(နိဒါန္း)
အဲဒီေန႔က က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ေသာက္ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ ဝီစကီ မေသာက္တာကလည္းၾကာၿပီး ေသာက္လို႔ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေသာက္ျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အျမည္းကလည္း ဝက္သားနဲ႔ ဒညင္းသီးကို ခ်က္ထားတယ္ ေသာက္လို႔ေကာင္းသလားမေျပာနဲ႔ ေသာက္ၿပီးတာနဲ႔ ဝက္သားဒညင္းသီးခ်က္ဟင္းနဲ႔ ငါးပိေထာင္းနဲ႔ အေမရိကမွာ ရွားရွားပါးပါးရတဲ့ ကတက္ခ်ည္နဲ႔စားၿပီး ခဏအိပ္လိုက္တာ ေမွးခနဲ ခဏအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။
အခန္း(၁)
က်ေနာ္ျပန္ႏိုးလာေတာ့ က်ေနာ္ေနခဲ့တဲ့ ဦးဝိစာရရပ္ကြက္ (မင္းမႏိုင္)ရပ္ကြက္ထိပ္မွာ။ က်ေနာ္လည္း ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ က်ေနာ္ေနခဲ့တဲ့တိုက္ ၃၁ ကို ေျပးတာေပါ့၊ က်ေနာ့္အခန္းေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္ေနခဲ့တဲ့အခန္းက အရင္လိုမဟုတ္ဘဲ ျခံစည္း႐ိုးေတြ ဘာေတြ ခတ္ထားတယ္ဗ်။ က်ေနာ္လည္း ဒါ ငါ့အိမ္ကြ ငါ့ကိုဖြင့္ေပးလို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေအာ္ေနေပမယ့္ ဘယ္သူကမွ က်ေနာ့္ကို အဖက္မလုပ္ၾကပါဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဘယ္ကေနဘယ္လို က်ေနာ္ အခ်စ္ရဆံုး က်ေနာ့္ရဲ႕ေခြး ဘေရာင္နီက က်ေနာ္ဆီကိုေျပးလာၿပီး အရင္ကလို တကိုယ္လံုးကို လွ်ာနဲ႔ယက္ေတာ့တာပါပဲ။ (ဒီမွာ ဘေရာင္နီအေၾကာင္း ေျပာစရာရွိပါတယ္) ဘေရာင္နီကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်း ကုန္းေက်ာ္တံတားေအာက္က ေတြ႔ေတြ႔ျခင္းပဲ သနားလို႔ဝယ္လာခဲ့ၿပီး အိမ္မွာေမြးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေခြးေလးပါ။ ဝယ္လာခါစက သူ႔အရပ္ ၅ လက္မေလာက္ပဲရွိေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႔သူ ခြဲသြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔အရပ္က ၃ ေပေက်ာ္သြားခဲ့တဲ့ ေခြးႀကီးတေကာင္ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။
ထားပါေတာ့။ က်ေနာ့္ အိမ္ကိုတံခါးေခါက္လို႔မရလို႔ က်ေနာ့္ေဘးအိမ္က ငယ္သူငယ္ခ်င္း ကိုေဌးအိမ္ကို တံခါးသြားေခါက္ေတာ့ ကိုေဌးက တံခါးဖြင့္ၿပီး က်ေနာ့္ကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၾကည့္ၿပီး တံခါးျပန္ပိတ္သြားတဲ့အခါ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္ က်ေနာ့္ကို မခ်စ္ၾကေတာ့ပါလားလို႔ က်ေနာ္ မ်က္ရည္ၾကမိပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ဆူးေလလမ္းမဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာၿပီး ဘယ္သြားရေကာင္းမလဲလို႔ စဥ္းစားမိတဲ့အခါ ပထမဆံုး စဥ္းစားမိတာကေတာ့ ဘူမိနက္သံျဖစ္တဲ့ ေလထန္ကုန္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ပါပဲ။ ဒါကလည္း ရင္ခုန္သံတူသူေတြ စုစည္းမိတဲ့ေနရာကလည္း ျဖစ္ေနတာကိုး။
ဒီလိုနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမႀကီးအတုိင္း လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာရင္း ဗိုလ္ဆြန္ပက္လမ္းေရာက္တဲ့အခါ ကိုျမတ္ခိုင္ကို သတိရမိတာနဲ႔ ႀကီးပြားေရးတုိက္ကိုဝင္ပါတယ္။ ဒီတိုက္ကလည္း က်ေနာ္ မဟာဂ်ာနယ္နဲ႔ အခ်စ္ဂ်ာနယ္မွာ အပတ္စဥ္ေရးျဖစ္ေနတဲ့ ဂ်ာနယ္တိုက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ့္အတြက္ကေတာ့ ရင္းႏွီးေနၾကေနရာတခုဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ဂ်ာနယ္တိုက္ကိုဝင္ဝင္ျခင္းမွာပဲ ကိုျမတ္ခိုင္ရဲ႕ တပည့္ေခၽြးမ (ေဇယ်ာျမတ္ခိုင္ရဲ႕ ဇနီး) ပပက က်ေနာ့္ကိုျမင္ျမင္ျခင္း ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အကိုေနေကာင္းလား ဆရာတို႔အလုပ္႐ႈပ္ေနတယ္အကိုရယ္ ... ပပကိုေတာင္ မႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ဘူး ဝင္မေနပါနဲ႔ဆိုတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း အားနာၿပီး မဝင္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ ေလထန္ကုန္းကိုပဲ ဆက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
၃၃ လမ္းထိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ညိဳညိဳ ေတးသံသြင္းေရွ႕ပလက္ေဖာင္းက က်ေနာ္တို႔ထုိင္ေနၾက လမ္းေဘးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ စာေရးဆရာ ကိုေအာင္ခက္ရယ္၊ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရယ္၊ စာေရးဆရာ ကိုမင္းႏြယ္စုိးရယ္၊ ကဗ်ာဆရာလွသန္းရယ္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ကဗ်ာစိုးကိုေအာင္ရယ္က တဝိုင္း၊ ဟုိဘက္ဝိုင္းမွာကေတာ့ ၃၃ လမ္းကိုလာေလ့လာၾကမရွိတဲ့ အဆိုေတာ္ ကိုခင္ေမာင္တုိး၊ ကိုစိုးလြင္လြင္၊ ကိုခင္ဝမ္းနဲ႔ အကိုဗဒင္ က်ေနာ့္ကိုျမင္ေတာ့ အားလံုးက အံၾသ ဝမ္းသာ ဝမ္းနည္းမ်က္ႏွာေတြနဲ႔ မင္းကြာဆိုတဲ့ စကားတလံုးကိုပဲ တၿပိဳင္နက္ထဲ ေျပာၾကတဲ့အခါ။
အခန္း(၂)
ေအာ္ ... က်ေနာ္ အိပ္မက္မက္ေနပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ႔ အိပ္ယာကထ ေရခဲေသတၱာထဲက ဘီယာတဗူးေမာ့ၿပီး မိန္းမေရ ... ကိုယ္ အျပင္ခဏသြားဦးမယ္ဆိုၿပီး အိမ္ျပင္ထြက္ခါနီးေတာ့ သားေတာ္ေမာင္ လေရာင္နဲ႔ ၾကယ္ေရာင္က အိ္ပ္ယာက မႏိုးေသးဘူး။ ကားပါကင္သြား ကိုယ့္ကားကို စက္ႏႈိးေတာ့ ကားကမႏိုးတာနဲ႔ လမ္းပဲေလွ်ာက္မယ္ကြာ မထူးပါဘူးဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္ေရွ႕ကလမ္းမအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာတယ္။ ႏွင္းေတြကလည္း က်ေနလိုက္တာ သိပ္သိပ္သည္းသည္းပဲဗ်ာ။
လမ္းထိပ္ေရာက္ခါနီးေတာ့ တခါကရင္းႏွီးခဲ့ဖူးတဲ့ ၉၆ အုပ္စုက ဝင္းႏိုင္နဲဲ႔ ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဆက္သြယ္ေရးက ကိုေဇာ္ထက္ကို ေတြ႔ေတာ့ ကိုယ့္လူေတြ ဘယ္သြားမွာလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ကိုပဲ အဖက္မလုပ္ခ်င္သလုိလုိ။ အိုေကပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႔ ကိုယ္က ထက္ရာဇာပါ ဘယ္သူ႔ကိုမွဂ႐ုမစိုက္တတ္လို႔လည္း ထက္ရာဇာ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ေအးကလည္းေအး လမ္းကလည္း ဆက္မေလွ်ာက္ခ်င္တာနဲ႔ အိမ္ကိုပဲျပန္လာခဲ့တယ္။
အိမ္ထဲကိုဝင္ေတာ့ လူေတြကစံုလုိက္တာ ကိုဦးနဲ႔ သူ႔အမ်ဳိးသမီး ရဲေမ မသႏၱာ၊ အကို လႈိင္မိုးသန္း၊ အကို ေဆြကို၊ ညီေလး ဘိုဘိုေက်ာ္၊ မြန္ဥကၠ႒ မင္းၾကည္စိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပဲဗ်ာ၊ အိမ္ထဲမွာ ထိုင္ေနလိုက္ၾကတာ။
က်ေနာ္ဝင္သြားၿပီး ေဟ့လူေတြ ပါတီလုပ္ေနၾကတာလားလို႔ ေမးတုန္းမွာပဲ အားလံုးက ပိုက္ဆံေတြ စုေနၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္မိန္းမက ဒီေလာက္လူေတြစံုရင္ တခုခုခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ခ်က္ေကၽြးေနၾကေပမယ့္ ဒီေန႔က်မွ က်ေနာ္အိပ္ခဲ့တဲ့အိပ္ယာေလးေဘးမွာ မ်က္ရည္အရြဲသားနဲ႔။ သူ႔ကို ကိုဦးမိန္းမ မသႏၱာနဲ႔ ဘိုဘိုေက်ာ့္မိန္းမက ဝိုင္းဖက္ထားၾကတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲ မိန္းမေရ အားလံုးအတြက္ ဘာလုပ္ထားသလဲ ဘာခ်က္ထားသလဲဆိုေတာ့လည္း မေျဖျပန္ဘူး။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ကပဲ ဘာလဲ ဖဲဝိုင္းလုပ္ဖုိ႔လားလို႔ေမးေတာ့လဲ ဘယ္သူမွ မေျဖၾကျပန္ပါဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္ကေန ပုခံုးကို လက္နဲ႔ပုတ္ၿပီး သူတို႔ဘာသာ ေနပါေစကြာဆိုတဲ့အသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္လုိက္မိတဲ့အခါ ျပံဳးျပံဳးႀကီးရပ္ေနတာက က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ထာဝရ ခြဲခြာသြားတာၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ႀကီး ရဲေဘာ္ကြမ္းသီး။ ဟာ ... ...။ က်ေနာ္ သတိရလုိက္တဲ့အခါ... ။
ထက္ရာဇာ
ေခတၱ (အေမရိက)
ဇန္နဝါရီလ ၆၊ ည ၁၂ နာရီ
မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီအက္ေဆးတြင္ ပါဝင္ၾကသည့္ (ကြယ္လြန္သူမ်ား)ကေတာ့ စာေရးဆရာ ေအာင္ခက္၊ စာေရးဆရာ မင္းႏြယ္စိုး၊ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္၊ ကဗ်ာဆရာ လွသန္း၊ ကဗ်ာဆရာ ကိုစုိးကိုေအာင္၊ ေဇယ်ာ့ဇနီး ပပ၊ အဆိုေတာ္ ခင္ေမာင္တုိး၊ အဆိုေတာ္ ပန္းခ်ီဆရာ ခင္ဝမ္း၊ အဆိုေတာ္ စုိးလြင္လြင္၊ အဆိုေတာ္ ဗဒင္၊ ရဲေဘာ္ကြမ္းသီး ႏွင့္ က်ေနာ္ရင္ႏွင့္ ရင္း၍ခ်စ္ခဲ့ရေသာ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေခြးဘေရာင္နီ တို႔အားလံုး ေကာင္းရာသုဂတိလားၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment