မင္းဟာ ငါ့ႏုိင္ငံေတာ္ဈာပနပါ သူငယ္ခ်င္း…
ငါ့ အသံလႊင့္ဌာနေတြက
ဘရိတ္ကင္းနယူးဟာ
မင္းအေၾကာင္းေတြနဲ႔ပဲ အက္ေၾကာင္းထပ္လုိ႔
ဖ်င္ပင္နီဝတ္ အမ်ဳိးေကာင္းသားသမီးေတြဟာ
မင္းအထုပတၱိကုိအထပ္ထပ္ဖတ္ၾကားလုိ႔
ငါ့ ႏုိင္ငံနဲ႔ပတ္သက္တဲ့
သံ႐ံုးေတြက
မင္းအတြက္ ဝမ္းနည္းသဝဏ္လႊာေတြပုိ႔လုိ႔
ငါ့ လမ္းဆုံလမ္းခြေတြမွာ
ဂ်ာနယ္လက္ေပြ႔အေရာင္းသမားေတြက
မင္းနာမည္ကုိ ေစ်းကြက္တင္ေႂကြးေၾကာ္လုိ႔
ငါ့ညေနခင္းသတင္းစာေတြရဲ႕
မ်က္ႏွာဖုံးေတြမွာေတာ့
ပင္လယ္ကမ္းစပ္တေနရာမွာ
မင္းက မင္းရဲေဘာ္တေယာက္ရဲ႕ပုခုံးကုိဖက္
ေကာင္းကင္ကုိလက္ညႇိဳးနဲ႔ထုိးၿပီး
ရယ္ေမာလုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္လုိ႔
ငါပုိင္ဆုိင္တဲ့ေကာင္းကင္ေပၚက
တိမ္ေတြက ဦးထုပ္ကိုယ္စီခၽြတ္
မင္းသမုိင္းကုိ ဦးညႊတ္ဂုုဏ္ျပဳလုိ႔
ငါပုိင္ဆုိင္တဲ့အိမ္ေရွ႕တုိင္းက
မင္းက်ဆုံးမႈအတြက္ အလံတဝက္လႊင့္ထူလုိ႔
မင္းခ်စ္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ လူထုႀကီး
အဲဒီလႈိင္းလုံးႀကီးေတြရဲ႕
ပခုံးေပၚမွာ မင္းအေလာင္းဟာ ေလွနာဝါလုိ
တလူးလူး တၿငိမ့္ၿငိမ့္ ရြက္လႊင့္လုိ႔
သူတုိ႔အားလုံး မင္းကုိျမႇဳပ္ႏွံဂုဏ္ျပဳဖုိ႔
ငါပုိင္ဆုိင္တဲ့ ၿမိဳ႕လယ္က ျပည္သူ႔ရင္ျပင္ဆီ
မင္းနာမည္ကုိ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး
မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔
လက္သီးလက္ေမာင္း ဆန္႔တန္းထမ္းပုိးခ်ီတက္လုိ႔
ငါဆုိတဲ့ အညၾတရဲ႕အမိေျမမွာ
မင္းဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ဈာပနပါ သူငယ္ခ်င္း။ ။
သစ္ေကာင္းအိမ္
(၃၀ ဧပရယ္၊ ၂၀၁၄)
No comments:
Post a Comment