားထုိင္မည္။ (ေရေႏြးၾကမ္းေလာက္ ၾကံသကာေလာက္ႏွင့္ သူအႏွစ္သက္ဆုံး လက္ဖက္ရည္ႏွင့္ ေဆးေပါ့လိပ္မွလြဲ၍ ဘယ္ေသာအခါမွ မည္သူ႔အိမ္ကမွ ထမင္းေခၚေကၽြး၍မရ) သူကား သူ႔မူဝါဒနဲ႔ သူ။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
No comments:
Post a Comment