ကြၽန္ေတာ္ သေဘာမတူပါ ခင္ဗ်ား (ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္)

ဒီမိုကေရစီဟာ အယူအဆေတြ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြကို အျမဲဖြင့္ေပးထားတယ္။ အထူးသျဖင့္ သေဘာကြဲၾကတာေတြ မတူၾကတာေတြကို ဖြင့္ေပးထားတယ္။ 

ကားလ္ေပါ့ပ္ပါး 
(Karl Popper နဲ႔ ‘Encouner’ မဂၢဇင္း၊ ေမလ ၁၉၇၂ အင္တာဗ်ဴး စာ ၁၃-၁၈)

လူတုိင္းမွာ လြတ္လပ္စြာထင္ျမင္ယူဆခြင့္ႏွင့္ ထိုထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ ရွိသည္။

အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္း အပုိဒ္ ၁၉ 

ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ အခြင့္အေရးေတြရွိတယ္။ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြဟာ လက္ရွိအစိုးရနဲ႔ အမွီအခိုကင္းတယ္၊ အစိုးရက သိမ္းယူလို႔လည္း မရဘူး။ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အုတ္ျမစ္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ဘာေတြလဲဆိုေတာ့ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ စူးစမ္းခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ အသင္းအပင္းဖြဲ႕ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ခြင့္ …။

ေဒးဗစ္ဘီသမ္ ‘ဒီမိုကေရစီ’ 
(David Beetham, ‘Democracy’, One world, Oxford, 2005, စာ ၁၂-၁၃) 


၁။ First Weekly သတင္း ဂ်ာနယ္ (Vol2, No 58, 14 ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၂) စာမ်က္ႏွာ (၁၂) မွာ First သတင္းအဖြဲ႔က တင္ျပထားတဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ ပါလာပါတယ္။ သတင္းေခါင္းစဥ္က ယေန႔အခ်ိန္သည္ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးကာလ တုိင္းျပည္ကို ညီညြတ္စြာ ျပန္လည္ထူေထာင္ရမယ့္အခ်ိန္၊ မလိုအပ္ဘဲ လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းရမည့္ကာလ မဟုတ္ေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရးပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ လြတ္လပ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား သုံးသပ္ေျပာၾကား … ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုသုံးသပ္ေျပာၾကားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက …။

၁။ ဦးသုေဝ (ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ဥကၠ႒)
၂။ ဦးေဇာ္သက္ေထြး (ျမန္မာႏုိင္ငံစာနယ္ဇင္းသမဂၢ)
၃။ ဦးမ်ဳိးညြန္႔ (ဒီ/ၿငိမ္းပါတီ အတြင္းေရးမွဴး)
၄။ ဦးေအာင္ဇင္ (ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္)
၅။ ဦးသိန္းညြန္႔ (ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္)

ဒီပုဂၢိဳလ္ငါးေယာက္လုံးရဲ႕ အယူအဆ မွတ္ခ်က္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္သေဘာမတူပါ။ သေဘာမတူတာကို မတူဘူးလို႔ ေျပာပုိင္ခြင့္ (ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး) ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရွိပါတယ္။ မတူတာကို မတူဘူးလို႔ ေျပာတာပါပဲ။ ဒါကို ကားလ္ေပါ့ပ္ပါး Popper ကေတာ့ dissenting ideas လို႔ သုံးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ႏုိင္ငံေရးသမား မဟုတ္ပါဘူး။ လက္ရွိ ဒီေန႔အထိ ဘယ္ပါတီမွ ဝင္မထားပါဘူး။ ဘယ္ပါတီဝင္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ဟာ စာေပေဝဖန္ေရးဆရာ ျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ေဖာ္ျပပါ ႏုိင္ငံေရးသမား (ဂ်ာနယ္သတင္းထဲမွာ ႏုိင္ငံေရးပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ား)နဲ႔ အယူအဆမတူ သေဘာကြဲလြဲတဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အသုိင္းအဝုိင္း community မွာ ပါဝင္တဲ့ ႏုိင္ငံသား citizen တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးကိုသုံးၿပီး ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာမတူပါ။ သူတို႔ေျပာစကားေတြ ပါဝင္တဲ့ သတင္းေဆာင္းပါးကို အထက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ညႊန္းၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ တုိက္ဆုိင္ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ သူတို႔ငါးဦးေျပာတာေတြကို သေဘာအခ်ဳပ္ ေကာက္ႏုတ္တင္ျပပါမယ္။ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ေတြပဲ တင္ျပေတာ့မျပည့္စုံဘူး။ စကားက်န္တယ္လို႔ ေျပာလာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မူလေဆာင္းပါးကို တုိက္ဆုိင္ၾကည့္ပါလို႔ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

၂။ သူတုိ႔ ငါးဦးလုံးတစ္သံတည္း ထြက္တာကေတာ့ ေခါင္းစဥ္မွာပါတဲ့အတုိင္း … တုိင္းျပည္ကို ညီညြတ္စြာ ျပန္လည္ထူေထာင္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ မလိုအပ္ဘဲ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း ဆႏၵမျပသင့္ဘူး … ဆိုတာပါပဲ။ ဦးသုေဝက … (ေျပာင္းလဲတည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီး လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ လည္ပတ္ႏုိင္ေအာင္ ဝုိင္းကူၾကရမွာျဖစ္ၿပီး ဟိုစဥ္ကလို ထစ္ခနဲရွိ မလိုအပ္ဘဲ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရမယ့္ ကာလမဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္း) ေျပာပါတယ္။ ကိုေဇာ္သက္ေထြးက … ( … ဒီမိုကေရစီမင္းသားေတြရဲ႕ ဆင္ျခင္မဲ့၊ တန္ဖိုးမဲ့ျပေနတဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြ …) လို႔ သုံးႏႈန္းပါတယ္။ ဆက္ၿပီးေတာ့ (ဒီေန႔ကာလဟာ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရမယ့္ ကာလမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တည္ေဆာက္ေရးကာလ ျဖစ္တယ္) လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဦးမ်ဳိးညြန္႔ (ဒီ/ၿငိမ္း ပါတီအေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး)က … (အခုဆိုရင္ ႏုိင္ငံေရးကို လူႀကီးလူေကာင္းေတြလို လုပ္ႏုိင္ၿပီ၊ ေတာ္ၾကာ ဖမ္းဟဲ့၊ ေတာ္ၾကာ ဆီးဟဲ့ မရွိေတာ့ဘူး။ … လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း ဆႏၵျပတာထက္ တုိင္းျပည္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို ပညာဉာဏ္နဲ႔ လုပ္ရမယ့္အခ်ိန္ ျဖစ္တယ္) လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္၊ ႏုိင္ငံေရးကို လူႀကီးလူေကာင္းလို လုပ္ႏုိင္ၿပီဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ။ ဘယ္တုန္းက ဘယ္သူေတြဟာ သမုိင္းမွာ ႏုိင္ငံေရးကို ၾကမ္းပိုးသူခိုးလို လုပ္ခဲ့ၾကသလဲ။) ဦးေအာင္ဇင္ (အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အင္အားစုပါတီ၊ ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္။) က (… ဟုိေခတ္ကလို လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး လုပ္ရတာမ်ဳိးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္) လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဦးသိန္းညြန္႔ (ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္) က … (ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီမိုကေရစီအသြင္ ကူးေျပာင္းတဲ့ကာလမွာ အဲဒါေတြက အႏၲရာယ္အလားအလာကို ဖိတ္ေခၚေနတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေျပာပါရေစ) လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

၃။ ဒီႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ငါးဦးလုံးတစ္သံတည္း ထြက္ပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ဒီလို ‘လက္သီး လက္ေမာင္းတန္း’ ဆႏၵျပတာေတြကို အခ်ိန္ကာလနဲ႔ ဆုံးျဖတ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္သေဘာကေတာ့ အေျခအေနနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ရမယ္။ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရမယ့္ အေျခအေနကို တြက္ဆရမယ္။ တုိင္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ရမယ့္ကာလမွာ ‘ဘဝပ်က္ရမယ့္ အေျခအေန’ ေတြ ရွိလာရင္ ဘာလုပ္မလဲ။ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ေယာက္က (ထစ္ခနဲရွိ မလိုအပ္ဘဲ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း) ဆိုတဲ့ စကားကို သုံးတယ္။ ေနာက္ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ (ဒီမိုကေရစီ မင္းသားေတြ ဆင္ျခင္မဲ့ တန္ဖိုးမဲ့ ျပေနတဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြ) ဆိုတဲ့ စကားကို သုံးတယ္။ ဒီလိုစကားေတြ သုံးသင့္မသုံးသင့္ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ ထစ္ခနဲရွိ မလိုအပ္ဘဲ ဆႏၵျပေနတာ ဘယ္ဆႏၵျပပြဲကို ေျပာတာပါလဲ။ မဆင္မျခင္ တန္ဖုိးမရွိတဲ့ ‘ဆင္ျခင္မဲ့ တန္ဖိုးမဲ့ ဆႏၵျပပြဲ’ ဆိုတာ ဘယ္ဆႏၵျပပြဲကို ေျပာတာပါလဲ။ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ေယာက္ကလည္း (ႏုိင္ငံေရးကို လူႀကီးလူေကာင္းေတြလို လုပ္ႏုိင္ၿပီ) ဆိုတဲ့ စကားကိုသုံးတယ္။ ဘာကိုဆိုလိုပါသလဲ။ အခုလို လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း ဆႏၵျပတာဟာ လူႀကီးလူေကာင္း မဆန္ဘူးလို႔မ်ား ဆိုလိုတာလား။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတာ ေျပာတာပါ။

၄။ ဒီလိုေတာ့ တစ္ဖက္က ေျပာဖို႔ရွိပါတယ္။ ဆႏၵျပခြင့္ဥပေဒဆိုတာ ရွိတယ္၊ ဥပေဒအတုိင္း ဆႏၵျပသင့္တယ္။ မဟုတ္ရင္ အႏၲရာယ္ရွိႏုိင္တယ္။ ဒီသေဘာကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးသိန္းညြန္႔က ေျပာသြားတယ္၊ သူ႔စိုးရိမ္စိတ္ကို နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ဖို႔လည္း ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုလည္းရွိတယ္။ … ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လက ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ႏွင့္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခြင့္ျပဳေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ၿပီးေနာက္ သက္ဆုိင္ရာသို႔ တရားဝင္ဆႏၵျပရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္မွာ ၁၁ ႀကိမ္ေျမာက္ရွိခဲ့ၿပီး အႀကိမ္တုိင္း ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရသည္။ (သတင္း Source ရဲညီ ‘လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ဘာ့အတြက္ ဆႏၵျပရတယ္’ Newsday သတင္းဂ်ာနယ္။ ၁၉ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀၁၂ အခ်ပ္ပို C) ခြင့္ျပဳမိန္႔ကို ဥပေဒနဲ႔အညီ တရားဝင္ ေတာင္းခံတယ္။ ၁၁ ႀကိမ္တိတိ၊ ခြင့္ျပဳမိန္႔ မေပးဘူး။ အဲဒါဆိုရင္ ဘာလုပ္မလဲ။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမွာ အေျဖရွိေကာင္း ရွိပါလိမ့္မယ္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးက ဒီလိုေျပာတယ္။ … ‘ကေန႔ စိန္ေခၚေနတဲ့ မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာ စိန္ေခၚေနတဲ့ စိန္ေခၚခ်က္မ်ား’ … ဘာေျပာတာလဲ။ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ေျပာတာမဟုတ္လား။ စိန္ေခၚခ်က္ေတြ ပတ္လည္႐ုိက္ေနမယ့္အစား ဆႏၵျပပြဲလို႔ တည့္ (ဒဲ့) ေျပာလုိက္ရင္ ရပါတယ္။ ရြာကလူေတြက ေသစာရွင္စာေလာက္သာ တတ္ၾကတာဆိုတာလည္း သတိျပဳေစခ်င္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရြာကလူေတြအတြက္ အခုလို စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီး ဦးသိန္းညြန္႔ကို ေက်းဇူးေတာ့တင္ရမွာပါ။

၅။ ကြၽန္ေတာ့္စကားစဥ္ကုိ ျပန္ခ်ဳပ္ပါ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္သေဘာ အယူအဆကို ဒီလိုတင္ျပခဲ့ပါမယ္။

၁။ ဒီေန႔ဆႏၵျပပြဲေတြဟာ မလိုအပ္ဘဲ ဆူခ်င္ပူခ်င္လို႔ ဆႏၵျပေနၾကတာ မဟုတ္ဘူး။

၂။ ဒီမိုကေရစီကိစၥ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥ၊ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကိစၥေတြမွာ ဝုိင္းဝန္းေဆာင္ရြက္ၾကရမယ္ဆိုတာကို ေထာက္ခံတယ္။

၃။ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးကိစၥ အဝဝကို ေဆာင္ရြက္တာက သပ္သပ္၊ အဲသလို ေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္မွာ ၾကံဳေတြ႔ရမယ့္ လူထုဘဝ အေရးကိစၥေတြ၊ အဆင္မေျပတာေတြ၊ နစ္နာဆုံး႐ႈံးတာေတြက သပ္သပ္ျဖစ္တယ္။

၄။ တုိင္းျပည္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္လို႔ လူထုရဲ႕ နစ္နာဆုံး႐ႈံးမႈေတြ၊ အဆင္မေျပတာေတြ၊ ဘဝအေရးကိစၥေတြကို မထုတ္ေဖာ္ရ မတင္ျပရဘူးဆိုတာ မွားတယ္။

၅။ လူထုအမွန္တကယ္ နစ္နာဆုံး႐ႈံးတာေတြ အဆင္မေျပတာေတြကို ထုတ္ေဖာ္တင္ျပတဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြကို ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔မွ တားဆီးပိတ္ပင္လို႔ မရဘူး။ ဆုိင္းငံ့ထားဖို႔ မသင့္ဘူး။

၆။ ဦးသုေဝ၊ ဦးေဇာ္သက္ေထြး၊ ဦးမ်ဳိးညြန္႔၊ ဦးေအာင္ဇင္၊ ဦးသိန္းညြန္႔တို႔ ေျပာတာေတြကို ကြၽန္ေတာ္သေဘာမတူပါ။

၇။ မိမိအယူအဆကို လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ျပသႏုိင္သည္ဆိုတဲ့ အေျခခံဒီမိုကေရစီ သေဘာတရားအရ ကြၽန္ေတာ့္ အယူအဆကို တင္ျပလုိက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သေဘာမတူတာကို မတူဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာမတူတာကို သေဘာမတူတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေဆြးေႏြးတင္ျပၾကရင္ ေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဒါပဲ မဟုတ္ပါလား။

စာႂကြင္း ။  ။ ဒီေဆာင္းပါးေရးၿပီး First အုပ္စုက မန္ေနဂ်ာ ကိုေကာင္းျမတ္ေက်ာ္ကို မေပးရေသးခင္မွာဘဲ First ဂ်ာနယ္နဲ႔ First Music ဂ်ာနယ္ ႏွစ္ေစာင္လုံးမွာ သတင္းတစ္ခု ဖတ္လုိက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ငယ္စဥ္က စြဲလမ္းခဲ့ရတဲ့ အဆုိေတာ္ႀကီး လား႐ႈိးသိန္းေအာင္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေခတၱျပန္လာတယ္၊ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခဏခဏ ဆႏၵျပေနၾကတာေတြဟာ အနာဂတ္အတြက္ မေကာင္းဘူး။ ေရရွည္မွာ တုိင္းျပည္ကို ထူေထာင္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေမတၱာအေၾကာင္းခံၿပီး ေတာင္းပန္ခ်င္တာက … ဒီကိုျပန္လာတုန္း သီခ်င္းေတြကိုဆိုၿပီး ပရိသတ္ရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ ၾသဘာလက္ခုပ္သံကို ခံယူၿပီးေတာ့ ျပန္ပါ။ ဒီကအေျခအေနေတြ မသိဘဲနဲ႔ ဝင္မေျပာပါနဲ႔လို႔ … ေတာင္းပန္လုိက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ။

Eleven Media Group မွ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါတယ္။