ႏွစ္ေဟာင္းသို႔ တေစ့တေစာင္း (ေမာင္ဝံသ)

ကမၻာ တကယ္မပ်က္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ 

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဂ်ာနယ္ထြက္မယ့္ေန႔က ၂၀၁၃ ခု ႏွစ္သစ္ရဲ႕ အစေန႔ ျဖစ္တာမို႔ ျပည္သူ႔ေခတ္ ဂ်ာနယ္ကို အပတ္စဥ္မျပတ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပး ဖတ္႐ႈေနၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ခ်စ္စြာေသာ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီးသာမက ကမၻာသူ ကမၻာသား အားလုံးပါ အတိုင္းမသိ ဝမ္းေျမာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ျဖစ္ၾကရမယ့္ အေၾကာင္းတစ္ခုရွိတယ္ဗ်။

အဲဒါကေတာ့ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတႂကြယ္ဝၿပီး သိျမင္ႏွံ႔စပ္ၾကတဲ့ (Well Informed) ပုဂိၢဳလ္မ်ား သိရွိထားၾကၿပီးျဖစ္တဲ့ ကမၻာႀကီး နိဂုံးခ်ဳပ္မယ့္ ေဘးအႏၲရာယ္ကေန လြန္ေျမာက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီဆိုတာကို စိတ္ခ်လက္ခ် ေျပာႏိုင္ၿပီျဖစ္လို႔ပဲဗ်။ ေရွးေဟာင္း မာယာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ျပကၡဒိန္ အဆုံးသတ္တဲ့ ၂၀၁၂ မွာ ကမၻာႀကီးမပ်က္ဘဲ နဂိုအတိုင္းဆက္ရွိေနတာကို ေတြ႔ၾကရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကမၻာသူ ကမၻာသားတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ေအးသြားတာ အမွန္ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ ၂၀၁၂ ဆိုတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကို ၾကည့္ဖူးသူတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အဲဒီခံစားခ်က္ကို စာနာနားလည္ေပးႏိုင္ၾကမယ္ ထင္တယ္ဗ်။


တကယ္လို႔သာ ကမၻာႀကီး မပ်က္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြဖတ္ဖို႔ အဲဒီကမၻာႀကီး ပ်က္မယ္ဆိုတဲ့အသံေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ထြက္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၂ အတြင္း ကမၻာမွာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာထူးျခားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလဲဆိုတာကို “ပန္းခင္းကို ျမင္းစီး၍ ၾကည့္ျခင္း” ဆိုတဲ့ ပုံဏၭာန္မ်ဳိးနဲ႔ ေလ့လာသုံးသပ္ၾကည့္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ဒီေဆာင္းပါးကိုေရးတာ ျဖစ္တယ္ဗ်။

အိုစမာဘင္လာဒင္ အေသဖမ္းမိ

ကမၻာမွာေတာ့ ၂၀၁၂ အတြင္း အယ္လ္ကိုင္ဒါ ေခါင္းေဆာင္ အိုစမာဘင္လာဒင္ကို အေသဖမ္းဆီးရမိခဲ့တာ တစ္ခုေလာက္ပဲ ထူးျခားတဲ့အျဖစ္အပ်က္လို႔ ဆိုႏုိင္ေလာက္မယ္ ထင္တယ္ဗ်။ က်န္တာေတြကေတာ့ အရင့္အရင္ႏွစ္ေတြမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြထက္ သိပ္အမ်ားႀကီး ပိုၿပီး ထူးျခားလွတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မထင္ဘူးဗ်ာ။ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆုံး စစ္အင္အား အႀကီးဆုံး နည္းပညာ အျမင့္ဆုံးႏိုင္ငံႀကီးရဲ႕ အမဲလိုက္သလို လိုက္ေနျခင္းကေန ဆယ္စုႏွစ္ တစ္စုေက်ာ္ၾကာေအာင္ ေရွာင္တိမ္းေျပးလႊား ပုန္းေအာင္းေနႏိုင္ခဲ့သူတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းဆီးမိခဲ့တဲ့သတင္းဟာ ကမၻာ့သတင္း ေလာကအတြက္ သတင္းထူးႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေပမယ့္ ဒီသတင္းက ကမၻာ့ေရးရာေတြအေပၚ ထူးျခားတဲ့ သက္ေရာက္မႈေတာ့ မရွိလွဘူးလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆတယ္ဗ်ာ။

လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္သြားတဲ့ NLD 

ထူးလည္းထူး ကမၻာ့ေရးရာေတြအေပၚလည္း သက္ေရာက္မႈႀကီးမားတဲ့ သတင္းေတြတစ္ခုမက ထြက္ေပၚလာခဲ့ရာ ေနရာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ထူးျခားတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြထဲက ပထမဆုံးတစ္ခုကေတာ့ နံျပားလို ျပားေနေအာင္ အနင္းခံထားခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရာႏႈန္းျပည့္နီးပါး အႏိုင္ရၿပီး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အဖြဲ႔ဝင္ ၄၃ ဦး လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္သြားခဲ့ၾကတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ပဲျဖစ္တယ္ဗ်။

ျပန္လည္ သုံးသပ္ ဆင္ျခင္စရာေတြ 

NLD က ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ “ေရႊဂုံတိုင္ ေၾကညာခ်က္” နဲ႔ စစ္အစိုးရ လက္ထက္ အတည္ျပဳခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒတို႔ဟာ “ဘုန္းႀကီးနဲ႔ ဘီး” လို မအပ္စပ္တဲ့ အရာႏွစ္ခု၊ ဘယ္ေတာ့မွ မဆုံေတြ႔ႏုိင္တဲ့ မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းလို႔ အားလုံးက ႐ႈျမင္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD အဖြဲ႔ဝင္ေတြ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္သြားၾကတဲ့ျမင္ကြင္းက ျပည္တြင္းျပည္ပက ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ တက္ႂကြစြာ ပါဝင္လႈပ္ရွားေနၾကသူအားလုံးကို မိမိတို႔ရဲ႕ ေတြးေခၚ ေျမာ္ျမင္ပုံနည္းလမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲတာေတြလုပ္ဖို႔ အၾကံျပဳသလို ျဖစ္ခဲ့တယ္ဗ်။

အျဖဴနဲ႔အမည္းၾကားက အေရာင္ေတြကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ႏိုင္ၾကဖို႔ ဒီအျဖစ္အပ်က္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလုံးကို သတိေပးေနသလိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ခံစားရတယ္ဗ်။ ကမၻာတစ္လႊားက ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ေနၾကသူ အားလုံးဟာလည္း ျမန္မာျပည္က ဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုၾကည့္ၿပီး အေတြးသစ္ အျမင္သစ္ ႐ႈေထာင့္အသစ္ ခ်ဥ္းကပ္ပုံ နည္းလမ္းအသစ္ေတြ ရလာၾကႏုိင္စရာရွိတာမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီက အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ဟာ ကမၻာ့ေရးရာ အထူးသျဖင့္ ကမၻာ့ဒီမိုကေရစီေရးရာေတြအေပၚ သက္ေရာက္မႈႀကီးမားႏိုင္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုခ်င္တယ္ဗ်။

ျမန္မာကို ကမၻာက စိတ္ဝင္စားမႈပိုလာတဲ့ ေရခ်ိန္တစ္ခုအေနနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အေမရိကန္ သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမားကိုယ္တိုင္ အခ်ိန္လုၿပီး မျဖစ္မေန ေန႔ခ်င္းျပန္ခရီး အလည္လာသြားတာကို ေထာက္ခ်င့္ႏိုင္တယ္ဗ်။

စာေပစိစစ္ေရး တစ္ခန္းရပ္ခ်ိန္

ေနာက္ထပ္ ထူးျခားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ႀကီးတစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာေပေလာကသားေတြ အားလုံး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ “ရြံေၾကာက္ႀကီး ျဖစ္ရလြန္းလို႔” “စာေပကင္ေပတိုင္”လို႔ တညီတၫြတ္တည္း အမည္ေပးထားၾကတဲ့ စာေပစိစစ္ေရးအဖြဲ႔ႀကီး ေနာက္ဆုံးမွာ တကယ္ကို အၿပီးတိုင္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တဲ့ျဖစ္ရပ္ပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ဆင္ဆာစနစ္ဆိုတာ အျမင္မေတာ္ ဆင္ေတာ္နဲ႔ ခေလာက္ဆိုသလို အတူတြဲ ရွိမေနသင့္တဲ့အရာ ႏွစ္ခုမို႔ စာေပစိစစ္ေရး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားတာကို လက္ခုပ္မတီးတဲ့ စာေပ အႏုပညာေလာကသားတစ္ေယာက္မွရွိမယ္ မထင္ဘူးဗ်။

ဒီမိုကေရစီပုံရိပ္ကို ထိခိုက္ေစတဲ့ျဖစ္ရပ္ 

၂၀၁၂ အတြင္း ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ႀကီး ႏွစ္ခုကေတာ့ ထူးျခားတယ္လို႔ဆိုႏိုင္႐ုံသာမက ထူးထူးျခားျခား ဝမ္းနည္းစရာ ျဖစ္ရပ္ေတြလို႔ပါဆိုႏုိင္တဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း ပဋိပကၡမ်ားနဲ႔ လက္ပံေတာင္းေတာင္ သပိတ္စခန္း အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲမႈႀကီး ျဖစ္တယ္ဗ်။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရးကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ စုံစမ္းေရးေကာ္မရွင္က စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈ ျပဳလုပ္ေနဆဲျဖစ္တာမို႔ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကို လူသိ ရွင္ၾကား မေျပာလိုေသးေပမယ့္ ၿဖိဳခြဲမႈဒဏ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ပုံကို မီဒီယာေတြကတစ္ဆင့္ ျမင္ေတြ႔ရတာကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ေတာ့ အင္မတန္ကို ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္၊ အင္မတန္ကို စိတ္မခ်မ္းမေျမ႕ ျဖစ္ခဲ့ရတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒီကိစၥမွာ သပိတ္သမားေတြနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြ ဘယ္သူမွားတယ္ ဘယ္သူမွန္တယ္ဆိုတာ အသာထား၊ ဒီျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီပုံရိပ္ ထိခိုက္သြားခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပဲဗ်။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပုဂိၢဳလ္ေရးဘဝ 

၂၀၁၂ ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပုဂိၢဳလ္ေရးဘဝအတြက္လည္း အင္မတန္ကို ထူးျခားတဲ့ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဗ်ာ။ အားလုံး သိၾကတဲ့အတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ အဆုတ္ကင္ဆာေရာဂါ စြဲကပ္ေနၿပီဆိုတာကို ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလကုန္ပိုင္းမွာမွ ကံအားေလ်ာ္စြာ သိခဲ့ရတယ္ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ၂၀၁၂ ဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သတင္းဆိုးကို ယူေဆာင္လာတဲ့ႏွစ္လို႔ ဆိုႏိုင္တယ္ဗ်။ တစ္ဖက္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ ဘယ္တုန္းကတည္းက စြဲကပ္ေနခဲ့မွန္းမသိရတဲ့ ဒီေရာဂါ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ရွိေနမွန္းသိလိုက္ရတဲ့ႏွစ္ ျဖစ္ေနတာမို႔ (တကယ္လို႔မ်ား ကၽြန္ေတာ္က ေရာဂါကိုႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္) ကုသမႈ စတင္ ခံယူႏုိင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ ႏွစ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေကာင္းေသာ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ျဖစ္တယ္လို႔ ယူေသာ္ရ၏ေပါ့ဗ်ာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မနက္ျဖန္ပဲ ေသေသ၊ ေနာက္ဆယ္ႏွစ္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွပဲေသေသ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္တဲ့ ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ျပည္သူကို ေနာက္ဆုံးေန႔အထိ အလုပ္အေကၽြးျပဳသြားဖို႔ ပိုင္းျဖတ္ထားၿပီးၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံတင္းေနမွာမဟုတ္ဘဲ သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာလို႔ပဲ ႏွလုံးသြင္းထားပါတယ္ဗ်ာ။ ။

၃၀၊ ၁၂၊ ၂၀၁၂
maungwuntha@gmail.com