တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ေငြရတုမို႔သာ ေပ်ာ္စရာရယ္လို႔ေျပာရ။ ဘယ္မွာ အသည္းနာ သက္သာႏိုင္ပါ့မလဲဗ်ာ။ ရွစ္ေလးလံုးကာလဆိုတာ တစ္ပါတီအာဏာရွင္ေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြ “မိုးေပၚေထာင္မပစ္၊ တည့္တည္ပစ္” တဲ့ ဒိုင္း … ဒိုင္း … ဒိုင္း … ဒိုင္း ကာလနာႀကီး မဟုတ္ေပကလားဗ်ဳိ႕။
ကဲပါေလ။ ဒီစကားေတြ ေျပာရတာ ရင္နာ၊ ႏွလံုးနာ၊ အသည္းနာသဗ်ာ။ ေတာ္ပါေတာ့။ ေတာ္ၾကာ ၾကက္တူေရြးကေတာ္ေတာ္ မယ္ေတာ္ကကဲခ်င္တဲ့ ဟိုလိုလူစားေတြနဲ႔ ေတြ႔ေနရဦးမယ္။ ေတြ႔လိုက္ရင္ အေဟာက္ အေငါက္ အေခါက္ အေျခာက္ ခံေနရဦးမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔က သင္ပုန္းမေခ်ခ်င္ဘူး မဟုတ္လား။ လက္စားေခ်ခ်င္ေနေသးတာလား။ ဘာလား ညာလား အေမးအျမန္း အႀကိမ္းအေမာင္း ခံေနၾကရဦးမယ္။ ကဲ … ကဲ ေတာ္တန္တိတ္ၾက။
အေပ်ာ္စကားေလး မေျပာရတဲ့တူတူ ပန္းစကားေတြ၊ နန္းစကားေတြ၊ အလြမ္းစကားေတြ ေျပာၾက။ အဲ … ပန္းစကားဆိုတာက ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီခန္းမက ႏိုင္ငံေရးဇာတ္သံေတြအေၾကာင္း ေျပာတာတဲ့ဗ်။ နန္းစကားဆိုတာကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္က ရာဇဝတ္မႈႀကီးေတြ (အဲေလ ဘြာ … ဘြာ မွားလို႔ပါဗ်ာ။ ရာဇဝင္လူႀကီးေတြ) အေၾကာင္းေျပာၾကတာတဲ့။
ရာဇဝင္လူႀကီးဆိုတာက ရွစ္ေလးလံုးေခတ္က ရာဇဝင္ထဲေရာက္သြားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေျပာခ်င္တာဗ်ဳိ႕။ ၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္ဆိုတာေလ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ နားေဝတိမ္ေတာင္ (ဟုတ္ေပါင္ ဘြာဘြာ …) န-ဝ-တ ဆိုလား၊ ဘာလား မသိပါဘူး။ ေမ့ေတာင္ကုန္ပါၿပီဗ်ာ။ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္အစိုးရကို ကတံုးေပၚထိပ္ကြက္ အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရရဲ႕ထိပ္သီး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္ေပါ့။
သူ႔ခမ်ာ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ ၁၈ မွာ အာဏာသိမ္း၊ ၁၉၉၂ ဧၿပီ ၂၄မွာ ျပဳတ္ဆိုကိုး။ နန္းသက္မရွည္ရွာဘူးေပါ့။ က်ဳပ္ကေတာ့ မသိလွပါဘူး။ ေထာင္ထဲေရာက္ေနတာကိုး။ က်ဳပ္လိုပဲ ေထာင္နန္းစံေတြလည္း မနည္းမေနာေပါ့။ က်ဳပ္တို႔ကို သူပဲ ေထာင္ခ်သြားတာလား။ သူ႔နာမည္သံုးၿပီး တပည့္ေက်ာ္ ေထာက္လွမ္းေရးဗိုလ္ခ်ဳပ္ကပဲ ေထာင္ခ်သြားသလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ဘယ္သူလုပ္လုပ္ က်ဳပ္တို႔ကေတာ့ အဲဒီသမိုင္းဆိုးေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ပစ္ႏိုင္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။
ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုကာလႀကီးမွာ သူတို႔က်ဴးလြန္ခဲ့သမွ် ျပစ္မႈေတြနဲ႔ အမွားေတြ အားလံုးအတြက္ ႏိုင္ငံနဲ႔ ျပည္သူကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္မလား။ လံုးဝ မေခ်ဖ်က္ႏိုင္တဲ့ မလႊဲမေရွာင္သာ ျပစ္မႈေတြအတြက္ ထိုက္သင့္တဲ့ျပစ္ဒဏ္ေတြ က်ခံမလား။ ေထာင္က်၊ ဘဝပ်က္၊ အသက္ဆံုးခဲ့ၾကရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ မိသားစုေတြရဲ႕ဘဝ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ ေပးဆပ္ရမယ့္ ေပးေလ်ာ္ေထာက္ပ့ံမႈေတြကို ကူညီက်ခံမလား။ ႏုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းသစ္ တည္ေဆာက္ေရးမွာ ဝိုင္းဝန္းကူညီမလား။ အဲဂလိုဆိုရင္ က်ဳပ္တို႔လို နင္းျပားေက်ာမြဲ လူထဲကလူေတြအဖို႔ကေတာ့ အာဏာရွင္ေပါင္းစံုတို႔ရဲ႕ သမိုင္းညစ္ေတြကို အျပံဳးနဲ႔ ေမ့ပစ္လုိက္ၾကမွာပါဗ်ဳိ႕။ တကယ္ပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္အေၾကာင္း စကားစပ္မိလို႔ေျပာတာပါ။ က်ဳပ္က ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကို လူခ်င္းသာမသိ မကၽြမ္းတာ။ လူတစ္လံုး သူတစ္လံုး အျဖစ္နဲ႔ေတာ့ ေတြ႔ဖူးလိုက္သဗ်။ ၁၉၈၈ ဒီဇင္ဘာ ၂၇ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ ေဒၚခင္ၾကည္ ကြယ္လြန္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အိမ္ကို သူ ေရာက္လာတယ္ေလ။ စ်ာပန ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ က်ဳပ္တို႔ေတြ သူ႔ကို ေတြ႔လိုက္ၾကတာေပါ့။ သိပ္မၾကာဘူး။ က်ဳပ္ ေထာင္ထဲေရာက္သြားတယ္။ က်ဳပ္ ေထာင္ထဲမွာ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ေနခဲ့ရတယ္။ လြတ္လာေတာ့ သူခမ်ာ ေသရွာၿပီ။
က်ဳပ္လြတ္လာမွ သူ အာဏာရွိတုန္း ေျပာသြားတာေတြ ဖတ္ရတယ္။ ဟိုတစ္စြန္း ဒီတစ္စ ၾကားရတာပါ။ သူ အာဏာ မမက္ပါဘူးတဲ့။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ဖခင္ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ တိုင္းျပည္ကို သူ ကယ္တင္လိုက္ႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္တဲ့။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲျပီးရင္ ရာထူးမွ အနားယူမယ္တဲ့။ တိုင္းျပည္ကို တံခါးေတြ ဖြင့္လိုက္ပါၿပီတဲ့။ အစိုးရက ပြင့္လင္းျမင္သာ ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္တဲ့။ အစိုးရသစ္တက္လာခ်ိန္မွာ သူလုပ္ခဲ့သမွ်ေတြကို မထိမ္မခ်န္ အစီရင္ခံမယ္တဲ့။ ေကာင္းတာေရာ၊ ဆိုးတာေရာ သူ တာဝန္ခံမယ္တဲ့။ သူတို႔ေတြက စစ္တန္းလ်ား ျပန္မွာပါတဲ့။ ပါတီေတြ အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲၾကပါတဲ့။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေမာင္ဟာ ဘယ္လိုလူစားလဲ က်ဳပ္ မသိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုလူမ်ဳိး၊ ဒီလိုပြင့္လင္းတဲ့သတၱိနဲ႔ ဒီလိုစစ္သားစိတ္ရွိပံုကို က်ဳပ္တို႔ ေလးစား တန္ဖိုးထားပါတယ္။ ဒီကေန႔ ဒီလိုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ဳိး သူ႔ကိုယ္သူျပင္၊ သူ႔လုပ္ရပ္လုပ္ခြင္ေတြ သူျပင္၊ သူ႔စိတ္ထားေတြ သူျပင္၊ အားလံုးကို အားလံုးျပင္မယ္ဆိုရင္ အရမ္းေကာင္းေပါ့။ က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း ရေသ့စိတ္ေျဖသေဘာေျပာရရင္ ‘ျပည္သူ႔ဘက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးတစ္ေယာက္’ ရယ္လို႔ကို သူ႔ကို ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္စစ္စစ္ ဘြဲ႔တံဆိပ္ခ်ည္ပစ္လိုက္ခ်င္တာဗ် ဟဲ … ဟဲ …။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ဗ်ာ ဒီခ်ဳပ္လို ဒီမိုကေရစီတပ္ဦး အဖြဲ႔အစည္းႀကီးတစ္ခုရဲ႕ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္လႊာမွာကို တင္ေျမႇာက္ဆည္းကပ္ခ်င္တာဗ်ာ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြကလည္း ျပင္သင့္တာျပင္၊ ေျပာင္းသင့္တာ ေျပာင္းၾကမယ္ဆိုရင္ (ျပည္သူ႔ဘက္ ေျပာင္းဝင္ျခင္း အပါအဝင္ေပါ့) ျပည္သူအားလံုးဟာ ရင္ႏွစ္ျခမ္း ျဖန္းျဖန္းကြဲခါမွကြဲေရာ သဲသဲမဲမဲႀကီးကို ႀကိဳဆိုၾကမွာပါဗ်ာ။
က်ဳပ္တို႔ ျပည္သူေတြဆိုတာက ကိုယ္တိုင္က ျပည္သူ႔ဘဝခံယူထားၾကသူေတြပဲဗ်ာ။ ဘယ္လို လူစားလာလာ က်ဳပ္တို႔လိုပဲ ျပည္သူ႔ဘဝကို ပိုက္ေထြး၊ ျပည္သူ႔သစၥာကို ခံယူၾကမယ္ဆိုရင္ အားလံုးကို လႈိက္လဲွစြာ ႀကိဳဆိုၾကမွာပါဗ်ာ။
ဒါ က်ဳပ္တို႔ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးသစၥာတရားရဲ႕ ထုထည္ပမာဏ ျပယုဂ္ပဲေလဗ်ာ။ ။
ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္
ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ (၂)၊ အမွတ္ (၃၆)
No comments:
Post a Comment