တံေထြးေပါက္နဲ႔တူတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာ လာဘ္လာဘမ်ားကိုရရွိဖို႔အတြက္ တန္ခိုးျပၿပီး အဇာတသတ္မင္းသားေလးကို စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းကာ အဇာတသတ္မင္းသားေလး ေပးလွဴေနတဲ့ဆြမ္းမ်ားကို အရွင္ေဒဝဒတ္ စားေသာက္ေနတာေၾကာင့္ `တံေထြးစားသူ´လို႔ ဘုရားရွင္က ေျပာဆုိလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အရွင္ေဒဝဒတ္ဟာ မင္းႏွင့္တကြေသာ ပရိသတ္အလယ္မွာ သူ႔ကုိ ဘုရားရွင္က `ေခဠာသက-တံေထြးစားသူ´ လို႔ ေျပာဆိုခံလိုက္တာေၾကာင့္ ဘုရားရွင္အေပၚကို စိတ္အနာႀကီးနာၿပီး ဘုရားရွင္ေရွ႕က ထြက္ခြာသြားပါတယ္။ ဒါဟာ ဘုရားရွင္အေပၚကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႔လိုက္ျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္ပါတယ္။
သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဘုရားရွင္က အရွင္ေဒဝဒတ္ကို ပကာသနီယကံ (သံဃာ့ေဘာင္မွ ၾကဥ္ဖယ္ထားျခင္း) ျပဳပါတယ္။ ပကာသနီယကံျပဳခံလိုက္ရတဲ့ အရွင္ေဒဝဒတ္ဟာ ယခုအခါ ရဟန္းေဂါတမသည္ ငါ့ကို ပယ္စြန္႔အပ္ၿပီ။ ငါသည္ ရဟန္းေဂါတမ၏ အက်ဳိးစီးပြားမဲ့ကို ျပဳက်င့္ေတာ့အံ့လို႔ ၾကံစည္စဥ္းစားၿပီး အဇာတသတ္မင္းသားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ကာ “မင္းသား ေရွးအခါ၌ လူတုိ႔သည္ အသက္အလြန္ရွည္ၾကကုန္၏။ ယခုအခါ၌မူကား အသက္တို ေတာင္းၾကကုန္၏။ သင္ မင္းသားသည္ ဘုရင္မျဖစ္မီကာလ၌ပင္ ေသဆံုးသြားႏုိင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သင္မင္းသားသည္ ခမည္းေတာ္မင္းႀကီးကို သတ္၍ ဘုရင္လုပ္ေလာ့။ ငါသည္လည္း ဘုရားရွင္ကိုသတ္၍ ဘုရားျပဳလုပ္ေပေတာ့အံ့” လို႔ ေျပာဆုိပါတယ္။ အဇာတသတ္မင္းသားေလး ဘုရင္ျဖစ္တဲ့အခါမွာ အရွင္ေဒဝဒတ္ဟာ အဇာတသတ္ဘုရင္ထံမွ ေလးသည္ေက်ာ္တုိ႔ကို ေတာင္းယူ၍ ဘုရားရွင္ကို ေလးျဖင့္ေခ်ာင္းပစ္ခတ္လုပ္ၾကံျခင္း၊ ကိုယ္တုိင္ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္၍ လုပ္ၾကံျခင္းတို႔ျဖင့္ ဘုရားရွင္ေသေအာင္ အားထုတ္ပါတယ္။
ေလးသည္ေက်ာ္မ်ားေစလႊတ္၍ လုပ္ၾကံျခင္းနဲ႔ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္၍ လုပ္ၾကံျခင္းကို ျပည္သူလူထုက မသိရွိၾကပါဘူး။ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္အျဖစ္ နာဠာဂီရိ ဆင္ၾကမ္းႀကီးကိုေစလႊတ္ၿပီး လုပ္ၾကံမွ ျပည္သူလူထုက အရွင္ေဒဝဒတ္ ဘုရားရွင္ကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ေနတာကို သိရွိသြားၿပီးေတာ့ “ဤမွ်ေလာက္ ယုတ္မာေသာသူကို ငါတုိ႔၏ မင္းႀကီးသည္ ကိုးကြယ္ ၏ဆည္းကပ္ေနပါတကား” လို႔ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေျပာဆုိၾကပါတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ႕စကားသံကို ၾကားသိလိုက္ရတာေၾကာင့္ အဇာတသတ္မင္းႀကီးဟာ အရွင္ေဒဝဒတ္ထံ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း ပို႔လွဴေနၾက ဆြမ္းအုပ္ငါးရာကို မပုိ႔လွဴဘဲ ရပ္ထားလိုက္ၿပီးေတာ့ အရွင္ေဒဝဒတ္အထံလည္း သြားေရာက္ဆည္း ကပ္ဖူးျမင္ျခင္းလည္း မျပဳေတာ့ပါဘူး။ အရွင္ေဒဝဒတ္ဟာ အဇာတသတ္မင္းႀကီးက ဆြမ္းအုပ္မပို႔ေတာ့တာေၾကာင့္ ဆြမ္းခံစားေပမယ့္ ျပည္သူလူထုက ဆြမ္းမေလာင္းၾကတာေၾကာင့္ အသက္ေမြးဖုိ႔ ခက္ခဲလာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ တစ္မ်ဳိးလွည့္ၾကံျပန္ပါတယ္။
အရွင္ေဒဝဒတ္ဟာ မသြားေရာက္တာ ကာလအေတာ္ၾကာေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဘုရားရွင္ဆီကို သြားေရာက္ၿပီးေတာ့ ၁။ ရဟန္းတုိ႔သည္ အသက္ထက္ဆံုး ေတာရေက်ာင္းမွာသာ ေနၾကရန္။ ၂။ ရဟန္းတုိ႔သည္ အသက္ထက္ဆံုး ပင့္ဖိတ္ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ဆြမ္းကိုမစားဘဲ (ဆြမ္းစားမလိုက္ဘဲ) ဆြမ္းခံ၍သာ စားေသာက္ရန္။ ၃။ ရဟန္းတုိ႔သည္ အသက္ထက္ဆံုး ဒကာ ဒကာမတုိ႔ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းအပ္ေသာ သကၤန္းကို မဝတ္႐ံု မသံုးေဆာင္ၾကဘဲ လမ္းေဘး အမိႈက္ပံုတုိ႔၌ လူတုိ႔စြန္႔ပစ္ထားအပ္ေသာ အဝတ္ပိုင္းအဝတ္စတုိ႔ကို ေကာက္ယူခ်ဳပ္စပ္ထားအပ္ေသာ ပံ့သကူသကၤန္းကိုသာ ဝတ္႐ံုသံုးစြဲၾကရန္။ ၄။ ရဟန္းတုိ႔သည္ အသက္ထက္ဆံုး ေက်ာင္းအေဆာက္အဦျဖင့္ မေနထုိင္ဘဲ သစ္ပင္ရင္း၌သာ ေနထိုင္ၾကရန္။ ၅။ ရဟန္းတုိ႔သည္ အသက္ထက္ဆံုး သက္သတ္လြတ္စားသံုးၾကရန္ဟူေသာ စည္းကမ္းငါးခ်က္ သတ္မွတ္ေပးဖို႔ ဘုရားရွင္ကို ေတာင္းဆုိပါတယ္။
ဘုရားရွင္က “က်င့္သံုးလိုေသာရဟန္းတုိ႔ က်င့္သံုးပါေစ။ မက်င့္သံုးဘဲေနလိုက မက်င့္သံုးပဲ ေနၾကပါေစ” လို႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူၿပီး အရွင္ေဒဝဒတ္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈကို ပယ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ အရွင္ေဒဝဒတ္ဟာ အလြန္အင္မတန္မွကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ “သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲ ထြက္ေျမာက္လိုသူမ်ား ငါ့ေနာက္သို႔ လိုက္ခဲ့ၾကကုန္ေလာ့” ဟု ေျပာဆုိကာ ဘုရားထံပါးမွ ဖယ္ခြာခဲ့ပါတယ္။ အရွင္ေဒဝဒတ္ရဲ႕စည္းကမ္းငါးခ်က္ကို ၾကားသိၾကရတဲ့ ရဟန္းျဖစ္ခါစ မလိမ္မိုးမလိမၼာ ရဟန္းငယ္ ငါးရာက အရွင္ေဒဝဒတ္ေနာက္သို႔ လိုက္သြားၾကပါတယ္။
႐ုပ္ရည္အဆင္းကို ၾကည္ညိဳသူ သံုးပံုလွ်င္ ႏွစ္ပံုရွိ၏။ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈကို ၾကည္ညိဳသူ ငါးပံုလွ်င္ ေလးပံုရွိ၏။ ေခါင္းပါးေသာအက်င့္ကို ၾကည္ညိဳသူ ဆယ္ပံုလွ်င္ ကိုးပံုရွိ၏။ အက်င့္သိကၡာကို ၾကည္ညိဳသူ တစ္သိန္းလွ်င္ တစ္ ေယာက္မွ်သာရွိ၏ ဆုိတဲ့အခ်က္ကို အရွင္ေဒဝဒတ္က အသံုးျပဳလုိက္တဲ့ သေဘာပါပဲ။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အဂၢသာဝကမ်ားျဖစ္ေတာ္မူၾကတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္နဲ႔ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္မေထရ္တုိ႔က တရားေဟာၾကားေပးတာေၾကာင့္ အရွင္ေဒဝဒတ္ေနာက္သို႔လိုက္သြားတဲ့ ရဟန္းငယ္ ငါးရာဟာ ေသာတာပန္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ အမွားအမွန္ကို ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ ေဝဖန္ပိုင္းျခားသြားႏုိင္ၿပီး အရွင္ေဒဝဒတ္ကို စြန္႔ပစ္ခဲ့ကာ ဘုရားရွင္ထံသို႔ ျပန္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ အလိုေလာဘႀကီးမားလြန္းတဲ့ အရွင္ေဒဝဒတ္ဟာ`ငါ့မွာ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး´ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔ ေသြးပြက္ပြက္အန္ကာ ေနာက္ဆံုးမွာ ေျမမ်ဳိၿပီးေတာ့ အဝီစိငရဲသုိ႔ က်ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေလာဘကို အေတာမသတ္ႏုိင္ျခင္းရဲ႕ ရလဒ္ေတြပါပဲ။
ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဘုန္းႀကီးခ႐ိုနီပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ယေန႔ေခတ္ ဘုန္းႀကီးခ႐ိုနီပဲျဖစ္ျဖစ္ တူညီတဲ့အခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ေတြဟာ သူတုိ႔ေတြရဲ႕ အလိုေလာဘအတြက္ဆုိရင္ ဘုရားရွင္ကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ျခင္းအပါအဝင္ ဘာကိုမဆို ျပဳလုပ္ဝံ့ၾကပါတယ္။ ဘုရားရွင္ေထာင္ထားခဲ့တဲ့ သာသနာေတာ္ႀကီးကိုလည္း သူတုိ႔ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းသဖြယ္ သြန္လိုသြန္ ေမွာက္လိုေမွာက္ ျပဳလုပ္ဖို႔ဝန္မေလးၾကပါဘူး။ ေက်းဇူးရွင္ေတြ တပည့္ေတြကိုလည္း ထိုးေကၽြးဖို႔ လက္မတြန္႔ပါဘူး။ တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိး ဆင္းရဲတြင္းထဲ နက္ခ်င္သေလာက္နက္ေနပါေစ အေရးမစိုက္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး တုိင္းျပည္တစ္ခုလံုး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနရင္ေတာင္မွ မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္မခတ္ဘဲ ထုိင္ၾကည့္ေနၾကမယ့္ လူစားေတြပါ။ ဒါဟာ ေခတ္ေျပာင္းေပမယ့္ စိတ္ေနသေဘာမထားမေျပာင္းဘဲ တူညီေနမယ့္ ဘုန္းႀကီးခ႐ိုနီေတြရဲ႕ စိတ္ေနသေဘာထားေတြပါပဲ။
ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ဳိးသမီးေလးမ်ား ဘာသာျခားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာအေပၚကို လံုးဝႀကီး အႏၱရာယ္မျဖစ္ေစဘူးလို႔ေတာ့ မျငင္းပါဘူး။ သူ႔အတုိင္းအတာနဲ႔သူေတာ့ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သာသနာ့ဝန္စီး ရဟန္းဆုိး ရဟန္းယုတ္ျဖစ္တဲ့ ဘုန္းႀကီးခ႐ိုနီေတြ သာသနာ့ေဘာင္အတြင္းမွာ မ်ားျပားလာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့အႏၱရာယ္နဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္အမ်ဳိးသမီးေလးေတြ ဘာသာျခားနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာအေပၚသက္ေရာက္ေစတဲ့ အႏၱရာယ္က ပမႊားေလးသာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေျပာရတာလဲဆုိေတာ့ နိဒါနဝဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္ သဒၶမၼပဋိရူပကသုတ္ေတာ္မွာ `သာသနာေတာ္ႀကီးဟာ သာသနာ့ဝန္စီး ရဟန္းဆိုး ရဟန္းယုတ္ေတြေၾကာင့္သာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရမယ္´လို႔ ဘုရားရွင္က အတိအလင္း ေဟာၾကားထားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ယေန႔အခ်ိန္အခါမွာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီးကို သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္နဲ႔ အသက္ရွည္ေစခ်င္တဲ့သူတုိင္း မျဖစ္မေနလုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အလုပ္ကေတာ့ သာသနာ့ဝန္စီးျဖစ္တဲ့ ဘုန္းႀကီးခ႐ိုနီမ်ား၊ စီးပြားေရးဘုန္းႀကီးမ်ား၊ ေမြးျမဴေရးဘုန္းႀကီးမ်ားကို သုတ္သင္သန္႔ရွင္းျခင္းအလုပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပဥၥမအႀကိမ္ေျမာက္ ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃာ့အစည္းအေဝးႀကီးကို တက္ေရာက္ခြင့္ရွိေတာ္မူၾကတဲ့ ဂုိဏ္းေခါင္းေဆာင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမ်ားအေနနဲ႔ သာသနာ့အႏၱရာယ္ျဖစ္တဲ့ သာသနာေတာ္ႀကီးကို အသက္တုိေအာင္လုပ္ေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးခ႐ိုနီမ်ား၊ စီးပြားေရးဘုန္းႀကီးမ်ား၊ ေမြးျမဴေရးဘုန္းႀကီးမ်ားကို သုတ္သင္သန္႔ရွင္းႏိုင္ေစရန္အတြက္ အစည္းအေဝးႀကီးက်င္းပတဲ့အခါမွာ အဆိုတင္သြင္း၍ ေဆြးေႏြးေပးေတာ္မူၾကပါလို႔ အေလးအနက္ တိုက္တြန္း ေတာင္းပန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္ ဘုရား။ ။
မုိးသု (မႏၱေလး)
16.5.2014 ေန႔ထုတ္ The Voice Daily ပါ ေဆာင္းပါး။
No comments:
Post a Comment