ငါကလည္း သူ႔ေၾကာက္ ...။
သူကလည္း ငါ့ေၾကာက္ ...။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ မိတ္ေဆြဖြဲ႔လုိက္တယ္ ...။ လမ္းေဘး ဘီကနီမယ္ေတြရွိတဲ့ဆုိင္မွာ ေခတၱခဏ မိတ္ဖြဲ႔လုိက္တယ္ ...။ ခြက္ျခင္းတုိက္ၿပီး ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလးေတာင္ ေအာ္လုိက္တယ္ ...။
ခ်ီးလ္းယား .............
မ်က္လုံးေလး ေပကလပ္ ေပကလပ္နဲ႔ ... ဘီကနီမယ္ေလးေတြ ေအာ္သံေၾကာင့္ လန္႔ျဖတ္သြားတယ္ ...။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ ကုိယ္ပဲ ... ။
ငါ့ေျခေထာက္ေတြကုိ ခုိးခုိးၾကည့္တယ္ ...။ ပါးစပ္အဟမွာ ... လွ်ာေတြကုိ မသိမသာ အကဲခတ္တယ္ ...။ အားက်ေနတာ ...။ ေျခေထာက္ မပါဘဲ လ်စ္ခနဲ လ်စ္ခနဲ တြားသြား သြားေနတာကုိ ...။ ျပဴတစ္ ျပဴတစ္ လ်စ္ခနဲ ထြက္ထြက္လာတတ္တဲ့ လွ်ာႏွစ္ခြကုိ ...။
ေနာက္ေတာ့ .. သူ႔အေၾကာင္း ...ကုိယ့္အေၾကာင္း ... အာေဘာင္ အာရင္းသန္သန္ ေဖာင္ဖြဲ႔ၾကတယ္ ...။ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ လည္ပင္းေၾကာင့္ အစာမ်ဳိမရတဲ့အေၾကာင္း ...။ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ ကုိယ္ခႏၶာေၾကာင့္ တြင္းဝင္မေျဖာင့္တဲ့အေၾကာင္း ..။ ေျခေထာက္မပါတာကုိ စိတ္ညစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ... လွ်ာႏွစ္ခြေၾကာင့္ ပေလာင္းပလဲ ေျပာသူ မျဖစ္လုိေၾကာင္း ...။ မဲမဲေျပာင္ေျပာင္က်ီးေတြကုုိ ေၾကာက္ရတဲ့အေၾကာင္း ... ။ အမ်ဳိးမ်ဳိး အစုုံစုုံကုုိ ရင္နဲ႔ရင္းၿပီး ခြက္ျခင္းထပ္တုုိက္ခဲ့လုုိက္ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လမ္းခြဲလုုိက္တယ္ ...။
ေနာက္မွာေတာ့ ျမက္ေလွ်ာတေကာင္ စင္းစင္းႀကီး က်န္ခဲ့တယ္...။ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လာလုိက္တယ္ ...။ ... ေရွ႕မွာက ... တြင္းေတြ။ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ တြင္းေတြ ... အဝင္မွေျဖာင့္ပါေလစ ...။ တျဖည္းျဖည္း ေျဖာင့္စင္းလာတဲ့ တြင္းေတြေၾကာင့္ ခႏၶာကုုိယ္ေတာင္ ေကြ႔ေကာက္လာတယ္။
ျဖစ္ျခင္း ... မျဖစ္ျခင္း စိတ္နဲ႔အတူ ေလာဂ်စ္ဆန္လာတယ္ ...။ သီအုုိရီနဲ႔ တြက္ခ်က္တာေတာင္ အေျဖမွန္မွာ ... အမွားတဝက္ေရာေႏွာမွ ေက်နပ္တယ္ ...။ အသိနဲ႔ ဉာဏ္မွာ ... ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္လာတယ္ ...။
ငါတုုိ႔ဟာ အာလူးစားသူေတြမွ မဟုုတ္တာ ...
မေန႔က ငါျပန္ရာလမ္းေပၚမွာ ျမက္ေလွ်ာတေကာင္ စင္းစင္းႀကီး ...
မေန႔က ငါျပန္ရာလမ္းေပၚမွာ ျမက္ေလွ်ာတေကာင္ စင္းစင္းႀကီး ...
မေန႔က ငါျပန္ရာလမ္းေပၚမွာ ျမက္ေလွ်ာတေကာင္ စင္းစင္းႀကီး ...
ငါျပန္လာရာ လမ္းမေပၚမွာ မေန႔က ျမက္ေလွ်ာတေကာင္ စင္းစင္းႀကီး ...။ သူ႔အနားမွာေတာ့ ေျမြေပြးအေရခြံနဲ႔ ...။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ... ငါဟာ လွ်ာ ႏွစ္ခြေလာက္ စိတ္ဝင္စားတာ ...။
မေန႔က ငါျပန္ရာလမ္းေပၚက ျမက္ေလွ်ာတေကာင္ဟာ တြင္းေအာင္းမ်ားလုိ႔ လ,ပူစာလႈံေနတာပဲ ျဖစ္မယ္ ...။ ။
ေဆာင္းလူ
စက္တင္ဘာ ၂၄၊ ၂၀၁၃
No comments:
Post a Comment