ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေတာင္ကိုရီးယားခရီးစဥ္နဲ႔ မိတ္ေဆြတု မိတ္ေဆြေယာင္ (ကိုညိဳ)

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ႏုိဘယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ သူ႔ရဲ႕ ဒႆမေျမာက္ ျပည္ပႏုိင္ငံခရီးစဥ္အျဖစ္ ေတာင္ကိုးရီးယားႏုိင္ငံကို တနလၤာေန႔ကပဲ ဆိုက္ေရာက္သြားပါၿပီ။ ဒီခရီးစဥ္မတိုင္မီ ဟာဝိုင္ယီကၽြန္း အလည္ပတ္ခရီးစဥ္က မြန္းၾကပ္႐ႈပ္ေထြးၿပီး၊ ေဝဖန္မႈေတြနဲ႔ အျငင္းပြားစရာေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ လက္ရိွ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကရဲ႕ ဘဝအေမာေတြကို ယာယီအခိုက္အတန္႔အားျဖင့္ေတာ့ ေမ႔ေပ်ာက္ေစမွာပါ။

ဟာဝိုင္ယီကၽြန္းရဲ႕ သဘာဝအလွေတြ၊ ကၽြန္းသူကၽြန္းသားေတြရဲ႕ ပ်ဴငွာေႏြးေထြးၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ႀကိဳဆိုဧည့္ခံမႈေတြနဲ႔ ထူးျခားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အစားအေသာက္ေတြက ... ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ သတိတရ စာတိုေပစ ေရးစရာေလးေတြ ျဖစ္လာႏုိင္သလို တသက္တာအတြက္ လွပတဲ့အိပ္မက္ေတြလို သူ႔စိတ္အာ႐ံုမွာ မေမ႔မေပ်ာက္ရိွေနႏုိင္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔တေတြက တိုက္ပဲြထဲကေနရထားတဲ့ ရွားရွားပါးပါး လူထုေခါင္းေဆာင္ကို အဲဒီလို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ အပူအပင္ကင္းကင္းရိွေနတာ ျမင္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ဟာ တိုင္းျပည္အတြင္းမွာသာမက တိုင္းျပည္ျပင္ပမွာပါ အလိမ္အညာေတြ၊ ကိုယ္က်ဳိးရွာေတြ၊ က်င့္ဝတ္ပ်က္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ စီးပြားေရးသမားေတြနဲ႔ ဆံုဆည္းေနရေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရင္ထဲ မေကာင္းလွဘူး။


အဲလို က်င့္ဝတ္ပ်က္ အတၱဝါဒီေတြဆိုတာ တိုင္းျပည္အတြင္းအျပင္က ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြသာမကဘူး၊ ျပည္ပႏုိင္ငံေတြက ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ အစိုးရေတြပါ က်ေနာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ကိုဝန္းရံံၿပီး က်ေနာ္တို႔ႏုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူေတြကို ပါးပါးလွီးေနလို႔ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေတြ က်ေနာ္တို႔ ျမင္ေနရလို႔လည္း ဒီလိုစာမ်ဳိး ေရးျဖစ္သြားတာ။

အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေတာင္ကိုးရီးယားခရီးစဥ္ အေနအထားေတြကိုပဲ ဖြင့္ခ်ေျပာျပခ်င္တယ္။

လက္ရိွသမၼတ အီေျမာင္ဘတ္ ရန္ကုန္သြားၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ေတြ႔ဆံုၿပီး ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခဲ့တာေၾကာင့္ ကိုရီးယား သတင္းစာေတြက ႏုိဘယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္နဲ႔ အာဏာရွင္အေတြးအေခၚသမား မတူမတန္ဓာတ္ပံု တဲြ႐ိုက္သင့္သလားလို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္ခဲ့ပါတယ္။

အခုလည္း သမၼတနဲ႔ သမၼတေလာင္းကို ေတာင္ကိုးရီးယား သတင္းစာေတြကေန ေဝဖန္သေရာ္ေနပါၿပီ။ အာဏာရွင္သမီးနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးဖခင္တေယာက္ရဲ႕သမီး ႏုိဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္နဲ႔ ယွဥ္တဲြ ဓာတ္ပံုမ႐ိုက္ပါနဲ႔ ဆိုၿပီး ေရးသားခဲ့တာေတြ ရိွပါတယ္။ ေဒၚစုကိုဖိတ္ေခၚတဲ့ အာဏာရ Saenuri Party က လက္ရိွသမၼတ အီေျမာင္ဘတ္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပဲြအႏုိင္ရပါတီ(Saenuri Party) ရဲ႕အမ်ဳိးသမီး သမၼတေလာင္း ဘတ္ဂြန္ဟဲွတို႔ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ကာလက မိမိတို႔နဲ႔ လားလားမွမသက္ဆိုင္သလိုေနခဲ့ၿပီး ျမန္မာ့အေရးအတြက္ စိတ္ဝင္စားမႈလည္း မျပခဲ့ဘူး။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ကိုရီးယားႏုိင္ငံက ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ၊ ပါတီေပါင္းစံု လက္မွတ္ထိုးေတာင္းခံမႈမွာလည္း ေခါင္းေရွာင္ခဲ့သလို၊ အဲဒီကာလေတြက စစ္အစိုးရနဲ႔ စီးပြားေရး ပူးတဲြလုပ္ခဲ့တယ္။ သမၼတေလာင္း ဘတ္ဂြန္ဟွဲကိုယ္တိုင္ အတိုက္အခံအမတ္ဘဝက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး လက္မွတ္ထိုးဖို႔ ျငင္းဆန္ခဲ့႐ံုမက ဒီလိုလက္မွတ္ထိုးလိုက္ရင္ မိမိတို႔နဲ႔ လက္ရိွျမန္မာအစိုးရ (စစ္အစိုးရ) တို႔ စီးပြားေရး အက်ဳိးတူေဆာင္ရြက္ေနတာကို ပ်က္ျပားႏုိင္တယ္လို႔ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေျပာခဲ့ဖူးသူလည္းျဖစ္တယ္။

အခု သမၼတေလာင္း ဘတ္ဂြန္ဟဲွ ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသမီးကလည္း အာဏာရွင္သမတ ပတ္ခ်ံဳဟီးရဲ႕သမီး ျဖစ္တယ္။ (က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ပတ္ခ်ဳံဟီးဖလား ေဘာ္လံုးပဲြဟာ နာမည္ႀကီးတယ္။ အာဏာရွင္ ဦးေနဝင္းက ျမန္မာအားကစားသမားေတြကို ေစလႊတ္ခဲ့တယ္) ပတ္ခ်ဳံဟီးက ဦးေနဝင္းထက္ တႏွစ္ေစာၿပီး ၁၉၆၁ ခုမွာ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး တက္လာသူ ျဖစ္တယ္။ ၁၉၇၉ က်ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေထာက္လွမ္းေရးအႀကီးအကဲကပဲ လုပ္ၾကံခဲ့တယ္။

အဲဒီေနာက္ပိုင္း ေတာင္ကိုးရီးယားရဲ႕ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းဟာ အာဏာရွင္ ပတ္ခ်ဳံဟီးေခတ္ထက္ ပိုမိုပြင့္လင္းခဲ့တယ္။ ပတ္ခ်ဳံဟီးလက္ထက္က စီးပြားေရးကိုပဲ လုပ္ခဲ့ၿပီး ဒီမိုကရက္တစ္ စံခ်ိန္စံညႊန္းေတြ မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့တယ္။ ဒီမိုကေရစီယဥ္ေက်းမႈထက္ စီးပြားေရးဖံ႔ြၿဖိဳးမႈကို အသားေပးခဲ့သူျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ စစ္အစိုးရအေမြကိုဆက္ခံတဲ့ ၾကံ့ဖြတ္အစိုးရရဲ႕ အေတြးအေခၚနဲ႔ တထပ္တည္းပဲ။

က်ေနာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနတုန္းက တကယ္တမ္း လူအား၊ ေငြအား၊ စိတ္ဓာတ္အားေတြနဲ႔ ပံ့ပိုးအားေပးၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေရွ႕တမ္းကေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာက ဒီမိုကရက္တစ္ ညီညြတ္ေရးပါတီ (DUP) က အခုေတာ့ အတိုက္အခံပါတီ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီပါတီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္၊ ယခင္ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ သမၼတ ကင္ေဒးဂ်ဳံပါတီက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ရိွေနတုန္း အားတက္သေရာ ေထာက္ခံခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေတြ႔ဖို႔ ကိုယ္တိုင္သံ႐ံုးသြားၿပီး ဗီဇာေလွ်ာက္ခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြ လက္မခံလို႔ မေတြ႔ႏုိင္ခဲ့ဘူး။

သူဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုမႈေတြ၊ လႈံ႔ေဆာ္မႈေတြ တက္တက္ႂကြႂကြလုပ္ခဲ့သလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆုရရိွဖို႔ ဆံုးျဖတ္ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီဝင္ေတြကိုယ္တိုင္ ဟိုတုန္းက စစ္အစိုးရကို ကန္႔ကြက္႐ံႈ႕ခ်တာ၊ အေရးယူတာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ ျမန္မာသံ႐ံုးေရွ႕ ဆႏၵျပပဲြေဖာ္ေဆာင္တာေတြကအစ တက္တက္ႂကြႂကြ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔အစည္းေတြကို ကူညီအားေပးေထာက္ခံခဲ့တယ္။

ဒီေန႔ အာဏာရပါတီဟာ တခ်ိန္က ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ ကင္းကင္းကြာကြာ ေနခဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏုိင္ငံတကာ ေခါင္းေဆာင္တန္းဝင္ၿပီး အာရွ၊ ဥေရာပ၊ အေမရိကား ႏုိင္ငံေတြကို အလည္အပတ္ေတြသြား၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ညိႇႏႈိင္းဝင္လုပ္ေနတာေတြ႔ေတာ့မွ တခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အာဏာရလာရင္ ေနာက္ေကာက္က်မွာစိုးရိမ္ၿပီး အေလာတႀကီး ဆက္ဆံလာဟန္တူတယ္။

အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေတာင္ကိုးရီးခရီးစဥ္ အစီအစဥ္အေသးစိတ္ကိုဖတ္ၾကည့္ေတာ့ တခ်ိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ မိုးထဲေလထဲေရာက္ေနခ်ိန္ စာနာအားေပးကူညီခဲ့ၾကတဲ့ သမၼတေဟာင္း ကင္ေဒးဂ်ဳံပါတီကလူေတြကို ေဘးဖယ္ထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ လက္ဖက္ရည္တခြက္အတူ ေသာက္ခြင့္ေတာင္ ေပးမထားဘူး။ ကိုရီးယားက ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြအတြက္ေတာင္ မ်က္ႏွာပူစရာအျဖစ္။

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္၊ တစိုက္မတ္မတ္ ေစတနာထား ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ အင္ခၽြန္းၿမိဳ႕ေတာ္ဝင္ ဆံုေရာင္ဂီးနဲ႔ ေတာင္ကိုရီးယားက ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ “အတိုက္အခံအဖဲြ႔ ဘယ္သူနဲ႔မွ ေတြ႔ခြင့္မေပးေတာင္ ဒီပုဂၢိဳလ္နဲ႔ေတာ့ ေတြ႔ျဖစ္ေအာင္ေတြ႔ခြင့္ေပးပါ”လို႔ ေမတၱာရပ္ခံလို႔ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁ ရက္ မနက္က်မွ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD အဖဲြ႔ ကိစၥမွန္သမွ် ေထာက္ပံ့ကူညီေပးေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးနဲ႔လည္း ေတြ႔ခြင့္မရဘူး။ ‘ဘုန္းေတာ္ႀကီး အင္မ္ေရာင္တန္’ ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္လြတ္လြတ္ခ်င္း ရန္ကုန္ အင္းယားကန္နံေဘးက အိမ္အမွတ္ ၅၄ ကို အေျပးအလႊား သြားခဲ့သူပါ။

ၿပီးေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးေဆာင္တဲ့ (Dongguk University) ဒြန္ဂုတကၠသိုလ္ဟာ၊ ျမန္မာ့အေရးကို အားေပး႐ံုမက ေဒၚခင္ၾကည္ ေဖာင္ေဒးရွင္းနဲ႔ NLD လူငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးစေကာလားရွစ္ အစီအစဥ္ေတြ၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြအျပင္ နာဂစ္ဒုကၡသည္၊ မိဘမဲ့မ်ား၊ ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာေတာ္မ်ား ေထာက္ပံ့ေရး၊ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ေရႊ႕ေျပာင္းေက်ာင္း၊ ဒုကၡသည္စခန္း အစရိွတာေတြကို မပ်က္မကြက္ ေထာက္ပံ့အားေပးေနတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ျမန္မာေတြေတြ႔ဆံုမယ့္ အစီအစဥ္ကို Seoul University ဆိုလ္းတကၠသိုလ္နဲ႔႔ Yonsei University ယြန္ဆိုင္းတကၠသိုလ္မွာပဲလုပ္ရမယ္လို႔ စီစဥ္လိုက္ေတာ့ ကိုးရီးယားက ျမန္မာေတြ မ်က္ႏွာပူစရာအေနအထားေတြ ျဖစ္ေနေရာ ...။

ဒီထက္ဆိုးတာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ခရီးစဥ္အတြက္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကိစၥပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တာဝန္ယူဖိတ္ၾကားတဲ့ ေဖ်ာင္ခ်မ္း အိုလံပစ္ေကာ္မတီက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ လိုက္ပါမယ့္ လူ ၄ ေယာက္ အတြက္ အလာလက္မွတ္ပဲတာဝန္ယူၿပီး အျပန္လက္မွတ္ ဝယ္မေပးပါဘူး။ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး႐ံုးက ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ေတြကို အျပန္လက္မွတ္အတြက္ တာဝန္ယူခိုင္းပါတယ္။ ဒီသတင္းက ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ႕လား၊ တခုခုေတာ့လဲြေနၿပီလို႔ထင္ၿပီး မယံုႏုိင္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ေတာင္ကိုးရီးယားက မိတ္ေဆြေတြကိုေမးျမန္းစံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ အဟုတ္ပဲ။ သတင္းက မွန္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခြင့္မရတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး အင္မ္ေရာင္တန္ကပဲ သူ ေလးစားခ်စ္ခင္တဲ့မိတ္ေဆြအတြက္ အျပန္လက္မွတ္ ဝယ္ေပးလိုက္တယ္တဲ့။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလဲ။

ၿပီးေတာ့ ရိွေသးတယ္၊ အရင္စစ္အစိုးရလက္ထက္က စီးပြားေရးေတြတဲြၿပီး အႀကီးအက်ယ္လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ (အခုလည္း လုပ္တုန္း) ကိုရီးယားခ႐ိုနီေတြနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ရဲ႕ ခမ္းနားတဲ့ ညစာစားပဲြေတြ၊ ေတြ႔ဆံုညႇိႏႈိင္းပဲြေတြလည္း (၅) ရက္ၾကာ ကိုရီးယားခရီးစဥ္မွာ ပါတယ္။ အဲဒီ ကိုရီးယားခ႐ိုနီေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ဘက္စံုမြန္းမံေရးနဲ႔ ပညာေရးအစီအစဥ္အတြက္ ေဒၚလာသိန္းနဲ႔ခ်ီ လွဴဒါန္းမယ့္သတင္းေတြကလည္း ႀကိဳထြက္ေနတယ္။

ကဲ … ဇာတ္လမ္းကေတာ့ မသန္း ပဲ ...။

ဆင္သြားရင္ လမ္းေတာ့ျဖစ္ပါရဲ႕ တိုးတိုက္ထိခိုက္မိလို႔ က်ဳိးေၾက၊ နင္းမြခံလိုက္ရေတြေတာ့ အမ်ားႀကီး။ ျမန္မာႏုိင္ငံအဖို႔ ဒီလိုကာလမွာ ဘက္ေပါင္းစံုက အကူအညီေတြလိုတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ေငြေၾကးနဲ႔ နည္းပညာအေထာက္အပံ့ေတြက ထိပ္တန္းက လိုတာေပါ့။ ဒီထက္ပိုၿပီး လိုအပ္တာက ‘မိတ္ေဆြေကာင္း’ ေတြပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အလည္အပတ္သြားခဲ့တဲ့ႏုိင္ငံတိုင္းမွာ ေဒၚစုက မိတ္ေဆြေကာင္းေတြအေၾကာင္း၊ က်င့္ဝတ္တရားေတြနဲ႔ ေမတၱာ၊ ေစတနာေတြ လြမ္းျခံဳတဲ့ ဗုဒၶအေတြးအေခၚဒႆနေတြကို အျမဲေဆြးေႏြးေဝငွေလ႔ရိွတာ သတိထားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚစု ယံုၾကည္တဲ့၊ လိုလားတဲ့ က်င့္ဝတ္သီလနဲ႔ မိတ္ေဆြစစ္အမ်ဳိးအစားေတြ အမွန္တကယ္ရွာေဖြေတြ႔ ရိွ၊ မရိွေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မသိဘူး။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ႐ိုးရွင္းတယ္။ အေပးပဲ ရိွတယ္၊ အယူ မရိွဘူး။ က်ေနာ္တို႔လိုအင္ရင္ အျမဲျပံဳးၿပီး ေပးတတ္တယ္။ သူတို႔ဆီက အမ်ားဆံုးရတတ္တာက ေမတၱာ၊ ေစတနာနဲ႔ စာနာ႐ိုင္းပင္းမႈေတြ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေတြနဲ႔ပဲ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ က်ေနာ္တို႔ မတ္မတ္ရပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ေပးႏုိင္တာကလည္း အသိအမွတ္ျပဳမႈနဲ႔ အျပန္အလွန္ ေမတၱာေလးတခုထဲပါ။

က်ေနာ္တို႔မွာ ေငြ မရိွဘူး၊ အာဏာ မရိွဘူး၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္လည္း မရိွဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔အေပၚ အျမဲခြင့္လႊတ္နားလည္ ခ်စ္ခင္ေနတဲ့ အမိလို အဖလို ညီလိုအကိုလို မိတ္ေဆြေကာင္းေတြေတာ့ ရိွပါတယ္။ အာဏာေတြ၊ ေငြေတြထက္ သစၥာတရားနဲ႔ လူ႔က်င့္ဝတ္တရားေတြပဲ က်ေနာ္တို႔ မက္ေမာတယ္။ လူကိုလူလိုပဲ အသိအမွတ္ျပဳခ်င္တယ္။ သူခိုးကို သူခိုးလို႔ပဲ သေဘာေပါက္ထားခ်င္တယ္။ လူသတ္သမားကို လူသတ္သမားလို႔ပဲ နားလည္ထားခ်င္ပါတယ္။

မိတ္ေဆြေကာင္း မိတ္ေဆြစစ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သတိရတာတခု ေျပာျပခ်င္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က အိႏိၵယႏုိင္ငံ နယူးေဒလီမွာ ျမန္မာ-အိႏိၵယခ်စ္ၾကည္ေရးအဖဲြ႔တခုရဲ႕ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပဲြတခု သြားတက္ခဲ့တယ္။ သိတဲ့အတိုင္း အိႏိၵယက တ႐ုတ္နဲ႔ ျမန္မာ နီးနီးကပ္ကပ္ရိွတာကို တခ်ိန္လံုးေဝဖန္ေနတာ။ အဲဒီ အခမ္းအနားကို ျမန္မာသံအမတ္ႀကီး ဦးေက်ာ္သူ (ေနာက္ပိုင္း ဒုတိယႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး) တက္စကားေျပာတယ္။ သူက တခြန္းထဲေျပာတယ္ “Friend in need, Friend in Deep” တဲ့ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကူညီသူဟာ မိတ္ေဆြစစ္တဲ့။ ၈၈ တုန္းက စစ္တပ္က ဒုကၡေရာက္ေတာ့ အိႏိၵယက ဘာအကူအညီေပးလို႔လဲ ... တဲ့၊ တ႐ုတ္က က်ေနာ္တို႔ကို အကူအညီေပးခဲ့တယ္တဲ့။ ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာသြားတယ္။

လက္ပံေတာင္းမွာ ဦးေအာင္မင္း တ႐ုတ္ေက်းဇူးေဖာ္ထုတ္သြားတာေနာက္မွ သမၼတေဟာင္း ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ရဲ႕ သား သံအမတ္ ဦးေက်ာ္သူက နယူးေဒလီမွာ အျပတ္ေျပာၿပီးၿပီ။

နားေထာင္ေနတဲ့ အိႏိၵယႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ပညာရွင္ေတြဘာတခုမွ မေျပာႏုိင္ဘူး၊ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔။ ၈၈ က စလို႔ က်ေနာ္တို႔ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ မိုးထဲေလထဲ ဒုကၡေရာက္တုန္း ...

ဘယ္သူေတြ ကူညီခဲ့လဲ ?
ဘယ္သူေတြ ဝင္႐ႈတ္ခဲ့လဲ?

ခ႐ိုနီေတြလား ? ၊ စီအိုင္ေအလား ? ၊ NGO ေတြလား ? ၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလား ?

က်ေနာ္တို႔တေတြ မိတ္ေဆြစစ္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိရေသးရင္ေတာင္ မိတ္ေဆြတု၊ မိတ္ေဆြေယာင္ေတြအေၾကာင္းေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ သိသင့္တယ္ ထင္တာပဲ။

ကိုညိဳ (ေအာ္စလို)